Hoe meer data je hebt, hoe meer de noodzaak voor een goed systeem om alles een plaats te geven. Backups, documenten, foto’s, bookmarks, text-files, slidedecks,… you name it. De tijd van megabytes is al lang vervlogen. Zelfs gigabytes beginnen geschiedenis te worden. Vandaag, zelfs in “consumer” omgevingen – lees: in je eigen huis – zijn terabytes al schering en inslag.
Ik heb twee laptops: mijn persoonlijke Macbook en een ThinkPad van de werkgever. Daar begint het probleem al. Ik wil graag al mijn werkgerelateerde documenten beschikbaar hebben op mijn Macbook, maar ook op mijn iPhone of iPad bijvoorbeeld. Als ik ‘s avonds aan iets denk of ik wil nog snel een document of presentatie overlopen, dan heb ik geen zin om mijn ThinkPad te gaan zoeken, op te starten en te wachten. Dan wil ik gewoon mijn iPad van de salontafel pakken en dat document openen.
Vroeger werd zo iets opgelost met zaken doormailen. Of op een USB-stick zetten. Maar dan zit je met verschillende versies van een bestand, met alle gevolgen vandien. Corrupte files (ik denk aan “Available Offline” van Windows – de slechtste uitvinding ooit), niet meer weten welke versie de juiste is, de verkeerde versie meehebben,…
Om dat euvel op te lossen, gebruik ik “de Cloud”. In mijn geval is die cloud DropBox (en in beperkte mate iCloud en Google). Dat cloud-gebeuren lost mijn probleem van verschillende versies her en der op. Ik moet ook slechts één “file repository” backuppen. Win-win dus.
Maar DropBox is niet alles uiteraard. Mijn werklaptop wordt niet verder gebackupped. Alles wat van belang is, zit in mijn eigen “private cloud”, de rest – lees: OS en applicaties – kan mij gestolen worden. Als mijn ThinkPad sterft, kapot gaat, gestolen wordt,… is het gewoon een kwestie van een nieuwe ThinkPad te bestellen en mijn cloud applicatie erop te installeren.
Mijn Macbook zit naast dat cloud-gebeuren, wel nog verwikkeld in een backup structuur. Mijn Macbook bevat ook mijn muziek, mijn foto’s, mijn hebben en mijn houden zeg maar. Documenten zitten in de cloud, maar de “media” niet. Of toch niet in DropBox en consoorten, want daarvoor is mijn storage capacity daar veel te kleinschalig.
Neen. Mijn Macbook stuurt in eerste instantie alles naar de USB-schijf met TimeMachine van Apple. Dat is mijn eerste toevluchtsoord in geval van nood. Daarnaast wordt er elke nacht een “smart copy” gemaakt via Super Duper. Smart copy impliceert dat enkel de eerste backup een full copy is en dat elke daarop volgende backup in feite bestaat uit delta’s. Sommige backup toepassingen noemen dat ook wel “incremental forever”.
Die Super Duper backup gaat naar een FreeNAS netwerk opslag met een capaciteit van om en bij de 4TB (ZFS als onderliggend filesystem).
Als derde vangnet heb ik een kopie van alles wat echt belangrijk is (een iTunes backup, een LightRoom backup,…) ook gekopieerd naar mijn iOmega StorCenter, eveneens een NAS box. RAID5 voor de disk-config, in totaal 4TB raw capacity, 2,7TB usable capacity. Die backups zijn een manueel gebeuren en doe ik gemiddeld eens per maand, meer als ik veel nieuwe data op de Mac heb gedumpt.
Lokaal is mijn backup systeem dus meer dan redundant, maar dat was nog niet genoeg. Wat als mijn huis in vlammen op gaat? Of wat als er dieven over de vloer komen die alles meesleuren, ook mijn backup devices? Oplossing? De cloud natuurlijk! De volledige Macbook wordt opnieuw permanent naar de cloud gestuurd via CrashPlan. Ook hier kan je spreken over “incremental forever” backups, maar daarop nog eens deduplicatie zodat de upload naar de cloud (de delta’s van daarnet) zo klein mogelijk is.
