Telling stories for a living

Category: Hardware (Page 4 of 4)

Begin deze week viel er een pakketje van Scarlet in de bus met daarin een Pocket Wfi en alle toebehoren om daar direct mee aan de slag te gaan. Een Pocket Wifi? “What the hell is that” hoor ik u denken?
Denk een klein plastic bakje, de grootte van een GSM, iets kleiner dan een iPhone. Daarin zit een SIM-kaartje met data abonnement. Het toestel is een router en creëert dus een wireless access point en deelt daarnaast nog eens IP-adressen uit aan elk toestel dat zich connecteert. Het laadt op via de meegeleverde USB-kabel én er is een SD-slot waarin je een geheugenkaart kan steken die dan dienst doet als “shared drive”.




Het nut van al dit? Overal en altijd mobiel internet ter beschikking. Niet enkel op een smartphone of een tablet met 3G. Ook op laptops, ook op gameconsoles, ook op… you name it. En alles tegelijkertijd welteverstaan! Het is te zeggen – met vijf toestellen tegelijkertijd.
Uiteraard ideaal wanneer je goede 3G dekking hebt. Over Edge zou ik het niet proberen, dan zie ik er een uplink voor mail en Twitter in, geen “internet” gateway, want daarvoor is Edge nogal traag.
In ieder geval, ik heb zo een Pocket Wifi ter beschikking en de komende dagen, weken,… ga ik het overal mee naartoe sleuren en in de praktijk testen. De eerste testjes waren alvast een succes. Piece of cake om in te stellen, al is enige kennis van computers wel meegenomen, het is geen pure “plug & play”. Maar moeilijk is het niet, geen nood. En de handleiding helpt u goed.
Oh ja. Moest u het nog niet weten. Scarlet = Belgacom. Het Scarlet mobiel netwerk is dus dat van Proximus, waardoor je in principe een goede 3G dekking zou moeten hebben.
De kostprijs? 99€ ipv 129€. En als je een Scarlet mobiel internet abo neemt, kost hij maar 49€. Inderdaad, SIM-lock vrij dus. Check it out. Oh ja, en in tegenstelling tot the Mobistar oplossing van een hele tijd terug, werkt dit gewoon perfect zonder driver issues, op eender welk platform (aangezien de Mobistar oplossing een USB modem was die mocht rekenen op erg slechte support).
Geen zin om te kopen? Probeer de Pocket Wifi dan te winnen, je moet er enkel naar een vrouw haar poep voor kijken ;-). Easy enough?

Vorige donderdag werd ik samen met een hoop andere bloggers, pers, resellers en distributeurs uitgenodigd door Logitech om hun 30ste te verjaardag te vieren, maar ook om naar een reeks nieuwe producten te komen kijken.
Dit alles vond plaats op een schitterende locatie in Arquennes. Niet direct bij de deur (45km vanuit Brussel) en niet zo goed bereikbaar via het openbaar vervoer vermoed ik, maar los daarvan was het erg knap. Een kasteel, volledig ingericht met Logitech stuff, sfeerverlichting en muziek.
Er waren verschillende ruimtes, opgedragen aan productlijnen. De nieuwe Logitech klavier / muis combo in verschillende hippe kleuren en stijlen (stijlen die gematched werden door de vrolijke en sympathieke dames van EigenWijs), tablet accessoires (niet alleen iPad dus) waaronder een iPad dock dat via HDMI aan de TV gekoppeld kan worden (voor zij die geen AppleTV hebben, een leuke accessoire!), wireless speakers (via bluetooth) die ook op batterijen konden opereren en die verbazend goede klanken met zich meebrachten, een iPad dock voor bv. in de keuken (Jeroen Meus app FTW),… kortom heel wat leuks. En dan vergeet ik nog de simpele, doch efficiënte joystick-gamepad-zuignap-oplossing voor tablets!



Daarnaast ook een nieuwe headset, updated speakersystemen (5.1) en ander leuks dat je zonder twijfel meer gedetailleerd op de Logitech website kan terugvinden!
Na de producttour werden we trouwens nog getrakteerd op een erg lekkere BBQ (jihaa) en een optreden van Les Truttes (kent u zonder twijfel vanop o.a. Maanrock).

