Telling stories for a living

Tag: Mac (Page 1 of 4)

My New iMac

Mijn laatste desktop upgrade dateert van ongeveer 4 jaar geleden. Toen kocht ik losse componenten die “just right” waren  om een deftige computer samen te stellen zonder een bank te moeten kraken.
Omdat ik op dat moment al helemaal op Apple gestandaardiseerd was, wou ik geen Windows computer maar een Mac. Project Hackintosh was geboren en tot eind vorige week bijzonder succesvol. Nooit miserie gehad en altijd netjes upgrades van het OS kunnen doen.
apple
En toen kwam El Capitan voorbij. De vorige iteraties waren eerder upgrades, maar nu heeft Apple onder de motorkap toch het een en ander aangepast, waardoor de installatie ervan op mijn Hackintosh niet van een leien dakje verliep. Het is te zeggen: het draaide volledig de soep in.
Beetje gelezen op het web en ontdekt dat er toch een en ander veranderd is op vlak van drivers en patches die je moet toepassen. Op zich niets onoverkomelijk, maar ik heb er weinig zin in en daarom gebruik ik de gelegenheid om een refresh door te voeren van de desktop.

De Opties?

Apple heeft drie types desktop machines:

  • Mac Mini
  • iMac
  • Mac Pro

Die laatste ziet er erg knap uit, maar naast de prijs die buiten mijn budget valt, is de Mac Pro ook gewoon overkill voor wat ik verwacht. Exit Mac Pro dus.
macpro
De Mac Mini was het eerste toestel waar ik naar keek, want ik heb al enkele monitors, een Apple keyboard en een muis. Op zich dus perfect om een Mac Mini te verwelkomen… tot wanneer je zo een “Mini” samenstelt en ontdekt dat zijn prijs best “Maxi” is terwijl de technologie eigenlijk een paar niveaus achter staat op de andere Apple systemen. Het is te zeggen: mijn Hackintosh bevat een CPU en grafische kaart van dezelfde generatie dus performantiewinst zou redelijk onmerkbaar zijn gok ik.
macmini
Lat but not least: de iMac. Beschikbaar in twee varianten (21.5″ en 27″ monitor) en gebaseerd op recente hardware en eventueel verkrijgbaar met Retina scherm! Check!
iMac
Tot voor kort was mijn primair scherm het allereerste 24″ LED Cinema Display scherm van Apple met een resolutie van 1920×1200. Nog altijd erg tevreden van en nooit te klein bevonden.
De 27″ iMac heeft een 5K Retina scherm waardoor het toestel ook direct een stevige duit kost en dan heb je nog geen upgrades doorgevoerd. Voordeel is dan weer dat je op dit model het geheugen achteraf nog kan upgraden.
Het kleinere broertje, de 21.5″ iMac was tot voor kort nog niet verkrijgbaar met een Retina scherm, maar zéér recent heeft Apple een optionele 21.5″ variant mét Retina scherm toegevoegd aan de line-up!
Dit 4K scherm heeft een resolutie van 4096×2304 pixels wat dus meer dan het dubbel is van mijn huidig scherm. Ja het is kleiner, maar wel scherper en ook meer screen oppervlakte om te gebruiken! Sounds like a winner to me! Plus de prijs is toch nog gevoelig lager dan de 27″ variant.
De standaardconfiguratie is al prima te noemen, maar ik heb toch nog enkele opties toegevoegd:

  • 16GB RAM ipv 8GB: niet post-sales upgradeable dus beter nu voorzien.
  • 256GB Flash ipv 5400rpm 1TB disk (!!): shame on Apple dat ze nog zo een trage schijf standaard meegeven. Dit trekt de overall performance van de machine helemaal naar beneden. Een Fusion drive is duurder dan de SSD, maar biedt wel meer opslagcapaciteit. Echter de performantie is lager en dus alsnog de SSD gekozen. De iMac beschikt over USB 3.0 en Thunderbolt 2 poorten dus een externe schijf met een goede snelheid is geen enkel probleem voor het foto-archief of de Dropbox map.

