Telling stories for a living

Tag: VAIO (Page 1 of 3)

U kent het hoogstwaarschijnlijk wel… en als u het nog niet kent, is de kans groot dat u of iemand in uw buurt er sooner rather then later mee geconfronteerd zal worden: SM Addiction. Neen, niet de parenclub editie. SM zoals in “Social Media” met daarin kanalen zoals Facebook, Twitter, Netlog en nog vele anderen.

httpv://www.youtube.com/watch?v=J5TI3gzx3JA

Via Enchanté / Adhese kreeg ik het bestaan van de SMAA – Social Media Addicts Association – onder mijn neus geschoven, een zelfhulpgroep voor mensen die aan het eerder vernoemde syndroom lijden.
Oh ja, voor ik het vergeet… eigenlijk is het een website die is opgezet door de mannen van Nascom, in opdracht van Sony VAIO om hen te helpen bij de lancering van een nieuw product. Ik ben eens benieuwd… in tussentijd checken we de SMAA site natuurlijk van dichtbij.
En neen, ik ben zelf niet verslaafd aan social media. Ik blog gewoon elke dag (of toch zo goed als) en schrijf mijn hersenspinsels ook graag op Twitter en Facebook. Het feit dat ik al die kanalen ook mobiel check via mijn iPhone heeft niets te maken met verslaving en is gewoon een gezonde dosis nieuwsgierigheid.

Ik ben nu een dikke twee maanden een heel erg tevreden Mac user in de zin dat ik vermoed dat ik geen andere portable meer zou kunnen gebruiken. Zelfs mijn VAIO kan er niet aan tippen, laat staan van die plastic dozen zoals Fujitsu-Siemens, Packard Bell, Acer,… voor weggeefprijzen verkopen. OK, je hebt in zo een geval voor 700€ een laptop, maar daarmee is alles gezegd. Geen afwerking, veel gewicht, geen design, geen supercrisp scherm, verouderde hardware,…
Vanzelfsprekend is dat aan iedereen voor zich om uit te maken hoe belangrijk het bovenstaande is en of er meer budget wordt vrijgemaakt voor een duurder model. Voor mij is mijn portable een “necessity” en ik zou niet zonder kunnen. Mijn doen en laten is digitaal zeg maar. En dan geef ik graag dat beetje meer voor deftig gerief.
Mijn Macbook gaat dus overal mee naartoe en wordt op zijn minst 8u per dag gebruikt – soms voor echt te werken, andere keren om muziek of films te “serven”. Het is tijdens dat “werken” dat zijn mobiliteit (die serieus in het voordeel is wanneer je on the road bent) soms ook een nadeel met zich meebrengt: 13,3″ schermoppervlak met een bijhorende resolutie van 1280×800 is niet supergroot. Meestal stoort dat niet, maar als je foto’s gaat bewerken of filmpjes wil monteren, dan zou meer beeldoppervlak handig zijn.

Apple is daar zeer goed van op de hoogte en heeft daarom een “add-on” in zijn gamma zitten om aan die vraag te antwoorden: de 24″ LED Cinema Display. Full-HD resolutie van 1920×1200, supercontrast net zoals de andere Mac schermen, USB-hub, powercable om je Macbook tegelijkertijd op te laden, een ingebouwde iSight camera en een 2.1 luidsprekersysteem. Knap pakket denk ik dan. Ik heb ondertussen al van andere tevreden klanten gehoord en gelezen dat de LED display de moeite waard is… het enige nadeel is de prijs: 849€. Niet weinig als je ziet dat er andere 24″ monitors voor minder dan de helft te koop zijn. Maar zonder de extra’s, zonder het design, zonder de voorziene kabels.
De enige vraag die me nog rest: bestel ik online of ga ik er komend weekend zelf om in de dichtsbijzijnde Apple Store. Ik gok op het laatste, dan kan ik er al dit weekend mee “spelen” ;-).

