Telling stories for a living

Category: Sollicitatie

Change Is Coming

2nd November 2015 would be my fourth anniversary as a presales consultant at Avnet Technology Solutions for the Belux region.
“Would” and not “will be” because I gave my formal resignation past August and will be leaving the company at the end of September.
I started out as presales consultant for Hitachi Data Systems and later on moved to the brand new EMC business unit in the beginning of 2014 as the first dedicated team member. Both positions provided me with a lot of challenges and have allowed me to grow on both personal and professional level while on top of that allowed me to work with great people, many to whom I will always be grateful for the knowledge and experience they shared with me. Thank you and godspeed! You know who you are.
Since the word got out, people ask me why I’m leaving and my answer has been the same over and over again: for the past six months, I felt an urge for a new challenge, new triggers to keep me on my toes, something to force me out of my comfort zone and push me to the next level. Unfortunately, it were those things I could no longer find within my current role.
The past has taught me that once I flip that switch in my mind, there is no looking back, only moving forward.
Every end is a beginning.

What we call the beginning is often the end. And to make an end is to make a beginning. The end is where we start from. T.S. Eliot

So I decided to jump and as of 1st October 2015 I will be joining the Virtual Computing Environment Company a.k.a. VCE as vArchitect in the Belux team!
Straight from the VCE website:

VCE, an EMC Federation Company, is the world market leader in converged infrastructure and converged solutions. VCE accelerates the adoption of converged infrastructure and cloud-based computing models that reduce IT costs while improving time to market. VCE delivers the industry’s only fully integrated and virtualized cloud infrastructure systems, allowing customers to focus on business innovation instead of integrating, validating, and managing IT infrastructure.

VCE
 
So there, the word is out on social media as well. To those who I’ve worked with for the past four years I say no farewell, but rather goodbye and see you soon because I am very sure that our roads will cross again. After all, the future is with converged infrastructure right? And who knows more about that than VCE 😉 …

Jobhunting

Jobhunting is een mooi woord: letterlijk “jagen” op een job. Ik vind het een erg krachtig woord – het impliceert een zeer actieve vorm van zoeken naar een job.
Elkeen van ons die werkt (of net niet) heeft het vroeg of laat in zijn leven gedaan / moeten doen, ongetwijfeld met wisselend succes.
Soms zouden we bijna vergeten dat er soms nog “gehunt” moet worden: iedereen zit toch op LinkedIn en wordt vroeg of laat wel eens gecontacteerd door een headhunter die op zoek is naar de geschikte kandidaat voor de job die hij ingevuld moet krijgen.
Reactief
Vanuit dat oogpunt kan je LinkedIn bekijken als een “reactief” platform. Iedereen zet er wel zijn informatie op, maar meestal is het netwerk niet meer dan een “professionele” Facebook omgeving: contact houden met (ex-) collega’s, bedrijven volgen, wie werk waar, wie vult welke job in bij dat bedrijf…
Daardoor vergeten sommige mensen het bestaan van de meer traditionele job sites zoals StepStone.
Niet alle headhunters maken veelvuldig gebruik van LinkedIn. Sommige bedrijven schakelen helemaal geen headhunter in om een vacature in te vullen, maar laten hun HR mensen zelf het wereldwijde web afschuimen, op zoek naar de juiste persoon.
Die mensen gaan dikwijls rondneuzen op een site zoals StepStone, waar ze profielen vinden van mensen die effectief open staat voor een nieuwe job, in tegenstelling tot LinkedIn, waar je dat niet altijd weet en dus veel meer tijd verliest met zoeken naar het juiste profiel dat ook nog eens open staat voor een nieuwe uitdaging.
Ik kreeg de vraag om een stukje te schrijven over de site van StepStone. Mede omdat ik ze zelf in het verleden gebruikt heb om mijn zoektocht te ondersteunen, ben ik ingegaan op de vraag.
Waarom?
Waarom StepStone en niet andere sites? Waarom zou je kiezen? Hoe meer kanalen je gebruikt, hoe beter denk ik zelf! De boodschap die ik wil meegegeven is dat je “ook” StepStone best aan je lijst kan toevoegen, en wel voor volgende redenen:

  • Vaak staan er jobs die nog niet op de site van de werknemer zelf staan
  • Meer dan 4000 rekruteerders gebruiken StepStone bij hun zoektocht naar het juiste profiel
  • De kers op de taart: als je je CV op StepStone plaatst, maak je kans op een iPad 2 of een Citytrip.