De CPU upgrade vond ik opnieuw veel te duur voor wat ik nodig heb. Er zit standaard al een Intel 3.1GHz Core i5 in het toestel. De upgrade geeft een 3.3GHz Core i7 die door hyper-threading het aantal cores virtueel kan verdubbelen. Interessant als je veel films edit of andere CPU intensieve taken loopt, maar aangezien ik vooral het typische desktop gebruik toepas met een licht gebruik van Lightroom, is de i5 meer dan voldoende voor mij. Mijn Macbook Air heeft trouwens een i5 van de vorige generatie die op 1.4GHz loopt en die loopt ook meestal 80% idle…

Conclusie

Bovenstaande iMac kost €900 meer dan een Mac Mini met dezelfde opties, maar wel met een oudere CPU en een oudere grafische kaart. Daarbovenop zit er nu ook een nieuw Mac Magic Keyboard + Magic Mouse 2 bij en niet te vergeten een super crisp Retina scherm. Enkel het scherm zou apart (moest Apple een extern Retina scherm verkopen) al meer kosten dan die €900!
De huidige desktop computer ga ik omvormen tot een VMware server ofwel een game computer. Still undecided. Die zal wel genoeg hebben aan het 24″ Dell scherm en dus komt mijn Apple 24″ LED Cinema Display wellicht op de tweedehands markt terecht. Geïnteresseerden mogen me alvast contacteren – het scherm is nu via de VESA mount bevestigd, maar de originele Apple voet zit er ook bij en het scherm is in perfecte staat.
En nu wachten tot wanneer de koerier van Apple aan de deur staat met mijn nieuw speelgoed.

Instacast For Mac

Dé beste podcast client ever (IMHO uiteraard) is eindelijk ook beschikbaar voor de Mac! Vanaf nu dus niet meer naar podcasts luisteren via de iPhone wanneer ik met de Macbook aan de slag ben – jeej! En als je op de iPhone over Instacast 3 beschikt, dan sync’en beide applicaties gewoon over “de cloud” zodat je op de Mac kan verder luisteren waar je op de iPhone gestopt bent (of omgekeerd natuurlijk).
Voorlopig nog in béta, maar dus zeker een aanrader! Instacast for Mac.

Mac Migration

We spreken 2013 – het vijfde jaar nadat ik geswitched ben van Windows computers naar Apple computers. Thuis welteverstaan, want professioneel zijn er nog niet zo heel veel bedrijven die Apple computers gebruiken of de werknemer zelf laten kiezen wat hij wil.
Vijf jaar en nog altijd mijn eerste Mac – een 13″ MacBook – de eerste van de unibody reeks dus. Vijf jaar lang dezelfde computer hebben is iets wat ik mij in het Windows-tijdperk (lees: van 1990-2008) nooit heb kunnen voorstellen, want ik had gemiddeld elk anderhalf jaar een nieuw systeem. Dat laatste had ook wel iets te maken met het feit dat ik veel games speelde op mijn PC, iets wat ik op de Macbook eigenlijk nooit gedaan heb (grotendeels omdat ik geswitched ben naar XBOX360 voor gaming), maar desondanks heb ik nog niet het gevoel dat mijn Macbook mij beperkt.
Uiteraard zijn de nieuwe toestellen veel performanter en moest ik een nieuwe Mac kopen, dan zou het zonder twijfel opvallen dat mijn huidig exemplaar al wat jaren op de teller heeft staan. Maar het feit dat laatstgenoemde nog altijd het nieuwste OS kan draaien, zonder daarbij traag aan te voelen, dat verdient een pluim. Ook het feit dat de OS upgrades zo belachelijk goedkoop zijn, maakt het interessant om te upgraden. Hoeveel mensen met Windows upgraden hun OS? Misschien zij die net voor het uitkomen van een nieuwe variant nog een PC kochten (en dus een voucher hebben voor de upgrade), maar mensen met een PC van een jaar of ouder, die upgraden hun OS zelden tot nooit. Al eens naar de prijzen gekeken die Microsoft durft vragen…?
Nog eens vijf jaar erbij doen, zal wel een utopie zijn denk ik. Af en toe kijk ik al eens op de Mac Store, maar tot nu toe heb ik me kunnen bedwingen om te bestellen. Ik weet trouwens ook niet goed wat ik zou kopen: Macbook, MacMini of iMac. De laatste keer dat mijn Macbook uit het bureau ging, is al zeker zes maanden geleden. De iPad, de iPhone en de Chromebook zorgen voor de mobiliteit tegenwoordig. Een MacMini vind ik erg interessant gezien de grootte en de performantie voor een goede prijs (ik heb al een Apple Cinema Display en een Dell monitor die ik kan gebruiken), maar de nieuwe iMac’s zijn wel erg mooi. Als het een iMac zou worden, dan wacht ik op zijn minst tot de “Retina display” exemplaren er zijn. Een nieuwe Macbook zou ook een “retina” exemplaar moeten zijn, maar die kosten al snel 2000€, en dat vind ik iets teveel van het goede.
Daarmee dat de MacMini serieus lonkt… must… resist.
 

