Category: Training (Page 2 of 6)

Being A Runner: Eén Jaar Later

26 November, 2016 / Tim / 1 Comment

Ongeveer een jaar geleden besliste ik rond deze tijd dat ik een “runner” zou worden. Genoeg luilekker geweest voor de rest van mijn bestaan en tijd om de spreekwoordelijke koe bij de horens te vatten.
Een week later stond ik Decathlon voor mijn allereerste loopband ever te kopen en was er geen weg meer terug. Ik moest en ik zou mijn zelfopgelegde challenge aangaan en overwinnen!

Evy en ik

Mijn eerste 5KM heb ik samen met Evy gelopen, maar na die 5KM gingen onze wegen uit elkaar. Niks tegen Evy, maar ik was de app beu: te ouderwets, te saai. Ik ging over op de apps van Fitness22 en die gebruik ik vandaag nog steeds zowel voor het hardlopen als voor andere oefeningen waarover later meer.
De oude sportschoenen werden aan de haak gehangen en nieuwe brothers in arms onder de vorm van Nike Pegasus 33 werden geïntroduceerd, samen met T-shirts, singlets, shorts, sokken, jasjes en zelfs tights! Alles in Dri-Fit stof van Nike en ja dat kost wat meer, maar dat is écht aangenamer om te sporten.
Verder schreef ik nog mogelijks interessante stukjes over mijn koptelefoon of choice voor het hardlopen, over de apps die ik gebruik om mijn eetgewoontes te volgen en nog veel meer.

From Zero To 5K

De race naar 5KM heb ik afgerond na ongeveer 2 maanden trainen. Soms drie keer per week rennen, andere weken maar één keer. Niet super intensief dus, maar wel zonder veel moeite en vooral zonder kwetsuren.
Die eerste milestone deed ik trouwens volledig “indoor” oftewel op mijn loopband. De belangrijkste redenen waren dat ik in den beginne geen zin had om buiten te gaan hardlopen als ik met moeite 2 minuten effectief kon hardlopen. Wat zouden de mensen wel niet denken weet je wel ;-)?
Een andere reden was dat een loopband me tegelijkertijd vrijheid gaf om te lopen wanneer ik wou zonder aangepaste kledij (donker, regen, wind, te warm, te koud,…) en anderzijds een enorme pressure gaf om effectief te hardlopen: dat ding staat er en heeft geld gekost dus no more excuses en sporten maar!
Als derde hefboom heb ik gekozen om iedereen die het wou horen in te lichten over mijn ambitie en om mijn updates uitvoerig te delen op sociale media (vooral Facebook en Instagram) en mijn blog. Hierdoor kreeg ik regelmatig vragen van vrienden en collega’s waardoor ik een sociale peer pressure kreeg om vooral niet op te geven!
En dat heeft allemaal prima gewerkt en mij door de momenten gesleurd dat ik zin had om ermee te stoppen. Dus als je zelf ambitie hebt weet je nu wat gedaan :-).

Next Steps: A New Challenge

Na die 5KM had ik mijn eigen doel eigenlijk bereikt en alle negatievelingen lik op stuk gegeven.

I did it my way. I fucking did it! Eat that.

Tot mijn eigenste verbazing ben ik ergens op dat moment een “runner” geworden. Ik had plezier in het lopen en betrapte mezelf er op dat ik zin had om te rennen of dat ik een soort van tinteling in mijn benen voelde wanneer ik al een paar dagen niet meer gaan lopen was. Amazing I tell you! Had ik zelf nooit gedacht als ik zo eerlijk mag zijn…
En dus werden er zotte plannen gemaakt en opnieuw gedeeld: die 10 Miles Of Antwerp in 2017 zouden mooi staan op het palmares! Op het moment dat ik dat dacht en zei, was 5KM mijn maximaal resultaat en was 16KM (10 miles) echt een hele grote en lange brug te ver, maar het doel was gezet en de uitdaging stond op het bord. En dus moest er verder getraind worden.

