Telling stories for a living

Category: Training (Page 5 of 6)

Vorige week donderdag, 3 september 2009, was het eindelijk zo ver: D-day was aangebroken, de dag waarop ik na veel studeren en oefenen mezelf richting examencentrum zou begeven om “het” examen af te leggen…
Eind juni heb ik een de cursus “Install & Configure VMWare Infrastructure V3.5” gevolgd bij Distrilogie met het oog op het behalen van mijn VCP – VMWare Certified Professional – statuut. Zelfs indien je van denkt dat je het examen tot een goed einde kan brengen zonder opleiding heb je pech, want VMWare verplicht je om minstens 1 cursus te volgen alvorens je je examen mag afleggen.
Enerzijds zou je denken dat dit pure geldklopperij is, maar anderszijds kan je het ook bekijken als een manier om toch te garanderen dat wie zijn examen tot een succesvol einde brengt, zeker iets van VMWare kent aangezien hij/zij een vier(vijf)daagse opleiding genoten heeft.
Persoonlijk ben ik er niet van overtuigd dat je na het volgen van zo een cursus direct klaargestoomd bent om je examen af te leggen. VMWare Infrastructure is redelijk veelzijdig en af en toe toch wel complex, waardoor enig studeerwerk en vooral “hands-on expierence” meer dan welkom is om je voor te bereiden.Vandaar dat ik na mijn opleiding op zoek gegaan ben naar een drietal servers om thuis een VMWare-labo op te zetten, een sandbox / playground zeg maar waar ik zoveel ik wou kon prutsen, knoeien, herinstalleren en testen.
De cursusboeken die ik in de eerder genoemde opleiding gekregen heb, zijn van goede kwaliteit, maar toch heb ik nog veel andere zaken doorgenomen waarvan ik volgende serieus kan aanraden aan iedereen die interesse heeft in VMWare en virtualizatie in het algemeen:

  • Virtualization for Dummies – de welgekende reeks van “for dummies” en deze keer zelfs gratis! Geeft een algemeen beeld van de virtualizatie en waarom je er interesse in zou moeten hebben. Gratis te downloaden bij SUN.
  • VMUG.nl – VMWare User Group te Nederland waar ik vooral veel info gevonden heb in het forum. Erg behulpzame leden daar. België heeft ook een VMUG, maar daar zie ik zeer weinig actie…
  • De VMWare whitepapers – gratis en boordevol informatie. Vaneigens heel erg veel documentatie, maar oh zo belangrijk en interessant.
  • Master VMWare Infrastructure 3 uitgegeven door Sybex – persoonlijk vond ik dit een van de betere boeken die ik vastgehad heb en dus een aanrader.
  • VCP-exam BluePrint: wat VMWare opgeeft als te kennen materiaal voor het examen. Zorg dat je alles op deze lijst kent.
  • Blogs. Veel blogs. Van VMWare guru’s. Teveel om hier op te noemen, dus ik zal die eens in een apart blogpostje bij elkaar gooien. Niet zo zeer van belang om te studeren, maar wel om je te helpen een beeld te vormen van de VMWare wereld en om eens een andere insteek te horen.