CV online
Ben je dus op zoek naar een nieuwe uitdaging en wil je het aanbod checken of wil je graag je CV online zetten, klaar om gevonden te worden, surf dan snel naar StepStone en doe het nodige.
Wie weet brengt de Sint jou dan binnenkort de job van je leven (en misschien ook een iPad2 of Citytrip ;-)).

LinkedIn Makeover

Ik heb mijn professioneel social media profiel – LinkedIn voor de vrienden 😉 – een complete makeover gegeven.
Weg met technisch geleuter dat sneller gedateerd is dan je het kan noteren en waar niemand op zit te wachten, hallo aan relevante skill omschrijving, job invulling, interessante en vakgebieden.

Me

Laat gerust weten wat je ervan denkt, constructieve feedback is immers altijd een stap voorwaarts.

LinkedIn Contradictie

Iedereen die iets of wat actief is op LinkedIn, wordt er vroeg of laat mee geconfronteerd: je krijgt een bericht van een bedrijf (al dan niet via een headhunter) met de vraag of je open staat voor een nieuwe uitdaging.
Vanaf dan heb je twee opties:

  • Je laat weten dat je niet op zoek bent
  • Je laat blijken dat je interesse hebt om meer te weten te komen

Er is eigenlijk nog een derde optie: straal negeren. Maar daar doe ik niet aan mee (tenzij ik merk dat het over een “mass-mail” bericht gaat). Die mensen doen ook hun job en als zij de moeite doen om mij te contacteren, dan wil ik de moeite doen om op zijn minst beleefd te bedanken voor het voorstel.
Anyway. Stel dat je voor optie twee gaat en naar meer informatie vraagt. Meestal bellen ze je dan op voor een telefonisch interview (lees: ze willen zien wat ze in de kuip hebben, hoe vlot ben je, hoe zijn je talen enz). Tot zo ver alles ok.
Op het einde van zo een gesprek krijg je dan dikwijls de vraag om een up to date versie van je C.V. op te sturen. Say what? Een C.V. zei u? Zoals in “curriculum vitae”?
Wacht eventjes. U hebt mij opgesnord via LinkedIn, u hebt daar mijn volledige werkleven nagelezen (in detail, want ik probeer al mijn jobs en functies nauwkeurig, doch “in a nutshell” te omschrijven), u hebt de nodige aanbevelingen van (ex) collega’s kunnen nalezen, u hebt gezien welke certificaten en diploma’s ik behaald heb en ga zo maar door.
En op het einde van het tot hier toe “cloud sollicitatie avontuur” vraagt u mij om een “offline” schrijfsel dat eigenlijk niks anders kan bevatten dan wat al op LinkedIn staat (en constant up to date gehouden wordt)?
Hoe absurd is dat toch wel niet? Alle gegevens die relevant zijn, staan op LinkedIn. U hebt mijn telefoonnummer en e-mail adres voor bijkomende vragen. Op dat C.V. gaat dus niets anders staan dan wat u al weet. Dat kan dan maar één ding betekenen: u wil uw werk delegeren naar uw kandidaat, want u als headhunter kan moeilijk een link naar een LinkedIn profiel doorsturen naar uw klant (en mijn mogelijke werkgever):

  • Mogelijk nemen ze dan rechtstreeks contact op met mij en mist u uw “premie”
  • Mogelijk vinden ze dat ze u dan veel geld betalen om een “link” in te plaats te krijgen