Tussenstapjes

Een groot onoverkomelijk probleem wordt een veel makkelijker te tackelen iets wanneer je het in deelproblemen kapt. Common sense.
Trainen op 16KM leek (en lijkt vandaag nog steeds) een Mission Impossible en aangezien ik Tom Cruise niet ben, moet dit “Tim-Style” worden aangepakt. Deelproblemen definiëren en actieplannen uitwerken en met een failure is not an option mentaliteit ertegenaan knallen!
Deelprobleem was makkelijk: de afstand verdubbelen tot 10KM en die afstand kunnen uitlopen. Eind augustus ben ik hier met laserfocus op beginnen werken en begin deze maand heb ik die kaap afgerond.: another milestone reached.
Enerzijds deed ik dat met mijn vertrouwde apps op de loopband, anderzijds door af en toe eens buiten te gaan hardlopen, kwestie van te leren een tempo te vinden en aan te houden. Op een loopband is dat namelijk veel simpeler: snelheid ingeven en lopen maar. Persoonlijk was dat iets waar ik vooral in het begin, maar nu soms nog mee sukkel. Gelukkig is dat iets waar mijn Apple Watch me bij helpt door constant mijn gemiddelde tijd/KM te broadcasten zodat ik kan vertragen of versnellen waar nodig.
De truk van de peer pressure was ondertussen iets afgevlakt omdat de ongelovigen ondertussen wisten dat ik het kon. Om alsnog een vorm van pressure te scheppen en mezelf te verplichten om te blijven trainen, schreef ik me in voor loopwedstrijden / loopevents.
Half oktober liep ik de Belfius Ieper Trail van 8KM, deze maand deed ik mee met Run In The Dark 5KM en volgende week staat de Mechelen Urban Trail 10KM op het programma. In maart 2017 is er een Levensloop tvv kankerbestrijding ingepland en net voor de zomer een Caveman Run van 9KM in het verre Nederland.
Daar moet dus nog de 10 Miles Of Antwerp bij komen eind april als ik me goed herinner en naar aanloop van die wedstrijd ga ik nog een stuk of drie andere leuke uitdagingen zoeken ter voorbereiding van mijn bucketlist item.

Yay Or Nay?

Met al het voorgaande denk ik dat het dus een ideaal moment is om achterom te kijken en een evaluatie voor mezelf te maken.
Met trots en fierheid kunnen zeggen dat je een runner, een hardloper bent is een fijn gevoel en alleen daarvoor zou ik het opnieuw doen. Vooral omdat niemand het ooit in mij had gezien, mezelf inbegrepen trouwens!
Ander bijkomend voordeel: die spreekwoordelijke kathedraal die al jaren goed verborgen en geïsoleerd was, komt stilletjes aan piepen aan de oppervlakte ;).
Wanneer zelfs mensen die me dagelijks zien beginnen te zeggen dat ik zienderogen wegsmelt, dan weet je dat je goed bezig bent en ben je nog twee keer zo hard gemotiveerd natuurlijk.
Aan de Sagrada Familia zijn ze ook al vele jaren aan het werken, maar eens ie af is wordt het wel de baas der kathedralen: dat kan tellen als een statement toch ;)?

De motivatie is tegenwoordig zo hoog dat ik mezelf betrap op artikels lezen rond voeding en opwarmingsoefeningen, dat ik ondertussen geabonneerd ben op het Runner’s World magazine, dat ik een fitness abo heb én nog andere sporten aan het schema toevoeg as we speak. Om niet te vergeten dat ik nog altijd de trotse eigenaar ben van een WaterRower en die ook opgenomen heb in mijn training.
Runner
Yay or nay dus? Een dikke vette YAY natuurlijk! Ik ben een hardloper en ik blijf een hardloper.
See you at the finish line…