 

Leuke setting, leuke producten, schitterende ontvangst en plezante babbels. Meer moet dat niet zijn dus! Bedankt Logitech, bedankt @PetiteEglise, @Katreintje, @Chimiel, @Wim_Wauters en uiteraard ook bedankt fellow bloggers (waaronder @kodel, @saravdv, @bunker, @amedee, @lamazone, @zofie, @dailybits, @de_yannick,… en al wie ik hier nog vergeet voor de plezante avond!
Oh ja. En de afdeling “magic”  werd verzorgd door een gochelaar die onder andere een bowling bal uit een papiertje waarop hij net een bal tekende, liet verschijnen. Amazing. Wow. ;-).

Professioneel ben ik op regelmatige basis bezig met het opzetten van demo en POC (Proof Of Concept) omgevingen. In januari van dit jaar hadden we ook enkele demo booths op Storage Expo 2010 waardoor ik ondertussen een basis heb opgebouwd om snel een omgeving op te zetten.
Niet helemaal onverwacht gezien mijn interesse in virtualizatie, maak ik in 90% van de gevallen gebruik van een VMWare oplossing om mijn demo-omgeving op te bouwen. Met die wetenschap in het achterhoofd, zijn er in feite twee opstellingen mogelijk:
Wanneer rauwe rekenkracht ondergeschikt is:
– Lenovo ThinkPad R500
– Intel Core 2 Duo 2.0GHz
– 320GB HDD on-board + 48GB SSD via PC-Card slot + 500GB mobile HDD via USB 2.0
– 4GB RAM
– MS Windows 7 Ultimate
– VMWare Workstation 7
In dit geval draait alles op en rond mijn lokaal geïnstalleerde VMWare Workstation 7 virtualizatie software waarin ik mijn virtuele machines aanmaak. De VM’s (virtuele machine’s) met de meeste I/O plaats ik op de SSD, de overige machines op de mobiele schijf. Ik tracht zoveel mogelijk de interne harde schijf te sparen, want die is de grootste bottleneck in dit verhaal.
Dit “mobiele” labo gebruik ik vooral voor functionele demo’s waar je bepaalde features van een product wil laten zien. Performantie is van ondergeschikt belang, want daarvoor is er puntje twee, namelijk…
Wanneer performantie belangrijk is:
SUN X4275 server
– 64GB (of meer) RAM
– 2 x Intel QuadCore 2.26GHz
– 6 x 300GB SAS 15K HDD in RAID5 (RAID level hangt af van doel, soms RAID0,RAID10 of RAID50)
– 16GB Flash Disk (buffer voor bv. swapfiles)
– 8 x Gbit ethernet NIC
– 2 x Fibre-Channel HBA (4Gbit)
– VMWare vSphere Update 1

Bovenstaand “labo” is nog altijd mobiel, maar vanzelfsprekend minder mobiel dan mijn ThinkPad. Deze omgeving is dan ook eerder gericht op demo’s tijdens workshops, events, product launches,…

Hier is het OS van de machine in kwestie geen Microsoft variant, maar VMWare’s meest recente hypervisor – vSphere Update 1. Eenmaal dat vSphere geconfigureerd is, installeer (of beter gezegd, “upload” want ik recycleer mijn VM’s) ik de virtuele servers / workstations en kan de fun beginnen. Gezien de disk capaciteit, het overschot aan netwerkkaarten, de acht fysische CPU cores en niet te vergeten, het broodnodige RAM geheugen kan ik op dit platform zo goed als alles tonen wat ik wil.
Het management van de deze tweede omgeving gebeurt trouwens opnieuw via de ThinkPad, met behulp van de VMWare Infrastructure Client of “de VIC” voor de vrienden. De VM’s zelf configureer ik in eerste instantie via de console view, maar eenmaal het netwerk in orde is, verkies ik een simpele RDP connectie wegens voor de hand liggende redenen.
Voila, daarmee heb ik de basis van mijn testlabo’s uit de doeken gedaan. In de volgende artikels zal ik enkele concrete demo omgevingen uit de doeken doen dus stay tuned for more virtual geekness ;-).

