Unexpected.be

Telling stories for a living

Category: Lifehacking (Page 3 of 7)

16K Hardlopen: Check!

16 February, 2017 / / 5 Comments

Give or take a few days liep ik een jaar geleden voor het eerst 5KM en was ik apetrots! Nooit had ik durven dromen dat ik 5KM zou willen / kunnen hardlopen.
In de zomer van 2016, goed vier maanden later dus, werd de 10KM mijlpaal afgevinkt en zocht ik een nieuw doel dat enerzijds niet evident was om mij te verplichten te trainen, maar anderzijds met de nodige toewijding wel haalbaar zou zijn.
Dat doel werden de Antwerp 10 Miles en ik schreef me vastberaden doch naïef in.
No way back now!

Prepwork!

De 10 Miles vinden eind april plaats wat wil zeggen dat er nog ongeveer 8 weken zijn om klaar te zijn.
Fysisch was ik er al een tijdje van overtuigd dat dat geen enkel probleem zou zijn, ook al had ik tot dan nooit verder dan 12KM aan één stuk gelopen. Mentaal was het een ander paar mouwen en om innerlijke rust te krijgen en zonder stress aan de start van de 10 Miles te verschijnen, wou ik die afstand minstens een paar keer gelopen hebben.
Vorige week was het zo ver. Ik zat een paar dagen bij onze buren in Duitsland waar er een op wandelafstand van de verblijfplaats een gigantisch meer lag met daarrond zowel asfaltwegen als onverharde ondergrond. En helemaal autovrij. Ideaal voor een hardloopsessie!

Op dinsdag deed ik mijn eerste rondje en bleek het een toertje van iets meer dan 7KM te zijn. Perfecte omgeving om te rennen met zowel vlakke stukken als af en toe een helling om “lös te gehen” ;-). In totaal 81 hoogtemeters om precies te zijn.
Diezelfde avond wist ik het.
De combinatie van muziek door de koptelefoon met gedachten die door mijn hoofd maalden: over twee dagen was het D-Day en zou ik het toertje twee keer doen en voor de 16KM gaan. Ik was er fysisch en mentaal klaar voor. Het was nu of nooit. Het werd NU.

D-Day

De temperatuur lag rond het vriespunt, maximaal 2-3 graden boven nul als ik mijn Apple Watch mag geloven. Ideaal weertje om te rennen dus.
Doseren was de boodschap, want ik wou nog wat reserve hebben voor een potentieel moeilijk moment. Mijn eerste rondje deed ik op 58 minuten en dus aan iets meer dan 8KM/h. Helemaal op schema, het gevoel zat goed en ik ging positief de tweede ronde in.

Tot ergens aan kilometer 13 of 14 ging alles prima. Ik was één met mijn omgeving en kon genieten van het hardlopen. Een zalig gevoel dat elke hardloper herkent!
De laatste 2-3KM waren een ander paar mouwen: niet omdat ik niet meer kon, maar wel omdat ik een pijnlijke blaar op mijn linker voet voelde die bij elke pas meer pijn deed.
De benen waren nog niet kapot en het hoofd wou ook verder en dus ben ik op karakter en pijn verbijten die laatste kilometers in gegaan. Ik moest en zou mijn milestone aftikken. Mijn laatste 2KM lag mijn tempo hierdoor ompgemiddeld 9 minuten 30 seconden, maar ik heb de 16KM wel uitgelopen!

Mijn eindtijd lag op 2 uur en 7 minuten en dat heb ik helemaal te danken aan die gemene blaar. Zonder die pech had ik de 2 uur zeker benaderd en mits een beetje positivisme zonder probleem onder die magische grens gedoken.

Ready For Action!

Na het aftikken van mijn 16KM heb ik die blaar verzorgd en daags nadien had ik er eigenlijk al weinig of geen last meer van. Het nieuwe PR was prima verteerd. Dank u lijf.
In mijn hoofd ben ik nu ook helemaal zen. Ik wéét dat ik die 16KM kan lopen en nog ruimschoots onder mijn vooropgesteld doel van 2u30.
Mits wat geluk met de omstandigheden zit een eindtijd onder de 2u er misschien wel in. De komende weken ga ik nog een keer of vier die 16KM proberen te lopen en de rest van mijn sessies blijf ik gewoon bij de vertrouwde 5-8KM die ik het liefst loop. Tussendoor loop ik trouwens ook nog drie Urban Trails (Brugge, Gent en Antwerpen) die ook telkens 10KM tellen. Training genoeg denk ik dan.
Wat ik geleerd heb?
Dat ik proactief een Compeed pleister ga aanbrengen op die weke plek op mijn linkervoet. En dat ik verdorie goed bezig ben en geregeld grenzen verleg die ik een jaar geleden nooit had durven leggen!
Kudos to me 🙂 !

Dit Was 2016

31 December, 2016 / / 1 Comment

Alweer een jaar voorbij.
Alweer 365 dagen die voorbij vlogen alsof het niets was. En naar goede gewoonte zit ik dit te schrijven terwijl op de achtergrond #DeTijdloze speelt en ik me eigenlijk zou moeten klaarmaken voor de feestelijkheden van vanavond.
Some things will never change zeker? En ik hou wel van dit momentje van zelfreflectie terwijl alles rond me in overdrive staat om op tijd klaar te zijn voor vanavond.