Zoals gezegd heb ik gisteren mijn VAIO geherinstalleerd, maar in plaats van terug Windows Vista te installeren met de finale versie van Service Pack 1, heb ik besloten om Windows XP in combinatie met Service Pack 3 eens aan de nodige testjes te onderwerpen.
Waarom terug naar XP als je Vista gewoon bent? Snelheid is er één van. Na meer dan een jaar op Vista te draaien, was ik er al aan gewend geraakt dat alles een beetje trager ging, maar sinds dat er terug XP op draait, valt het mij enorm op hoezeer Vista je toestel terug naar de jaren ’80 stuurt…
Het enige wat je moet missen, is het grafisch geweld van Vista. Maar dat kan je counteren met transformation packs, tooltjes die de goede “extra’s” van Vista ook op XP ter beschikking stellen,… dus zo erg is dat allemaal niet. Zeker niet als je ziet dat je in ruil echt wel meer “snapiness & speed” krijgt.
Wat is nadelig (allé ja, niet dat je dat elke dag ondergaat) aan XP? De installatie! Terug die oude, vertrouwde blauwe schermen en de oh zo trage installatie. Vista is echt wel veel sneller tijdens het installeren… maar daarna niet meer ;-). Een ander nadeel van XP t.o.v. Vista: XP kent veel minder drivers, en dan denk ik vooral aan SATA & RAID controllers. Zelfs die van Intel zitten er niet standaard ingebakken, ook niet in de nieuwste build met SP3 integrated. En dat is mogelijk een probleem, zeker met laptops. Want wat doet XP met zo een zaken? Tijdens de installatie komt ie vragen of je extra drivers wilt installeren, en zo ja dien je op F6 te drukken. Een beetje later vraagt hij achter een floppy disk met de drivers, en daar wringt het schoentje. Elke nieuwe computer (en zeker een laptop) komt zonder een floppy lezer…
Als je dan denkt dat je slim bent en een USB floppy drive gebruikt, ben je er nog aan voor de moeite. Enkel “echte” floppy drives worden ondersteunt (aangesloten met de flatcable).
Oplossing? De drivers van je controllers (of andere hardware die je graag wilt meegeven tijdens de installatie, bijvoorbeeld videodrivers) integreren in je XP installatie cd. En met tooltjes zoals nLite (vLite voor Vista) kan je dat allemaal en nog veel meer: onnodige onderdelen eruit gooien, drivers toevoegen, je serienr enz al invullen zodat je een volledige unattended installatie krijgt,…  Echt interessant dus. En dat is wat ik gisteren gedaan heb.
Na de installatie van XP SP3 nog wat andere software erop gegooid (Office 2007, Filezilla, Winamp, Daemon Tools, WinRAR, VLC Player, Powertoys, CD Burner XP, IMG Burner en meer van dat) en vaneigens mijn data backups teruggezet en mijn VAIO is terug klaar om ertegen aan te gaan. Woohoo.
Kortom, een avondje achter het beeldscherm spenderen en gans mijn portable is up & running met een volledige clean installatie en alle software die ik normaal nodig heb, inclusief data restore van de backups. De software die ik zelden gebruik, zal ik wel on-the-fly installeren, kwestie dat we de schijven niet nodeloos vol rommel steken hé…
Ah ja, had ik al gezegd hoeveel sneller het beestje aanvoelt en werkt? Bij deze…

Vandaag een HDMI kabel gekocht (40€ alstublieft!) om zo mijn VAIO aan de nieuwe LCD-TV te kunnen koppelen en perfect digitaal geluid en beeld te kunnen doorsturen naar het grote scherm. Spijtig genoeg was dit buiten Vista en drivers gerekend, want zoals de titel al aangeeft, werkt het niet echt.
Als ik het scherm aansluit wanneer ik al in Vista ben, dan hoor je zo die geluidjes dat Vista nieuwe hardware detecteert, maar verder gebeurt er niets. Als ik de LCD-TV direct aansluit en dan de VAIO opstart, dan wordt de LCD-TV wel deftig gedetecteerd en zie ik heel eventjes mijn desktop op de TV. Daarna begint hij echter te switchen tussen FullHD resoluties en aangezien de TV een HDReady model is (1920×1080 VS 1366×720), kan de TV dit niet weergeven. De VAIO is ook tergend traag, alsof hij bezig is met vanalles te installeren en te doen. Zodra ik de HDMI kabel uit de laptop trek, is de VAIO direct terug op snelheid. Raar.
Ondertussen heb ik al de nieuwste nVidia drivers geïnstalleerd, maar daarmee is het probleem nog niet opgelost. Voorlopig gaat het dus nog niet en ik heb nu geen zin meer om eraan te prutsen (ben er al een uur mee bezig geweest) dus het zal voor morgen of zo zijn.
Als er nog iemand ervaring heeft of tips, let me know! Op Google vind ik niet direct een deftige uitleg…

