Telling stories for a living

Tag: Job (Page 5 of 11)

Zoals gezegd, Fedora en Ubuntu gedownload in het kader van meer hands-on met *NIX OS’en en vandaag is het er eindelijk van gekomen om beide system te installeren. In VMWare natuurlijk. Mijn main OS blijft Windows (zeker sinds ik Home Server heb draaien) maar daarmee bedoel ik zeker en vast niet dat ik contra Mac of NIX ben. Zeker niet. 
Wat me steeds meer opvalt, is de simplicity om die dingen te installeren. Vroeger moest je sowieso nerd of geek zijn om nog maar door het tweede installatiescherm te geraken, maar tegenwoordig is dat dus zo simpel (of nog simpeler?) als Windows Vista installeren. Knap werk! 
En met de nieuwe VMWare Workstation 6.5 wordt het er nog beter op! Als hij de distributie van Linux herkent, dan vraagt VMWare mij direct welke user ik wil aanmaken enz en dan doet hij de volledige configuratie voor mij in plaats van dat ik dat zelf allemaal moet regelen! Fedora kende hij niet, maar onder Ubuntu ging dat perfect en daardoor was de installatie nog sneller dan anders klaar. Super! Ik heb gezien dat hij bij de installatie een tweede image had ingeladen (mirror of zo iets) waarmee hij volgens mij een soort automated installatie uitvoert van het betreffende OS. Moet ik van naderbij bestuderen, genoteerd op de reeds veel te lange todo-lijst.
Bon. De OS’en staan er op. Alles is up & running. Nu er nog mee “knoeien”. Really feel the need for 72h days…

Vandaag serieus op de tanden moeten bijten (maar er wel in gelukt!). Amai! Op zo een dagen vraag ik mij dan de volle vijf tellen af waarom ik überhaubt niet mijn spullen bij elkaar raap en elders, in een minder “kindergarten” bedrijfsstructuur aan het werk ga. Zelfverminking of zo? Hehe.
Neen, serieus. Neem nu maar van mij aan dat in kleine ventjes grote smeerlappen kunnen schuilgaan en dat hun gestalte zeker en vast geen invloed heeft op het al dan niet gemeen uit de hoek komen. De meer beroemde exemplaren van dictators zoals Hitler en Napoleon waren ook niet de meest vriendelijke ventjes “out there” nietwaar?
Neen. Het was aan de levende lijve vandaag, dat ik het mocht ondervinden. Een welgemeende “neen” komt blijkbaar zo hard aan dat ze, net zoals kleine kindjes bij papa gaan wenen wanneer ze hun zin niet krijgen, bij hun overste moeten gaan janken om hun gelijk te halen. Althans, als ze denken dat hierarchie enige indruk maakt op mij. Guess again.
Mijn inziens respecteer je iemand voor wie hij is, voor wat hij doet, waar hij voor staat of wat hij in het verleden al bereikt en verwezenlijkt heeft. Nergens in de vorige zin zie ik “om de functietitel die hij/zij heeft” staan en dus veeg ik daar ronduit mijn voeten aan. 
Naar mijn gelijk hebben ze dus falikant kunnen fluiten, met de nodige woordwisselingen tot gevolg. En wanneer je ziet dat “de tegenpartij” dan zijn kalmte niet meer kan bewaren en vervalt in zijn ware aard en dingen zegt waarvan je weet dat hij er al spijt van heeft als ze over zijn lippen rollen, dan kan ik niet anders dan diep van binnen over de grond rollen van het lachen. Lachen met die kleine persoonlijkheid die op dat moment tegenover mij staat.
Ik. Die jonge gast daar. Ocharme 27 lentes jong. Naiëf weet je wel? Moet nog veel leren (ongetwijfeld!). Die jonge gast, die heeft zijn slag thuis gehaald. En diep vanbinnen een serieuze vuist gemaakt en een “YEAH” kreet laten galmen – in stilte weliswaar. En zeggen dat ik dan geconfronteerd werd met grote guru’s (in their crazy little sick mind welteverstaan). 
Right. 
PS: De “I’m sorry for what I said” kwam heel snel daarna… maar voor mij zijn dat vijgen na Pasen. Nuff said. U bent geklasseerd meneer de dictator, en wel degelijk verticaal. Dictators, ik hou er niet van.

Het lag gisteren al te blinken in mijn mailbox, maar het is er niet van gekomen om het hier te posten. Bij deze. Leuk concept van een jonge artist. 

Auction Art is een nieuw kunstproject dat ik vandaag lanceer. De naam verklaart al veel vermoed ik: ik veil gloednieuwe schilderijtjes en de hoogste bieder krijgt ze in zijn brievenbus bezorgd. Het doel is om op een of andere manier een soort verhaal te vertellen doorheen de reeks.

Uniek voor jou als koper is dat je precies kan bepalen hoeveel een werkje voor jou waard is. En ik als kunstenaar/verkoper neem het risico om m’n werken veel te goedkoop van de hand te doen.
Maar goed. Als je meer over Auction Art wil weten, lees even de 
About Auction Art pagina.

Het eerste schilderij staat trouwens nu online, wachtend op jouw bod :)”

Het weekend is (alweer) voorbij wat zoveel wil zeggen dat de werkweek terug begonnen is, wat voor nieuwe feiten zorgt:

  • 1 september = school = meer verkeer! Spijtige zaak.
  • De Peter Van De Veire show is weg en vervangen door iets anders, dat op het eerste zicht (of geluid?) VEEL beter klinkt: meer muziek en veel minder gezeik en bullshit. Yes!
  • Terug vroeger opstaan om naar het werk te gaan (zie puntje 1)
  • Een paar nieuwe projecten die van start gaan

Jaja, we vliegen er vollen bak in deze week. En u?