De Lijst Van 2016

  • Professioneel gezien ging het hard: mijn eerste volledig jaar bij de marktleider van converged infrastructuur is voorbij gevlogen en ik heb keihard gewerkt, al zeg ik het zelf.
    Valse bescheidenheid is zwaar overrated en men moet daar dringend mee stoppen. 2016 was ook het jaar dat ik ongewild opnieuw van werkgever ben veranderd, want de overname van EMC door Dell is ondertussen een feit en mijn werkgever is vandaag dus Dell EMC en niet meer VCE / EMC. Mijn job is op zich niet veranderd, er kwamen alleen veel nieuwigheden bij en dat vraagt altijd aanpassing. But change is good. Change is mandatory. Change needs to be embraced.
    2017 zal een heftig jaar worden denk ik. Ik ben eerlijk gezegd nu al benieuwd naar mijn recap van 2017 rond deze tijd volgend jaar. To be continued.
  • Met de nieuwe werkgever kwam er ook een eind aan de professionele Macbook en werd er geswitcht naar een Dell XPS 13 laptop inclusief alle toeters en bellen zoals QHD scherm, touchscreen enz. Maar spijtig genoeg ook met Windows 10 en eerlijk gezegd mis ik MacOS nog een beetje. Ik zal nog wat gewenning nodig hebben mijn gedacht.
  • Op persoonlijk vlak moet 2016 zowat het meest ingrijpend jaar van de voorbije jaren geweest zijn. Van een cough potato naar een heuse sportman :-)! Ik heb in 2016 meer gelopen dan de 34 voorgaande jaren samen… en dat zegt het helemaal! Dikke duim voor mezelf!
  • Met al dat lopen is het roeien wel naar de achtergrond geschoven, maar dat is een puntje dat ik meeneem naar de goede voornemens voor 2017.
  • Op muzikaal vlak had ik het geluk om ook dit jaar tickets voor Tomorrowland te bemachtigen en ook Rock Werchter werd opgenomen in de zomerse festiviteiten. Good memories were made!
  • Hello Fresh en consoorten werden de deur gewezen wegens niet genoeg afwisseling. Het feit dat ik ook niet zo vaak thuis eet en dan nog vaak last minute tot die constatatie kom, maakt het er niet makkelijker op. Ik voorzie wel een actieplan voor 2017, maar dat lees je bij de voornemens.
  • Op vlak van lectuur heb ik mezelf teleurgesteld. Ik had mezelf nochtans een haalbaar doel opgelegd van zes niet werkgelerateerde boeken, maar dat aantal is blijven steken op twee… schaamtelijk en een werkpunt voor 2017.
  • 2016 bracht nieuwe vriendschappen met zich mee die ik eerlijk gezegd niet had zien komen. En dat maakt de verrassing en de blijheid des te groter en in the end doe je het daarvoor! You know who you are! *vuistje*
  • Andere relaties zijn verwaterd of gewoon verdwenen. En eigenlijk is dat helemaal ok. That’s life. Niet piekeren over wat ooit was, maar wel blij zijn om wat geweest is en de mooie dingen daarvan meepakken. Nuchter en rationeel.

Voornemens 2017

Ik heb het eigenlijk helemaal niet begrepen op voornemens omdat ik vind dat je die gewoon per direct moet invoeren en niet wachten op een stereotiep moment zoals 1 januari. Maar omdat het traditie is, ga ik toch mijn lijstje delen en mezelf “accountable” maken.

  • Paleo komt terug in 2017. #Project30 was drie jaar geleden een succes en ik voel dat dat een goede aanvulling is op mijn sportieve ambities. Goesting in!
  • Meer lezen! Veel meer lezen! Op zijn minst 12 niet-werkgerelateerde boeken wil ik gelezen hebben in 2017. Om mijn goede voornemens waar te maken heb ik alvast een KOBO Aura H20 gekocht dus ik ben er helemaal klaar voor.
  • Blijven hardlopen. Maar dat gaat niet echt een probleem zijn, want naast de Antwerp 10 Miles ben ik ook ingeschreven voor een trail of zes. En het jaar moet nog beginnen. Komt helemaal goed.
  • Terug meer roeien op de WaterRower. Ik blijf verliefd op dat toestel en ik roei echt wel graag, dus mijn enige excuus is tijd en daar kan ik iets aan doen. Minstens eens per week een half uur roeien dus.
  • Crossfitten! Het is gebeurd! Ik heb dit jaar twee proeflessen gedaan en ook al heb ik het met moeite overleefd, ik heb de smaak om mezelf telkens over mijn eigen beperking te duwen te pakken. In 2017 wordt er dus gemiddeld twee keer per week aan crossfit gedaan.
  • Minder TV kijken. En ik kijk eigenlijk al bitter weinig TV. Maar het kan nog minder. Elk uur TV kijken is een verloren uur. Een uur dat ik had kunnen lezen, schrijven of sporten.
  • Nog eens van Hel Week doen. Ik vond dat een hele ervaring en ga dat nog eens doen in 2017.
  • Meer tijd in vriendschappen steken. In de mensen die ik belangrijk vind. Niet omdat het moet, wel omdat het kan. En omdat dat op het einde van de rit het enige is wat belangrijk is.

Last But Not Least…

En daarmee komt er een eind aan 2016 en rest mij enkel nog eenieder van jullie – familie, vrienden, collega’s en elkeen die een positieve impact op mijn jaar heeft gehad – te bedanken voor 2016 en het allerbeste te wensen voor wat komen zal.
Godspeed, hoe het veilig vanavond en heel graag tot volgend jaar!

Running Update: December 2016

11 December, 2016 / / 0 Comments

Zondagavond en dus is het weer tijd voor een tussentijdse update van mijn loopavonturen.

  • Zaterdag 3 december liep ik 10K in Mechelen waarna ik een dagje of twee extra rust heb ingelast om het lichaam te laten recupereren. Mijn normale routine is om de dag lopen, maar dat heb ik nu dus niet gedaan.
  • Woensdag 7 december heb ik de loopschoenen weer aangetrokken en een rustige 6K gelopen op de Finse piste. Ideaal om te checken dat alles goed zit en terwijl het hoofd weer leeg te maken.
  • Donderdag 8 december was een lange en drukke werkdag waardoor ik bij het thuiskomen per direct mijn loopschoenen heb aangetrokken. Eigenlijk was donderdag een rustdag – ik loop normaal nooit twee dagen op rij om het lichaam te nodige hersteltijd te geven – maar ik voelde dat het nodig was.
    En of dat het nodig was: ik liep mijn snelste 5K tot nu toe en kwam over de virtuele finish na 30 minuten met een gemiddelde snelheid van 10km/h. Nice! New milestone reached.