Yojimbo

Onlangs een handig tooltje ontdekt: Yojimbo. Het komt erop neer dat alles wat je normaal op je desktop “dropt” omdat je het binnenkort nodig hebt, wil bijhouden,… whatever (en wat dan eindigt in een hoop “stuff” folders enz, u kent dat wel) in Yojimbo gooit.
Alles wat je op die manier verzamelt, kan je in subcategorieën onderverdelen om later gemakkelijk terug te vinden (en alles is ook doorzoekbaar hoor). De originele bestanden op je desktop, kan je uiteraard deleten om plaats te besparen, alles zit netjes in Yojimbo.
Je kan het tooltje gratis proberen alvorens te betalen, iets wat ik ook gedaan en na een week (dus voor de demo voorbij was) testen, heb ik mij een licentie gekocht. Te handig om niet te blijven gebruiken ;-). Check it.

Hoe meer data je hebt, hoe meer de noodzaak voor een goed systeem om alles een plaats te geven. Backups, documenten, foto’s, bookmarks, text-files, slidedecks,… you name it. De tijd van megabytes is al lang vervlogen. Zelfs gigabytes beginnen geschiedenis te worden. Vandaag, zelfs in “consumer” omgevingen – lees: in je eigen huis – zijn terabytes al schering en inslag.
Ik heb twee laptops: mijn persoonlijke Macbook en een ThinkPad van de werkgever. Daar begint het probleem al. Ik wil graag al mijn werkgerelateerde documenten  beschikbaar hebben op mijn Macbook, maar ook op mijn iPhone of iPad bijvoorbeeld. Als ik ‘s avonds aan iets denk of ik wil nog snel een document of presentatie overlopen, dan heb ik geen zin om mijn ThinkPad te gaan zoeken, op te starten en te wachten. Dan wil ik gewoon mijn iPad van de salontafel pakken en dat document openen.
Vroeger werd zo iets opgelost met zaken doormailen. Of op een USB-stick zetten. Maar dan zit je met verschillende versies van een bestand, met alle gevolgen vandien. Corrupte files (ik denk aan “Available Offline” van Windows – de slechtste uitvinding ooit), niet meer weten welke versie de juiste is, de verkeerde versie meehebben,…
Om dat euvel op te lossen, gebruik ik “de Cloud”. In mijn geval is die cloud DropBox (en in beperkte mate iCloud en Google). Dat cloud-gebeuren lost mijn probleem van verschillende versies her en der op. Ik moet ook slechts één “file repository” backuppen. Win-win dus.
Maar DropBox is niet alles uiteraard. Mijn werklaptop wordt niet verder gebackupped. Alles wat van belang is, zit in mijn eigen “private cloud”, de rest – lees: OS en applicaties – kan mij gestolen worden. Als mijn ThinkPad sterft, kapot gaat, gestolen wordt,… is het gewoon een kwestie van een nieuwe ThinkPad te bestellen en mijn cloud applicatie erop te installeren.
Mijn Macbook zit naast dat cloud-gebeuren, wel nog verwikkeld in een backup structuur. Mijn Macbook bevat ook mijn muziek, mijn foto’s, mijn hebben en mijn houden zeg maar. Documenten zitten in de cloud, maar de “media” niet. Of toch niet in DropBox en consoorten, want daarvoor is mijn storage capacity daar veel te kleinschalig.
Neen. Mijn Macbook stuurt in eerste instantie alles naar de USB-schijf met TimeMachine van Apple. Dat is mijn eerste toevluchtsoord in geval van nood. Daarnaast wordt er elke nacht een “smart copy” gemaakt via Super Duper. Smart copy impliceert dat enkel de eerste backup een full copy is en dat elke daarop volgende backup in feite bestaat uit delta’s. Sommige backup toepassingen noemen dat ook wel “incremental forever”.