Run In The Dark

19 November, 2016 / Tim / 1 Comment

Eerder deze week werd wereldwijd het “Run in the Dark” event georganiseerd, een hardloop event ten voordele van onderzoek naar ruggengraat letsels.
screenshot-2016-11-19-16-28-48

As darkness sweeps around the globe on Wednesday, November 16th, thousands will pull on their running shoes and red flashing armbands and head for the door. In over 50 cities worldwide, they will be part of a living light show flowing through the streets like lava. Those same people will be helping to fast-track a cure for paralysis as part of the Run in the Dark. Join us in one of our 6 official locations, Dublin, Cork, Belfast, London,Manchester and Taipei (12/11), or join with our volunteers in pop-up events in cities worldwide.

Ludus Fortis

Omdat zulke events gewoon hartstikke de max zijn en omdat ze me ook een reden geven om te blijven trainen, schreef ik me een paar weken terug samen met een collega in. In België ging het pop-up event door in Mechelen, georganiseerd door een crossgym team waar er trouwens een erg fijne sfeer hing! Thumbs up voor het team van Ludus Fortis.
Ik schat dat we met een deelnemersveld van om en bij de 50 personen waren waarvan ik vermoed dat het merendeel crossfitters waren. Wereldwijd deden er dit jaar meer dan 50.000 mensen mee en al dat inschrijvingsgeld gaat dus naar onderzoek om ruggengraat letsels te herstellen.
We gingen van start met een korte opwarming (squats are tough!) waarna de LED-armbandjes omgedaan werden en we iets na acht van start gingen.
Na een paar straten rond de crossgym verkend te hebben, doken we de veld- en modderpaadjes in rond de Eglegemvijver! Het was echt wel een run in the dark, want zonder de gloeistaafjes die de organisatie her en der had aangebracht, zou ik ongetwijfeld verloren gelopen zijn ;-).
Na welgeteld 37 minuten waren we terug bij ons vertrekpunt. Enthousiastelingen konden voor de 10km gaan en het parcours nog eens doen, maar daar hebben wij voor gepast – we hadden reuzehonger :-D!

De Tijden

We kwamen als laatste deelnemers over de virtuele finish (wat wil je met al die afgetrainde crossfitters van Ludus Fortis ;-)), maar desondanks was ik super tevreden met mijn tijden!
Tot voor kort waren mijn gemiddelde tijden 7’45” per kilometer wat overeenkomt met een loopsnelheid van 8km/h.
Hieronder een screenshot zoals de tijden geregistreerd werden door mijn Apple Watch:
My Running Times
Zoals je kan zien waren mijn eerste twee kilometers supersnel – respectievelijk 9,7km/h en 9,2km/h! Het enthousiasme van de groep en de goesting om erin te vliegen helpen hier natuurlijk bij! Bij kilometer drie heb ik wat gas teruggenomen omdat ik wou vermijden dat ik in overdrive zou gaan, maar liep ik alsnog een goeie 8,3km/h.
Kilometer vier was de moeilijkste zowel op vlak van terrein als op vlak van lichaam en geest. Teruggevallen naar 7,5km/h en op de ademhaling focussen bracht mentale rust, waardoor ik de laatste kilometer terug mijn normaal tempo heb gevonden en met 8km/h de eindstreep bereikte.
Voor doorwinterde hardlopers natuurlijk geen spectaculaire tijden, maar zoals ik al zei ben ik er zelf super blij mee en geeft het een duidelijke progressie weer op persoonlijk vlak!
Een zicht op het parcours dat werd afgelegd:
Run in the Dark parcours
Volgend jaar loop ik graag opnieuw mee voor dit goede doel en uiteraard wil ik dan ook een straffere tijd neerzetten. Hopelijk heeft mijn blog jou geïnspireerd om ook aan de start te verschijnen en drinken we achteraf samen een frisse pint (of sportdrank ;-)).
Last but not least een welgemeende dankjewel voor mijn running buddy die de hele tijd in de buurt bleef lopen – voor haar was dit eerder een “Walk in the Dark” 😉 en zonder mij was ze zeker bij de eerste over de meet gegaan!
Run Buddies
En nu de loopschoenen weer aantrekken want binnen twee weken staat de Mechelen Urban Trail op het programma!