Mijn antwoord op die vraag is dus zeer bondig: alles wat u moet weten kan u vinden op mijn LinkedIn profiel. Mijn C.V. is ondertussen echt niet meer up to date en ik heb geen zin om een offline kopie up to date te houden terwijl ik al alles op LinkedIn schrijf.
En als uw klant dan toch een document wil ontvangen, dan moet u dat zelf maar schrijven met behulp van alle informatie waar u ondertussen toegang toe heeft, want in deze fase van het “avontuur” zijn wij al vriendjes geworden op dat professionele sociale netwerk.
Update: met dank aan collega Twitteraar @jpbobbaers die me op het bestaan van LinkedInLabs wees. Eén van de modules daar laat je toe om je LinkedIn profiel te exporteren als “offline” C.V. – handig!

Jobcrisis

De nieuwsberichten puilen uit van de negatieve berichtgeving rond werk vinden. Ontslagrondes, geen nieuw werk vinden,…  Als ik dat allemaal hoor en lees dan prijs ik me gelukkig dat ik in een sector werk waar die problematiek zich tot nu niet stelt.
Bijna wekelijks valt er wel een mailtje binnen van bedrijven of headhunters met de vraag of ik eventueel open sta voor een nieuwe uitdaging. Uiteraard zijn die niet allemaal even interessant of zelfs van toepassing (sommige recruiters doen écht hun huiswerk niet ), maar dat is toch een teken aan de wand dat er meer vraag dan aanbod is in de IT sector.
Mijn twee pollekes kussen gelijk ze zeggen!

Home Office

Of zoals dat ook genoemd wordt: thuiswerken. Ik doe regelmatig van “home office” en dat heeft veel te maken met het feit dat ik op 100km van kantoor woon, maar zeker zoveel met het feit dat ik het nut er niet van zie om mij naar en van kantoor te begeven, in de files te zitten en kostelijke brandstof te verbruiken terwijl ik even goed van thuis uit kan werken. Concreet ga ik enkel nog naar kantoor voor meetings of andere zaken die gewoon beter “in real life” gaan dan over de digitale lijn.
Van thuis werken betekent dus niet alleen tijdswinst (files, verplaatsingstijd,…) maar ook veel efficienter werken! Geen collega’s die je afleiden van je bezigheid, geen telefoons (al dan niet de jouwe) die constant rinkelen,… en ga zo maar door. Ik heb eens in een of ander GTD boek gelezen dat je na een onderbrekening gemiddeld een kwartier nodig hebt om terug in “the zone” te geraken – reken dus maar uit hoe efficient je werkt op kantoor.
Los daarvan werk je thuis ook comfortabeler: hoodie en trainingsbroek (in mijn geval toch), goed gevulde koelkast in de buurt, muziek  naar keuze die zo stil of zo luid staat als je zelf wil (afhankelijk van wat ik doe verandert de muziekstijl en volume) en je eigen vertrouwde omgeving / bureau dat ingericht is om je werk zo aangenaam mogelijk te maken.
Voor de werkgever zijn er dus ook voordelen: ze kunnen de werkplekken “thin provisionen” – net zoals we dat doen op storage, in virtualisatie en zelfs bij internet providers (je dacht toch niet dat bv. Telenet elke klant echt een link van 70/5Mbit kan aanbieden voor de huidige abbonementsprijzen?) – waardoor ze plaats besparen. Ook de bedrijfswagen gaat langer mee en verbruikt minder en de werknemer werkt productiever en brengt dus meer op. En die laatste is ook gelukkiger! Win – win – win.
Ik had de discussie trouwens nog op Twitter een paar dagen terug… over hoe zoiets toch vooral kan in kleine / grote bedrijven (de meningen waren verdeeld) en blablabla. Mijn gedacht: a load of crap!
Al dan niet van thuis uit kunnen  / mogen werken is (wanneer je job het toelaat natuurlijk) puur een beslissing van hogerop de bedrijfshierarchie. Managers die er nee op zeggen zijn volgens mij niet meer “connected” met wat er vandaag de dag leeft en wantrouwen ergens hun personeel – “Gaan ze wel werken thuis, waar ik ze niet in de gaten kan houden?”
Dat soort manager gelooft dat mensen die acht uur per dag aan hun bureau zitten (en waarschijnlijk een groot gedeelte van die tijd niksen) “goede” werknemers zijn. Effectief en efficient zijn, wordt hier dus nog al eens verward.
Ik heb tot nu toe altijd al geluk gehad bij een bedrijf te werken (groot en klein) waar men open-minded was en geen punt maakte van home office praktijken. Het is trouwens een punt dat ik steevast aftoets bij een sollicitatie, want voor mij is het een echte deal-breaker als thuiswerken niet wordt toegestaan.
De “nieuwe” werknemers zijn digitale nomaden. Een laptop en een internetconnectie volstaan om te werken. Papier is outdated (mijn paperless project) en vaste bureau’s zijn hun doel voorbijgestreefd (en zorgen meestal alleen maar voor een hoop “overhead”).
Hou staan jullie hier tegenover? Pro of contra? En als je het zelf doet, hoe doe je het dan? Hoe switch je tussen “werken” en “spelen” als je thuis werkt? Welke tools gebruik je? Wat mis je of juist niet?
Ik denk hier de komende weken wat meer over te schrijven en hoe ik het allemaal beleef, maar laat niet na om feedback of vragen achter te laten!