Die Super Duper backup gaat naar een FreeNAS netwerk opslag met een capaciteit van om en bij de 4TB (ZFS als onderliggend filesystem).
Als derde vangnet heb ik een kopie van alles wat echt belangrijk is (een iTunes backup, een LightRoom backup,…) ook gekopieerd naar mijn iOmega StorCenter, eveneens een NAS box. RAID5 voor de disk-config, in totaal 4TB raw capacity, 2,7TB usable capacity. Die backups zijn een manueel gebeuren en doe ik gemiddeld eens per maand, meer als ik veel nieuwe data op de Mac heb gedumpt.
Lokaal is mijn backup systeem dus meer dan redundant, maar dat was nog niet genoeg. Wat als mijn huis in vlammen op gaat? Of wat als er dieven over de vloer komen die alles meesleuren, ook mijn backup devices? Oplossing? De cloud natuurlijk! De volledige Macbook wordt opnieuw permanent naar de cloud gestuurd via CrashPlan. Ook hier kan je spreken over “incremental forever” backups, maar daarop nog eens deduplicatie zodat de upload naar de cloud (de delta’s van daarnet) zo klein mogelijk is.
Om dat allemaal overzichtelijk te houden, is een goede structuur in je folders en disks onontbeerlijk. Anders zit je met zoveel data her en der verspreidt, dat je niet meer weet wat waar zit. Resultaat: dubbels, dubbels en dubbels. En dat kost geld aan opslag, aan tijd, aan storage en aan bandbreedte (want alles moet geupload worden naar de cloud).
Data brengt dus werk met zich mee. Vroeger hadden we ocharme 500MB opslagcapaciteit en daarmee was de kous af. Vandaag zijn terabytes goedkoper dan ooit en staan we niet meer stil bij een gigabyte’je meer of minder. Alles netjes een plaats geven is belangrijk en houdt de boel handelbaar, maar wat ik nog veel liever zou hebben, is een complete indexering van al mijn data.
Indexeer al mijn bestanden. Dan kan ik zoeken op filename en *BOEM* – daar is mijn file. Maar ik wil meer dan dat. Ik wil dat ook alles geïndexeerd word op content. Ik wil niet al mijn filenames onthouden, dat is onbegonnen werk! Maar als ik over een bepaald onderwerp iets zoek, dan kan een index die ook in bestanden kijkt, mij serieus helpen.
Voeg daar nog meer metadata aan toe zoals tijdstippen, exif data, locatie gegevens,… en ga zo maar door, en je krijgt een systeem dat al die data kan doen samenvallen en een correlatie kan aanbieden aan de gebruiker.
Dat zou ik graag hebben, thuis. Dat zou het gemakkelijk maken. En dat bestaat bij mijn weten nog niet voor de consumer markt. Er bestaan wel softwares die dat doen, maar die zijn niet cross-platform, cross-storage-device, cross-… dus dat is niet helemaal wat ik zoek.
Tot wanneer dat mogelijk is, zit er niks anders op dan een goede structuur aanhouden en een nette “flow” te respecteren voor mijn data. Alles heeft zijn plaats, zijn folder, zijn bestemming. Door dat systeem consequent toe te passen, kan ik erg snel iets terugvinden, maar het blijft een taak om dat systeem netjes te volgen.
Hoe doet u dat, al uw data een plaats geven? Welk systeem gebruikt u? Welke software? Welke backups? Neemt u überhaubt wel backups? Consequent? Ik ben eens curieus.

