Telling stories for a living

Month: April 2009 (Page 2 of 2)

Vrijdagmorgend stond UPS aan de deurbel te trekken: mijn pakket uit het Verenigd Koninkrijk was aangekomen! Dinsdagavond besteld, woensdagavond de bestelling nog aangevuld met informatie die nodig was alvorens men kon versturen en vrijdagmorgend aan de deur staan – that’s what I call service! Hierin slagen sommige Belgische shops zelfs niet! En neen, ik heb geen 50€ voor superexpress shipping betaald. De standaardprijs is 7€ (ze bieden maar één manier aan voor België) en ik heb zelfs geen shipping moeten betalen op mijn bestelling.
Het doosje op zich was zeer klein: 20cm lang en 5cm breed. Net genoeg om de memory modules te huisvesten, inclusief instructieboekje en invoice. De modules zitten apart ingepakt, elk in hun eigen anti-statisch zakje om beschadiging te voorkomen.
De installatie in de Macbook is zeer straight-forward. Op de website van Apple kan je de how-to terugvinden, maar het komt er op neer dat je de battery-cover verwijderd (met de ingebouwde hatch-door, er komen geen tools aan te pas) en daarna 8 vijsjes losdraait die de rest van de cover vasthouden. Opgelet: de vijsjes zij niet allemaal even lang, dus onthoud goed welk vijsje waar zat. En je zal van die micro-schroevendraaiers nodig hebben, want de vijsjes zijn aan de kleine kant. Eenmaal de cover verwijderd is, liggen de memory modules voor het grijpen. De retention levers opzij duwen en de eerste geheugenlat floept omhoog. Daarna het proces voor het onderliggende latje herhalen en je bent halverwege. De nieuwe modules installeren is even simpel. Onder een hoek van 45 graden de modules in het gleufje duwen en dan naar beneden duwen tot ze vastklikken in de eerder vermelde retention levers. Klaar is kees.
Na zorgvuldig de covers terug te monteren de Macbook opstarten en zien dat het goed is: 4GB of memory is installed and ready to use.

About This Mac

Het opstarten van mijn Macbook lijkt even snel te gaan, maar eenmaal je in Mac OS X geboot bent is het verschil dadelijk merkbaar. Applicaties starten merkbaar sneller op en reageren veel vinniger, ook al gebruik ik op dat moment nog niet de volledige 4GB capaciteit. Waar ik voordien vertragingen ondervond als ik veel applicaties tegelijkertijd had openstaan, blijft nu alles vlot zijn gang gaan. In het dock de “Applications” folder openen in grid-view, gaat nu zonder haperingen waar dit vroeger soms eens trager ging (als ik veel toepassingen had openstaan). iTunes start ook sneller op (ik vermoed omdat hij nu zijn databank sneller kan inladen?) en Firefox met 20 tabbladen blijft rustig onder al dat geweld.

iPhoto komt er ook een pak rapper door en ik moet waarschijnlijk niet vertellen dat Lightroom er ook op vooruit gegaan is. Vroeger durfde Time Machine al eens roet in het eten strooien wanneer ik veel applicaties had draaien en er dan een backup begon. Time Machine vreet disk activity en als je applicaties dan zonder RAM geheugen vallen en je harde schijf willen gebruiken, is het wachten geblazen. No more dus.

Parallels, VMWare Fusion en andere virtualisatie software gaat er natuurlijk ook serieus op vooruit. Met 2GB extra geheugen, kan je je virtuele machines meer ademruimte geven zonder je host op zijn tandvlees te doen draaien. Vlotter en sneller dus.

Als conclusie kan ik met zekerheid zeggen dat 4GB geheugen een serieuze aanrader is voor iedereen die iets of wat aan multitasking doet op zijn/haar Mac. De tijd dat 4GB enkel voor video-editing of fotobewerking kon dienen, is lang vervlogen. Tegenwoordig kan iedere serieuze computergebruiker er van profiteren en zal het computeren er aangenaam vlotter aan toe gaan, dus laat u vooral niet tegenhouden en upgrade naar 4GB geheugen.