Als trouwe lezer herinnert u zich zeer waarschijnlijk mijn zoektocht naar een “long life” batterij voor mijn trouwe mobiele partner, mijn VAIO. Het zit namelijk zo dat mijn mobiel werkpaard op elk vlak een ongelofelijke superervaring nagelaten heeft, behalve op batterijduur. Na een uur en drie kwartier houdt hij ermee op, althans op de gewone batterij.
Daarom had ik een replica batterij gekocht van 8800mAh (de standaard is 4800mAh) die nog eens goed bleek te werken ook, maar door de grotere batterijcellen ervoor zorgde dat mijn VAIO niet meer in zijn docking station paste… De originele “long life” batterij van Sony heeft “maar” 7200mAh power, waardoor de cellen net iets kleiner zijn dan de replica en de VAIO dus wél in zijn docking station past! Domme ik dat ik dit niet eerder door had natuurlijk…
Thuis komen van uw werk en eerst van batterij moeten veranderen valt best mee, maar niet als je uw toestel in “standby” gezet had! Bye bye alles wat open stond. Alweer domme ik, die al te vaak vergat of hij nu in standy of in hibernation stond. Daarom heb ik mij ook nog een originele “long life” batterij gekocht, van Sony zelf dus. Vandaag lag er een postpakket op mij te wachten uit de Verenigde Staten en ondertussen zit de VAIO met zijn nieuwe batterij rustig te soezen in zijn docking station. Best of both worlds dus, meer power en toch het gemak van niet te moeten wisselen. Mijn extra krachtige replica batterij leg ik opzij, en gaat mee in de rugzak voor wanneer ik vermoed zo lang van een stopcontact verwijderd te zijn dat ik twee batterijen nodig zal hebben. En in een worst case scenario kan ik ook nog altijd mijn originele VAIO batterij meepakken hé… al vermoed ik dat mijn rugzak tegen dan 7kg zwaar zal zijn, alleen al aan een VAIO met batterijen :-).
Mobiel zei u? Het heeft een prijs…