De rest van de week was ik van ‘s morgens tot ‘s avonds op de baan en is het er dus niet meer van gekomen om te lopen.
Gisterenavond stond er een bedrijfsfeestje op de planning, waardoor ik deze ochtend echt geen zin had om actief te zijn en dus de week afsluit met 3 runs in plaats van de gebruikelijke 4 runs. Het mag ook wel eens wat minder toch?

Korte / Minder Korte Termijn

Volgende week heb ik weer een paar dagen vrij waardoor ik dus zonder twijfel de nodige kilometers ga kunnen goedmaken. Een blik op de weerkaarten geeft me trouwens mooie vooruitzichten met ideaal hardloopweer: droog, geen vriestemperaturen en een stralend zonnetje.
Ondertussen ben ik trouwens officieel ingeschreven voor de Antwerp 10 Miles! Spannend!
Volgende week zaterdag loop ik mee in een groepsmarathon in de buurt van Kampenhout waar ambiance belangrijker is dan resultaten (7K voor mijn rekening nemen), de week nadien een paar rondjes gaan afwerken op de Studio Brussel Warmathon te Leuven en dan zit het er op wedstrijdvlak / loopevents op voor 2016.
Het nieuwe jaar ga ik alvast sportief in want ik heb me samen met de running buddy ingeschreven voor de Meerdaalwoudtrail eind januari. We hebben gekozen voor de 9K wat misschien niet extreem is, maar gezien de ondergrond en het parcours zal dat verre van een ochtendwandeling worden ;-). Check het filmpje van de vorige editie maar eens op hun website.
Een zijn met de natuur en terwijl grenzen verleggen: ik kijk er keihard naar uit!
Verder kijk ik met interesse naar de Urban Trail van Gent en die van Antwerpen om het voorjaar van 2017 op gang te trekken, maar aangezien je je daar nog niet voor kan inschrijven, staan die nog niet officieel op mijn kalender.
Kortom: ambitie, motivatie én plannen in overvloed!
Waar 2016 de geschiedenisboeken zal in gaan als de start van de metamorfose, zal 2017 het jaar van de vooruitgang en bevestiging worden.
Goede voornemens op 1 januari… who needs them anyway ;-).

NN Urban Trail Mechelen 2016

6 December, 2016 / / 2 Comments

Vorige zaterdag stond er weer een loop event op mijn agenda: de NN Urban Trail Mechelen 2016.
Oorspronkelijk was het een run die ik zou doen in het gezelschap van vrienden en (ex) collega’s, maar waar ik door omstandigheden uiteindelijk alleen aan de start stond. Expect the unexpected zeker ;-)?
In ieder geval niets wat me afschrikt, want wie mijn vorige running blogs gelezen heeft, weet dat ik mijn allereerste event ooit ook helemaal alleen deed.

Pre-start

Vanaf 18u kon je op de Veemarkt van Mechelen terecht voor je startpakket: het borstnummer, het t-shirt en nog wat andere goodies zoals reflectors om zichtbaar te zijn in het donker.
Aangezien de stad van 19-23u autovrij was, heb ik mijn auto op de dichtstbijzijnde gratis parking geplaatst (Parking Douaneplein) en van daar richting Veemarkt gewandeld. Om 18u en dus goed op tijd was ik ter plaatse: ik had geen zin om mezelf op te jagen en wou ontspannen aan de start verschijnen.
Startnummer
Startpakket opgehaald, eens rondgekeken, wat oude bekenden tegengekomen en bijgepraat en dan terug richting de auto gewandeld wegens veel te koud om nog anderhalf uur stil te staan. In de auto heb ik mijn outfit bij elkaar geraapt, de GoPro ingesteld, een banaan gegeten en wat water gedronken en uiteraard mijn startnummer bevestigd. Restte me nog een half uurtje muziek luisteren om volledig pumped en ready for action richting Veemarkt te wandelen.

Waves

De NN Urban Trail Mechelen 2016 run had maar liefst 5.000 deelnemers waardoor er gestart werd in waves van 1.000 deelnemers. Vijf waves waarvan de eerste start om 20u en dan om het kwartier een nieuwe wave tot wanneer alle deelnemers vertrokken zijn. Zelf zat ik in wave 2 en startte ik dus logischerwijs om 20u15.
Klaar voor de start
Een MC met ondersteunende beats bracht de sfeer erin waardoor de goesting om van start alleen maar groter werd. Dat moment waar iedereen rondom je staat te springen van enthousiasme (en ook wel om op te warmen :-)) is echt wel een fijn groepsgevoel wat je alleen maar kan onderschrijven als je er zelf al eens tussenstond.
Nog twee minuten en ik mocht van start… het moment waarop je hartslag toch iets hoger gaat, waarop je een laatste keer checkt dat je GoPro goed zit en aan het opnemen is en ook je “Running Man” playlist in gang gooit. Ready for lift-off!

De Run

Om met de deur in huis te vallen: mijn run ging super goed!
Ik heb enorm genoten van alles wat er rondom me gebeurde en ben er prima in geslaagd om mijn tempo te vinden en aan te houden zonder naar mijn Apple Watch te moeten staren. Op de moeilijke stukjes (bergopwaarts bijvoorbeeld) heb ik goed advies gevolgd en een tandje bijgestoken waardoor het allemaal makkelijker ging. Fier op mezelf!
Wat ook altijd fijn is zijn de fijne mensen langs de kant die je naam roepen (want die staat in grote letters op je startnummer) en supporteren alsof er een wereldtalent voorbij komt! Het draagt allemaal bij aan de sfeer en maakt dat je als deelnemer geniet van de eerste tot de laatste meter.
Tijdens het lopen is er ook een “wij” gevoel tussen de deelnemers. Zo had ik een meisje die in mijn wave zat en waarvan na enkele 100den meters bleek dat we hetzelfde tempo aanhielden. Zonder woorden vind je elkaar dan en neemt dan eens de ene, dan eens de andere het voortouw waardoor je om beurt je karretje kan aanhaken en volgen. Tof! We hebben niet gepraat Mariet, maar het was fijn enkele kilometers te delen!
De organisatie en zijn medewerkers verdienen trouwens een pluim want zowel het parcours als het operationele gebeuren waren prima geregeld! Ook bij aankomst was alles voorzien om het de lopers aangenaam te maken: Aquarius, een Maneblusser om alles door te spoelen, een beker verse soep, kachels om bij op te warmen terwijl je napraat… alles zoals het hoort dus!