Om dat allemaal overzichtelijk te houden, is een goede structuur in je folders en disks onontbeerlijk. Anders zit je met zoveel data her en der verspreidt, dat je niet meer weet wat waar zit. Resultaat: dubbels, dubbels en dubbels. En dat kost geld aan opslag, aan tijd, aan storage en aan bandbreedte (want alles moet geupload worden naar de cloud).
Data brengt dus werk met zich mee. Vroeger hadden we ocharme 500MB opslagcapaciteit en daarmee was de kous af. Vandaag zijn terabytes goedkoper dan ooit en staan we niet meer stil bij een gigabyte’je meer of minder. Alles netjes een plaats geven is belangrijk en houdt de boel handelbaar, maar wat ik nog veel liever zou hebben, is een complete indexering van al mijn data.
Indexeer al mijn bestanden. Dan kan ik zoeken op filename en *BOEM* – daar is mijn file. Maar ik wil meer dan dat. Ik wil dat ook alles geïndexeerd word op content. Ik wil niet al mijn filenames onthouden, dat is onbegonnen werk! Maar als ik over een bepaald onderwerp iets zoek, dan kan een index die ook in bestanden kijkt, mij serieus helpen.
Voeg daar nog meer metadata aan toe zoals tijdstippen, exif data, locatie gegevens,… en ga zo maar door, en je krijgt een systeem dat al die data kan doen samenvallen en een correlatie kan aanbieden aan de gebruiker.
Dat zou ik graag hebben, thuis. Dat zou het gemakkelijk maken. En dat bestaat bij mijn weten nog niet voor de consumer markt. Er bestaan wel softwares die dat doen, maar die zijn niet cross-platform, cross-storage-device, cross-… dus dat is niet helemaal wat ik zoek.
Tot wanneer dat mogelijk is, zit er niks anders op dan een goede structuur aanhouden en een nette “flow” te respecteren voor mijn data. Alles heeft zijn plaats, zijn folder, zijn bestemming. Door dat systeem consequent toe te passen, kan ik erg snel iets terugvinden, maar het blijft een taak om dat systeem netjes te volgen.
Hoe doet u dat, al uw data een plaats geven? Welk systeem gebruikt u? Welke software? Welke backups? Neemt u überhaubt wel backups? Consequent? Ik ben eens curieus.
Category: Mobiel (Page 4 of 6)
Morgen is het zo ver en kan iedereen die het wil een Nokia Lumia 800 kopen. Ik heb het toestel ondertussen meer dan een week in gebruik en het feit dat ik nog niet naar mijn iPhone heb teruggegrepen zegt genoeg denk ik.
Er is nog werk op vlak van de apps (en de doorontwikkeling ervan), maar los daarvan is de Lumia 800 echt wel een goede smartphone. Windows Phone heeft reuzesprongen gemaakt en mag zich meten met Android en iOS, zoveel is zeker.
Prijstechnisch (499€ maar als je wat zoekt kan dat lager!) zit de Lumia gewoon goed. Gezien de specs die je krijgt, is de prijs echt wel scherp te noemen. En er zit een hoesje, oortjes, een oplader (en een erg leuke) en navigatiesoftware meegeleverd!
Nokia gaat de launch morgen trouwens niet zomaar laten voorbij gaan. Om de lancering te vieren kreeg ik een erg leuke cupcake toegestuurd, maar morgen kan iedereen meesmullen, want in onderstaande stations zullen in totaal maar liefst 35.000 cupcakes worden uitgedeeld!
- Brussel Noord (tussen 7u en 10u)
- Brussel Centraal (tussen 7u en 10u)
- Luik Guillemins (tussen 7u en 10u)
- Gent Sint-Pieters (tussen 7u en 10u)
- Antwerpen Centraal (tussen 7u en 10u)
- Anwerpen Grand Bazar (aan Groenplaats) (namiddag)
Deze actie luidt trouwens ook de Facebookcampagne in, waarbij alles draait rond ‘The Amazing Everyday’. Vier weken lang zal Nokia elke dag een ‘amazing moment’ voorstellen, zoals een zondags ontbijt midden in de week, een fanfare die je naar je werk begeleidt of een persoonlijke stylist die je ’s ochtends helpt aankleden.