Als serieus tevreden gebruiker van de iOmega StorCenter IX4-200D NAS, check ik regelmatig de nieuwigheden die iOmega op ons loslaat. Gisteren kondigden ze een nieuw product aan voor de SMB markt aan: de iOmega IX12-300R.

Zoals de naam al doet vermoeden bevat deze NAS appliance maximaal maar liefst twaalf harde schijven met een totale capaciteit van 4 tot 24TB (mijn IX4 heeft er vier schijven met een capaciteit van 4TB) en beschikt het over vier gigabit ethernetpoorten om de netwerkconnectiviteit te waarborgen.

ix12-300R.jpg

Het hartje van deze NAS bestaat uit een Intel Core2Duo processor en om dataloss te vermijden, kan je gebruik maken van RAID6. RAID6 zorgt ervoor dat je tot twee disk failures overleven alvorens je data verliest. Vanzelfsprekend zijn de power supplies ook redundant en hot-swapable.

Het duurste exemplaar met 24TB aan opslagcapaciteit, komt op ongeveer $10.000. Veel geld voor thuisgebruik, betaalbaar voor KMO’s en een mogelijke concurrent voor HP zijn MSA reeks.

Zijn er dan geen nadelen? Mogelijk wel natuurlijk. Zo blijft het de vraag of een enkele Intel Core2Duo processor genoeg paardekracht heeft om vier gigabit ethernet poorten en een hoop I/O te kunnen verwerken. Verder is er blijkbaar geen dubbele disk controller, waardoor je daar dus een “single point of failure” krijgt. En om het klaaggezang af te sluiten: ze gebruiken geen snelle SAS disks :-(.

Voor de volledigheid: zoals gewoonlijk is deze iOmega NAS volledig gecertifieerd voor gebruik als shared storage met VMWare, Citrix en Hyper-V.

En nu nog een gulle weldoener vinden die mij dit leuk speelgoed eens wil uitlenen…

Eén van de komende dagen blaast mijn trouwe Macbook zijn eerste kaarsje uit en bij wijze van een “early present” heb ik vandaag de interne harde schijf van mijn Macbook een upgrade gegeven.
Toen ik mijn Macbook kocht, werd hij geleverd met een 250GB harde schijf die haar werk deed aan 5400 omwentelingen per minuut. Het nieuwe exemplaar – een Seagate Momentus 7200.4 van 500GB – heeft twee keer zoveel cache geheugen (16MB ipv 8MB) en draait zoals de naam al doet vermoeden aan 7200 omwentelingen per minuut.

Seagate Momentus 7200.4

Gezien de grote dichtheid van de data op een 500GB 2,5″ schijf, zeggen de geruchten dat het verschil tussen de 5400RPM en de 7200RPM schijven verwaarloosbaar is, maar ik heb toch het zekere voor het onzekere genomen daar het prijsverschil maar 10€ is. Dat je minder batterijduur zou hebben, is eveneens verwaarloosbaar (misschien een paar minuten op een totaal van een paar uren) en dan nog, ik verkies performantie boven batterijduur want anders heb je die extra tijd toch maar nodig om te wachten op de tragere harde schijf ;-).
Acht maanden geleden had ik al een eerste upgrade gedaan toen ik van 2GB naar 4GB intern geheugen gegaan ben, wat redelijk pijnloos in zijn werk ging. De harde schijf upgraden is nóg simpeler dan het geheugen:

  • Verwijder de batterij cover
  • Schroef de vijs los die de harde schijf in zijn compartiment houdt
  • Haal de schijf uit de Macbook
  • Deconnecteer de SATA / stroomkabel (gewoon lichjes achteruit trekken)
  • Schroef de vier vijsjes los die in de originele schijf zitten en die de schijf op zijn plaats houden
  • Schroef diezelfde vier vijsjes op je nieuwe schijf vast
  • Bevestig de SATA / stroomkabel
  • Steek de nieuwe harde schijf op zijn plaats
  • Fixeer de schijf met het eerst vijsje dat losgemaakt hebt
  • Plaats de batterij cover terug op zijn plaats
  • Done!

