Telling stories for a living

Category: Vakantie (Page 5 of 7)

Begin februari ben ik de Franse alpen al onveilig gaan maken en binnen een week vertrek ik voor een tweede ronde. De weersvoorspellingen zijn goed want deze week gaat het er serieus hard sneeuwen en wanneer we aankomen geven ze ook nog twee dagen sneeuw. Ideaal dus om een poederlaag aan te leggen zodat het gans de week genieten wordt. Vrijdagnacht zijn we ermee weg. Aftellen!

Had mij twee weken terug gevraagd of ik dit jaar op sneeuwvakantie ging en ik had u tot mijn spijt moeten mededelen dat ik het er dit jaar niet goed uit zag. Vandaag kan ik u vol genoegen vertellen dat ik dit seizoen niet één keer maar twee keer op sneeuwvakantie ga! Woohoow!
Het was wel een “close call” voor de eerste trip, want in het hotel waar de rest van de bende zit, was er geen plaats meer. Gelukkig hebben we na het nodige speurwerk nog plek gevonden net achter het hotel, in een leuke chalet. En het was het laatste verblijf voor die periode (tenzij je 1200€ per persoon teveel hebt) dus het is echt van geluk spreken! Het wordt wel zelf koken, maar das niet erg, dat is altijd al zo geweest op sneeuwvakantie. Mijn boek van “SOS Piet” mee en dat komt in de sjakosse ;-).
De place 2 be is dus Saint-Martin De Belleville, gelegen tegen Les Menuires en Val Thorens. Er ligt 120cm sneeuw en er valt nog regelmatig sneeuw bij dus dat ziet er heel goed uit. De skiliften vertrekken op wandelafstand van de slaapplaats en de winkels enzo zijn ook in die omgeving. Ideaal. En ik ben al gaan boarden in “ValTho” en het was daar dik in orde (al blijf ik Tignes beter vinden, maar ik denk dat dat een subjectieve reden heeft).
Swat, volgende week vrijdag(nacht) vertrekken tot de zaterdag erop. Mijn verjaardag zal dus in de bergen gevierd worden. Woohoow!
En dan nu alles bij elkaar zoeken van snowboard gerief en nog zien dat ik mijn plank deze week kan binnensteken voor een full option wax beurt. Spannend!

Woohoow! Het weekend is begonnen. Neen ik vergis me niet. Voor mij is het weekend deze middag al begonnen, overuren opnemen heet zo iets ;-). En ik denk dat ik pas ergens volgend jaar terug richting werk zal gaan, een beetje verlof nemen denk ik zo. Kerst vieren, oudjaar vieren en daartussen relaxen en ontspannen en schade inhalen. En dan kunnen we er volgend jaar weer fris invliegen! Zij die morgen moeten gaan werken en geen vakantie hebben, succes, mijn gedachten zijn bij u.

Inderdaad, zoals de titel al doet vermoeden ben ik vanaf nu met vakantie tot en met volgende week. Uitslapen, openstaande to-do’s afwerken, eindelijk naar de kapper gaan, van het hopelijk mooie herfstweer genieten, naar de cinema gaan want heb nog vrijkaarten die op moeten, eindelijk mijn W2K3 MCSE boeken uitlezen en preppen voor de examens, een zware inhaalbeweging doen op gebied van TV series en films, … en dan zal die vakantie alweer om zijn vermoed ik.
Voor zij die gaan werken, succes!

Eigenlijk ben ik al terug sinds maandagochtend, maar de jetlag en alle zaken die komen kijken bij “uit verlof komen”, ik denk aan de valiezen uitpakken, e-mails bijlezen, napraten thuis, al die blogs bijlezen die je anders dagelijks 2x afschuimt, … hebben mij een beetje verhinderd om hier iets neer te pennen.
Anyway, Florida was super. In tegenstelling tot de weersvoorspellingen was het de klok rond zonneschijn, met uitzondering van twee of drie stortbuien (zéér plaatselijk) die na tien minuten weer over waren en nog eens tien minuten later geen enkel spoor meer achterlieten. De gemiddelde temperatuur schommelde rond de 36 graden celsius, maar wat vooral lastig was de eerste dagen, was de hoge vochtigheidsgraad in de “sunshine state”. Toen ik in Orlando uit de luchthaven kwam, werd ik echt overvallen door die dompende hitte en voelde het aan alsof er te weinig zuurstof in de lucht zat. Gelukkig past het menselijk lichaam zich snel aan nietwaar ;-). Gevolg van dat schitterend weer is natuurlijk wel dat ik hier in ons Belgenlandje kou aan het lijden ben. Brrr.
Ik ga hier nog geen gedetaileerde uitleg neerschrijven van alles wat ik gezien en gedaan heb, maar in grote lijnen vond ik Universal Studio’s en Seaworld in Orlando, Key West, Miami Beach en het Kennedy Space Center in Cape Canaveral het leukst. In de loop van de volgende dagen zal ik zeker nog meer vertellen over bepaalde steden, hotels, bezienswaardigheden, … kwestie van niet alles in een keer prijs te geven hé. Stay tuned for more!