Met bovenstaande hulpmiddelen én hands-on experience zou het allemaal in orde moeten komen. Indien het aankopen van test-machines niet tot de mogelijkheden behoort, maak dan zeker gebruik van VMWare Workstation 6. Tegenwoordig is het mogelijk om in VMWare Workstation een installatie te doen van VMWare ESX, waardoor je dus kan testen op een ESX-omgeving, weliswaar allemaal iets trager maar bon…
Anyway. Zoals ik al zei, heb ik eind juni de opleiding gevolgd en daarna ben ik begonnen met praktijkervaring op mijn test-omgeving gecombineerd met veel leeswerk. Na twee maanden ondergedompeld te zijn in de wereld van VMWare had ik het gevoel dat ik er klaar voor was (althans, voor zo ver dat je dat kan, want ergens blijf ik altijd twijfelen) en schreef ik me online in voor het examen in het dichtsbijzijnde Pearson Vue examencentrum – in mijn geval was “Telindus / JCAcademy” te Haasrode / Leuven.
Het examen kost net geen 200€ die je betaalt na het kiezen van de datum en aanvangsuur, allemaal volledig online natuurlijk. Ze vragen om minstens een kwartier op voorhand in te checken voor je examen, want je moet nog een paar agreements doornemen en ondertekenen en wat foto’s laten maken, allemaal nadat je twee identificatiedocumenten hebt voorgelegd waarvan er minstens één met foto moet zijn.
Daarna moet je al je hebben en houden afgeven (rugzak, GSM, sleutels,…), kwestie van cheaten te voorkomen (je wordt trouwens ook gefilmd tijdens het examen), en word je begeleid naar het examenlokaal waar een aantal computers opgesteld staan om examens af te nemen. Het examen bestaat uit 75 vragen en je krijgt 90 minuten om ze op te lossen (+ een extra 30 minuten indien je moedertaal verschillend is van Engels). In mijn geval had ik dus 125 minuten om het examen af te leggen.
Na veertig minuten was ik klaar met het examen (nog is nagelezen ook, kwestie dat er geen kemels in staan) en heb ik met de nodige spanning op de “End Exam” knop gedrukt waarna er enkele momenten later “Congratulations” op het scherm verscheen! Ik was geslaagd! wOOt!
Bij het buitengaan viel de stress van mijn schouders. Stress, of beter gezegd de druk om te slagen in het examen zeg maar. Euforie deed zijn intrede en onderweg naar huis heb ik mij volledig afgereageerd op de meest recente Kings of Leon cd 😉 – weliswaar veilig in het verkeer!
Sinds drie september ben ik dus officieël VCP3, maar aangezien sinds kort VCP4 beschikbaar is (VMware Certified Professional voor VMWare Infrastructure 4.0, beter gekend als vSphere), is het slechts een kwestie van tijd alvorens de hele molen van studeren, oefenen en examen afleggen opnieuw begint te draaien.
Het leven zoals het is: IT’er. Constant bijleren. Constant grenzen verleggen.

De voorbije weken ben ik intensief bezig geweest met VMWare ESX en alles wat daarbij komt kijken met het doel op het behalen van mijn VMWare Certified Professional titel. Als alles goed gaat, ga ik volgende week of ten laatste de week daarna mijn examen afleggen en zal ik hopelijk geslaagd zijn.
Concreet betekent dit dat ik de komende dagen (inclusief het komend weekend) elke vrije minuut moet en zal spenderen aan het maken van proefexamens, het doornemen van cursussen, lezen van (e)-boeken en het afschuimen van internet fora. En dan heb ik nog niet gesproken over het hands-on gedeelte met de servers zelf.
Dat laatste heb ik de voorbije dagen niet veel gedaan omdat die servers in mijn bureau liggen en nogal veel warmte afgeven. En aangezien het buiten een (on)aangename 35 graden en meer is, moet ik niet vertellen dat het binnen onhoudbaar is met zo drie warmtestoven op volle snelheid.
Hoop dus samen met mij dat het de komende dagen een pak minder warm gaat worden, liefst met veel regen zodat er geen enkel excuus is om niet binnen te zitten en te studeren ;-).

Gezien het feit dat mijn nieuwe werkgever zich vooral toespitst op EMC producten,  met daarbij de backup-oplossing “Networker” in het bijzonder, heb ik vorige week een interne opleiding (mijn werkgever geeft ook trainingen) van vier dagen gevolgd, nl. EMC NetWorker 7.x Administration for Unix and Microsoft Windows.
De cursus was een “basic” variant waarbij alle onderdelen van Networker uitgelegd worden, een installatie gedaan wordt en vanzelfsprekend daarna geconfigureerd en getest wordt. Vaneigens kan je in een opleiding maar X aantal zaken testen en is een doorgedreven testplatform nodig om verder te kunnen experimenteren. Productieomgevingen zijn daar uitermate ongeschikt voor en dus heb ik mijn VMWare testomgeving uitgebreid met een backup server, vanzelfsprekend uitgerust met EMC Networker 7.5.
Staan nog op de to-do lijst:

  • een Exchange server opzetten en die mee opnemen in de  backups
  • SQL & Sharepoint backups verder testen (was ik al mee gestart, is niet simpel trouwens)
  • Disaster Recovery van de backupomgeving testen

Let op, dit is een voorlopig lijstje. Tot nu toe komen er voor elk punt dat ik vastpak, twee nieuwe puntjes bij… Nieuwe dingen ontdekken, onder de knie krijgen, experimenteren, alles plat leggen en weer opbouwen,… my prefered way of working!