Gisteren heb ik mijn nieuwste aanwist gaan afhalen bij de leverancier en bij thuiskomst ben ik direct overgaan tot installatie. Vanzelfsprekend was ik niet van plan om een “disk swap” te doen zonder ervoor te zorgen dat ik een goede, werkende backup had van mijn VAIO, en dus had ik gisterenmorgen Acronis True Image aan het werk gezet om een volledige backup te maken op mijn portable USB-hard disk. Na een goede 120 minuten was de backup en feit en heb ik bij wijze van test geboot van de Acronis True Image Boot CD om te controleren of de backup zichtbaar was en het mogelijk zou zijn om een restore te doen indien nodig. Alles zag er goed uit, groen licht voor operatie “disk swap” dus.
Mijn VAIO had standaard een 100GB harde schijf, maar ik weet dat Sony duurdere modellen van dezelfde reeks soms uitrustte met twee harde schijven, in RAID configuratie indien gewenst. Het zou me sterk verbazen dat Sony de moeite zou doen om dit dual disk systeem volledig weg te halen bij de minder dure modellen van de reeks, en bij het openmaken van het harde schijf compartiment, bleken mijn vermoedens geheel terecht: er was nog plaats voor een tweede harde schijf te installeren in mijn VAIO.
Zo gezegd, zo gedaan. De bestaande schijf heb ik van plaats gewisseld zodat zij op de “secondary controller” zou aangesloten zijn (puur esthetisch, want eigenlijk maak het niet uit op welke controller een harde schijf is aangesloten) en mijn gloednieuwe Seagate Momentus op de primaire controller aangesloten. Na een kwartiertje was de VAIO terug klaar voor gebruik en volgde het boot scherm. Direct werden beide harde schijven gedetecteerd en was alles ok. Het enige wat me nog restte, was het overhevelen van alle data naar de nieuwe schijf, want ik wou de Momentus als primaire schijf gebruiken daar deze veel sneller is dan de originele schijf.
Natuurlijk kon ik via Acronis True Image de backup gebruiken die op mijn externe USB-schijf stond, maar aangezien zowel de nieuwe als de originele harde schijf in de laptop zaten, dacht ik eerder aan “cloning”. Dit zou sneller gaan en terwijl ook een goede test zijn. Drie uurtjes later was de volledige inhoud van de oude schijf op de nieuwe schijf gekopieerd, was de oude schijf netjes gewist zodat ze klaar was om in gebruik genomen te worden als pure data opslag en was de VAIO klaar voor zijn eerste echte “trial run” met de nieuwe schijf als kapitein.
Nog voor het booten van Windows Vista stond er echter een foutmelding te schitteren: “er is een probleem met de opstartbestanden van uw Windows installatie. Plaats de Vista schijf en kies computer herstellen om dit recht te zetten”. Dit had ik al eerder tegengekomen toen ik mijn partities had samengebracht tot één grote partitie, dus ik wist dat het voorstel van Vista het juiste was en dat ik binnen vijf minuten kon verder werken. Vista DVD erin, computer herstellen gekozen en exact twee minuten later was Vista aan het opstarten en zag ik de vertrouwde desktop opduiken.
Na een halve dag met de nieuwe harde schijf merk ik toch al dat er serieuze snelheidswinsten geboekt zijn. Het opstarten zelf gaat opmerkelijk sneller, maar ook het starten van software zoals Outlook (waarbij de PST moet uitgelezen worden tijdens de start) gaat serieus veel sneller dan voordien.
De operatie was dus een groot succes. De VAIO is zijn bottleneck van weleer kwijt en tegelijkertijd heb ik nu twee harde schijven in de laptop, waardoor ik nog meer “stuff” kan meesleuren. Totale schijfruimte bedraagt nu 300GB. Niet slecht voor een laptop.

Ongetwijfeld weet mijn lezerspubliek al heel lang dat ik een VAIO heb als primair werkstation, waarop ik dus zowel werk, speel, muziek beluister en maak, films bekijk en bewerk, mijn foto-verzameling bewaar en bewerk en nog veel meer. Nu is het algemeen geweten dat een laptop minder snel is dan een gelijkwaardige desktop computer, ook al zijn de laptops de laatste jaren aan een zware inhaalrace bezig.
Over het algemeen mag ik dus totaal niet klagen over mijn laptop, maar wanneer ik erg veel tegelijk doe merk ik toch vertragingen (ik denk dan aan vier VMWare servers, Outlook, Firefox, Winamp, een paar Explorer vensters en eventueel nog wat kleine dingen zoals MSN en Skype) waardoor het net iets minder vlot werkt.
Na een kritische blik op de “bron controle” van Vista (een zeer interessante uitbreiding van de standaard Task Manager waarin je zowel netwerk activiteit, cpu, harde schijf, RAM, … kan monitoren) kwam ik tot de overduidelijke constatatie dat de processors maar een goede 40% van hun capaciteit aan het benutten waren en het RAM geheugen nog meer dan 800MB ter beschikking had… De boosdoener is dus de harde schijf, die al de IO van al die applicaties niet snel genoeg verwerkt krijgt, waardoor er queue ‘s ontstaan. En eigenlijk zit er al een redelijk performant exemplaar in mijn VAIO, namelijk een 100GB modem dat op 5400RPM rondspint en over 8MB cache geheugen beschikt. Als je weet dat er nog zeer veel laptops met een 4200RPM schijf zijn uitgerust, mag ik er niet aan denken hoe de prestaties onder het vriespunt zouden dalen bij zware activiteit.
Maar bon, er zijn dus betere schijven ter beschikking dan mijn exemplaar, en dus heb ik er direct een nieuwe besteld om al die theorie eens aan wat praktijk te toetsen. Ik heb gekozen voor een Seagate Momentus 7200.2 exemplaar, de “king of the road” op gebied van laptop harde schijven op dit moment. Een korte opsomming van de specificaties:

  •  7200RPM
  • 16MB Cache
  • SATA Interface @ 3Gb/s
  • G-FORCE Data Retention Technology
  • 5 Year Warranty

Het zijn hem vooral die 7200RPM dat extra performance zal leveren, met op een eervolle plaats de verdubbeling van het cache geheugen ten opzichte van mijn huidige schijf. En dit alles met een mogelijk lager stroomverbruik dan mijn huidige schijf. Ik ben eens benieuwd. Ah ja, en die G-FORCE technologie, die meet de valversnelling van de laptop en wanneer deze gelijk of hoger is dan de zwaartekracht, dan worden de lees koppen van de schijf van de schijven verwijderd om dataverlies bij een val te voorkomen. Leuke feature.
Anyway, mijn Momentus is in backorder bij de leverancier dus ik zal nog wel een weekje moeten wachten. De 160GB variant was wel op voorraad, maar heeft maar 8MB cache en geen G-FORCE systeem en was maar 40€ goedkoper. Dan wacht ik wel even denk ik. Zodra ik de schijf heb, mogen jullie vanzelfsprekend een uitgebreide bespreking verwachten!

Morgen start voor mij een drukke werkweek, vol met meetings, projecten die van start gaan, to do’s voor mijn zelfstandige activiteiten en dan heb ik het nog niet over mijn privé tijd.
Morgen gaat de VAIO mee naar het werk, wegens het feit dat ik enkele presentaties moet maken en ik daarvoor Powerpoint 2007 verkies boven de 2003 versie die we op het werk gebruiken. En dan heb ik tegelijkertijd ook een excuus om mijn gloednieuwe Mobistar Internet Everywhere op verplaatsing te testen.

Een week of zo geleden had ik geschreven dat ik mijn restore partitie op mijn VAIO verwijderd had en de extra vrijgekomen ruimte heb toegekend aan mijn C:\ schijf. Dit gaf me weer 9GB extra met een totaal van 15GB vrije ruimte op de C:\ en 34GB op de D:\. De voorbije week ben ik echter serieus bezig geweest met software te installeren, waardoor de C:\ schijf nog maar 3GB vrij had, wat niet veel ruimte laat om te werken. Mijn D:\ schijf was maagdelijk schoon en dus heb ik besloten deze volledig te verwijderen en de vrijgekomen ruimte toe te voegen aan de systeemparititie.
Sommige mensen zullen dit afkeuren en zweren trouw aan een C:\ schijf voor het OS en een D:\ voor al de rest. Ik was vroeger ook zo, maar al een tijdje niet meer. Snelheidsgewijs maakt dit niets uit als al de partities op één en dezelfde fysische harde schijf staan. Voor backup redenen zie ik nog eventuele mogelijkheden, maar aangezien ik een wekelijkse image maak van de gehele laptop, is dit ook niet nodig in mijn geval.
De ondertussen vertrouwde Disk Director zijn ding laten doen en een minuutje later (zelfs zonder reboot) was mijn C:\ schijf serieus gegroeid en was de D:\ schijf verdwenen als sneeuw voor de zon.

Weet u nog dat ik enkele dagen geleden mijn VAIO eens schoongemaakt heb en alles netjes opnieuw geïnstalleerd heb? Wel gisteren kreeg ik opeens de melding dat Windows Vista mijn PC niet maar kan activeren omdat de productcode al te vaak gebruikt is. Komt ervan met elke zes maanden de PC te herinstalleren! Anyway, niet erg hoor. Na een telefoontje van 7’46” met een geautomatiseerde IVR kreeg ik netjes de activatiecode om mijn Vista opnieuw te activeren. Eigenlijk best wel een goed systeem. Alleen spijtig dat die vriendelijke vrouwenstem van Nederlandse afkomst is. Ik had het extra fijn gevonden om begroet te worden door een échte Vlaamse dame :-).

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