Het hardware gedeelte zit er nu op en duurt maximaal tien minuten. Piece of cake als je het mij vraagt. Zorg er wel voor dat je de juiste tools in huis hebt:

  • een fijne kruisschroevendraaier (voor het eerste vijsje)
  • een Torx T-6 schroevendraaier (voor die vier vijsjes die aan de harde schijf vastzitten)

Check de handige how-to van iFixIt waar ze met high quality foto’s precies uitleggen hoe je bovenstaand proces moet uitvoeren. Die gasten hebben trouwens how-to’s voor alles wat met Mac te maken heeft, dus zeker checken!
Daarna kan je Mac OS X herinstalleren door je DVD in de Macbook te plaatsen, op te starten met de “C” toets zodat je boot van de DVD en vanaf daar volg je de gewone installatie procedure. Het enige dat je moet doen, is alvorens je aan de installatie begint, via “Utilities” en dan “Disk Utility” de nieuwe schijf te formateren, anders gaat de installatie DVD geen harde schijf vinden om op te installeren…
Persoonlijk wou ik helemaal geen “clean install” van mijn OS doen, daar ik nog maar een drietal maanden terug mijn systeem van scratch heb opgebouwd. Geen nood, Apple zou Apple niet zijn als hier geen gebruiksvriendelijke oplossing voor bestond.
Ervan uit gegaan dat je Time Machine gebruikt, ga je gewoonweg naar “Utilities” in het menu bovenaan en kies je voor “Restore System From Backup”. Daarna verwijs je naar je Time Machine schijf (of NAS, maar dan moet je eerst de wifi activeren), kies je welke backup je wil restoren (vermoedelijk de laatste) en daarna rest je enkel geduld tot de restore klaar is. In mijn geval heeft dit een viertal uurtjes geduurd, wat nog meevalt voor een restore van om en bij de 230GB.
Opgelet: als je via wifi de restore doet (ik gebruik een externe USB 2.0 schijf voor Time Machine), is de kans groot dat je de restore tijd mag verdubbelen of zelfs verdrievoudigen, al naar gelang de snelheid van je draadloos netwerk.
Et voila! Mijn Macbook heeft een vitaminenkuur gekregen en is in zijn oude staat hersteld, maar wel met dubbel zoveel opslagcapaciteit. En de oude schijf, die installeer ik in een externe enclosure en kan perfect dienst doen als mobiele harde schijf.

Oftewel “trackball” in het Engels. Daarnet nog een kleine omweg naar huis gemaakt om mijn nieuwe aanwinst te gaan kopen: een Logitech Cordless Optical Trackball. Het ding is al geinstalleerd en ik maak er dus volop gebruik van, al moet ik toegeven dat het toch eventjes wennen en zoeken is zo… na jaren van muisgebruik :-). 
Maar het bevalt. En het gaat zeker en vast minder belastend voor de pols en andere RSI letsels zijn…

Ik heb vorige week de aanzet gegeven tot het opzetten van een heuse Windows Home Server en als alles goed gegaan is, heeft iedereen die geinteresseerd is zijn WHS-licentie besteld (en misschien al ontvangen?). Daarom ga ik vandaag toelichten welke hardware er gekozen moet worden om een deftig, maar economisch/ecologisch verantwoord systeem op te zetten.
Als we eventjes kijken naar de hardware die de “system builders” zoals Fujitsu-Siemens, Medion en HP om er een paar te noemen, gebruiken dan zien we het volgende:

  • AMD Sempron CPU – deze lowbudget processor is meer dan krachtig genoeg voor de WHS taken uit te voeren en toch zuinig in energieverbruik.
  • 512MB RAM – zou in principe genoeg moeten zijn om Windows 2003 Small Business Server (want dat is het OS dat in feite achter WHS schuil gaat) zijn taken te kunnen laten doen.
  • 500GB / 1TB harde schijven – naargelang het model kan je in de prebuilt-systemen kiezen voor eentje met een schijf van 500GB oftewel twee schijven van 500GB (totaal goed voor 1TB).
Doe daar nog een case met bijpassende voeding bij en that’s it. Geluid heeft een server niet nodig en de videokaart wordt enkel gebruik tijdens de installatie, dus een onboard model is ruimschoots voldoende. Kwa netwerkkaart vind je altijd een gigabit kaartje terug, wat zeker aan te raden is aangezien we toch vooral aan file-serving gaan doen en backups van ettelijke gigabytes over het netwerk gaan sleuren.
 