Road To 10K – Done!

6 November, 2016 / Tim / 0 Comments

Wie mijn instagram feed volgt, heeft al meermaals de hashtag #RoadTo10K zien voorbijkomen. Niks meer of niks minder dan het aangeven van mijn persoonlijk doel tijdens mijn loopsessies, namelijk 10 kilometer kunnen lopen.
Toen ik elf maanden terug mijn eerste stappen zette in dit avontuur, had ik nooit durven dromen dat het me zou lukken om 10km te lopen zonder te wandelen of te rusten. 5km was mijn doel en ik zou al uitermate tevreden zijn als dat zou lukken.
Het is dus met enige trots dat ik kan zeggen dat ik gisteren voor het eerst 10km gelopen heb en dus mijn oorspronkelijk doel verdubbeld heb. Over een stretched goal gesproken ;-).

De app die je rechts op de foto kan zien is trouwens 10K Runner van Fitness22. Ik heb verschillende apps geprobeerde voorbije 11 maanden en de apps van Fitness22 zijn “blijven plakken”. Ik begon met de gratis 5K versie en zodra dat doel bereikt was, kocht ik de betalende 10K versie.
Een paar maanden later heb ik die app dus “uitgelopen” en is het weer tijd voor iets nieuws. Die nieuwe app(s) heb ik ondertussen al gevonden en geïnstalleerd, maar ik wil ze eerst een paar keer testen alvorens ik er hier iets over drop.
Take-away van dit kortverhaal?
Niks is onmogelijk!
Geloven in jezelf, ook wanneer niemand anders dat doet en vooral blijven gaan!
Niet plooien!
Ik weet heel zeker dat moest je een jaar geleden een rondvraag gedaan hebben bij mensen die me kennen en gevraagd had wat de kans was dat ik vandaag, 11 maanden later, 10km zou lopen, dat +95% je gek had verklaard (de andere 5% zijn gewoon lief ;-)) en toch… toch deed ik het!

“What we can or cannot do, what we consider possible or impossible, is rarely a function of our true capability. It is more likely a function of our beliefs about who we are.” – Anthony Robbins.

Belfius Ieper Trail: Afterthoughts

5 November, 2016 / Tim / 2 Comments

Drie weken geleden was het eindelijk zo ver: mijn allereerste “loopwedstrijd”! Een maand of drie terug schreef ik me in en gaf ik mezelf een extra motivatie om te blijven lopen.
De Belfius Ieper Trail zou mijn eerste wedstrijd worden (eigenlijk is het geen echte wedstrijd, want het gaat vooral om de ervaring van door de stad en zijn gebouwen de lopen, veel minder over hoe snel je dat doet) en ik zou er alles aan doen om van mijn eerste ervaring een succes te maken.
Failure was not an option!

Op Hotel!

Aangezien Ieper in mijn geval toch wel 45 minuten rijden is, besloot ik om zonder stress en uitgerust aan de start te verschijnen. Als een echte sportman 😉 ging ik op afzondering en verbleef ik in het Ariane Hotel: dikke, vette aanrader als je Ieper wil bezoeken! Supervriendelijk personeel, heel gezellig ingericht, op 5 minuten wandelen van het centrum, top kamers met ditto bedden, heerlijk ontbijt én een top restaurant om ‘s avonds gezellig te tafelen.