De fans mogen er eentje uitkiezen of zelf een idee inzenden en een jury overtuigen waarom zij zo’n ‘amazing moment’ verdienen. Check dus zeker de Facebookpagina en wie weet win jij er ook wel één!
Iedereen die een Windows Phone toestel heeft (of zou willen kopen) moet een kijkje nemen op WindowsPhone.Com. Deze portaalsite van Microsoft staat boordevol tips en tricks, interessante “how-to’s” en nog veel meer.
De problematiek van meerdere agenda’s sync’en komt daar trouwens ook terug, met pasklare oplossing. Ik bespaar je de zoektocht door te melden dat Google Windows Phone heeft toegevoegd aan hun Google Sync pagina waar ik het eerder over had (iPhone gerelateerd toen). Enige pitfall: je moet de taal van je browser op Engels US instellen, anders “no-go”.
We zijn nu trouwens een weekje verder en ik ben nog altijd erg te spreken over het nieuwe mobiele OS.
Dag één met de Nokia Lumia zit er ondertussen op en dus is het tijd voor een eerste “tussenstand”. Ik ben sinds de introductie van de iPhone 3G een gebruiker van Apple smartphones, waardoor al mijn data op dat platform is afgestemd.
Geen data op SIM-kaarten hier. Alles zit in de cloud – ofwel die van Apple ofwel die van Google, afhankelijk van het type data zeg maar.
Een groot voordeel aan iPhones, is dat je bij aankoop van een nieuw toestel simpelweg een restore van een bestaande backup doet en binnen de korste keren zijn je contacten, je sms’jes, je wallpapers, je e-mail accounts, je foto’s,… en ga zo maar door overgezet naar het nieuwe toestel en is de migratie klaar.
Van een iPhone naar een Nokia Lumia migreren is vanzelfsprekend niet zo straight-forward, maar gelukkig is het niet onoverkomelijk. De Lumia 800 bevat een import tooltje waarmee je al je contacten via bluetooth kan overzetten van je vorige toestel. Dit proces verliep probleemloos met de iPhone 4 en daarmee was het meest tijdrovende werkje al achter de rug.
Sms’jes overzetten is geen optie, maar ik heb daar ook niet echt een nood aan. Ik gebruik sms’jes trouwens enkel nog met “offline” mensen – lees: personen zonder smartphone die dus maar sporadisch hun mails lezen of hun sociale netwerken checken.
Foto’s upload ik standaard al naar Flick of Instagram, dus daar mis ik ook niet direct iets. Muziek was vroeger iets tijdrovender omdat ik voor al mijn “lokale” muziek iTunes gebruik. De Lumia kan via de Zune software perfect sync’en met je iTunes bibliotheek, maar aangezien ik sinds ik Spotify abonnee ben, nog maar zelden iTunes opstart, doe ik de moeite niet en gebruik ik gewoon Spotify op de Lumia (en die sync’ed automatisch al je playlists over alle platformen heen).
De GUI is iets complexer dan op de iPhone, maar ik geef ook toe dat mijn iOS er nu “outdated” uitziet. Windows Phone ziet er hipper uit, meer hedendaags. Je hebt wel meer menu’s en meer knopjes, maar al bij al was ik er snel mee vertrouwd. En als je vergelijkt met voorgaande Windows Mobile versies, dan is “Mango” – de codenaam voor Windows Phone 7.5 – “one giant leap forward”!. Well done Microsoft!
Op gebied van app’s is de keuze beperkter dan bij Apple – 50.000 tegenover 1.000.000 – maar eerlijkshalve moet gezegd worden dat alle belangrijke app’s die ik op mijn iPhone gebruik, ook aanwezig zijn in de Market Place van Microsoft.
Of toch bijna. Dropbox heb ik nog niet gevonden en laat dat nu een applicatie zijn die ik zeer veel gebruik en waar andere favoriete app’s ook gebruik van maken. Dropbox op Windows Phone staat dus erg hoog op mijn verlanglijstje! Microsoft levert je wel Skydrive (25GB zelfs), maar mijn ecosysteem is opgebouwd rond Dropbox en ik wil dat zo houden.