Note to yourself: een netwerkkaart van 1 gigabit is enkel interessant als je switch / router en alle computers die er op connecteren ook op gigabit snelheid werken. Zo niet ga je terugschakelen naar de grootste gemene deler, wat vermoedelijk 100Mbit zal zijn. 
 
Op zich zijn de specs voor een WHS machine dus helemaal niet zo hoog en kan elke “afgedankte” computer (en dan bedoel ik NIET een model van 10 jaar geleden, maar eerder een toestel van een jaar of twee-drie eventueel vier met een P4 of iets gelijkaardigs er in) perfect dienst doen. In dat geval zal je enkel moeten investeren in harde schijven (of zelfs dat niet, als er nog voldoende ruimte is – 500GB is toch wel het minimum). 
 
Persoonlijk heb ik geopteerd om van scratch te herbeginnen, daar een oude computer teveel plaats inpalmt, meer stroom verbruikt, er niet zo “knap” uitziet en … ach ik had ook gewoon zin om eens een nieuw toestel in elkaar te flansen ;-). 
Bon, de hardware die ik gekocht heb:
  • Behuizing: Antec NSK1380 “Cube” – een extreem kleine cube case waar ruimte in is voor drie 3.5″ harde schijven (vier als je geen DVD/CD inbouwt) die er niet alleen goed uitziet en uit goede kwalteitsmaterialen is gebouwd, maar die ook over een “80Plus” voeding beschikt. Dat laatste staat garant voor een efficientie van 80% waardoor de energierekening zo goed als mogelijk binnen de perken blijft. Belangrijk voor een toestel dat 24/7 zal aanstaan me dunkt.
     
  • Processsor / CPU: AMD Sempron LE-1150 – AMD’s traagste en tegelijkertijd goedkoopste single-core CPU. Extreem goedkoop (20€) en meer dan performant genoeg voor een WHS project. De prebuilt systemen gebruiken de LE-1200, die identiek is maar aan een iets hogere kloksnelheid draait (2000MHz VS 2100MHz) en over 512kB L2 cache beschikt ten opzichte van mijn 256kB. Een tragere kloksnelheid = minder stroom, de prijs was nog iets lager én het verschil is toch niet merkbaar voor wat ik hem wil gebruiken… Voor de die-hards: een dual-core Athlon kost iets van een 60€, niet zoveel duurder, maar ik wou er het extra geld niet voor uitgeven daar ik er geen nut in zie.
     
  • Geheugen: Microsoft en de parters gebruiken maar 512MB, wat op zich wel voldoende is voor alle taken van WHS te vervolledigen zonder problemen, maar meer is altijd beter en Windows 2K3 kan daar sowieso gebruik van maken. Voor de prijs moet je het ook al niet meer laten, en dus heb ik 2GB besteld voor 35€. En als ik de statistieken in WHS bekijk, gebruikt hij toch meer dan 512MB hoor. Gaat het sneller met 2GB dan met 512MB? Misschien wel, misschien ook niet. Ik bedoel, het zal zeker vlotter draaien, maar de vraag die je je moet stellen is: merk ik het verschil “in real life” tijdens mijn WHS-taken? Waarschijnlijk niet… tenzij je er met een stopwatch naast zit. En dan nog. Is er dan geen ander voordeel? Jawel: disk-swapping. Met meer geheugen zal Windows minder virtueel geheugen nodig hebben en dus minder vaak de harde schijf aanspreken: minder lawaai, minder stroomverbruik, langere levensduur van de schijf. 512MB zou ik dus afraden en op zijn minst 1GB kopen, 2GB als je nog wat budget over hebt.
     