En zoals ik al eerder zei: voor de prijs moet u het niet laten. Gans deze upgrade heeft mij iets meer dan 50€ gekost. De prijs-performantie verhouding is nog nooit zo gunstig geweest denk ik!

Vorige vrijdag was het zo ver: mijn allerlaatste dag bij de huidige werkgever was aangebroken. Na vijf plezante jaren de deur achter u dichttrekken, afscheid nemen van iedereen die u dierbaar was (en is) en tegelijkertijd jezelf klaarmaken voor de nieuwe uitdaging.
De gasten (en vrouwen) hebben mij niet laten gaan zonder een volwaardig afscheid, en zoals ik er in het verleden zelf al enkele had meegemaakt voor collega’s die weg gingen, was het ook vrijdagmorgend – rond een uur of half elf – zo ver. Een  troep (ex) collega’s verzamelde zich aan mijn bureau met een leuke attentie: een mand vol “appel” producten (appels, jenever, minute maid, badparels met appel,…) wat doelde op het feit dat ik nogal Apple-minded ben en een fijne kaart. Daarna stond iedereen mij aan te kijken en werd er een woordje verwacht… iets waar ik meestal geen enkel probleem mee heb, maar dat op dat moment toch net iets minder goed ging. Enfin, ik heb er wel iets uitgekregen en er werd gelachen dus het zal wel goed geweest zijn :-).

Farewell Gift

Tegen de middag was mijn bureau netjes opgekuisd, waren mijn beide pc’s al volledig leeggemaakt en geherinstalleerd en had ik alles wat ik aan andere collega’s kon geven, netjes overgedragen. Het bureau van weleer met een “Unexpected” touch was terug veranderd in een anonieme desk, klaar voor de volgende nieuweling te verwelkomen. Daarna zat het er op, want de namiddag heb ik vrij genomen om nog een laatste keer een pint te drinken met al wie mij nauw aan het hart lag. Die namiddag is trouwens uitgelopen tot een uur of tien ‘s avonds, om een idee te geven dat het zeer plezierig was!
Dinsdag word ik verwacht bij de nieuwe werkgever. Nieuwe mensen. Een nieuwe uitdaging. Zowel professioneel als persoonlijk. Ik zie het volledig zitten. Maar ik zal de toffe bende van vroeger toch missen.
Bedankt mensen! Echt waar.

Vijf maanden nadat ik geswitched ben van Windows (PC) naar Mac OS X (Mac) – althans op privégebied – is het tijd voor de eerste upgrade aan mijn werkpaard: een upgrade van het werkgeheugen is aan de orde. Bij de aankoop heb ik het toestel in originele staat gelaten (2GB RAM) omdat Apple maar liefst 140€ vroeg (vraagt?) om te upgraden naar 4GB en ook wel omdat ik eerst wou evalueren of 2GB niet voldoende is voor mijn dagdagelijkse activiteiten.
En eigenlijk is 2GB wel voldoende, gedurende 75% van de tijd dat ik op mijn Macbook werk. Maar de overige 25%, wanneer ik met virtuele machines bezig ben, terwijl een Time Machine backup loopt, een paar downloads binnenstromen, iTunes alles geeft en daarnaast nog een met mijn foto’s bewerkt / importeer, dan durft mijn Macbook wel eens te zweten.
Het is op dat moment dat een verdubbeling van het werkgeheugen mij gaat bijspringen en mijn Macbook gaat bijstaan om de belasting goed te verwerken. Daarom heb ik bij Crucial een 4GB-kit besteld (2x2GB) die geprijsd staat aan nog geen 60€. Crucial is een zeer gereputeerd merk uit de VSA (ze hebben ook een winkel in de UK en een front van diezelfde UK shop voor de EU – met Euro’s in plaats van Ponden) dat ik al jaren gebruik en dat een levenslange garantie biedt (waar ik ooit eens gebruik van gemaakt heb en erg goede service heb gekregen).
Blijkbaar is de shipping zelfs gratis, want voor de Express delivery van UPS werd mij 0,0€ aangerekend. Doe er dan nog is de BTW af omdat ik dat dankzij de BTW-nuloperatie kan kopen (jaja, zelfstandige in bijberoep zijn heeft zo zijn voordelen) en ik kom aan een totale aankoopprijs van 51,99€, verzending tot aan de voordeur inbegrepen. In de meeste shops bij ons kost een no-brand kitje al meer…
En ja, ik had eigenlijk maar een 2GB latje moeten bestellen, want in de Macbook zit al 2GB RAM, maar men raadt voor performantie / compatibiliteit redenen altijd aan om met “matched pairs” te werken en voor die prijs vond ik dat geen issue. En dan heb ik  nog 2GB op reserve (you never know, disaster strike?).
Hopelijk komt het geheugen snel aan – zodra ik geupgrade heb zal ik wat vergelijkende testjes draaien en mag  je de resultaten hier verwachten.
PS: Crucial aanvaardt zelfs PayPal! Tof!