Een ander minpuntje dat ik tegenkwam, is het ontbreken van een “personal hotspot” mode. Met andere woorden, je kan de Lumia 800 niet gebruiken als mobiele modem voor je laptop / iPad / … en dat is ook een toepassing die ik met mijn iPhone zeer regelmatig gebruik. Ik heb begrepen dat dit geen beperking is van Windows Phone, maar een keuze die Nokia gemaakt heeft met de Lumia 800. Hopelijk wordt dit nog rechtgezet met een software update!
De app’s die ik op de iPhone gebruik, zijn bijna allemaal beschikbaar voor Windows Phone. Maar ze zijn niet allemaal even ver doorontwikkeld. De Spotify app heeft bijvoorbeeld nog geen Last.FM integratie en de Twitter app vind ik persoonlijk niet zo overzichtelijk als op iOS (geen badges om replies, DM’s,… aan te geven).
Nog een issue: als je je Google account ingeeft, configureert het toestel automatisch je mails, je kalender en je contacten. Tot daar alles goed. Het probleem stelt zich bij de kalenders. Ik heb er namelijk verschillende aangemaakt en de Lumia 800 toont enkel de primaire kalender. Ik heb nog niet echt gezocht naar een oplossing, maar weet dat dit mogelijk ook een probleempje kan zijn.
Over de touch & feel kan ik bondig zijn: dat zit goed! De Lumia 800 voelt degelijk aan en ziet er leuk uit. Niets op aan te merken. Ik las elders dat sommige gebruikers rammelende knopjes hadden, maar dat euvel heb ik niet met mijn exemplaar. Persoonlijk vind ik de iPhone er nog iets gelikter uitzien met een meer solide feel, maar de Lumia is zeker en vast goed te noemen!
Het scherm van de Lumia 800 is een AMOLED scherm en dat is kwalitatief beter dan het retina-display van de iPhone. De kleuren zijn feller, de icoontjes springen precies van het scherm. De iPhone heeft een goed scherm, maar mijn voorkeur gaat hier toch duidelijk naar de Nokia.
Tot zo ver mijn eerste indruk van de Lumia 800. Over het algemeen is die indruk positief, met hier en daar een aandachtspunt. Ik blijf het toestel de komende tijd intensief gebruiken, dus verwacht de komende blogposts meer feedback en bevindingen.
Ik maak gebruik van Google Calendar. Veelvuldig. Ik heb er verschillende kalenders inzitten: werk, mezelf, gezin, vuilnisophaling,… en die wil ik graag altijd en overal kunnen raadplegen.
Overal, dat wil ook zeggen op mijn iPhone en iPad! En daar wringt het schoentje soms. Dat configureren is niet altijd even “straight-forward” en geeft af en toe sync problemen. Niet vaak, maar af en toe. En meestal op een slecht moment.
Anyway, vergeet gefoefel met een account instellen en zo. Maak gebruik van de “iPhone Select” pagina van Google zelf. Je surft er vanop je mobiel toestel naartoe, je duidt de kalenders aan die je wil zien op je mobiel toestel en klaar is kees.
Werkt perfect. Try it!
Het is er dan toch van gekomen: Spotify is beschikbaar in België. Als u niet weet wat Spotify is, check hier eens. Gedaan dus met VPN-tunnels opzetten naar de UK, gedaan met gefoefel met PayPal accounts enz. om toch maar te kunnen betalen voor deze dienst. Spotify is geland!
Concreet komt het er op neer dat je gratis of tegen een bepaalde prijs (afhankelijk van wat je wil) muziek kan luisteren. Gedaan met muziek kopen dus. Standaard en dus gratis stream je de muziek naar je computer en zijn er af en toe reclameboodschappen om de dienst gratis te kunnen aanbieden.