Indeedly I do! Sinds vanavond zit ik voor de komende twee dagen (tot vrijdagavond dus) in Stockholm, Zweden voor een training – meer bepaald Northern Storage Suite, software die bedrijven toelaat om de diskstorage te beheren door quota’s toe te passen, rapportages te trekken (welke dir’s, welke files, hoeveel neemt het marketing team voor zijn rekening, hoeveel mp3’s staan er op onze SAN,…), forecasts, kostenberekening,… kortom gans de reutemeteut.
De reis begon deze namiddag, toen ik mij samen met de wagen aanmeldde bij Car Hotel – een zoals de naam doet vermoeden “hotel” voor wagens. Gisterenavond online geboekt en toen ik daarnet binnenreed, verwelkomde de vriendelijke medewerker mij onmiddellijk met Mr. Unexpected. Zeer waarschijnlijk had hun systeem mijn nummerplaat al gelinkt aan mijn reservatie zodat ik persoonlijk begroet kon worden vanaf het eerste moment. Mooi staaltje van efficient datagebruik noem ik dat. Die gasten gaan zelfs verder: je kan je auto zowel langs binnen als langs buiten laten kuisen, voor redelijk betaalbare prijzen (al is het natuurlijk duurder dan bij een gewone carwash – heck, service kost geld gasten! Decadentie en luxe zeker ;-)). En om nog iets verder te gaan: je kan zelfs een boeket bloemen laten klaarleggen tegen dat je je wagen terug ophaalt, kwestie van moeder de vrouw ook gelukkig te houden. Nice!
Van aan het Car Hotel brengt men je met een shuttle tot aan de luchthaven (en ook weer terug natuurlijk) via sluipwegen die zonder luchthaven badge spijtig genoeg verboden terrein zijn, maar die ik me nog wel herinner van de vele maanden jobstudent zijn op de luchthaven.
Na de aankomst rustig inchecken bij de vriendelijke mensen van Brussels Airlines, waarna ik nog bijna twee uur had alvorens lift-off. Beetje door de luchthaven kuieren, een lekkere koffie van Starbucks binnengieten, site-seeiing doen aan de gate, Twitter’en via de iPhone,…
Niet veel later mochten we onze Avro-100 boarden voor een twee uur durende vlucht naar Stockholm, met onderweg een lekkere, warme en welgekomen maaltijd (woohoo, B-Flex zijn rules op dat moment, want de B-Light mensen “mogen” een drankje kopen – ze betalen dan ook wel veel minder). Stockholm telt een stuk of drie luchthavens en SN2307 (my flight number) vliegt op Brumma, een kleine luchthaven waar Zaventem gigantisch groot tegenover is. Maar goed, dan ben je ook rapper “buiten”, in een Toyota Prius taxi springend richting hotel. My god, zo een Prius, das toch duur voor zijn geld… plastic afwerking langs alle kanten, rammelen,… en zo zuinig is het blijkbaar ook niet én die elektriciteit komt ook van ergens eh beste milieubewuste kopers!
Het hotel – Hotel Oden (Google maar eens, ben te lui om een link te plakken) – valt goed mee. Niks speciaals, maar gewoon in orde. Wireless internet kost ongeveer 5€ per dag, wat ik redelijk schappelijk durf te noemen, en de snelheid is ook goed. Wat wel opvalt, is dat de mini-bar hier leeg is… klaar om zelf te vullen dus. Zouden de extreem dure alcoholprijzen van Zweden daar iets mee te maken hebben? Want al de Zweden op de vlucht waren gepakt en gezakt met alcohol…
Enfin, morgenvroeg ontbijten rond een uur of acht – acht uur dertig en daarna eens richting Northern wandelen (is maar 1km van hier), kwestie dat ik het centrum van Stockholm al eens van dichtbij bekijk he ;-). De training start om 10u en duurt tot 17u. Genoeg tijd om daarna ook nog eens wat meer te verkennen. Vrijdag beginnen we al om 9u, maar stoppen we om 16u. Daarna gaan we allemaal samen (fabrikant & trainees) op resto… ben is benieuwd. En daarna is het terug richting Belgium vliegen…
Time flies… of had ik dat al eens eerder gezegd?