De Harde Cijfers

Het draait bij een Urban Trail helemaal niet over hoe snel je de finish bereikt – er is zelfs geen officiële timing – maar toch ga je als runner je tijd checken en kijken hoe je het gedaan hebt. Gamification remember?
Ik heb de 10KM gelopen in 1u10′ en een paar seconden. Mijn snelste kilometer liep ik in 6’43’ en mijn traagste aan 7’40” terwijl de rest van de kilometers rond de 7’10” zat.
Als ik die tijden vergelijk met mijn tijden van de Belfius Ieper Trail halverwege oktober, dan is mijn gemiddelde per kilometer een minuut sneller! Niet slecht op anderhalve maand denk ik dan, wetende dat Ieper ook nog eens 2KM korter was dan Mechelen!
Hooray!!!

Aftermovie

Bij wijze van experiment en ook wel als herinnering heb ik tijdens de run een GoPro mbv een chest-mount gedragen. Een filmpje leek me niet zo spannend, dus heb ik gekozen om een time lapse video te maken van mijn avontuur en dat resultaat kan je hieronder bekijken.

Geleerd voor toekomstige registraties: misschien het interval verhogen zodat de beelden aan een wat trager tempo voorbij vliegen ;-).
Ervaring = leren uit je fouten nietwaar?

Afterthoughts

De NN Urban Trail Mechelen 2016 was heel erg leuk en volgend jaar ben ik graag opnieuw van de partij. Hopelijk zijn mijn medestanders dan in staat mee aan de start te verschijnen, zo niet doe ik het gewoon weer alleen.
In the end is dat toch waar het om draait: de lat leggen, erover springen en opnieuw de lat leggen, maar dan iets hoger en verder. En terwijl je daar mee bezig bent genieten van elke stap van het avontuur. Niks beter om het hoofd leeg te maken en tegelijkertijd een gezond lichaam te kweken.
Mechelen, U was een fijn publiek. Tot volgend jaar!

Fighting The Comfort Zone

28 November, 2016 / / 1 Comment

Mensen zijn gewoontedieren.
Ons lijf wil altijd terugplooien naar wat het gewoon is en ja, voor velen is dat “being a couch patato”. Het leven is een feest in de comfort zone. Of dat is toch wat we onszelf proberen wijs te maken.

The comfort zone is a psychological state in which things feel familiar to a person and they are at ease and in control of their environment, experiencing low levels of anxiety and stress. In this zone, a steady level of performance is possible.

Als je daar verandering in wil brengen, moet je die routine, die comfort zone van je geest en lichaam, zien te breken en een nieuwe vorm van “normaal gedrag” programmeren. Dat klinkt simpel, maar iedereen die al eens een slechte gewoonte heeft proberen af te leren (of laat ons positief denken: een nieuwe, gezonde gewoonte heeft willen aanleren), kan meespreken over de spreekwoordelijke muur waar je vroeg of laat tegenaan knalt.
Comfort Zone
Met diëten is dat je lijf dat je smeekt om junk food te eten. Bij sport gaat je lijf klagen dat het veel te laat, te koud, te warm, te donker, te whatever is om nu nog te sporten. Doe het morgen, dan gaat het beter gaan. En natuurlijk herhaalt die interne conversatie zich morgen helemaal opnieuw. Procastrinatie ten top!

Iedereen Is Gelijk

Bovenstaande iteratie is voor iedereen van toepassing. Het verschil tussen de cough patatoes en zij die erin slagen een nieuw normaal te definiëren is puur en alleen wilskracht.
Hoe graag wil JIJ iets veranderen?
Goede voornemens maken om iemand anders te plezieren is nobel, maar de wilskracht daarachter is veel te klein om te winnen van de drang van ons lijf om in die comfort zone te vertoeven. Met andere woorden: vroeg of laat ga je plooien en is het een verloren zaak.
Dat falen geeft je dan een gevoel van waardeloosheid, van geen karakter hebben. Van een regelrechte mission impossible! En dus geven veel mensen het op met als excuus dat ze het toch niet kunnen…
Niets is echter minder waar, alleen moet je het voor de juiste redenen doen. Als je iets wil veranderen aan je slechte gewoontes dan moet je dat in de eerste plaats voor jezelf doen. Alleen zo kan je dat intern duiveltje overwinnen en de deur wijzen. Na een tijdje is dat uitzonderlijk gedrag helemaal geen uitzondering meer en heb je een nieuwe, gezonde routine geprogrammeerd waar je lijf en geest comfort in vinden – see my point ;-)?

Mijn Duiveltjes

In het kader van mijn hardloopavontuur heb ik wat andere sub-challenges in het leven geroepen. Niet altijd extreme zaken, maar wel telkens dingen die mijn hardlopen alleen maar gaan ondersteunen en tegelijkertijd dingen waar ik toch best moeite mee heb om ze vol te houden.
Een snelle opsomming geeft me volgend lijstje:

  • Becoming an early bird: niet dat ik zo een langslaper ben, maar ik zou graag om 6u klaarwakker zijn en van dat extra uurtje gebruik maken om te sporten. Ultieme doel is opstaan om 5u ‘s morgens.
  • Water drinken: ik heb nooit graag water gedronken. Water is voor de vissen. Dat smaakt naar niets. Bah. Ondertussen drink ik gemiddeld 2L plat water per dag (soms al eens wat minder, maar zondigen moet ook nog kunnen toch?) en is dat tegenwoordig ook al “normaal” gedrag. Hier heeft Lifesum me trouwens goed geholpen door me met de neus op de feiten te drukken als ik niet genoeg gedronken had.
  • Minstens drie keer per week een uur sporten: ook eentje dat ik al van de bucketlist mag halen, want ik zit aan een mooi gemiddelde van vier keer per week hardlopen met daartussen nog roeien enz.
  • Minder TV kijken: vroeger keek ik gemiddeld een uur of 2-3 per dag TV en kwam ik zelf tot de conclusie dat ik er eigenlijk niks aan vond. Tegenwoordig haal ik nog een uurtje denk ik. De rest spendeer ik in boeken of online.
  • Cut back on the junk food: veel mensen herkennen het “donderdag frietjesdag” syndroom wel. Spijtig genoeg is er dan ook nog “vrijdag kebabdag” en “dinsdag pizzadag”. Als je dan op andere dagen ook nog eens een pasta of andere koolhydraatrijke voeding gaat binnenwerken, dan zijn de andere inspanningen teniet gedaan. Zo erg als het voorbeeld dat ik net aanhaal, is het nooit geweest. Maar het was wel teveel van het goede en dus moest daar iets veranderen. Ik zal hier later een meer gedetailleerde blogpost aan wijden.
  • Vroeger naar bed: al het bovenstaande vraagt best veel van je lijf, zeker als je pas begint. Combineer dat met een job van 50-60 uren per week en je hebt “an accident waiting to happen”. Ik heb gelukkig het voordeel dat ik bijzonder weinig slaap nodig heb: gemiddeld 5u per nacht en ik ben 100% opgeladen. Maar het lot moet niet getart worden en dus probeer ik tegenwoordig ten laatste om middernacht in bed te liggen. FYI vroeger was dit meestal ergens 1-2u ‘s nachts

How Do They Do It?

Hoe de rest het doet weet ik eigenlijk niet zo goed, maar ik kan wel delen wat mijn secret to success is.

  • Peer pressure: zorgen dat iedereen mijn (soms) zotte doelen kent en mij daarop challenged. Niemand geeft graag toe dat ze afgehaakt zijn, ik ook niet. En dus trekt me dat soms over de streep om niet op te geven.
  • Gamification: mijn Apple Watch en de activity circles zijn hier ongelofelijk goed in. Zowel mijn actief verbruikte calorieën als het aantal minuten per dag dat ik inspanningen geleverd heb, worden gemonitord en hebben elk een doel dat gehaald moet worden. Haal je je doel, dan krijg je felicitaties en schouderklopjes. Zo niet, dan krijg je niks. Voeg daar nog de optie om die zaken te delen met andere Apple Watch gebruikers en je combineert gamification met peer pressure. Voor sommigen zal dit een stressvolle situatie zijn, maar voor mij is dat telkens opnieuw dat extra zetje: niet plooien kerel!
  • Meten is weten: elke dag sta ik op mijn Withings en wordt mijn gewicht, BMI en vetpercentage gelogd. Toegeven aan mijn duiveltjes heeft steevast een negatieve invloed op wat ik hier te zien krijg en dus houdt dit me op het goede pad. Daarnaast log ik ook alles wat ik eet en drink met Lifesum waardoor ik ook een prima overzicht heb van hoeveel vetten, eiwitten, koolhydraten enz ik verwerk en hoe die verhoudingen staan ten opzichte van mijn doelen.
  • Constant nieuwe uitdagingen: ik geef mezelf constant nieuwe challenges om mezelf te behoeden voor procastrinatie . Mijn streefgewicht licht lager dan wat je gemiddeld behaald in de geplande tijd. Mijn sportieve doelen verleg ik constant naar de grens van het net-niet-onmogelijke. En dat werkt prima, want die eens onmogelijke uitdaging is een verre herinnering wanneer je tegen de nieuwe opgelegde challenge aankijkt.

Bovenstaande punten werken prima bij mij, maar uiteraard is dit een individueel iets. Iedereen is gelijk, maar iedereen is ook anders. Wat mij motiveert kan voor iemand anders het omgekeerde effect hebben. Het is een kwestie van jezelf goed kennen en weten waar de spreekwoordelijke knopjes zijn die je moet indrukken.

Just Do It

Eigenlijk is het simpel: gewoon beginnen! Effe geen enkel excuus toelaten en vooral niet gaan procastrineren. We naderen het eind van het jaar en het ideaal excuus is nu om te zeggen dat je met de feestdagen in het vooruitzicht liever op 1 januari gaat starten.
I smell bullshit. 
Nu beginnen betekent dat je tijdens de feestdagen minder schuldgevoel moet hebben over die extra portie lekkers of dat extra glaasje champagne. Je bent namelijk bezig met een gezonde geest in een gezond lichaam en die extraatjes train je er toch af.
Probeer een van mijn tips om je op weg te helpen en voor je het weet heb je een nieuwe, gezonde gewoonte op je palmares staan. Vanaf dat moment ligt de weg open naar wat eens onmogelijk geacht werd :-)!
You’ll thank me later.
Cheers.

Being A Runner: Eén Jaar Later

26 November, 2016 / / 1 Comment

Ongeveer een jaar geleden besliste ik rond deze tijd dat ik een “runner” zou worden. Genoeg luilekker geweest voor de rest van mijn bestaan en tijd om de spreekwoordelijke koe bij de horens te vatten.
Een week later stond ik Decathlon voor mijn allereerste loopband ever te kopen en was er geen weg meer terug. Ik moest en ik zou mijn zelfopgelegde challenge aangaan en overwinnen!

