Telling stories for a living

Tag: The

Vorig weekend eindelijk tot in de cinema geraakt om de nieuwe Batman prent – The Dark Knight – te gaan aanschouwen. Het was de laatavond vertoning op zaterdag en de zaal zat toch nog halfvol, wat niet slecht is voor een film die ondertussen toch al een maand of twee te zien is denk ik?

In ieder geval, it was worth it! The Dark Knight gaat verder waar Batman Begins eindigt (Bruce en Alfred wonen in een gigantische en knappe loft aangezien Wayne Manor nog altijd in ruine ligt cfr. de vorige film), al is het deze keer wel zonder Katie Holmes (zou ze niet meer mogen van Tommeke?).
Ze werd vervangen door een andere dame, Maggie Gyllenhaal – jaja, de zus van Jake – die dat niet slecht doet, maar spijtig genoeg niet te zien zal zijn in de volgende film (*spoiler* want haar personage sterft namelijk door toedoen van The Joker *spoiler*). 
Een ander personage waar ik erg naar uitkeek, was The Joker, gespeeld door de ondertussen overleden Heath Ledger. De laatste keer dat ik The Joker mocht aanschouwen op het witte doek, was toen Jack Nicholson in een eerdere Batman film begin de jaren ’90. Heath heeft dat heel erg goed gedaan en een serieus geloofwaardige Joker neergezet (inclusief die “tiks” zoals het smakken met zijn mond). Serieus spijtig dat die gast zo vroeg moest gaan, want The Joker had nog eens mogen terugkeren als “villain” in een volgende film… 
Naast The Joker zien we ook Two Face opduiken, beter gekend als Harvey Dent. Eerst dacht ik dat ze er dan een einde aan zouden breien en dat Two Face the slechterik zou spelen in deel drie, maar aangezien ook deze zijn leven laat naar het einde toe, zal dat niet het geval zijn.
Kortom, voor al de Batman fans: must see! Voor al de actie & comic book fans: eveneens must see. Voor zij die een serieus diep verhaal verwachten: wegblijven, hell het is een actieprent remember. En of Heath Ledger een post-mortem Oscar verdient? Misschien wel ja, want hij deed dat echt wel goed. 
En welke stouterikken zien we in de volgende? Ik gok op Poisen Ivy… Of Catwoman? Maar die laatste krijgt meestal een eigen film of zo. We zullen zien. Of misschien The Pinguin (zoals Danny De Vito al eens deed).

Het was dus dik in orde, daar in Vorst Nationaal. Goed op tijd vertrokken (want er kan nog wel eens spits-file zijn voor 20u) zodat we ter plaatse waren om 19u (het concert begon om 20u, allé het voorprogramma toch). Wie Vorst kent, weet dat het daar een serieuze miserie is om parking te vinden, maar na wat zoeken hadden we toch een plekje, een goede vijf straten verder dan de zaal. Domme ik besloot om zijn jas in de auto te laten wegens anders opgescheept zitten en niet willen gebruik maken van de vestiaire, waardoor ik het extreem koud had van en naar de auto! Note to myself: niet meer zo koppig zijn.
Anyway, het voorprogramma vond ik maar niks: teveel lawaai, te weinig herkenbaars. Mijn ding niet. Tegen 21u was alles klaar voor Billy Cogan en de zijnen en vlogen de Smashing Pumpkins er volle bak in. Alle klassiekers zijn de revue gepasseerd, alleen “Disarm” heb ik spijtig genoeg niet mogen horen… Naar het einde toe vond ik het ook iets minder goed, teveel lawaai en show-off naar mijn bescheiden mening, maar het gehele plaatje klopte perfect en was een aangenaam event!
En Billy zijn nieuwe gitariste mag er zijn! Ginger rules!