De Voorbereiding

De wedstrijd zou ongeveer 8km lang zijn en dat werd dus de afstand waarop ik getraind heb. Om jullie een idee te geven: pas op 1 oktober jongstleden liep ik voor het eerst 8km zonder tussendoor te wandelen. De weken daarvoor heb ik altijd op 5km getraind of ging ik tot 8km maar dan met wandelmomentjes ertussen.
Omdat 16 oktober opeens heel snel dichter kwam, heb ik op 26 september mijn afstand op 6km ingesteld en twee dagen later, op 28 september deed ik er 7km. Elke training heb ik er dus 1km bijgedaan om dus zoals gezegd op 1 oktober naar 8km te gaan.
Op 4 oktober deed ik 8,35km, op 6 oktober werd dat 8,52km en op 9 oktober nog eens 8,01km. Op 12 oktober heb ik nog een kort loopje van 4km gedaan en vanaf dan gerust tot D-day.
Ik moet eerlijk toegeven dat dat niet makkelijk was: ik wou liever lopen om zeker te zijn dat ik het nog kon 😉 maar collega hardlopers gaven me ander advies en aangezien ik een beginner ben, heb ik hun advies gevolgd.

D-Day

Op zondag was het zo ver: wekker om 7u om zonder stress te ontbijten en me klaar te maken. Dat ontbijt werd bewust licht gehouden kwestie van geen last te hebben onderweg.
De start was voorzien om 9u en omstreeks 8u30 was ik ter plaatse. Start nummer ophalen, uitzoeken waar iedereen moest verzamelen,… ik doe zo een zaken graag op voorhand en zonder me op te jagen en dus was ik graag goed op tijd.
Om 9u was het zo ver en gingen de eerste lopers van start. Ik gok dat in de vierde of vijfde wave zat, waardoor ik vertrokken ben rond 9u15 denk ik. Spannend!
Het parcours was plezant met veel animatie en hier en daar toeschouwers die er ook een feest van maakten! Top!

Uiteindelijk was de totale afstand iets meer dan 8km en kwam ik aan na 1u 5′ wat helemaal binnen de verwachtingen was. Eigenlijk was dat zelfs een snelle tijd want je moest hier en daar stappen omdat er opstopping was bij het betreden van winkels, monumenten,… waar je door een normale deur moest. En dat kan uiteraard een probleem zijn met bijna 2000 lopers ;-).

Lessons Learned

Mijn eerste deelname aan een heuse loopwedstrijd / loop event was er eentje om in te kaderen! Ik heb me supergoed geamuseerd en het feit dat ik deelnam, heeft me de maanden ervoor blijven stimuleren om te blijven lopen. Per slot van rekening is failure not an option remember ;-).
Uiteraard heb ik ook fouten gemaakt: geoefende hardlopers hadden me gezegd dat de meest voorkomende fout is dat je je laat meezuigen in het tempo en het enthousiasme van de andere lopers, waardoor je zelf boven je tempo zit en potentieel een slag van de hamer krijgt ergens halverwege.
Ik heb me hier zelf ook schuldig aan gemaakt: mijn eerste kilometer deed ik in 6’50” wat bijna een minuut sneller is dan het tempo waarop ik getraind had. Gelukkig had ik mijn trouwe metgezel (mijn Apple Watch) mee die me hier attent op maakte, waardoor ik bewust trager ben gaan lopen. Mijn uiteindelijk gemiddelde per kilometer was 7’54” wat nog altijd sneller is dan mijn trainingsschema, want zoals ik al zei verlies je best wat tijd bij de passages door bezienswaardigheden.

Now what?

Doorgaan natuurlijk!
Ik heb de smaak te pakken en heb al nieuwe doelen uitgestippeld waar ik in een latere blogpost nog op terugkom. De Belfius Ieper Trail was plezant en een aanrader aan iedereen die zin heeft in een gezellige stadsloop door een fijne stad. Volgend jaar doe ik opnieuw mee! En hopelijk jij ook :-).