Vorig weekend was het de Back To The 90ies party van MNM waar ik via de mannen van Zattevrienden.be gratis naartoe kon gaan. Zo gezegd, zo gedaan en na de wagen geparkeerd te hebben (5€!) moesten we langs de achterkant van het gebouw binnengaan (serieus “Uninvited” gevoel – cool) waar we na het obligatoire polsbandje vrij spel kregen in de catacomben van het Sportpaleis te Antwerpen.
Gratis naar het toilet geweest en dan een beetje rondgezwerfd, de juiste weg zoekend richting “zaal”. Onderweg nog Robin S. tegen het lijf gelopen en uiteindelijk uitgekomen achter de P/A. Nice. En niemand van de security die ook maar vroeg wat ik daar eigenlijk deed, terwijl mijn polsbandje onder de mouw van mijn hemd verstopt zat!
Swat! De party was best ok zeg ik u. Veel klassiekers van “vroeger” terug gehoord, sommigen nog vers in het geheugen, anderen al lang vergeten maar desalnietemin een toffe herontdekking.
De live-acts waren maar “zo-zo” en het werd eigenlijk heel duidelijk dat de meeste van die gasten nooit grote zangtalenten geweest zijn (en zullen worden). De enige die iets of wat konden zingen waren Robin S. en Haddaway. Eventueel wil ik de mystery guest van de avond, Alana Dante, het voordeel van de twijfel geven (en het feit dat die juffrouw ooit in een pornofilm meegespeeld heeft, verhoogt haar cool-gehalte drastisch ;-)). En ja, ik heb die film gezien. Niets spectaculair, maar ja…
De prijs voor de slechtste act gaat met spijt in het hart naar 2 Fabiola. Pat Krimson heeft het niet meer… zijn nieuwe zangeressen nog veel minder. Hell, ze raakten zelfs met moeite boven de muziek uit! Zohra, we miss you babe!
Maar ik heb mij goed geamuseerd en was pas tegen 6u ‘s morgens veilig thuis. Dan mogen we niet zeggen dat het niet goed was me dunkt.
Check de Flickr foto’s voor een paar sfeerbeelden, geschoten met de iPhone.

Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. Een nieuwe challenge. Volgens een psychologische analyse die ik ooit heb moeten ondergaan alvorens mijn huidige functie te mogen betreden, ben ik iemand die constant op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en die “triggers” moet krijgen om zijn motivatie niet te verliezen. Ik kan ze alleen maar gelijk geven, want eenmaal ik het gevoel heb dat ik alles gezien heb, ga ik op zoek naar iets nieuws om me in vast te bijten. Aandachtige lezers hadden het misschien wel tussen de lijntjes gelezen… my time had come.
Na bijna 5 jaar van trouwe dienst, resten er mij dus nog 7 dagen in mijn huidige functie bij de huidige werkgever alvorens ik mijn bureau leegmaak, de laptop met bijhorende digipass en UMTS kaart teruggeef en mijn vast werkstation een herinstall commando meegeef.
Daarna zitten mijn dagen als Wintel System Engineer er op en maak ik de overgang naar de wereld van data-opslag als Storage Consultant – een vakgebied waar ik de laatste maanden in mijn huidige functie ook al veel mee in contact kwam.
Voor de niet-IT minded mensen: met storage bedoel ik niet “kasten, laden, meubels…” (dus ik ga niet bij IKEA of iets gelijkaardigs werken ;-)), maar wel SAN (Storage Area Network), data-deduplicatie, backup, archiving,… kortom een “hot topic” van IT-wereld waarin er veel nieuwe, interessante uitdagingen te vinden zijn. Fun fun fun dus!
Met een mand vol goede herinneringen en ervaringen zal ik volgende week de deur achter mij dichttrekken, niet achteruit kijken en mij volledig geven in de nieuwe functie. Want zo ben ik wel – als ik mij eenmaal gefocust heb op iets, dan kijk ik niet meer achterom en ga ik volledig voor het bereiken van het nieuwe doel. Stilstaan = achteruitgaan. Know what I mean?
Bij het veranderen van job, hoort ook het minder fijne aspect – afscheid nemen. Doorheen de jaren kom je namelijk in contact met andere mensen, mensen die van “collega zijn” evolueren naar “meer dan collega zijn”. Ik zal de fijne gesprekken, het gezever en gelach serieus missen.
Natuurlijk is het een zeer kleine wereld en zijn er vandaag de dag geen afstanden meer die onoverkomelijk zijn (heck, een e-mailtje is de wereld rond in enkele miliseconden), maar toch besef ik goed dat ik sommige mensen veel minder zal tegenkomen dan ik gewoon was, sommigen misschien helemaal niet meer.
C’est la vie?
Op het nieuwe werk zal ik ongetwijfeld nieuwe bruggen bouwen en mijn plaats opeisen in de structuur, maar alles is nieuw dus het koffiemachine moet herontdekt worden, de places 2 be om ‘s middags een hapje te  eten gelokaliseerd worden, de karakters van de nieuwe collega’s een plaats geven,… Veel dingen om naar uit te kijken dus.
In short: every end is a new  beginning. Wish me luck!

Nikonians” oftewel fotografen die met Nikon fotocamera’s hun ding doen. Sinds vorige week vrijdag maak ik ook deel uit van dit gezelschap, want ik ben die dag naar Fotokonijnenberg te Turnhout gecruised om mijn eerder bestelde Nikon D60 + toebehoren af te halen. Over de service kan ik zeer kort zijn: super. Goede afhandelijk van de bestelling online, snelle antwoorden op mails, vriendelijke mensen aan de telefoon en eenmaal ter plaatse nog een hoop uitleg en tips meegekregen. Aanrader dus.
Over het toestel kan ik nog niet veel vertellen, want ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik er nog niet heel veel mee gedaan heb de voorbije dagen. Natuurlijk heb ik er al een beetje mee geprutst en een paar plaatjes geschoten, maar ik ben nog ver verwijderd van totale beheersing van het toestel en de technieken die nodig zijn om knappe dingen op de digitale plaat vast te leggen. Maaaarrr… ik zit niet stil! Ik heb mezelf al door een dun maar praktisch “how to shoot digital pics” book geworsteld waarin de basis en vooral to-do’s en not to-do’s kort en bondig worden uitgelegd. Daarnaast ga ik zeer waarschijnlijk een paar modules rond fotografie volgen bij de lokale fotoclub (belichting, technieken, praktijk met fotobespreking,…) zodat ik niet alleen theorie, maar ook praktijk in de vingers krijg en kan leren van meer gevorderde fotografen.
In tussentijd verwijs ik jullie alvast graag door naar mijn Flickr account waar je bestaande en toekomstige foto’s van ondergetekende kan aanschouwen.

Jeuj. 1 april. Mopjesdag en al? Mij doet het in ieder geval niets, want ik ben totaal niet 1 april minded. Het geeft me een zelfde gevoel als Valentijn, maar in plaats van “romantisch” te doen, moeten we vandaag grappig zijn / lollen uithalen. No thanks. Ik ben tegen. U?

Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