Het ga je goed Steve. Bedankt voor mijn (ons) leven te beïnvloeden zoals je dat gedaan hebt. Bedankt voor de fantastisch mooie producten. Bedankt voor de visies die computers en toebehoren veel toegankelijker maakten. Bedankt om een pioneer te zijn.
Mensen zoals Steve Jobs groeien bij manier van spreken niet aan de takken van de bomen. Per generatie hebben we er misschien enkele, misschien eentje of misschien soms zelfs geen. Niet alles wat hij deed was goed, laat staan perfect, maar zijn stempel op de dingen heeft toch vele deuren geopend die anders misschien nooit geopend zouden zijn (of veel later?).
Rest in peace, Steve.

Lion, de opvolger van Snow Leopard, oftewel Mac OS X 10.7 is sinds enkele dagen beschikbaar en uiteraard heb ik mijn Macbook zo snel als mogelijk geupgrade (en dat ging trager dan voorzien want wegens het enorme succes van Lion ging de downloadsnelheid veel trager dan gewoonlijk).
Apple biedt Lion niet meer aan op optisch medium. Alles gaat via de App Store dus. Naar het schijnt komt er wel een “flash based storage” – lees: een USB stick – beschikbaar in augustus met daarop het OS. Kwestie van de mensen zonder breedband internet ook toegang tot Lion te geven zeker?
Anyway, voor net geen 24€ kan je upgraden naar Lion. Geen geld! Microsoft, take a close look and learn! 😉
Na enkele dagen gebruik, ben ik erg tevreden over Lion. Spaces en Exposé zijn vervangen door Mission Control. Effe wennen in het begin, maar na een paar dagen een serieuze vooruitgang, vooral als je op de Macbook werkt, zonder extern scherm en klavier / muis.
Fullscreen mode van applicaties is ook erg fijn om “ongestoord” te werken. iPad style zeg maar. En dat zie je in vele zaken terugkomen. Launchpad bootst de iOS manier van werken trouwens volledig na. Natural scolling, wat de richting van je muiswieltje omkeert, doet dat ook. Hierdoor verplaatst de pagina waar je scrollt in de richting van naar waar je “scrollt” en niet omgekeerd zoals we al jaren gewoon zijn. Ik heb deze feature afgezet, maar ik ga het in de toekomst toch nog een tweede kans geven. Maar alles op zijn tijd ;-).
Wat me vooral aangenaam verrast heeft: de snelheid. De nieuwe versie van iTunes ondersteunt bijvoorbeeld 64-bit en dat merk je echt. Alles gaat veel sneller en vlotter. Upgraden dus!
Versions oftewel “shadow copies” zoals we dat kennen in de Windows wereld, heeft nu ook zijn intrede gemaakt op Mac. Verschillende versies van je files bijhouden. Automatische backups en version control dus. Tof!
Een andere erg aangename feature, is de mogelijkheid om je Mac te herstarten en ervoor te kiezen dat alle applicaties, bestanden, vensters,… na het opstarten terug staan zoals ze stonden voor de herstart! Gedaan dus met alles terug openen, uitzoeken waar je mee bezig was,… Handig als je een patch installeert die een reboot vereist of als je Mac raar doet en een rebootje nodig heeft.
Kortom, Lion is een hit! Ik heb nog belange niet alle nieuwe features getest en ontdekt, maar ik ben al erg tevreden van wat ik tot nu toe gevonden en getest heb. Ik kan Lion dus alleen maar adviseren.