De laatste dag van mijn ingekorte SAN opleiding zit er bij deze dus alweer op (ik ben ondertussen ook al terug in ons Belgenlandje) en ik kan zeggen dat het goed was. Heel veel nieuwe dingen heb ik niet geleerd, maar hier en daar is er toch een licht geworpen en heb ik dingen kunnen testen en proberen die je in productie nu eenmaal niet kan uitproberen (zoals je SAN omgeving volledig “invalid” zetten en dan gans de configuratie terugzetten met behulp van SSSU).
Wat ik ondertussen al wel ondervonden heb (en dat wordt alleen maar erger naarmate ik langer in het vak zit) is dat ik hoe langer hoe minder bijleer op cursussen. Niet dat de cursussen slecht zijn of zo, maar vaak heb ik door zelfstudie (o.a. door het net af te schuimen , fora’s na te pluizen, vaklectuur te lezen) al heel veel zelf geleerd. Cursussen lijken mij interessanter voor mensen die tijdens hun job enkel bezig zijn met wat ze kennen, maar nooit op zoek gaan naar nieuwe dingen (al dan niet in hun vrije tijd). 
Door voorgaande feiten, vind ik cursussen vandaag de dag veel minder fijn om naar toe te gaan dan een paar jaartjes geleden. Toen was dat zo van “yihaa, feeding the brain” en een weekje offsite gaan bijleren, maar tegenwoordig doe ik eigenlijk liever aan autodidactiek (of hoe zeggen ze dat?) en ondervind ik dat ik daar in feite heel veel uit leer.
Soms verveel ik me dan eens tijdens de cursus, maar waar anderen dan alles proberen te onthouden wat ik al lang wist, kan ik mezelf verdiepen in de details die ik niet op het internet of in boeken heb teruggevonden en de lesgever daarover vragen stellen (met als gevolg dat die gasten soms ook effe moeten nadenken ipv alles af te ratelen). 
Anyway, drie dagen cursus is meer dan genoeg. Vroeger vond ik vijf dagen net iets te weinig, vandaag denk ik dat ik twee dagen ideaal vind, maar er soms nog drie nodig heb om rond te komen.
En wat hebben we vandaag geleerd?

  • Continious Access – oftewel het dupliceren van uw gegevens van SAN A naar SAN B en al de mogelijke varianten
  • RSM – Replication Storage Manager – oftewel het queue’en (zeg maar jobs creëren met behulp van RSM scripts) van het aanmaken van snapshots / snapclones en alle varianten daarrond om die dan bijvoorbeeld aan een andere host (lees: server) te presenteren en er dan een backup van te maken.
  • Best practises – zit er in elke cursus wel bij zeker? Meestal pure logica… 
  • Monitoring van je SAN omgeving – en dan vooral de performantie en wat er gebeurd als je van controller wisselt, als je write-back in plaats van write-through toepast,… Boeiende materie die je in feite toelaat om te bewijzen dat “die trage applicatie” niets te maken heeft met de SAN :-).
En daarmee zijn de twee theorieboeken en het labo boek netjes afgerond en ben ik klaar om de verworven kennis in de praktijk te gaan toepassen. Duimt u mee?

Het feit dat u dit hier leest, wil zeggen dat ik terug op mijn hotelkamer ben aangekomen en dat de tweede dag van de opleiding er dus op zit. Zoals ik al zei was het gisteren iets te gemakkelijk en heb ik een herhaling gehad van wat ik al wist uit mijn zelfstudie, maar vandaag was het beter, leerrijker zeg maar. 
Buiten load balancing en preferred pathing, waar ik al redelijk veel over wist via (alweer) zelfstudie maar ook via brain-picking bij collega’s en HP consultants on-site, hebben we vandaag vooral ingezoomd om het hoe en het waarom van snapshots en snapclones en alle mogelijke varianten daarop zoals mirrorclones. Zeer interessant en vooral verhelderend want ik wist daar al het een en ander van, maar ik zat toch nog met enkele openstaande vragen en brainfreezes rond dat thema. Zat, want nu is het kristalhelder. Het feit dat ik volop heb kunnen experimenteren op de EVA 4000 test omgeving die we ter beschikking hebben, zal er wel veel mee te maken hebben, want zo alleen maar uit boeken leren is ook niet altijd alles. Soms is een beetje praktische ervaring veel interessanter dan een halve bibliotheek aan theorie. 
Morgen gaan we ons op SSSU – Storage System Scripting Utility – smijten, wat toelaat om zaken te automatiseren. En automatiseren is nu net iets waar ik van hou, want hoe meer er automatisch kan gebeuren, hoe minder dat ik repetitieve zaken moet uitvoeren :-). 
Had ik al gezegd dat een goede IT’er van nature lui is? En daarmee bedoel ik niet dat ze niet graag werken, maar dat ze altijd proberen zoveel mogelijk automatisch te laten lopen om zo weinig mogelijk manuele acties te moeten uitvoeren.