Voor de komende twee weken is dit heel waarschijnlijk mijn laatste bericht, daar ik morgen vertrek richting Florida. Ik ga mij zeker niet vervelen en ik hoop dat u zich in tussentijd ook kan entertainen. Voor degenen die morgen terug naar school / werk moeten, succes. Voor degenen die net als mij nog eventjes mogen genieten van (welverdiende) vakantie, enjoy it will it lasts. Tot binnen twee weken mensen.

De “grote” vakantie zit er weer op. Nog een weekendje te gaan en alle studenten kunnen hun boekentas weer op de schouders heffen en vertrekken voor 9 maanden kennis-absorptie, praktijkervaring, social networking, … Toen ik zelf nog op school zat, weet ik nog dat ik altijd zin had om op 1 september terug naar school te gaan. Niet zo zeer voor de lessen ofzo, neen, eerder om te ontdekken wie er in mijn klas zou zitten, welke leraars ons zouden onderwijzen en wat de late roddels waren (in die jaren, wie er met wie naar de cinema geweest en hou X het hand van Y had durven vastpakken en al!).
Ik vind trouwens dat die vakantie weer enorm rap voorbij gevlogen is. Niet dat ik moet klagen, want voor mij begint de vakantie maandag pas. Het grote nadeel is nu dat vanaf maandag de wegen weer gaan dichtslibben met auto’s en het dus ook voor mij gedaan zal zijn (althans als ik terugkom van de reis) om een half uurtje langer te slapen. Neen. Terug op tijd opstaan om de files voor te blijven. Pfff. Waarom is teleworking nog niet meer ingedokterd in ons Belgenlandje…

Ik heb hem, mijn power adapter voor op reis. Eerder had ik er al over geschreven en vandaag heb ik het toestel eindelijk gaan kopen. Dankzij dit beestje kan ik alle elektrische toestellen op alle soorten stopcontact gebruiken. Opgelet, de adapter converteert geen spanning, met andere woorden het maakt van bijvoorbeeld 110V geen 220V. Daarvoor heb je een stroomconvertor nodig, en die dingen zijn groter en duurder dan Kensington’s handig tooltje. Voor de kostprijs moet je het al niet doen: 19.99€ bij HCW. Fnac durft 24.95€ aan te rekenen (en dan maar pronken met hun lidkaart die je korting geeft… handig als je er eerst extra geld bijtelt!).
De adapter zelf is uiterst compact: 5cmx3.5cmx3cm ongeveer, met USB-adapter erop geklikt. Met de gewone adapter, waar je je stekkers in klikt, is hij 1cm korter. Dat brengt mij dan ook direct bij de USB-adapter, een handigheidje dat je toelaat om elk toestel dat stroom krijgt via een USB-poort, op de laden. In mijn geval: mijn iPod (anders moet je een aparte stroomstekker kopen voor je iPod, die meer kost dan de Kensington oplossing!), mijn digitale camera en mijn GSM, maar er zijn vast wel nog toestellen die power over USB gebruiken om op te laden. En zeg nu zelf, een USB-kabeltje per toestel meenemen of van elk toestel die lompe stroomblok meesleuren…
Op de adapter zitten vier schuifknoppen, één voor elk type stopcontact. Je schuift gewoon het type dat je nodig hebt uit en plugt het in de stroom en klaar is kees. Je toestel sluit je dan op zijn beurt aan op de adapter, een beetje zoals met de gekende domino’s. Verder zit er ook nog een zekering in het apparaat, wat schade door stroomstoten moet voorkomen. En je krijgt er een reservezekering gratis bij.
Ik heb daarnet de USB-adapter getest en natuurlijk ook de stroomvoorziening voor de laptop en alles ging perfect. Natuurlijk is de echte test voor in Amerika, waar ik op 110V zal zitten. Logischerwijs gaan de voedingen zelf switchen en zou er geen enkel probleem mogen zijn. Misschien dat het langer duurt om iets op te laden, daar je maar half zoveel spanning uit de muur krijgt dan bij ons? Of heeft dat er allemaal niks mee te maken? Ach, zolang ik maar stroom heb :-).