Backups zijn kritisch en hun belang is van groot belang, niet alleen voor bedrijven, maar hoe langer hoe meer ook voor particulieren. Meer en meer mensen bewaren hun “leven” op hun computer via digitale foto’s, digitale video’s, documenten, rekeninguitreksels, klantengegevens, boekhouding,… you name it.
Vroeg of laat gebeurt er iets waardoor je al die belangrijke data voorgoed kwijt bent. Overstromingen, brand, diefstal, user mistake,… the sky is the limit als het op vlak van mogelijke rampen aankomt, maar dat je een van die zaken tegenkomt is een kwestie van tijd.
Of je nu op Windows, op Mac OS, op Linux of nog een ander besturingssysteem werkt, backups heb je altijd nodig. Hoe vaak ik al mensen in paniek aan de telefoon had met de vraag of ik hun foto’s nog kon redden van een defecte schijf, ik kan de tel niet meer bijhouden. De ene keer kan ik met succes alles terughalen, de andere keer hebben ze pech en is de enige mogelijke optie (die niet altijd succesvol is) de schijf opsturen naar een gespecialiseerde firma die dan ettelijke duizenden Euro’s aanrekent om de schijf in kwestie te ontleden en een data recovery te doen.
En zeg nu zelf, wie gaat er een paar duizend Euro op tafel leggen (willen of kunnen) voor die foto’s van dat familiefeestje terug te halen? Meestal laten de mensen het zo en pakken ze het verlies er maar bij…
Gelukkig zijn er genoeg betaalbare oplossingen om bovenstaande situaties te vermijden! De goedkoopste is een externe harde schijf naar waar je op regelmatig tijdstip je belangrijke data overzet. Als Apple gebruiker maak ik hiervoor gebruik van Time Machine voor een backup per uur. Daarnaast neem ik ook nog wekelijks een “image” backup met behulp van SuperDuper!.
Time Machine is handig voor bestanden terug te halen, maar kan ook gebruikt worden bij een herinstallatie. SuperDuper! images zijn niet alleen bootable, maar ze geven je ook je Mac terug zoals die op het moment van backup was. Naast het grote voordeel van bootable zijn, zorgen image backups ook voor snelle restores (bijvoorbeeld als je je harde schijf vervangt met een nieuw, groter exemplaar).
Time Machine in combinatie met SuperDuper! geeft al een zeer goede backup policy naar externe schijven, maar je zit opnieuw met een “SPOF” oftewel Single Point Of Failure: de externe schijf in kwestie! Om dit te voorkomen, kopieer ik mijn data ook nog eens naar mijn NAS (Network Attached Storage) die zijn schijven in een RAID5 opstelling geconfigureerd heeft.
Om nu dataverlies te ondergaan moet mijn primaire harde schijf (in mijn geval SSD) het begeven, moet de externe harde schijf de pijp aan Maarten geven én moet mijn NAS er ook mee ophouden.
Onmogelijk hoor ik u denken? Fout! Wat bij een overstroming of een brand? Of wat als er dieven over de vloer komen die al je computermateriaal meepakken?
Backups naar DVD’s is geen optie: te klein, duurt te lang en DVD’s (en andere optische media) verliezen na een tijd hun data (enkele jaren, maar toch). Backup naar tapes is een beetje passé en eerlijk gezegd, voor thuis vind ik dat totaal niet gebruiksvriendelijk en goedkoop is het ook al niet.
Recent is er echter een nieuwe mogelijkheid waar iedereen die een beetje in de tech-wereld thuis is, zeker en vast al van gehoord heeft: backups naar de “cloud”.
Met de “cloud” bedoelt men eigenlijk een externe provider. Je huurt ergens storage, je stuurt je data daarnaartoe via het Internet en klaar is kees. De externe provider moet zorgen voor redundantie en veiligstelling van je data.
Vroeger was zo iets ondenkbaar wegens veel te beperkte internetabonnementen in ons Belgenlandje, maar recentelijk zijn de limieten hoog genoeg om zulke zaken mogelijk te maken. Het staat je trouwens ook vrij om niet al je data naar de “cloud” te backuppen, maar je bijvoorbeeld te beperken tot je fotoarchief of je werkdocumenten om maar enkele voorbeelden te noemen.
Als je toch al je data online wil backuppen, dan kan je in plaats van alles te uploaden, ook je data op een externe schijf kopieren en die schijf opsturen naar je cloud backup provider. Zij kopieren de data dan naar je storage en daarna doe je de “updates” van je dataset via het gekende kanaal. Simple!
De cloud backup is tevens ook je “last resort”. Eerst probeer je restores te doen van je lokale backups en pas als die onbruikbaar zijn, ga je beroep doen op je cloud backup. Als je in dat laatste geval een volledige restore van bijvoorbeeld 200GB wil, kan je (tegen betaling welteverstaan) een externe schijf laten opsturen via koerier met daarop al je data. Kwestie dat je niet eerst 200GB moet downloaden alvorens je je gegevens terug hebt.
Mijn eerste “cloud” provider is Dropbox. Zowel de documenten van mijn werklaptop als die van mijn prive computers, zijn gehuisvest bij Dropbox. Al mijn documenten zijn dus eigenlijk al safe. Naast Dropbox (waar ik een abo van 50GB op heb notabene) heb ik sinds een tweetal maanden ook een abonnement op “Crashplan” waar mijn volledige Macbook zijn data naartoe stuurt.