Vandaag was de eerste dag van de normaal voorziene vijf dagen van training rond storage area networks in het algemeen en HP’s EVA in het bijzonder. Ik zeg wel, normaal voorziene, want toen ik deze morgend toekwam bij de hoofdzetel van HP, had men daar nog nooit van mij gehoord en stond ik dus ook nergens op een lijst voor opleiding te krijgen. Straf, want ik heb wel degelijk bevestigingsmailtjes gekregen dat alles in orde was! Sterk staaltje communicatie beste vrienden van HP!! 
Geluk bij een ongeluk dat er voor de eerste cursus van drie dagen nog andere geïnteresseerden waren, waardoor de cursus toch georganiseerd werd en ik kon meevolgen (en dus niet voor niets naar Nederland was afgezakt). De tweede cursus van twee dagen gaat spijtig genoeg niet door… De docent wist me te vertellen dat er maar één inschrijving was geweest (ik dus) en dat deze daarom geannuleeerd was… wel tof dat ze mij dat laten weten!
Kortom, de vijf dagen Amstelveen zijn herleid naar drie dagen waardoor ik woensdagavond dus al terug thuis zal zijn in plaats van vrijdagavond. Geen erg. 
Trouwens, de cursussen waarvoor ik mij had ingeschreven zijn:

De eerste is degene die ik nu aan het volgen ben, de tweede is degene die geannuleerd is. Nu gaan we wel de basis aanraken van CA in de eerste cursus, maar voor echt in-depth te gaan was de tweede cursus toch handig geweest. Dat wordt dus nog meer autodidactisch zijn he…
En hoe was dag 1 van de opleiding hoor ik u denken? Wel, redelijk easy. Er zitten een paar collega’s die de basis niet kennen en daarom is er onder andere uitgelegd wat het verschil is tussen SAN, NAS en DAS met al de voor- en nadelen. Daarna de opzet van een EVA en welke software daarachter zit enz. Wat is een LUN? Wat is Fibre-Channel? De basics dus. Maar die ken ik al wegens dat ik al veel met de neus in de boeken gezeten heb en dat ik @ work ook al wel hands-on ervaring heb… maar morgen gaan we meer specifieke dingen doen zei de docent… we zullen zien. Ik heb in ieder geval al de helft van de oefeningen van morgen, vandaag afgewerkt :-).

Amstelveen city, mijn uitvalsbasis vanaf deze avond tot en met vrijdagnamiddag.
Waarom zit Unexpected in godsnaam helemaal alleen op hotel in Amstelveen, NL vraagt u zich misschien af?Wel, omdat ik deze week opleiding heb bij HP Nederland en één van hun opleidingscentra bevindt zich in Amstelveen. That’s why. 
En wat is het eerste wat je doet als je je bagage naar je vertrek hebt gesleurd? Internet bestellen natuurlijk. De prijs valt nog goed mee: 88€ voor zeven dag à volonté. Ik zit hier wel maar 6 dagen, maar aangezien 7 dagen goedkoper is dan zes keer het dagtarief, was de keuze rap genomen. Vaneigens betaal ik thuis maar 40€ per maand voor hetzelfde, maar als je op hotel zit, is alles nu eenmaal veel duurder dan thuis he. 
Swat. Over die opleiding kan u de komende dagen nog het een en het ander verwachten dus daar ga ik nu nog niet teveel over vertellen. Stay tuned.

Alweer een opleiding achter de kiezen: vier dagen HP StorageEssentials plezier. De basis zou onder de knie moeten zijn en nu is het kwestie van die basis toe te passen op de productieomgeving op het werk. Ik ben eens benieuwd of er lijken uit te kast gaan vallen…
Morgen terug een gewone (halve) werkdag en daarna richting Antwerpen voor Microsoft’s “Get Virtual Now” event. En dan is het alweer weekend. Jihaa.

Zoals de titel al aangeeft, zitten dag 2 en dag 3 van de SE opleiding er ook op. De moeilijkheidsgraad is lichtjes gestegen, maar nog steeds heb ik gemengde gevoelens bij deze training: ik kan me niet ontdoen van het gevoel dat ik even goed de “slides” zelf kan lezen en de labo’s daarna gewoon zelfstandig uitvoeren. SE wijst zichzelf in feite uit (wat eigenlijk een goede zaak is!) waardoor het allemaal wel meevalt kwa moeilijkheid… hier en daar leer je wel een “trukje” om iets gemakkelijker of sneller te doen natuurlijk, maar “in general” is het best easy. 
Morgen alweer de laatste dag van deze opleiding. Daarna twee weken “gewoon” gaan werken en dan alweer de volgende opleiding. Op die manier lijken de weken wel dagen…

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