  • Harde schijven: de prebuilt modellen komen in 500GB / 1TB uitvoering, maar vaneigens kan je er zelf in proppen wat je wil. Later kan je ook altijd schijven toevoegen en de capaciteit zonder problemen uitbereiden. Persoonlijk heb ik gekozen voor 2x640GB van Samsung omdat die schijven op dit moment de beste “prijs/kwaliteit/hoeveelheid opslag” verhouding bieden. Na de installatie van WHS hoe je hier ongeveer 1.1TB opslagruimte van over (niet vergeten, fabrikanten maken gebruik van de regel dat 1MB = 1000kB terwijl dat in feite 1024kB is, waardoor een schijf van 640GB in Windows maar zal opduiken als een schijf van 625GB). 
    De opslagruimte die je moet voorzien, is afhankelijk van wat je ermee wil doen natuurlijk. Persoonlijk staan al mijn documenten, foto’s,… centraal op de WHS, net als mijn muziekcollectie en backups van mijn drie computers. Backups nemen ook wel wat opslagruimte in (naar gelang je policy en retention natuurlijk, maar daarover later meer) dus goed nadenken en beter iets teveel dan iets te weinig. Note: ga voor 7200RPM schijven. 5400RPM is te traag en 10.000RPM gaat heel veel geld kosten. Western Digital verkoopt schijven die speciaal gemaakt zijn om erg lang mee te gaan en in situaties te werken waar ze altijd aan staan. Nadeel is dat ze 20-30€ duurder zijn voor dezelfde hoeveelheid opslagruimte en aangezien WHS al “data colocation” toepast (RAID1 voor de kenners, maar dan op softwarematige basis en enkel op de mappen die je wil – bv. je documenten en foto’s wel, de muziek niet) heb ik dit niet gedaan. 
  • Moederbord: al dit moois heeft natuurlijk een “centrale” nodig en dat is waar het moederbord ons te hulp komt. Aangezien de “cube” case een MiniATX model is, moet het moederbord van dezelfde formfactor zijn (ongeveer 25cmx25cm). Ik heb gelet op aansluitmogelijkheden, stroomverbruik, uitbereidbaarheid en vaneigens prijs. Na veel lezen en wikken en wegen is mijn keuze op de Gigabyte GA-MA78GM-S2H gevallen. Dit beestje beschikt over AMD’s nieuwste chipset (780G) die niet alleen sneller is, maar ook 20-30% minder energie slurpt dan zijn voorgangers. Daarnaast ondersteunt het tot 8GB geheugen (vier slots), 5 SATA kanalen (dus tot vijf disks, waar ik niets aan heb daar mijn case maar tot 4 gaat… maar beter een op overschot hé), onboard HD geluid (gebruik ik nu niet), onboard ATI videokaart die native H264 kan decoden (Bluray en zo) en een HDMI uitgang biedt (allemaal niet interessant voor WHS, maar wel als ik diezelfde PC ooit als hometheatre zou willen gebruiken), USB2.0 aansluitingen, FireWire connectie,… kortom “full-option”. 
Voila, that’s it. Als je bovenstaande onderdelen bij elkaar vijst, heb je een volwaardige WHS-server die op alle vlakken even snel of sneller is dan de prebuilt-systemen. En het beste stuk? Het totale plaatje kost ongeveer 350€. Als je er direct een WHS licentie bij koopt, kom je aan 500€. Ter vergelijking: bij Makro kost de Fujitsu-Siemens met 500GB een slordige 600€!! Vier keer minder geheugen, iets minder dan de helft opslagruimte, minder uitbereidingsmogelijkheden en minder snelle hardware (op de CPU na, maar zoals gezegd is dat verwaasloorbaar). Nuff said.
 
Volgende keer: de setup van WHS en alles waar je moet op letten. Happy shopping!