Evy en ik

Mijn eerste 5KM heb ik samen met Evy gelopen, maar na die 5KM gingen onze wegen uit elkaar. Niks tegen Evy, maar ik was de app beu: te ouderwets, te saai. Ik ging over op de apps van Fitness22 en die gebruik ik vandaag nog steeds zowel voor het hardlopen als voor andere oefeningen waarover later meer.
De oude sportschoenen werden aan de haak gehangen en nieuwe brothers in arms onder de vorm van Nike Pegasus 33 werden geïntroduceerd, samen met T-shirts, singlets, shorts, sokken, jasjes en zelfs tights! Alles in Dri-Fit stof van Nike en ja dat kost wat meer, maar dat is écht aangenamer om te sporten.
Verder schreef ik nog mogelijks interessante stukjes over mijn koptelefoon of choice voor het hardlopen, over de apps die ik gebruik om mijn eetgewoontes te volgen en nog veel meer.

From Zero To 5K

De race naar 5KM heb ik afgerond na ongeveer 2 maanden trainen. Soms drie keer per week rennen, andere weken maar één keer. Niet super intensief dus, maar wel zonder veel moeite en vooral zonder kwetsuren.
Die eerste milestone deed ik trouwens volledig “indoor” oftewel op mijn loopband. De belangrijkste redenen waren dat ik in den beginne geen zin had om buiten te gaan hardlopen als ik met moeite 2 minuten effectief kon hardlopen. Wat zouden de mensen wel niet denken weet je wel ;-)?
Een andere reden was dat een loopband me tegelijkertijd vrijheid gaf om te lopen wanneer ik wou zonder aangepaste kledij (donker, regen, wind, te warm, te koud,…) en anderzijds een enorme pressure gaf om effectief te hardlopen: dat ding staat er en heeft geld gekost dus no more excuses en sporten maar!
Als derde hefboom heb ik gekozen om iedereen die het wou horen in te lichten over mijn ambitie en om mijn updates uitvoerig te delen op sociale media (vooral Facebook en Instagram) en mijn blog. Hierdoor kreeg ik regelmatig vragen van vrienden en collega’s waardoor ik een sociale peer pressure kreeg om vooral niet op te geven!
En dat heeft allemaal prima gewerkt en mij door de momenten gesleurd dat ik zin had om ermee te stoppen. Dus als je zelf ambitie hebt weet je nu wat gedaan :-).

Next Steps: A New Challenge

Na die 5KM had ik mijn eigen doel eigenlijk bereikt en alle negatievelingen lik op stuk gegeven.

I did it my way. I fucking did it! Eat that. 

Tot mijn eigenste verbazing ben ik ergens op dat moment een “runner” geworden. Ik had plezier in het lopen en betrapte mezelf er op dat ik zin had om te rennen of dat ik een soort van tinteling in mijn benen voelde wanneer ik al een paar dagen niet meer gaan lopen was. Amazing I tell you! Had ik zelf nooit gedacht als ik zo eerlijk mag zijn…
En dus werden er zotte plannen gemaakt en opnieuw gedeeld: die 10 Miles Of Antwerp in 2017 zouden mooi staan op het palmares! Op het moment dat ik dat dacht en zei, was 5KM mijn maximaal resultaat en was 16KM (10 miles) echt een hele grote en lange brug te ver, maar het doel was gezet en de uitdaging stond op het bord. En dus moest er verder getraind worden.

Tussenstapjes

Een groot onoverkomelijk probleem wordt een veel makkelijker te tackelen iets wanneer je het in deelproblemen kapt. Common sense.
Trainen op 16KM leek (en lijkt vandaag nog steeds) een Mission Impossible en aangezien ik Tom Cruise niet ben, moet dit “Tim-Style” worden aangepakt. Deelproblemen definiëren en actieplannen uitwerken en met een failure is not an option mentaliteit ertegenaan knallen!
Deelprobleem was makkelijk: de afstand verdubbelen tot 10KM en die afstand kunnen uitlopen. Eind augustus ben ik hier met laserfocus op beginnen werken en begin deze maand heb ik die kaap afgerond.: another milestone reached.
Enerzijds deed ik dat met mijn vertrouwde apps op de loopband, anderzijds door af en toe eens buiten te gaan hardlopen, kwestie van te leren een tempo te vinden en aan te houden. Op een loopband is dat namelijk veel simpeler: snelheid ingeven en lopen maar. Persoonlijk was dat iets waar ik vooral in het begin, maar nu soms nog mee sukkel. Gelukkig is dat iets waar mijn Apple Watch me bij helpt door constant mijn gemiddelde tijd/KM te broadcasten zodat ik kan vertragen of versnellen waar nodig.
De truk van de peer pressure was ondertussen iets afgevlakt omdat de ongelovigen ondertussen wisten dat ik het kon. Om alsnog een vorm van pressure te scheppen en mezelf te verplichten om te blijven trainen, schreef ik me in voor loopwedstrijden / loopevents.
Half oktober liep ik de Belfius Ieper Trail van 8KM, deze maand deed ik mee met Run In The Dark 5KM en volgende week staat de Mechelen Urban Trail 10KM op het programma. In maart 2017 is er een Levensloop tvv kankerbestrijding ingepland en net voor de zomer een Caveman Run van 9KM in het verre Nederland.
Daar moet dus nog de 10 Miles Of Antwerp bij komen eind april als ik me goed herinner en naar aanloop van die wedstrijd ga ik nog een stuk of drie andere leuke uitdagingen zoeken ter voorbereiding van mijn bucketlist item.

Yay Or Nay?