De Slimme Weegschaal: Withings WS-50

30 September, 2016 / Tim / 0 Comments

Ik ben een man van statistiekjes en lijstjes.
Zo kam ik geboeid de statistieken van mijn blogs uit, log ik met een Raspberry Pi elk uur netwerk statistieken van mijn Telenet verbinding (kwestie van de Telenet helpdesk met feiten te confronteren wanneer er problemen zijn), heb ik monitoring en rapportage van zowel gas-, water- als elektriciteitsverbruik + zonnepanelen opbrengst in huis en ga zo maar door.
Big data op microschaal avant la lettre quoi!
Een jaar of twee geleden heb ik mezelf toegevoegd aan die “life-logging” en wel onder de vorm van een FitBit activity tracker.
Ik was daar uitermate tevreden over: slaapstatistieken, beweging monitoren en uiteraard gans dat gebeuren via gamification gebruiken om grenzen te verleggen en jezelf uitdagen om beter te doen.
Ondertussen ligt mijn FitBit ongebruikt op de kast: niet omdat het ding stuk ging of omdat ik er niet meer blij van werd, maar wel omdat ik een goed jaar geleden een Apple Watch kocht en die zodanig smart is dat ze de FitBit vervangen heeft.
Anyway. Dat verhaal van die Apple Watch komt later, het ging over statistieken en logging. Life-logging.
Een fijne collega kocht een intelligente weegschaal waarbij een blik op zijn bijhorende app en ditto statistiekjes genoeg was om diezelfde dag nog een eigen exemplaar te bestellen: say hello to the Withings WS-50. Ondertussen heeft Nokia het bedrijf trouwens overgenomen, wat alleen maar meer coole producten kan opleveren denk ik zo. Maar ook dat is nu effe niet belangrijk. We wijken af.
ws-50-white
De voornaamste reden van mijn aankoop was mijn (over)gewicht tracken. Seeing is believing zeggen ze. Ze hadden gelijk.
Reality is a bitch when it hits you in the face.
Niks dat ik nog niet wist hoor. Veel te veel spiermassa eh ;-).
Neen, serieus.
Mijn loopavontuur waarover ik op dit blog ook al wat neergepend heb, is er natuurlijk niet zomaar gekomen. Onderliggend argument was een gezonder lichaam kweken met het oog op een lang en gelukkig leven. Lekker cliché, maar wel heel erg waar.
Fanatiek als ik ben sta ik nu elke dag netjes op de weegschaal waardoor ik een perfect overzicht krijg van de status van mijn gewicht, vetmassa, BMI, hartslag en als kers op de taart nog een weer-update. Ja je leest het goed: de Withings serveert je net voor ie klaar is nog met een update van het weer voor vandaag, kwestie dat je weet hoe je te kleden voor je de deur uit gaat!

Evolutie

Ik begon met lopen halverwege december 2015 en kocht mijn Withings weegschaal halverwege januari 2016. Tot ergens midden juni liep ik wel regelmatig, maar was ik niet zo begaan met wat ik at en dronk met als resultaat dat de virtuele teller van de weegschaal redelijk status quo bleef. Op zich al een overwinning, maar niet goed genoeg.
Vanaf eind juli ben ik mijn eet- en drinkgewoontes beginnen loggen en die data gecorreleerd met wat de weegschaal statistieken daar tegenover plaatste, wist ik precies wat gedaan. Gezonder eten en veel meer water drinken!
Dat gecombineerd met de looptraining geeft als resultaat een verlies van 5kg over zes maanden (waarvan het grootste stuk de laatste drie maanden). De voorbije weken heb ik het lopen nog intensiever gemaakt en de toestroom van drank en voedsel nog meer onder de loep genomen, waardoor ik op dit moment een gemiddeld gewichtsverlies van 350 gram per week kan optekenen.
Traag maar gestaag, maar wel in de goede richting.
Wat mijn doel is hoor ik je denken? 30kg kwijt spelen op 18 maanden – sneller als het kan, maar zonder gekke dingen of quick-fixes welteverstaan.

