Mijn iPad Mini wordt binnen een kleine maand een half jaar oud. Ideale gelegenheid om nog eens te kijken of ik nog steeds zo een fan ben van het baby-broertje van de iPad die iedereen al een tijdje kent.
In short: yes sir! Hoe langer, hoe meer ben ik er van overtuigd dat de Mini de juiste afmetingen heeft. Dankzij zijn kleinere grootte, ligt hij veel makkelijker in de hand en weegt hij ook een pak minder dan een normale iPad. Dit maakt het gebruiksgemak echt wel beter (en ik kan vergelijken, want ik heb ook nog een gewone iPad in huis) en zorgt er voor dat je de iPad Mini gewoon veel meer gaat gebruiken.
Dat Retina scherm heb ik nog steeds niet gemist en zoals ik al eerder zei, heeft een iPad Mini een half Retina scherm doordat de pixels dichter op elkaar staan gezien de afmetingen van het toestel. Tenzij je dus erg actief bent met foto’s, zou ik serieus overwegen om de Retina versies links te laten liggen, voor de Mini te gaan en nog wat geld op je bankrekening laten staan.
Dat ik voor de 16GB versie koos, blijkt ook voor mij geen probleem te zijn, al kan ik me wel voorstellen dat die snel opgebruikt is als je veel lokale data wil bewaren. Aangezien ik tegenwoordig zo goed als alles via “de cloud” regel, heb ik weinig lokale data (behalve de apps zelf) en loop ik niet tegen die beperking aan.
Het 3G/4G aspect mis ik ook niet. Ik heb nog geen enkele keer online willen gaan met de iPad zonder dat er wifi in de buurt was. En worst-case kan ik altijd mijn iPhone in hotspot mode droppen en zo toch op het wereldwijde web geraken met de iPad.
Kortom: de iPad Mini is een dikke, vette aanrader voor veelgebruikers die mobiliteit belangrijker vinden dan pixels per inch.
Category: Mobiel (Page 3 of 6)
Stel u eens voor: een stopcontact dat je met een zuignap op uw raam vastzet en dat aan de achterkant zonnecellen heeft. Die zonnecellen genereren stroom voor het toestel dat je in het stopcontact steekt. Futuristisch zegt u? Nog eventjes, want het is nog niet te koop maar het komt er wel aan!
Verwacht wel niet dat u er een stofzuiger van stroom mee gaat voorzien… denk eerder aan smartphones, tablets en zo.
Na een dik jaar de gratis versie te gebruiken, ben ik eindelijk overstag gegaan en heb ik mezelf een Evernote Premium subscription cadeau gedaan. Evernote is mijn verzamelbak voor zo goed als alles wat ik op korte en / of lange termijn wil bijhouden:
- Starred Items uit mijn RSS-feeds
- Ingescande documenten via mijn Doxie
- Notities / tekeningen die ik in Penultimate / Noteshelf / Bamboo / … maak op de iPad
- Drafts van blogposts
- Notities tijdens presentaties
- …
Onder meer het kunnen doorzoeken van de content en bestanden is een extra reden om te switchen. De upload beperking / opslag beperking van de gratis versie was tot nu toe nog geen probleem, maar naarmate ik het meer en meer in mijn workflow integreer, zal ik er wel snel tegenaan lopen.
Enfin ja, ervaringen druppelen wel tot bij u via de vertrouwde weg.
Het zat er al een tijdje aan te komen en aangezien ik vandaag in Leuven moest zijn en er aldaar winkels zijn die Apple stuff verkopen, was het tijd om een iPad upgrade door te voeren.
Mijn andere iPad is er nog eentje van de eerste generatie en dateert uit 2010 – een eeuwigheid voor zulke toestellen. Tot ongeveer een jaar geleden deed het nog prima wat ik ervan verwachtte, maar sindsdien is het allemaal bergafwaarts gegaan. iOS 6 is niet meer beschikbaar voor de iPad 1 en alles voelde ook erg traag aan.
Voor Apple is de iPad 1 officieel “end of life” en sinds nu ten huize Unexpected dus ook. Ik heb me vandaag een iPad Mini aangeschaft. Voor de verandering een witte (al mijn andere Apple goodies zijn de zwarte varianten) gekozen en in tegenstelling tot mijn iPad 1, géén “full option” exemplaar.