Zoals ik al eerder schreef, heb ik mijn oog laten vallen op de Kensington Travel Adapter met extra USB-voeding om mijn elektronische toestellen in de USA te kunnen gebruiken. Aangezien ik deze week heel wat tijd in Mechelen spendeer, dacht ik die af te halen in de Mechelse HWC afdeling. Echter, op de site las ik gisteren dat hij niet op voorraad is hier! Een mailtje later kreeg ik vandaag bevestiging dat er voor mij een adapter klaar ligt en dat ik er dus mag om komen. Als dat geen service is (en een ritje naar Leuven gespaard)? Bedankt beste HCW mensen. Deze avond dat ding eens van dichterbij bekijken en mijn eerste bevindingen hier neerpennen.

Gisterenavond, 16u30, ten huize Unexpected:
Ik vertrek richting reisbureau (Connections for that matter) om mijn roadbook, de tickets, de vouchers, de verzekeringspapieren, enz. te gaan ophalen. Daar aangekomen ligt alles zoals gepland, netjes klaar. Voor de zekerheid check ik even af of ik geen bepaalde reisdocumenten nodig heb, waarop die vriendelijke dame zegt: behalve uw reispas hebt u niks nodig hoor! Reispas? Welke reispas? Help!
Bij het boeken van de reis heeft onze consulente daar niks van vermeld. Ik heb voor de zekerheid nog eens op het internet gekeken daarna, maar doordat ik het woordje “pas” met “identiteitskaart” verkeerdelijk door elkaar gebruik, dacht ik dat we volledig in orde waren en das een ander document alleen maar nodig was voor een verblijf van meer dan 3 maanden of voor andere omstandigheden. Boy was I wrong!
Blijkt dus dat je voor de VSA wél een reispas nodig hebt eh. Gelukkig bestaat er een “spoedprocedure” waardoor je reispas ipv de gebruikelijke 7 werkdagen (althans in mijn gemeentehuis) al klaar is de volgende werkdag. Nadeel: een meerprijs van maar liefst 170€ (x2 aangezien we met twee gaan!). Slik! 340€ onvoorziene kosten waar we enkele leuke souvenirs mee hadden kunnen kopen enz. Ggrrrrrr!!!
Bon, het is mijn eigen stomme fout dat ik dat niet beter nagevraagd heb of beter opgezocht heb of whatever. Maar persoonlijk vind ik ook dat het de job is van de reisconsulente om ons hierop te wijzen bij het boeken van de reis. Voor hen is dit vanzelfsprekend, maar voor mensen die niet elk jaar de oceaan overvliegen is dat veel minder vanzelfsprekend mijn gedacht. Natuurlijk staat er op onze bestelbon onderaan gedrukt dat je niet mag vergeten om de nodige reisdocumenten te voorzien, maar ja. Een ander leuk “weetje”: je moet eigenaar zijn van een kredietkaart om je auto mee te krijgen als je op bestemming bent. Dit had de consulente ook niet gezegd. Op zich geen probleem, want ik heb zo een kaart, maar toch, stel dat het niet zo was! We hebben in onze formule ook voorzien dat we beide met de wagen mogen rijden, maar ook de andere persoon moet een kredietkaart op zijn naam hebben! Ook dat is (sinds kort pas opgehaald!) nu niet echt een probleem, maar dat heeft ze ons ook niet gezegd!
Als ik alles zo recapituleer, dan ben ik eigenlijk niet zo heel tevreden over de service die ik gekregen heb. Natuurlijk valt er niks aan te doen en zal ik nergens een compensatie voor krijgen, maar ik denk toch dat ik na de reis eens een briefje naar de hoofdzetel ga sturen, kwestie dat ze hun procedures eventueel een beetje kunnen bijsturen en dat de volgende klant die van niks weet, deze miserie gespaard blijft.
Maar eind goed al goed, alles is nu eindelijk in orde en we kunnen met een gerust hart aftellen naar ons vertrek. Oef!

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