Telling stories for a living
Gelukkig nieuwjaar! Hopelijk het jaar waarin we eindelijk wat meer afstand kunnen nemen van Corona, waarin we terug kunnen keren naar een “normaler” leven zonder pasjes en regeltjes en waarin we een overheid krijgen die consequent, onderbouwd en doordacht tewerk gaat.
Goede voornemens: meer lezen, meer schrijven en meer bewegen. En jij?
De zomer van 2019 ligt achter ons.
Enfin. Het is te zeggen binnen een goede week of twee, want dan begint de klimatologische herfst.
Maar gevoelsmatig is de zomer voorbij, is iedereen terug aan het werk, worden de files weer langer (al heb ik niet het gevoel dat er nog zo iets is als zomerkalmte op de baan), daalt de temperatuur zachtjes en worden de dagen weer merkbaar korter.
Het was een goede zomer.
Eentje om met plezier op terug te kijken komende herst- en winteravonden, van achter het raam met een warme chocomelk starend naar de regendruppels of wie weet, de sneeuwvlokken die de grond raken.
De herst staat voor de deur vriendjes! En neen, ik vind dat niet erg want het is mijn favoriete seizoen: de natuur die zich klaarmaakt voor de koude winter, herfstweer dat uitnodigt voor een frisse wandeling om daarna gezellig op te warmen of soms onguur genoeg is om veilig binnen te blijven met een streepje muziek en/of een goed boek. Om nog maar te zwijgen van de oh zo lekkere winterkost die zich stilletjes aan weer op het menu laat zien! Mjammie!
Hopelijk hadden jullie ook een fijne zomer en kijken jullie net als ik uit naar het najaar.
Een dikke twee weken later dan gepland, maar hier is mijn terugblik op 2017.
Elk jaar denk ik opnieuw: volgend jaar zal minder zotjes worden, meer routine en minder verandering. En sinds ik dit jaaroverzicht schrijf, heb ik het gevoel dat elk jaar zotter was dan het vorige. En 2017 was er dus ook zo eentje…
2018 is ondertussen al twee weken ver en mijn ambities zitten allemaal op de goede baan:
Genoeg om me bezig te houden in 2018 denk ik zo! Naar goede gewoonte rest er me niks anders dan jullie te bedanken voor langs te komen in 2017, te verwelkomen in 2018 en verder een gelukkig en gezond nieuw jaar te wensen!
Tot snel!
Ik weet het. Ik loop zwaar achter de feiten aan, maar dat is wat er gebeurt wanneer je het professioneel superdruk hebt en in je persoonlijke agenda weinig lege plaatsjes kan vinden.
Neen, ik klaag helemaal niet. Ik geef gewoon een onderbouwd excuus waarom ik achterloop met updates op mijn blog ;-).
In ieder geval: de Urban Trail van Gent was de moeite waard. Ik overweeg zelfs om dit mijn leukste Urban Trail tot nu toe te noemen! Het lopen ging vlotjes, het weer was alles wat je kon vragen en het parcours was afwisselend en plezierig. Toegegeven, de bezienswaardigheden waar je doorliep in Antwerpen waren van een hoger niveau, maar de stukken weg tussen die plaatsen vond ik af en toe aan de saaie kant.
In Gent vond ik het geheel gewoon beter, maar ik twijfel nog of Gent mijn ervaring in Mechelen vorig jaar kan overtreffen. Misschien blijft Mechelen speciaal omdat dat ook mijn allereerste Urban Trail was…
Enfin soit. Naar goede gewoonte heb ik mijn trail met de GoPro vastgelegd kan je dat hieronder checken.
De Urban Trails zijn nu effe voorbij (de volgende is ergens in juni als ik me niet vergis), maar ik loop in tal van andere events mee dus de flow blijft komen ;-).
Alweer een jaar voorbij.
Alweer 365 dagen die voorbij vlogen alsof het niets was. En naar goede gewoonte zit ik dit te schrijven terwijl op de achtergrond #DeTijdloze speelt en ik me eigenlijk zou moeten klaarmaken voor de feestelijkheden van vanavond.
Some things will never change zeker? En ik hou wel van dit momentje van zelfreflectie terwijl alles rond me in overdrive staat om op tijd klaar te zijn voor vanavond.
Ik heb het eigenlijk helemaal niet begrepen op voornemens omdat ik vind dat je die gewoon per direct moet invoeren en niet wachten op een stereotiep moment zoals 1 januari. Maar omdat het traditie is, ga ik toch mijn lijstje delen en mezelf “accountable” maken.
En daarmee komt er een eind aan 2016 en rest mij enkel nog eenieder van jullie – familie, vrienden, collega’s en elkeen die een positieve impact op mijn jaar heeft gehad – te bedanken voor 2016 en het allerbeste te wensen voor wat komen zal.
Godspeed, hoe het veilig vanavond en heel graag tot volgend jaar!
We schrijven 31 December 2015. De allerlaatste dag van het jaar. En traditioneel kijk ik dan terug op het voorbije jaar terwijl op de achtergrond #DeTijdloze speelt.