Ik ben voor de 16GB wifi-only versie gegaan. Wifi omdat ik geen zin heb in een data-abo voor de iPad en ook omdat ik overal wel via wifi op het net kan. En indien dat niet kan, gebruik ik mijn iPhone + personal hotspot feature wel. 16GB ipv 64GB omdat ik de “uplift” (lees: de meerkost) die Apple aanrekent voor die extra capaciteit, behoorlijk duur vind en ook omdat ik eigenlijk toekom met 16GB. Ondertussen staat er alles op wat ik tot nu toe op mijn iPad 1 gebruikte en ik heb nog 7GB vrij.
Alles hangt natuurlijk af van de gebruiker: als je het toestel gebruikt als image-tank of andere capaciteitsvretende use-cases, dan zou ik zeker voor 32GB of 64GB gaan… in my case: 16GB will do.
Waarom geen iPad 4 met Retina display? Te duur en ook te groot. De iPad Mini is interessanter voor mijn gebruik. Ligt beter in de hand, weegt minder en ook al heeft het nog steeds dezelfde resolutie als de iPad 1 – door de kleinere schermdiagonaal is de dpi-waarde van het scherm beter en is tekst dus scherper.
De geruchtenmolen insinueert dat we in september een iPad Mini met Retina display voorgeschoteld krijgen. Misschien upgrade ik dan wel. We’ll see. Tot als het zover is, gaat deze iPad Mini mij serieus bekoren!
Ik had het moeten weten toen ik gisteren schreef dat regen beter is dan sneeuw. Vandaag heb ik maar liefst drie uur gedaan over een traject dat ik bij normaal file verkeer (zot dat ik dat al normaal vind eigenlijk…) afleg op ongeveer een uur en een kwartier.
Ongevallen, accordeonfiles, mensen die af en toe remmen om te testen of de remmen nog werken (?)… oh en dan heb ik het nog niet over mensen die mistlampen aansteken vanaf dat de zichtbaarheid onder de 3km zakt. En ja, dat was sarcasme.
Prutsers. Dat zijn het. Ik ben voorstander om elke X jaar het rijbewijs te herevalueren. Dat zal het kaf van het koren scheiden en misschien ook wat geld in het laadje brengen van de overheid.
Hoor ik daar een win-win situatie?
We spreken 2013 – het vijfde jaar nadat ik geswitched ben van Windows computers naar Apple computers. Thuis welteverstaan, want professioneel zijn er nog niet zo heel veel bedrijven die Apple computers gebruiken of de werknemer zelf laten kiezen wat hij wil.
Vijf jaar en nog altijd mijn eerste Mac – een 13″ MacBook – de eerste van de unibody reeks dus. Vijf jaar lang dezelfde computer hebben is iets wat ik mij in het Windows-tijdperk (lees: van 1990-2008) nooit heb kunnen voorstellen, want ik had gemiddeld elk anderhalf jaar een nieuw systeem. Dat laatste had ook wel iets te maken met het feit dat ik veel games speelde op mijn PC, iets wat ik op de Macbook eigenlijk nooit gedaan heb (grotendeels omdat ik geswitched ben naar XBOX360 voor gaming), maar desondanks heb ik nog niet het gevoel dat mijn Macbook mij beperkt.
Uiteraard zijn de nieuwe toestellen veel performanter en moest ik een nieuwe Mac kopen, dan zou het zonder twijfel opvallen dat mijn huidig exemplaar al wat jaren op de teller heeft staan. Maar het feit dat laatstgenoemde nog altijd het nieuwste OS kan draaien, zonder daarbij traag aan te voelen, dat verdient een pluim. Ook het feit dat de OS upgrades zo belachelijk goedkoop zijn, maakt het interessant om te upgraden. Hoeveel mensen met Windows upgraden hun OS? Misschien zij die net voor het uitkomen van een nieuwe variant nog een PC kochten (en dus een voucher hebben voor de upgrade), maar mensen met een PC van een jaar of ouder, die upgraden hun OS zelden tot nooit. Al eens naar de prijzen gekeken die Microsoft durft vragen…?
Nog eens vijf jaar erbij doen, zal wel een utopie zijn denk ik. Af en toe kijk ik al eens op de Mac Store, maar tot nu toe heb ik me kunnen bedwingen om te bestellen. Ik weet trouwens ook niet goed wat ik zou kopen: Macbook, MacMini of iMac. De laatste keer dat mijn Macbook uit het bureau ging, is al zeker zes maanden geleden. De iPad, de iPhone en de Chromebook zorgen voor de mobiliteit tegenwoordig. Een MacMini vind ik erg interessant gezien de grootte en de performantie voor een goede prijs (ik heb al een Apple Cinema Display en een Dell monitor die ik kan gebruiken), maar de nieuwe iMac’s zijn wel erg mooi. Als het een iMac zou worden, dan wacht ik op zijn minst tot de “Retina display” exemplaren er zijn. Een nieuwe Macbook zou ook een “retina” exemplaar moeten zijn, maar die kosten al snel 2000€, en dat vind ik iets teveel van het goede.