Als je wenst te betalen heb je twee keuzes: Spotify Unlimited en Spotify Premium, respectievelijk voor 4,99€ en 9,99€ per maand te verkrijgen. Kijk hier voor een vergelijkende tabel tussen al de versies (inclusief de gratis Spotify Open variant). De lijst features is erg lang, maar kort zit er in de “Unlimited” geen reclame meer en kan je het onbeperkt in het buitenland gebruiken.
In de “Premium” editie krijg je daarbovenop “Offline” modus, waardoor je de muziek lokaal kan opslaan voor op moment dat je niet kan streamen wegens geen internetverbinding. Daarnaast kan je ook een app downloaden voor je smartphone en kan je ook daarop van Spotify genieten (en offline toegang hebben!). De “Premium” versie heeft ook betere audiokwaliteit in vergelijking met de rest.
Er zijn nog vele andere features, sociale integratie, playlists delen, Spotify Radio, enz. waar ik nog een heel veel over zou kunnen vertellen, maar probeer het anders gewoon eens uit, u zal versteld staan over het gemak van Spotify.
Gedaan met veel geld aan muziek uitgeven. Alle muziek bij de hand, altijd en overal. Ik geef vandaag al meer dan het dubbel uit per maand aan muziek in iTunes dan wat de “Premium” account per maand kost, dus voor muziekliefhebbers is het een “no brainer” als je het mij vraagt.
Als je Spotify probeert, krijg je trouwens een trial van de “Premium” versie dus laat u maar eens goed gaan.
PS #1: je kan ook muziek “kopen” in Spotify – DRM vrij en in hoge kwaliteit. Ze werken met bundles zodat je bijvoorbeeld krediet koopt voor 100 nummers. Voor een nummer betaal je in dat geval 0,60€ wat ongeveer 40% goedkoper is dan wat je in iTunes ziet.
PS #2: vandaag ter test de iPhone via bluetooth gekoppeld aan de autoradio en dan Spotify via streaming (dus met mobiel internet) mijn playlists laten spelen. Brussel-Gent zonder enig probleem gedaan, zonder haperingen. Uiteraard kan je beter met “offline” modus werken, maar dan heb je de Premium nodig… het kan dus ook “online” zolang je maar genoeg datavolume hebt (tip: Mobile Vikings).
PS #3: mijn Spotify Premium abonnement is al actief :-D.
Begin deze week viel er een pakketje van Scarlet in de bus met daarin een Pocket Wfi en alle toebehoren om daar direct mee aan de slag te gaan. Een Pocket Wifi? “What the hell is that” hoor ik u denken?
Denk een klein plastic bakje, de grootte van een GSM, iets kleiner dan een iPhone. Daarin zit een SIM-kaartje met data abonnement. Het toestel is een router en creëert dus een wireless access point en deelt daarnaast nog eens IP-adressen uit aan elk toestel dat zich connecteert. Het laadt op via de meegeleverde USB-kabel én er is een SD-slot waarin je een geheugenkaart kan steken die dan dienst doet als “shared drive”.
Het nut van al dit? Overal en altijd mobiel internet ter beschikking. Niet enkel op een smartphone of een tablet met 3G. Ook op laptops, ook op gameconsoles, ook op… you name it. En alles tegelijkertijd welteverstaan! Het is te zeggen – met vijf toestellen tegelijkertijd.
Uiteraard ideaal wanneer je goede 3G dekking hebt. Over Edge zou ik het niet proberen, dan zie ik er een uplink voor mail en Twitter in, geen “internet” gateway, want daarvoor is Edge nogal traag.
In ieder geval, ik heb zo een Pocket Wifi ter beschikking en de komende dagen, weken,… ga ik het overal mee naartoe sleuren en in de praktijk testen. De eerste testjes waren alvast een succes. Piece of cake om in te stellen, al is enige kennis van computers wel meegenomen, het is geen pure “plug & play”. Maar moeilijk is het niet, geen nood. En de handleiding helpt u goed.
Oh ja. Moest u het nog niet weten. Scarlet = Belgacom. Het Scarlet mobiel netwerk is dus dat van Proximus, waardoor je in principe een goede 3G dekking zou moeten hebben.