Met al het voorgaande denk ik dat het dus een ideaal moment is om achterom te kijken en een evaluatie voor mezelf te maken.
Met trots en fierheid kunnen zeggen dat je een runner, een hardloper bent is een fijn gevoel en alleen daarvoor zou ik het opnieuw doen. Vooral omdat niemand het ooit in mij had gezien, mezelf inbegrepen trouwens!
Ander bijkomend voordeel: die spreekwoordelijke kathedraal die al jaren goed verborgen en geïsoleerd was, komt stilletjes aan piepen aan de oppervlakte ;).
Wanneer zelfs mensen die me dagelijks zien beginnen te zeggen dat ik zienderogen wegsmelt, dan weet je dat je goed bezig bent en ben je nog twee keer zo hard gemotiveerd natuurlijk.
Aan de Sagrada Familia zijn ze ook al vele jaren aan het werken, maar eens ie af is wordt het wel de baas der kathedralen: dat kan tellen als een statement toch ;)?
Sagrada Familia
De motivatie is tegenwoordig zo hoog dat ik mezelf betrap op artikels lezen rond voeding en opwarmingsoefeningen, dat ik ondertussen geabonneerd ben op het Runner’s World magazine, dat ik een fitness abo heb én nog andere sporten aan het schema toevoeg as we speak. Om niet te vergeten dat ik nog altijd de trotse eigenaar ben van een WaterRower en die ook opgenomen heb in mijn training.
Runner
Yay or nay dus? Een dikke vette YAY natuurlijk! Ik ben een hardloper en ik blijf een hardloper.
See you at the finish line…

Run In The Dark

19 November, 2016 / / 1 Comment

Eerder deze week werd wereldwijd het “Run in the Dark” event georganiseerd, een hardloop event ten voordele van onderzoek naar ruggengraat letsels.
screenshot-2016-11-19-16-28-48

As darkness sweeps around the globe on Wednesday, November 16th, thousands will pull on their running shoes and red flashing armbands and head for the door. In over 50 cities worldwide, they will be part of a living light show flowing through the streets like lava. Those same people will be helping to fast-track a cure for paralysis as part of the Run in the Dark. Join us in one of our 6 official locations, Dublin, Cork, Belfast, London,Manchester and Taipei (12/11), or join with our volunteers in pop-up events in cities worldwide.

Ludus Fortis

Omdat zulke events gewoon hartstikke de max zijn en omdat ze me ook een reden geven om te blijven trainen, schreef ik me een paar weken terug samen met een collega in. In België ging het pop-up event door in Mechelen, georganiseerd door een crossgym team waar er trouwens een erg fijne sfeer hing! Thumbs up voor het team van Ludus Fortis.
Ik schat dat we met een deelnemersveld van om en bij de 50 personen waren waarvan ik vermoed dat het merendeel crossfitters waren. Wereldwijd deden er dit jaar meer dan 50.000 mensen mee en al dat inschrijvingsgeld gaat dus naar onderzoek om ruggengraat letsels te herstellen.
We gingen van start met een korte opwarming (squats are tough!) waarna de LED-armbandjes omgedaan werden en we iets na acht van start gingen.
Na een paar straten rond de crossgym verkend te hebben, doken we de veld- en modderpaadjes in rond de Eglegemvijver! Het was echt wel een run in the dark, want zonder de gloeistaafjes die de organisatie her en der had aangebracht, zou ik ongetwijfeld verloren gelopen zijn ;-).
Na welgeteld 37 minuten waren we terug bij ons vertrekpunt. Enthousiastelingen konden voor de 10km gaan en het parcours nog eens doen, maar daar hebben wij voor gepast – we hadden reuzehonger :-D!

De Tijden

We kwamen als laatste deelnemers over de virtuele finish (wat wil je met al die afgetrainde crossfitters van Ludus Fortis ;-)), maar desondanks was ik super tevreden met mijn tijden!
Tot voor kort waren mijn gemiddelde tijden 7’45” per kilometer wat overeenkomt met een loopsnelheid van 8km/h.
Hieronder een screenshot zoals de tijden geregistreerd werden door mijn Apple Watch:
My Running Times
Zoals je kan zien waren mijn eerste twee kilometers supersnel – respectievelijk 9,7km/h en 9,2km/h! Het enthousiasme van de groep en de goesting om erin te vliegen helpen hier natuurlijk bij! Bij kilometer drie heb ik wat gas teruggenomen omdat ik wou vermijden dat ik in overdrive zou gaan, maar liep ik alsnog een goeie 8,3km/h.
Kilometer vier was de moeilijkste zowel op vlak van terrein als op vlak van lichaam en geest. Teruggevallen naar 7,5km/h en op de ademhaling focussen bracht mentale rust, waardoor ik de laatste kilometer terug mijn normaal tempo heb gevonden en met 8km/h de eindstreep bereikte.
Voor doorwinterde hardlopers natuurlijk geen spectaculaire tijden, maar zoals ik al zei ben ik er zelf super blij mee en geeft het een duidelijke progressie weer op persoonlijk vlak!
Een zicht op het parcours dat werd afgelegd:
Run in the Dark parcours
Volgend jaar loop ik graag opnieuw mee voor dit goede doel en uiteraard wil ik dan ook een straffere tijd neerzetten. Hopelijk heeft mijn blog jou geïnspireerd om ook aan de start te verschijnen en drinken we achteraf samen een frisse pint (of sportdrank ;-)).
Last but not least een welgemeende dankjewel voor mijn running buddy die de hele tijd in de buurt bleef lopen – voor haar was dit eerder een “Walk in the Dark” 😉 en zonder mij was ze zeker bij de eerste over de meet gegaan!
Run Buddies
En nu de loopschoenen weer aantrekken want binnen twee weken staat de Mechelen Urban Trail op het programma!

4012 Dagen

8 October, 2016 / / 0 Comments

Vierduizendentwaalf dagen. Oftewel op een paar dagen na 11 jaar. Zo lang bestaat dit blog al en deel ik mijn schrijfsels met de wereld.
blogaversary-sign
Crazy als ik er over nadenk! In die tijd heb ik mensen zien komen en gaan, relaties zien beginnen en eindigen, trouwe viervoeters moeten afgeven, mensen verloren aan slepende ziektes of ongelukken maar ook nieuw leven weten geboren worden en ook op professioneel vlak aardverschuivingen gezien en dingen gedaan waar ik trots op ben. Facemeltingly awesome!
Natuurlijk zijn er ook er ook de mindere dingen – de valpartijen zeg maar. Zaken waardoor ik mezelf beter leerde kennen. Belangrijk om je beperkingen te kennen, maar nog veel meer om ze te omzeilen en te verleggen. Ah ja! Ervaring is fouten maken er er uit leren, toch?
11 jaar. Heel veel blogposts en nog veel meer woorden. Tienduizenden. Daar komen elke dag toch wel een duizendtal bezoekers naar piepen. En zeggen dat ik eigenlijk vooral blog voor mezelf. Omdat ik graag schrijf en omdat ik op die manier mijn hoofd de nodige rust kan geven. Hoe cool is dat? *trots*
Maar zoals ik altijd zeg: de roadtrip is belangrijker en vaak ook gewoon leuker dan de bestemming en dus gaan we nog niet aankomen en gewoon blijven reizen.
You with me?