Iemand The Lost Room gezien op Prime TV eind december? Ik ook niet, maar ik heb het opgenomen en gisteren naar de eerste aflevering van deze driedelige miniserie. In het kort is het een scifi verhaal over een verlaten motelkamer ergens langs Route 66 die alleen bereikt kan worden via een speciale sleutel. Als je de sleutel in gelijk welke deur steekt en het slot omdraait, kom je in de kamer terecht.
Voor een meer gedetaileerde uitleg ga je best hier eens kijken, want het is te veel van het goede om het hier neer te pennen. Een enkele aflevering duurt bijna twee uur en er zijn dus maar drie afleveringen. Gisteren heb ik dus naar de eerste gekeken en het viel wel goed mee om eerlijk te zijn. Straks ga ik naar de tweede kijken denk ik, want natuurlijk ben ik benieuwd hoe het verder gaat.
Ik hoop alleen maar dat ze er een einde aan breien, dat ik dus niet opeens naar een open einde zit te staren terwijl ik nu weet dat er geen vervolg bestaat. In ieder geval, aanrader (tot nu toe) dus ga eens op zoek in de correcte kanalen zou ik zo zeggen.

Daarstraks heb ik The Orange Box uitgepakt en in mijn console gestoken en direct een (kort) spelletje “Portal” gespeeld. Ik had er al veel van gelezen, maar had zelf het genoegen nog niet gehad om er mee te spelen. Bij deze is dat dus goed gemaakt en ik moet het toegeven: het is verdorie verslavend en een bangelijk concept. Het enige nadeel (wat ik van horen zeggen heb) is dat het veel te kort is… maar bon dan begin ik aan Episode 2 en daarna nog een beetje Team Fortress’en en als ik dan nog niet uitgehalflifed ben, dan herspeel ik Half Life 2 en Episode 1 nog eens. Vakantie, koud weer en een console met goeie games, meer moet dat écht niet zijn dus hé.

Half Live 2: The Orange Box

Ik heb mezelf net een laat kerstcadeau gegeven, eigenlijk twee om heel eerlijk te zijn. Ik heb net een paar XBOX 360 games gekocht waar ik al een tijdje op zit te kwijlen, maar die ik nog niet gekocht had wegens toch wel redelijk duur. Vandaag heb ik ze nog vast gehad in de FNAC, maar niet gekocht. Uiteindelijk ben ik dan toch gezwicht en heb ik ze online besteld. Voordeel is wel dat ik per game maar liefst 9€ uitgespaard heb, 60.99€ per stuk in plaats van 69.99€ wat ze moesten opbrengen bij FNAC. I love it! En nu vraagt u zich waarschijnlijk af welke games ik gekocht heb? Aanschouw the foto’s van de covers hieronder en u weet het…

Halo 3Half Live 2: The Orange Box

Vanavond naar The Kingdom gekeken met in de hoofdrollen Jamie Foxx en Jennifer Garner. The Kingdom is achteraf bekeken eigenlijk een goede film, die het verhaal schetst over een select groepje FBI-agenten dat een aanslag tegen Amerikanen onderzoekt in Saudi-Arabië. De film is redelijk tragisch en toont hoe gruwelijk het er aan toe gaat in Irak, Afghanistan, … en hoe er bij die mensen onderling ook zoveel miserie en haat bestaat. Tegelijkertijd vertelt de film ook het verhaal hoe twee “agenten” van verschillende culturele afkomst (lees: een Amerikaan en een Saudi) elkaar in den beginne sterk wantrouwen, maar naar het einde toe elkaar hun eigen leven toevertrouwen.
Veel is gefilmd met handycams, beetje zoals in The Blair Witch Project, waardoor je nog meer het gevoel krijgt dat je naar een documentaire kijkt in plaats van naar een fictie prent en waardoor het realisme en de “meeleef-factor” nog meer stijgt.
The Kingdom was een aangename verrassing die toelaat een andere blik te werpen op wat er zich aan de andere kant van de wereld afspeelt. Aanrader.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