De kostprijs? 99€ ipv 129€. En als je een Scarlet mobiel internet abo neemt, kost hij maar 49€. Inderdaad, SIM-lock vrij dus. Check it out. Oh ja, en in tegenstelling tot the Mobistar oplossing van een hele tijd terug, werkt dit gewoon perfect zonder driver issues, op eender welk platform (aangezien de Mobistar oplossing een USB modem was die mocht rekenen op erg slechte support).
Geen zin om te kopen? Probeer de Pocket Wifi dan te winnen, je moet er enkel naar een vrouw haar poep voor kijken ;-). Easy enough?
Een van de app’s op mijn iPhone die ik al erg lang gebruik is “De Standaard Mobile” wat eigenlijk niets meer is dan een bookmark naar De Standaard Mobile website. Ik vind de app “lightweight” en gebruiksvriendelijk, waardoor het zelfs op een klein scherm en over 3G (of zelfs Edge) nog redelijk goed werkbaar is.
Sinds de lancering van de iPad heeft De Standaard een “echte” digitale krant voor de App Store ter beschikking. Voor €3.99 kan je de App kopen en in die prijs zitten vijf kranten naar keuze inbegrepen (€0.79 voor een weekkrant en €1.79 voor een weekendkrant zijn de huidige tarieven, dus je budget opgebruiken aan weekendkranten is winstgevender) dus eigenlijk is de App gratis en maak je nog een beetje winst op de kranten ook.
Zeker op het scherm van een iPad is De Standaard App de moeite waard. Het leest vlotjes, werkt goed en zou voor mij een papieren krant per direct kunnen vervangen. Op de iPhone valt het goed mee, maar het scherm is wel klein om voor langere perioden stukken tekst te lezen. Ideaal voor één artikel terwijl je ergens wacht, maar minder om de ganse krant te lezen vind ik persoonlijk.
Enig nadeel aan De Standaard App? Haal die reclame van AXA er eens uit! En doe terwijl de banners van Jupiler App ook maar weg! Of doen ze dat al als je een abonnement neemt?
Zou ik een abonnement nemen op de digitale krant? Misschien. Ik ben er nog niet uit. Ik heb niet elke dag tijd en zin om de krant te lezen, dus misschien ben ik voordeliger met een krant te kopen als ik er een wil. Of enkel een weekendkrant abonnement of zo. We zien wel.
PS: als je meerdere Apple toestellen hebt (iPad, iPhone, iPod Touch,…) en je koopt De Standaard App, dan krijg je die gratis kranten op al je toestellen! In mijn geval kan ik dus vijftien kranten gratis lezen voor mijn €3.99 in plaats van slechts vijf. Bug of feature, ik vermoed eerder iets dat ze niet kunnen tegenhouden doordat al je app’s geshared worden op al je toestellen via iTunes.
Sinds kort maak ik gebruik van Instapaper. De makers omschrijven hun toepassing als volgt:
“Instapaper facilitates easy reading of long text content. We discover web content throughout the day, and sometimes, we don’t have time to read long articles right when we find them. Instapaper allows you to easily save them for later, when you do have time, so you don’t just forget about them or skim through them.”
Wat het programma doet, is artikels of links naar websites, filmpjes,… die jij interessant vindt, opslaan in een archief om ze later, wanneer je meer tijd hebt, te lezen. En het archief staat online, centraal beheerd dus. Vanop elk toestel heb je dus toegang tot hetzelfde archief.
Persoonlijk vind ik dat dus super interessant, want hoe vaak kom je niet ergens artikels of reviews tegen die je graag wil lezen, maar die te lang zijn om op dat moment door te nemen? Of je ziet in je Twitter-feed links opduiken naar blogposts, YouTube films,… maar je bent met je iPhone op Twitter of je zit in de wachtzaal bij de dokter en het is bijna jouw beurt,… Of je ziet een interessant artikel online tijdens de werkuren, maar je hebt geen tijd om het nu door te nemen of het is niet werkgerelateerd? Kortom, genoeg situaties waar Instapaper een meerwaarde kan bieden denk ik zo.