Aanrader of toch niet?

De Withings WS-50 is zonder enige twijfel een goede aankoop geweest. Eyes on the prize is belangrijk om je doel te bereiken en dat is precies wat deze smart weegschaal doet. Mij kort houden en de realiteit elke dag onder ogen brengen. Geen betere motivator denk ik dan.
Niet wegen en analyseren is struisvogelpolitiek. Face the music en start to dance!

Start To Run: Status Update

30 September, 2016 / Tim / 2 Comments

Vier maanden terug schreef ik hier voor het laatst over mijn ambitie om (hard)lopen aan mijn persoonlijk CV toe te voegen en had ik net het Start 2 Run: 5km programma met succes beëindigd.
Ik ben niet gestopt met de lat te verleggen en bleef trainen en grenzen verleggen!
Ik schreef me in voor een heuse loopwedstrijd (binnen twee weken is het zo ver!) en ondertussen ben ik op het punt dat ik 8km in ongeveer 56 minuten loop zonder in complete overdrive te gaan. De gemiddelde snelheid ligt rond de 8km/h en daar ben ik eigenlijk vanaf dag één niet vanaf geweken: loopband op 8 en gaan. Mét de juiste muziek in de oren natuurlijk ;-).
runningmeme
Af en toe loop ik eens wat sneller, maar mijn primaire doelstelling is 10km kunnen lopen aan 8km/h. Eens die mijlpaal bereikt is, ga ik proberen de tijd naar beneden te brengen met als ultieme doel om aan een gemiddelde van 10km/h te geraken op de 10km. Tegelijkertijd de afstand opkrikken tot het punt dat ik 16km kan uitlopen aan een gemiddelde van 8km/h of beter met als doel om volgend jaar de 10 miles van Antwerpen te kunnen uitlopen.
Kortom: genoeg ambitie en challenges om me de komende zes maanden bezig te houden en jullie van updates te voorzien.

Coming Up

Ondertussen kan ik behalve over koptelefoons voor tijdens het sporten ook al wel iets vertellen over loopkleding en hoe die een wereld van verschil maken, over Finse pistes en hoe dat toch helemaal anders is dan op een harde ondergrond lopen of over het feit dat de volgende wedstrijd ook al concrete vormen krijgt (10km Nocturne loop in Mechelen begin december).
Verder op de planning: apps om je eet- en drinkgewoontes te monitoren, water leren drinken ipv frisdrankjes en helemaal bovenaan staat een uitgebreide bespreking van mijn Apple Watch die sinds dag 1 mijn trouwe compagnon is tijdens het sporten.
Wordt vervolgd…

Belfius Ieper Trail

20 August, 2016 / Tim / 1 Comment

Het is zo ver beste lezers!
Ik heb me vandaag officieel ingeschreven voor mijn allereerste loopwedstrijd: de Belfius Ieper Trail.
De after movie van de eerste editie ziet er erg leuk uit en de aanstekelijke woorden van Kelly hebben mij over de streep getrokken. Halverwege oktober ga ik dwars door Ieper mijn eerste wedstrijd lopen en tegelijkertijd genieten van de mooie omgeving en de gebouwen waar je langs loopt.

Volgens de website is de gemiddelde afstand 8.5km en op zich is dat al een uitdaging, want vandaag de dag loop ik gemiddeld 4.5-5km per keer. Nog twee maanden om alles te geven en er in oktober een succes van te maken.
Bestaat er zo iets als plankenkoorts bij lopen :-)?
Als je zelf ook wil meedoen, deelnemen kost €12 en kan je gewoon via de website doen.

Running Man

14 December, 2015 / Tim / 3 Comments

The unbelievable has happened: ik ben sinds een week een “runner”.

verb To Run
Move at a speed faster than a walk, never having both or all the feet on the ground at the same time.