Het weekend is gewoonweg voorbij gevlogen: vrijdag rustig aan gedaan, zaterdag al van ‘s morgens de baan op voor een trouwfeest. Het was 5u alvorens ik in bed lag. Zondag vaneigens uitgeslapen tot na de middag, dan een BBQ gedaan en daarna wat TV gekeken (wielrennen, CSI, voetbal) en daarmee was het weekend gepasseerd.
Vandaag is het de eerste werkdag van de week en het voelt aan alsof ik een weekend gemist heb! Straffe toeren allemaal. En wat heb ik zoal gedaan die eerste werkdag: SAN, SAN en nog is SAN. Ik ben er nog niet zo mee vertrouwd en daarom ben ik bezig whitepapers te lezen, artikels, how-to’s, best-practise’s, trainingen zoeken,…
Allemaal zeer interessant, maar zo iets volledig nieuws is toch altijd “ne serieuzen boterham” hé? Maar laat dat nu net het interessante aspect zijn van een job in de IT: steeds nieuwe dingen mogen vastpakken, er u in vast bijten en knowledge verzamelen, want knowledge = power weet u wel?

Ik ben mijn C.V. eens aan het up to date brengen. Je weet nooit welke kansen zich aanbieden en dan heb ik mijn dossier graag klaar en wil ik niet beginnen nadenken over wat ik ook alweer gedaan heb van projecten, opleidingen,… de voorbije maanden.
Nu vroeg ik mij af… wat zijn jullie geheime wapens? Tips & trucs? Zaken waar zeker op gelet moet worden? Wat wel en vooral, wat niet te vermelden? Vanzelfsprekend geen halve waarheden en zo! Neen, ik bedoel, wat is belangrijk op het C.V. naast de “cliché” weetjes die je op alle vacature sites kan terugvinden? Iets speciaals met de layout? Foto of niet?
De (toekomstige) firma dankt u bij voorbaat!
PS: websites met tips, jobs,… voor freelancers zijn ook welkom!

Het wordt weer tijd om een cursus te gaan volgen denk ik. Geen Windows opleiding, want die heb ik ondertussen allemaal gehad (althans, degenen die mij interesseren!) en ik heb zin in iets anders. Misschien iets van Citrix of VMWare? En dan terwijl eens kijken om mij te certifiëren – VMWare Certified Professional, in de zin van baadt het niet dan schaadt het niet en al.
Iemand ervaring met cursussen VMWare? Aanraders? Afraders?

De laatste tijd denk ik veel na over mijn toekomst, meer bepaald op carrière gebied. Bij de huidige werkgever ben ik wel graag, maar dat komt vooral door de collega’s binnen het eigen team en enkele collega’s daarbuiten.
Opgelet: ik doe mijn job op zich heel erg graag, om niet te zeggen dat er op dit moment geen andere jobomschrijving is die ik liever zou doen.
Maar… voor mij is een “situatie” goed zolang de positieve kanten de negatieve kanten overtreffen, maar de laatste tijd ontdek ik meer en meer negatieve kanten:

  • Gedrag van sommige collega’s waar ik me aan erger.
  • De paraplu-mentaliteit van anderen waarmee ze hun fouten op andere mensen afketsen en iemand anders hun shit mag opkuisen.
  • De onverschillige houding van het management tegenover die problemen.
  • De ingesteldheid in het algemeen (ambtenarenmentaliteit?).
  • De werksfeer die soms beneden nul zit wegens het bovenstaande of een combinatie ervan.

Kortom, teveel negativiteit. En als ik dan zie hoeveel vacatures er open staan, waar ik een goede kans maak om te voldoen aan de vereisten… wat houdt er mij dan tegen? Schrik voor iets nieuws? Weer van nul herbeginnen binnen een bedrijf? En wil ik nog wel voor een bedrijf werken? Misschien wil ik liever zelfstandige worden? Veel vragen waar ik veel over nadenk.

Mijn huidig project @ work begint zijn finale vorm te krijgen. De software suite is klaar en ziet er goed uit, de testen lopen goed en de performantie is sterk gestegen ten opzichte van de vorige oplossing, alsmede de stabiliteit. Super dus. Maandag starten de pre-piloot testen bij de gebruikers, twee weken later de piloot testen en nog is twee weken later gaat alles in productie naar een gebruiker of 6000.
Bloed, zweet en tranen, miserie en shit problemen maar eenmaal alles doorploeterd is het toch bevredigend om het geheel te zien samenkomen en werken. Did I ever mention I love my job? 🙂
Als alles goed loopt zoals gepland, zal binnen een dikke maand het geheel in productie staan en dan draag ik het beheer ervan over aan de system admin’s. En dan begint voor mij weer een nieuwe uitdaging. Tof toch? Hands on met vanalles en nog wat, ervaring opdoen en u amuseren in een groep toffe collega’s.

Ik heb er effe genoeg van, van al de shit. Kan iedereen eens zijn taken op zich nemen en afhandelen zonder van kromme haas te gebaren en pas wakker te schieten als er geen enkele schuilplaats meer overblijft?
Ik probeer mijn job goed te doen, mijn beste beentje voor te zetten, af en toe met vallen en opstaan, maar ik leer daar wel iets uit. Fouten maken is menselijk. Is het dan abnormaal dat ik datzelfde verwacht van andere mensen? Neen toch dacht ik?
Ik weet wel dat het gras altijd groener is aan de overkant, en dan dat grotendeels komt omdat ze daar nog meer “shit” op het gras smijten, maar soms vraag ik me af of het aan de “overkant” toch niet aangenamer zou zijn…

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