Push Yourself

8 October, 2016 / / 0 Comments

Net geen 9km hardlopen zonder wandelen. Weliswaar “slechts” aan een gemiddelde snelheid van 8km/h, maar what a ride it has been!
Als iemand mij op 1 januari dit jaar gezegd had dat ik voor het plezier zou hardlopen, laat staat dat ik dit resultaat zou behalen na minder dan 10 maanden, dan zou ik vooral eens goed gelachen hebben. Me… a runner. What. A. Joke. But it happened. And I am a runner! And I’m fucking proud of my achievement.
En kijk nu… volgende week loop ik mijn eerste loopwedstrijd en eind deze week schreef ik me in voor de volgende challenge. Hoe cool is dat allemaal wel niet?

Is er iets verslavender dat je eigen grenzen opzoeken en die dan elke keer opnieuw verleggen? Misschien is dat voor sommige mensen pure hel, maar als ik mezelf los van het hardlopen analyseer en de focus verleg naar bijvoorbeeld de job dan zie ik dezelfde trend: baseline definiëren – actieplan uitwerken om jezelf te 1UP’en – doing it – baseline verleggen – repeat.

Trouwens tijd om de Waterrower opnieuw vanonder het stof te halen. Met al dat lopen en de focus op die 8km uitlopen, heb ik het roeien effe op pauze gezet. Single focus increases execution success. En ik had de rustdagen ook wel nodig om kwetsuren te vermijden.
PushYourself
Na de wedstrijd van aanstaande zondag ga ik roeien terug introduceren en beginnen met 2 sessies per week. Uiteraard gecombineerd met hardlopen, want begin december staat er een 10km challenge op de agenda en failure is just not an option.
Busy times ahead indeed.

Meet Lifesum

2 October, 2016 / / 1 Comment

In mijn vorige blog lichtte ik al een doekje van de sluier over hoe ik naast regelmatig sporten ook track wat ik allemaal eet en drink. Niet omdat ik dat persé leuk vind, maar wel omdat ik beter zicht wil krijgen in al die “rommel” die mijn sportieve inspanningen teniet doen deden. En er is niks zo confronterend als noteren wat je eet en drinkt en dan nog eens de rekening van gepresenteerd krijgen (in de vorm van calorieën).
De eerste app die ik geprobeerd heb heet MyFitnessPal. Ik heb die app welgeteld twee weken halvelings gebruikt om dat te beseffen dat ik er meer niet dan wel gebruik van maakte. En als je het niet logt zoals het hoort, kan je het even goed niet loggen toch? Op zich deed die app eigenlijk wel wat ze moest en ik ken enkele gebruikers die er best tevreden van zijn, maar voor mij was het toch niet wat ik nodig had.
Toen ik de voorbije maanden intensiever met het sporten begon, kwam het food/drinks loggen terug op de agenda. Per slot van rekening heeft het weinig zin om te dweilen met de kraan open nietwaar? MyFitnessPal was in mijn hoofd nog altijd niet wat ik zocht en een tip van @dbuntinckx in de Tech 45 podcast heeft me naar Lifesum geleid.
Lifesum
Lifesum doet eigenlijk precies hetzelfde als MyFitnessPal: het laat je toe om al je maaltijden, je snacks, je beweging enz te loggen en zo een inzicht te krijgen in je eetgewoontes. Daarbovenop kan je (in de betalende versie alleen dacht ik) een dieet kiezen dat bij je past, een streefgewicht ingeven samen met je eigen kenmerken zoals leeftijd, gewicht en lengte en dan samen met de app naar dat doel streven. Dat loggen kan trouwens manueel door bv. “appel” te typen en dan uit een lijst van suggesties een keuze te maken bv “Granny Smith” ofwel door de streepjescode van het product te scannen met de camera van je telefoon.  Daarna geef je aan hoeveel je at: hele appel, halve appel, x aantal gram… en klaar is kees – food has been tracked.
Zelf volg ik bijvoorbeeld het 5:2 dieet: concreet wil dat zeggen dat ik vijf dagen eet wat ik wil (lees: gezonde voeding, groenten, niet veel junkfood…) en twee dagen moet vasten. In mijn geval betekent dat ik tijdens de normale dagen 2800 calorieën mag/moet eten en op de vasten-dagen mij beperk tot 500 calorieën. De app geeft je tips dmv receptjes of andere weetjes en das wel leuk, maar zeker niet toereikend om daarmee menu’s op te bouwen. Je krijgt trouwens ook break-down’s van je input zoals energiewaarden, hoeveelheid koolhydraten, vetten en proteïnen, maar ook of ze in balans zijn tov elkaar en je dus evenwichtig eet of niet.
Een leuke extra feature is de mogelijkheid om je wateropname te tracken: idealiter drink je 2L plat water per dag. Telkens je een glas gedronken hebt, kan je een virtueel glaasje vullen in Lifesum. Check!
Lifesum is een goede assistant voor iedereen die inzicht wil krijgen in zijn eetgewoontes. De premium features zijn ok, maar enkel voor de dieet features zou ik ze niet nemen. Je krijgt er meer details mee over je voedsel en het laat je ook toe te syncen met partner apps zoals Health van Apple zelf en bv. Withings. Als die zaken je boeien, is de Premium versie een aanrader (kost per jaar €45, maar je kan ook per kwartaal of halfjaarlijks betalen). Ik zou echter adviseren om te starten met de gratis versie en daarna eventueel te upgraden.

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders Noren — Up ↑