Tradities zijn belangrijk en moet je in ere houden. Dixit mezelf.
Het voorbije jaar was een goed jaar met de nodige veranderingen, maar allemaal ten goede met alweer stappen vooruit!
De voornemens van vorig jaar spraken over meer tijd met de vrienden spenderen, Paleo / gezond(er) leven terug oppikken en dit blog minder verwaarlozen. Ik denk dat ik op alle punten ben vooruitgegaan, maar het doel is nog niet bereikt en dus staan die puntjes gewoon terug op de agenda voor 2016.
In 2013 deed ik van #Project30 en dat ging nog twee keer dertig dagen verder, maar daarna kwam er toch rek in dat verhaal, al heb ik er veel dingen van meegenomen die ik nog elke dag toepas in mijn eetgewoonten.
Het jaar voordien deed ik eens van #Project365: elke dag een foto delen die me later naar die dag zou terugbrengen. En daarvoor deed ik een jaartje van elke dag een blogpost, al was daar geen hashtag aan gekoppeld.
Voor 2016 heb ik alvast een nieuw plan / project in gedachten, maar dat ga ik nog heel effe voor mezelf houden om de haalbaarheid in te schatten – serious challenge alert! Wordt zonder twijfel vervolgd…
Verder verwacht ik komend jaar professioneel serieuze stappen voorwaarts te zetten. Niet dat ik zo snel van job ga veranderen, maar eerder groeien in de nieuwe job en informatie verwerken en omzetten tot kennis. Daar kijk ik met volle teugen naar uit.
Een niet onbelangrijk voornemen voor 2016: minstens 6 niet werkgerelateerde boeken lezen. Ik heb altijd graag gelezen, altijd veel gelezen, maar toch laat ik hier teveel liggen. Minder TV en meer papier in 2016. Of e-inkt ;-).
En daarmee sluit ik 2015 blogsgewijs af.
De bakens voor 2016 zijn uitgezet, het voorbije jaar is goed bevonden en dat wil dus zeggen dat ik elkeen van jullie in de eerste plaats wil bedanken voor een deel uit te maken van mijn 2015!
Geniet van het gezelschap vanavond, wees voorzichtig op de weg en met veel plezier zie ik jullie terug in 2016.
Die zondagochtend in de Actief Wonen van september.
Made my day.
Het einde van 2013 is in zicht en dat is altijd een leuk moment om eens achteruit te kijken. De mensen van Pocket deden net hetzelfde en stuurden me wat statistische informatie omtrend mijn gebruik van hun app.
Interesting to say the least!
Effe inzoomen geeft het volgende…
U moet weten dat ik Pocket voor 75% op mijn iPhone gebruik, voor 20% op mijn iPad en de overige 5% zich op mijn Mac afspeelt. Met andere woorden, ik staar enorm veel naar mijn mobiele toestellen!
Sinds enkele weken heeft Het Nieuwsblad, waar ik abonnee ben voor alle duidelijkheid, een nieuwe tablet editie van zijn krant.
Voordien was de digitale versie van de krant eigenlijk gewoon identiek aan de papieren versie en kon je inzoomen om te lezen of op het artikel in kwestie “klikken” (je hebt geen muis om mee te klikken, maar ik vond duwen met de vinger een rare verwoording – dit geheel terzijde) om dan de desbetreffende tekst voorgeschoteld te krijgen.
Akkoord, dat zag er wat ouderwets uit, maar het werkte wel prima, snel en zonder problemen.
Zoals ik dus al zei: ze hebben nu een tablet editie van de krant. En laat ons direct met de deur in huis vallen: die trekt op niets!
Een goede poging, maar slecht verwezenlijkt en het ergste van al – de klant is er NIET beter van geworden:
Conclusie: de niewe tablet editie van Het Nieuwsblad is goed geprobeerd, maar op vele vlakken net niet wat het moet zijn.
Traag, onstabiel en helemaal niet zo gebruiksvriendelijk.
Gelukkig kan je nog kiezen voor de oude, klassieke weergave, maar dat is volgens mij toch ook niet de bedoeling denk ik?
Berichtjes naar hun Twitter account leveren zelfs geen feedback op, dus ik hoop dat er iemand bij de krant deze blog opmerkt en er iets mee doet om de klanten tevreden te maken.
Deze week een erg interessante app ontdekt voor de iPhone: Velocity.
De app forceert je van te “snellezen” door slechts 1 woord per keer op je scherm te tonen, bijvoorbeeld bij het lezen van je RSS feeds, artikels in PocketApp,…
Ik kan u zeggen dat het werkt. Ik kan veel sneller, veel meer informatie verwerken waardoor ik dus ofwel meer tijd overhoud voor andere dingen, ofwel nog meer dingen kan lezen in dezelfde tijdspanne ;-). Bij de eerste test kwam ik trouwens al aan 245 woorden per minuut.
In ieder geval een aanrader (wel niet voor een roman te lezen, want daar is de essentie toch nog altijd het leesplezier en niet zo snel mogelijk erdoor vliegen?).
© 2024 Unexpected.be
Theme by Anders Noren — Up ↑
Recente Comments