In de informatica wereld is een diploma niet zo heel veel waard: een diploma is altijd al een momentopname geweest van je kunnen, maar zeker in IT is dat een waarheid als een koe want alles evolueert zodanig snel dat je pakweg vijf jaar later niets meer zou herkennen als je op wereldreis geweest zou zijn. Das misschien een beetje overdreven, maar je begrijpt me wel.
Daarom zijn sollicitatie gesprekken voor een IT job ook anders dan voor een functie waar een diploma alles zegt. De “ondervrager” moet je degelijk testen en trachten te doorgronden om te zien of je de geschikte mens bent voor de job. Technische vragen. Projectmatig kunnen werken. Teamplayer. Enz.
Jezelf voorbereiden op zo een gesprek is ook niet alles, want je weet niet wie er aan de andere kant gaat zitten: een mega-expert die alles onder zichzelf als “slecht” bestempeld. Een HR-iemand die eigenlijk niets van IT kent en die een vragenlijstje afwerkt en die je dus zo onder tafel praat. Of een combinatie. Niet makkelijk dus.
Vandaag heb ik een toffe site ontdekt waar mensen mogelijke interviewvragen posten (en antwoorden) op vragen voor bepaalde jobs (bv. voor Exchange Admin, voor Windows System Enginteer,…). Zeer handig om je voor te bereiden en alles wat je kan helpen, is meegenomen! Checken die handel.

Ik heb er nog niks over laten vallen op mijn blogje, maar ik zit volop in een sollicitatie-ronde. Niet bij een andere werkgever ofzo, neen, intern in het bedrijf waar ik werk. Vandaag de dag vervul ik de rol van support engineer, wat zoveel wil zeggen als “de MacGyver van de IT”, althans bij ons toch. Soms voer je taken uit op helpdesk niveau, soms ben je bezig met pure hardware troubles en nog andere keren loop je samen met enkele system engineers mee in een project.
Laat het nu net die laatste groep zijn, de system engineers, waar sinds kort een plaatsje vrij is. En daarvoor heb ik me kandidaat gesteld. Het eerste gesprek ging goed, daarna nog een gesprek gehad met enkele “cases”, een rollenspel en nog wat meer van dat. Gisteren had ik nog een gesprek met het management en nu moet ik dus heel binnenkort een test afleggen om mijn logisch en analytisch denkvermogen te bepalen. Bij mijn indiensttreding heb ik dat dus ook gedaan, en met veel succes geslaagd, al zeg ik het zelf. Bang ben ik er dus niet van, maar ze hebben al duidelijk gemaakt dat het resultaat niet bepalend is voor het al dan niet behalen van de job. Afwachten geblazen dus! Eind deze maand zou de kogel door de kerk moeten zijn en weet ik wat er mij te wachten  staat. Spannend afwachten dus…

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