Crashplan heeft een mooie interface, is zuinig op je resources, doet aan deduplicatie en compressie zodat je minder upload te verwerken krijgt, biedt unlimited storage aan en is daarnaast nog een van de goedkopere providers van cloud storage / backup. Plus ze kunnen je updates van je backups sturen via Twitter en andere sociale media en ze zijn zelf ook vertegenwoordigd op Twitter en reageren snel op vragen.
En ja, ik heb andere alternatieven getest zoals Backblaze en Mozy. Ik vond Crashplan beter werken en dus was de keuze snel gemaakt, maar mogelijk denk je er zelf anders over, dus testen is de boodschap. Crashplan laat ook toe om lokaal een backup te maken (als alternatief op bijvoorbeeld Time Machine) en in dat geval zal hij eerst een restore van die lokatie proberen te doen alvorens naar de “cloud” te gaan.
Er zijn nog veel meer mogelijkheden met Crashplan, maar check hun site voor al die details, ze leggen dat beter uit dan dat ik dat hier kan ;-). Weetje: ik betaal $50 per jaar om onbeperkt veel data naar de bewuste cloud te backuppen via Crashplan. Voor dat geld kan je nog geen extra externe schijf kopen die je dan bij vrienden of familie zou leggen als “offsite” backup oplossing.
Oh ja, en voor ik het vergeet: mijn Windows machines backuppen elke dag naar mijn Windows Home Server, kwestie dat ik ook die machines snel kan terugbrengen naar een werkende status ;-).
Conclusie: backups zijn belangrijk en een goed plan van aanpak is cruciaal om in tijden van miserie geen extra zorgen te hebben. Backups zijn zoals anti-biotica. Niemand neemt ze graag, maar iedereen die goed ziek is, is toch serieus content dat er een middel is om hen weer beter te maken.
Begin er vandaag mee, want morgen is het misschien te laat…

Regelmatige bezoekers van dit blog hoeven geen introductie en kennen Macheist ondertussen als een website die ze in de gaten moeten houden (of inschrijven op de nieuwsbrief). De mensen achter deze website bieden een paar keer per jaar een software bundle aan voor een zeer scherpe prijs en naarmate er meer mensen de bundle kopen, komt er extra software vrij. De voorbije jaren heb ik deze bundle al meermaals gekocht en vaak is de aankoopprijs gelijk of zelfs lager dan de prijs van één softwarepakket uit de bundle.
Af en toe organiseren ze ook een “mysterieus spelletje” waar je een raadsel moet oplossen met behulp van leuke flashgames. Op het einde van het spel vind je dan gratis software. Leuk!
Anyway, de “Macheisters” hebben weer van hun laten horen en bieden deze keer een NanoBundle aan – volledig gratis! Inderdaad, voor niks. Het enige dat je moet doen is inloggen met je account en je kan direct vijf interessante softwares downloaden en nog een zesde als er op een week tijd 500.000 mensen deze bundle claimen.
Wat zit er in de bundle:

  • ShoveBox
  • WriteRoom
  • Twitterific
  • TinyGrab
  • Hordes Of Orcs
  • Mariner Writer (alleen als er 500K of meer downloads zijn)

Persoonlijk ben ik erg geinteresseerd in WriteRoom (fullscreen, geen afleiding text-editor) en MarineWriter (deze komt pas vrij als er 500K downloads zijn), welke apart samen 75$ moeten kosten. De totale waarde van de bundle is trouwens 154$ – een vroeg kerstcadeau zeg maar!
Waar wacht je nog op? Heb je een Mac, rep je dan als de bliksem naar Macheist, log in en geniet van de gratis software.

Zoals beloofd enkele sfeerbeelden van mijn bureau, mét de mStand netjes geïnstalleerd en de Macbook op zijn plaats.

Unexpected Desk

Unexpected Desk

Unexpected Desk

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