Iedereen kent wel het fenomeen van BSOD oftewel Blue Screen Of Death. Vroeger had Windows hier geregeld last van maar de laatste jaren (vanaf Windows 2000) is dat gelukking beperkter geworden. Soms kan het echter toch nog gebeuren en dan is er vaak een probleem met drivers of een probleem met het geheugen aan de basis van de problemen te vinden. Driver problemen zal je wel ontdekken doordat de foutboodschap hierop doelt, maar memory related problemen zijn een ander paar mouwen.
Een tool die ik al jaren met succes gebruik om zo een zaken te trouble-shooten is Memtest. Een ISO file van nog geen 2MB waarvan je moet booten op het probleemkind. Zodra het programma gestart is, beginnen de testen en zal je snel weten of er problemen zijn op hardware niveau met het geheugen. Gisteren heb ik nog een test gedraaid op een machine met 16GB aan boord en daar heeft de volledige test toch iets meer dan 16 uren gelopen. Uit ervaring weet ik wel dat als er serieuze problemen zijn, deze al van in het begin aan het licht komen, maar toch, het is een goede en “in depth” test van je hardware.
En had ik al gezegd dat Memtest een gratis tool is? Waar wacht je nog op? Downloaden en in de cd-map steken zeg ik u!

Gisteren heb ik mij een beetje nieuw speelgoed aangeschaft onder de vorm van een computer. Ik gebruik vooral mijn VAIO, maar soms heb ik nood aan iets krachtiger om bijvoorbeeld verschillende virtuele machines op te installeren, mijn externe schijven aan te sluiten zodat ze gedeeld zijn op de LAN (zonder dat mijn VAIO in het docking moet zitten), dumps te plaatsen van mijn VAIO (backup images bijvoorbeeld, die ik nu op de NAS zet of op een externe schijf maar dat gaat trager dan naar een andere computer via gigabit netwerk),…
Na veel wikken en wegen, en dankzij een solden actie waar ik nog gebruik van kon maken, heb ik onderstaande configuratie gekocht voor een kleine 600€:

  • Antec NSK4400B behuizing: volledig mat zwart.
  • Samsung SATA DVD-RW: ook zwart, de specs weet ik zelfs niet en zijn niet belangrijk daar ik dat ding alleen maar zal gebruiken voor installatie van het OS en backups mee te schrijven.
  • MSI Neo-FI P35 moederbord: full option met gigabit, onboard 5.1 sound, meer dan voldoende SATA en USB2.0 aansluitingen, firewire en een zeer uitgebreide BIOS.
  • Intel Q6600 Quad Core CPU: draait standaard op 2.4GHz, maar loopt bij mij nu al op 3.4GHz zonder het voltage te verhogen en met standaard koeling.
  • 2x2GB Corsair DDR2 geheugen: 4GB in totaal is “à point” voor wat ik ermee wil doen. Ik had graag twee van die setjes gekocht wegens de lekkere korting, maar er was er maar eentje meer op voorraad.
  • Sapphire ATI Radeon HD2400XT grafische kaart: niets spectaculair aangezien ik geen games speel op die machine. Heeft wel DVI, HDMI, HDCP,… ondersteuning en is passief gekoeld waardoor er geen stofzuiger naast mij staat.
  • 320GB Western Digital SATA harde schijf: redelijk standaard en meer dan genoeg voor het OS, de software en de virtuele machines op te zwieren. Er komt nog een 400GB Samsung disk bij die ik had liggen, waardoor het totaal op 720GB opslagruimte zit.

Serieus speelgoed dus met meer dan genoeg capaciteit op overschot zodat ik er de komende twee jaar alles mag tegenaan gooien wat in me op komt. Het geheugen is nog uitbereidbaar tot 8GB en ik heb nog 3 SATA connectors over indien ik meer interne schijven zou willen installeren. De CPU heeft al op 3.6GHz gewerkt, zonder het voltage te moeten verhogen, dus daar zit ook nog meer dan genoeg speelruimte indien nodig.
Qua OS draait er nu Windows Vista x64 met SP1 RC op zonder enig probleem en vooral, super snel. VMWare Workstation 6.0 is ook geïnstalleerd en heeft een Windows Server 2008 x64 met alle toeters en bellen draaien en daarnaast een workstation met Windows Vista x64 SP1 RC. Nog een paar Windows Server 2003 installaties toevoegen en eventueel een Windows XP SP3 machine en mijn test park is klaar voor gebruik.
Dat gaat nog vonken geven…

Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