Vroeger trachtte ik dan te onthouden wat ik moest doen eens ik meer tijd had, maar vaak wist ik het tegen dan niet meer :-s. Instapaper integreert met zo goed als elk OS en elke applicatie waardoor je altijd de knop “Read Later” kan gebruiken. Een klik op die betreffende knop en het artikel zit in je Instapaper archief. Handig!
En het best van al? Instapaper is gratis! Hier heeft het in ieder geval de “must have” status bereikt maakt het de GTD-strategie (GTD staat voor Getting Things Done, kortgezegd technieken om efficiënter te werken en met je beschikbare tijd om te gaan) die ik probeer op te bouwen alvast iets makkelijker.
Instapaper – checken zeg ik u.
Professioneel ben ik op regelmatige basis bezig met het opzetten van demo en POC (Proof Of Concept) omgevingen. In januari van dit jaar hadden we ook enkele demo booths op Storage Expo 2010 waardoor ik ondertussen een basis heb opgebouwd om snel een omgeving op te zetten.
Niet helemaal onverwacht gezien mijn interesse in virtualizatie, maak ik in 90% van de gevallen gebruik van een VMWare oplossing om mijn demo-omgeving op te bouwen. Met die wetenschap in het achterhoofd, zijn er in feite twee opstellingen mogelijk:
Wanneer rauwe rekenkracht ondergeschikt is:
– Lenovo ThinkPad R500
– Intel Core 2 Duo 2.0GHz
– 320GB HDD on-board + 48GB SSD via PC-Card slot + 500GB mobile HDD via USB 2.0
– 4GB RAM
– MS Windows 7 Ultimate
– VMWare Workstation 7
In dit geval draait alles op en rond mijn lokaal geïnstalleerde VMWare Workstation 7 virtualizatie software waarin ik mijn virtuele machines aanmaak. De VM’s (virtuele machine’s) met de meeste I/O plaats ik op de SSD, de overige machines op de mobiele schijf. Ik tracht zoveel mogelijk de interne harde schijf te sparen, want die is de grootste bottleneck in dit verhaal.
Dit “mobiele” labo gebruik ik vooral voor functionele demo’s waar je bepaalde features van een product wil laten zien. Performantie is van ondergeschikt belang, want daarvoor is er puntje twee, namelijk…
Wanneer performantie belangrijk is:
– SUN X4275 server
– 64GB (of meer) RAM
– 2 x Intel QuadCore 2.26GHz
– 6 x 300GB SAS 15K HDD in RAID5 (RAID level hangt af van doel, soms RAID0,RAID10 of RAID50)
– 16GB Flash Disk (buffer voor bv. swapfiles)
– 8 x Gbit ethernet NIC
– 2 x Fibre-Channel HBA (4Gbit)
– VMWare vSphere Update 1
Bovenstaand “labo” is nog altijd mobiel, maar vanzelfsprekend minder mobiel dan mijn ThinkPad. Deze omgeving is dan ook eerder gericht op demo’s tijdens workshops, events, product launches,…
Hier is het OS van de machine in kwestie geen Microsoft variant, maar VMWare’s meest recente hypervisor – vSphere Update 1. Eenmaal dat vSphere geconfigureerd is, installeer (of beter gezegd, “upload” want ik recycleer mijn VM’s) ik de virtuele servers / workstations en kan de fun beginnen. Gezien de disk capaciteit, het overschot aan netwerkkaarten, de acht fysische CPU cores en niet te vergeten, het broodnodige RAM geheugen kan ik op dit platform zo goed als alles tonen wat ik wil.
Het management van de deze tweede omgeving gebeurt trouwens opnieuw via de ThinkPad, met behulp van de VMWare Infrastructure Client of “de VIC” voor de vrienden. De VM’s zelf configureer ik in eerste instantie via de console view, maar eenmaal het netwerk in orde is, verkies ik een simpele RDP connectie wegens voor de hand liggende redenen.
Voila, daarmee heb ik de basis van mijn testlabo’s uit de doeken gedaan. In de volgende artikels zal ik enkele concrete demo omgevingen uit de doeken doen dus stay tuned for more virtual geekness ;-).
Recente Comments