Daarmee dat de MacMini serieus lonkt… must… resist.
Een iPhone (en gelijk welke smartphone, maar een mens verwijst al eens graag naar zijn eigen exemplaar) is eigenlijk een pracht van een toestel als je stilstaat bij wat je er allemaal mee kan doen.
Foto’s maken is een van de meest populaire toepassingen, zeker gezien de kwaliteit van de foto’s op de meest recente iteraties van de iPhones en de Galaxies out there. Ik maak dagdagelijks foto’s met de iPhone, ook al heb ik kwalitatief betere DSLR’s en systeemcamera’s in huis. Waarom dan met de smartphone? Gemak. Snel. Altijd bij de hand. En ga zo maar door. Ik meen me trouwens te herinneren dat de iPhone de meest populaire camera op Flickr is…
Mijn “dedicated” camera’s haal ik eigenlijk alleen nog uit als topkwaliteit primair is of als ik me gewoon nog eens wil toeleggen op fotograferen. Puur voor de fun of it dus.
Een van mijn favoriete vormen van fotografie is “timelapsing“: een reeks foto’s maken vanop statief en die dan aan elkaar hangen in een filmpje! Mijn Nikon D90 kan dit spijtig genoeg niet standaard (mijn Panasonic GF-1 ook niet) en dus moet je al extra toestellen kopen die dat voor jou regelen (ik heb er zo een in bestelling, zodra ik dat heb mag je daar een review van verwachten trouwens).
Een smartphone zou geen smartphone zijn als er geen app is die timelapsing kan aanbieden. Ik heb zelf de app “Timelapse” gekocht (er bestaat ook een gratis versie met beperkingen) maar er zijn nog vele andere apps, dus test gerust uit voor je koopt. De camera is er dus, de software ook… maar het statief niet. En laat timelapsing onder statief nu redelijk onmogelijk zijn ;-).
Ik heb een Gorillapod-statief dat me ideaal lijkt voor mijn iPhone op te monteren, maar een iPhone heeft geen mountpoint voor statieven… dus, say hello to the GLIF van StudioNeat. GLIF is niets meer dan een plastic houdertje op maat van je smartphone dat je toelaat om je smartphone te monteren op een statief.
Ik heb ook de SERIF gekocht. wat eveneens een plastic houdertje is waarmee je je iPhone zoals een fotokader op je bureau kan plaatsen – handig voor FaceTime of het bekijken van filmpjes. En je kan de SERIF opbergen in de GLIF wanneer je deze niet gebruikt. Het geheel kan je met de Ligature (een metalen ring) aan je sleutelbos hangen, kwestie dat je je houders altijd bij hebt.
Zijn er dan geen nadelen? Jep. Eentje. Maar ik weet niet of er een oplossing voor kan bestaan. De GLIF en de SERIF kunnen enkel gebruikt worden met een “naakte” smartphone – dus zonder hoesje, bumper, skin,…
Naast timelapsing kan je trouwens met bovenstaande combo ook aan stopmotion fotografie doen. Ook een plezante bezigheid!
U weet of u weet niet dat Google sinds een jaar een eigen laptop en desktop computer op de markt zet (met hulp van Samsung, Acer,…) die ze Chromebook en Chromebox genoemd hebben. U komt er zelf wel achter welke naam bij welk product hoort mag ik veronderstellen?
Soit. Concreet zijn het “cloud devices” wat zoveel wil zeggen als “we slaan al uw data op in de Google wolk waardoor er geen superstraffe hardware nodig is, waardoor de prijs zakt en waardoor Google voor alles zorgt. Dat is het concept en daar kan u al dan niet voor te vinden zijn (ahja, want uw data zit in de Google cloud en niet veilig bij u thuis op de harde schijf… al kunnen we over die veronderstelde veiligheid lustig discussieren).
Persoonlijk vind ik het concept prima en ik gebruik al jaren Google als toeleverancier (GMail, Google Calendar, Google Reader, Docs,…) waardoor ik tot het groepje mag gerekend worden dat fan is van alles in de cloud droppen. Ik ben trouwens ook een fervent gebruiker van DropBox en Crashplan. Dat eerste voor mijn documenten en het tweede voor alles te backuppen (meer dan 300GB moest u het zich afvragen).