Runner
Vroeger
Op school vond ik lopen nooit leuk. Toertjes lopen op de speelplaats, de Cooper test… zinloos lopen zonder doel. Not my cup of tea to say the least. Of die verplichte veldloopwedstrijden… rillingen over mijn rug als ik er aan terugdenk.
Groot was de verbazing bij mezelf toen ik zoveel jaren later alsnog besliste om een runner te worden.
Outdoor / Indoor
Omdat ik mezelf een beetje ken, wist ik dat outdoor running mijn ding niet zou zijn. Of toch niet tot wanneer ik er beter in ben. Liever in de privacy van mijn huis sterven dan in de een of andere voortuin van de buren ;-).
Oplossing hoor ik je denken? Indoor running natuurlijk!
Aangezien mijn woonkamer niet van die grootte is dat de afstand zetel-koelkast te klasseren valt onder een volwaardig “Start 2 Run” traject, was het tijd voor plan B: een threadmill of loopband in huis halen.
Ondertussen ben ik een week ver in mijn looptraining en tot nu toe gaat het prima. De runners-high komt om de hoek kijken en de drang om door te zetten is groot.
What’s Next?
In mijn volgende blog vertel ik meer over hoe mijn Apple Watch mijn companion is, welke apps ik gebruik en welke threadmill ik koos en hoe die tot nu toe bevalt.
Stay tuned.

A Week In Dallas

22 November, 2015 / Tim / 1 Comment

En zo bracht ik de 2de week van november niet door in ons Belgenlandje, maar wel in de het zuiden van de Verenigde Staten, meer bepaald Richardson, TX ten noorden van Dallas.
GMapsVCE VCE_HQ
Reden van mijn blitzbezoekje hoor ik u denken? New Hire Training bij de nieuwe werkgever.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb bitter weinig gezien van de omgeving daar er simpelweg geen vrije tijd was na de training!
Een gemiddelde dag begon om 7u ‘s morgens en eindigde om 19u ‘s avonds waarna iedereen redelijk “beat” was. Meestal aten we dan samen dinner om daarna nog wat te palaveren over de training bij een frisse pint. Tegen 22u lagen we in ons bed en zat de werkdag er op.
Concreet was het opzet om door een volledig traject met een fictieve klant te gaan, inclusief role-playing interviews, meetings, data van de infrastructuur en zo verder. De laatste dag moest elk team voor “the board” van de klant een presentatie geven en trachten het project binnen te halen door een zo goed mogelijke oplossing voor de problematiek naar voor te schuiven.
De bits & bytes van de oplossing waren ondergeschikt aan de oefening, in tegenstelling tot de manier waarop je de klant begeleidt en adviseert.

Team 5 werkt aan zijn project presentatie.

Ik heb nooit eerder zo een intense doch heel erg leerrijke training gevolgd en ondanks redelijk vermoeid te zijn na die week, was het serieus de moeite!
Oh, nog een pittig detail: het team waar ik deel van was, heeft de beste score neergezet en dus eeuwige roem voor altijd meegenomen 😉 #woohooo.

Unexpected Goes To Cork

11 October, 2014 / Tim / 1 Comment

Volgende week vertoef ik enkele dagen in Ierland, meer bepaald in Cork. Waarom Cork hoor ik u denken?
Laat dat nu net het Center of Excellence zijn van EMC waar naast trainingen en workshops, het support center en het Executive Briefing Center ook de grootste niet Amerikaanse fabriek van EMC zich bevindt.
emc-q3-earnings-fall-short-or-billion-in-revenue-meets-expectations
Samen met de klanten brengen we een bezoek aan bovengenoemde faciliteiten en worden we tegelijkertijd ondergedompeld in strategieën, visies en andere hand-picked sessies die ons de moeite leken.
De boog kan niet altijd gespannen staan en dus brengen we ook een bezoek aan deze (van horen zeggen) bruisende stad, dus verwacht je maar aan enkele leuke instagrams en blogposts :).