Google cloud devices dus. Ik heb een Chromebook van Samsung op de kop getikt. Een 5-series, in het wit en met 3G functionaliteit. Dat laatste omdat de 3G versie goedkoper is dan de wifi-only versie en ook omdat het een cloud toestel is, waarmee je bitter weinig kan doen zonder internettoegang (en dan ook zonder cloud toegang). Je kan wel lokaal op het flash geheugen bestanden bewaren of op een SD-kaartje, maar het concept is dat je alles in de cloud steekt.
De hardware specs zijn niet om achterover te vallen, maar dat maakt weinig uit. Intel inside (Atom CPU), 2GB RAM, onboard video, 16GB flash voor lokaal iets te bewaren, uitbereidingsslot voor SD kaartje, wifi, 3G, VGA-out, sound-out/in en een webcam. That’s it. Oh, het scherm is 12,1″ en heeft een resolutie van 1280×800. Niet onbelangrijk is dat de batterij verondersteld wordt om het 8,5u uit te houden!
Na twee maanden het toestel in huis te hebben, kan ik zeggen dat het een blijvertje is. De batterijduur en het gebruiksgemak zijn top en de Chromebook heeft zijn plaats tussen de Macbook en de iPad / iPhone te pakken. Als ik bijvoorbeeld ‘s avonds een blogpost wil schrijven, pak ik de Chromebook van de salontafel en begin ik er aan. Geen stroomblok voor een laptop nodig, maar wel een toetsenbord en touchpad ter beschikking voor lijvige posts.
Kan een Chromebook een “echte” laptop vervangen? Neen. Daarvoor is het toestel niet krachtig genoeg en aangezien je ook geen lokale software kan installeren, kan ik er niet alles mee doen wat ik op de Mac doe (LightRoom bijvoorbeeld). Ik vind het een super interessant toestel om content te maken (waar een iPad voor mij vooral interessant is om content te consumeren) wanneer het vooral over tekst gaat. Multinedia content maken is teveel van het goede.
Bluetooth zou ook nog een welgekomen add-on zijn, zoveel kost een chipsetje niet dus voor de prijs moeten ze het niet laten. Een Chromebook is ideaal voor mensen die enkel willen surfen, mailen en “light” content maken en een laptop experience willen hebben.
Van software updates moet je je trouwens ook niks aantrekken. Bij het booten checkt het toestel met Google of er een update is en indien nodig kan je die dan installeren. Als het OS om zeep is, boot je in repair mode en installeer je een fresh copy via de cloud. En dat werkt goed – ik heb een reinstall getest en op een kwartiertje was alles up & running. Daarna gewoon je wifi netwerk toevoegen. aanloggen met je Google account en daar is al je data terug.
Kortom: als je de kans hebt om eens een Google device te testen, zeker doen. Maar let op, de kans is groot dat je het niet meer gaat willen afstaan ;-).
Weet je nog, die keer dat ik een iPhone 5 ging bestellen bij Mobistar? En dat die verkoper mij GARANDEERDE dat ik een bevestigingsmail ging krijgen en dat ik er zeker één zou hebben, want de meeste pre-orders waren een 16GB model.
Awel, Mobistar heeft (alweer) gefaald. Die bevestigingsmail heb ik nooit gekregen en zodoende is er hier nog geen spoor van een iPhone 5 te bespeuren.
Diezelfde week heb ik trouwens beslist om over te stappen van Mobile Vikings naar Telenet (Mobistar… I know) omdat die een betere dekking hebben voor 3G (Proximus is nog beter, I know) en heb ik ook langs die weg een iPhone 5 besteld.
Eergisteren daar bericht over gekregen dat de stock “op” is en dat ik enkele weken geduld zal moeten hebben. En laat dat nu net iets zijn dat ik niet heb als het op gadgets aankomt ;-). Ik ken trouwens mensen die na mij een iPhone bestelden bij Telenet en hem ondertussen al een week hebben. First in, first out principe zeggen ze. Hmmm. Het is wel zo dat het over een andere kleur en capaciteit ging, dus ik geef ze het voordeel van de twijfel.
Anyway. Zolang ik er geen heb, ben ik wat rijker dus mijn geduld wordt op die manier beloond… *right*.
Er viel enkele dagen geleden een persbericht in de mailbox: Nokia gaat de Lumia 800 ook in het wit te koop aanbieden. De verdere specificaties zijn identiek aan de andere kleuren.
On another bombshell: Nokia heeft geen “plan B” voor het geval het met Windows Phone de verkeerde kant op gaat.
Recente Comments