Telling stories for a living

Year: 2013 (Page 1 of 25)

Dit Was 2013

Het lijkt alsof het gisteren was.
Een zin die ik regelmatig hoor deze dagen, van mensen die verwijzen naar het oudjaar van vorig jaar. Het voelt alsof ik nog maar net de kerstboom van 2012 heb afgebroken en binnen een tweetal weken kan ik alweer het exemplaar van 2013 terug in de doos steken…
Het gaat dus inderdaad vooruit als een sneltrein, geen Fyra welteverstaan! Ging het bij u ook zo snel voorbij?
Enfin, naar goede gewoonte een korte recapitulatie-lijst van het voorbije jaar:

  • In verhouding met 2012 heb ik in 2013 tot mijn spijt veel minder gelezen. Ik steek het op de opgroeiende dochter die veel tijd vraagt (en met veel plezier krijgt!), op de job die met momenten veel tijd vroeg en op de werkzaamheden in en rond het huis.
  • In lijn met het vorige punt heb ik ook minder tijd gespendeerd aan sport. Ik kreeg wel een fiets-GPS en die heb ik ook een paar keer gebruikt, maar véél te weinig naar mijn gevoel. Daar moet dus verandering in komen in 2014.
  • Die keynote skills waar ik het vorig jaar over had, heb ik wel naar een nieuw level kunnen brengen. Niet door een of andere magische cursus te volgen, wel door het gewoon nog meer te doen (en af en toe een interessant artikel / boek gelezen te hebben – die lijst hebt u nog tegoed!).
  • Muzikaal gezien was 2013 wel een toppertje. Spotify is nog altijd onmisbaar en sinds enkele weken heb ik er ook een Rdio abonnement bijgenomen ter evaluatie. Dat brengt me ineens ook bij mijn aankoop van 2013 – de Sonos S1 (review volgt in 2014). Ook best wat festivals en optredens meegepikt. Zeer tevreden!
  • De categorie televisie is bondig: Eigen Kweek was de topper van het jaar. Verder weinig noemenswaardigs gezien (of toch niet dat ik me herinner). Series die ik nog steeds graag zie: The Big Bang Theory, The Blacklist, Suits, White Collar en Grey’s Anatomy. Tegenvaller van het jaar: Homeland seizoen 3. Boring, boring en boring. Film(s) van het jaar: The Hobbit 2, Het Vonnis & Now You See Me.
  • Comedy was ook plezant dit jaar met eervolle vermelding voor Xander De Rycke en Michaël Van Peel.
  • Online shoppend deed ik naar goede gewoonte de meeste zuurverdiende centjes op bij Coolblue, Zalando en Amazon. FAB heeft het minder gedaan, maar toch nog een verdienstelijke inhaalbeweging neergezet naar het einde van het jaar. Ook Kickstarter deed het hier goed en heel af en toe Steam (games).
  • Apps van het jaar: Evernote, Instagram, Spotify, Reeder, Tweetbot, WhatsApp, Fantastical, Pocket, Instacast, Celsius, Moves, GetGlue, Foursquare, Drash, Dropbox, Sonos, KBC Online, Timehop, Camera app (iOS) en Kickstarter.

Naar goede gewoonte ga ik niet teveel goede voornemens op papier zetten, kwestie van ze ook niet frontaal in het gezicht gesmeten te krijgen ;-).
Waar ik me wel aan verbind: #Project30 en gevolg + meer sport in 2014.
Voilà. Er rest me verder niets anders dan ieder van jullie te bedanken voor jullie bijdrage aan mijn sociaal leven in 2013. Het allerbeste voor 2014 gewenst en graag tot volgend jaar! Be safe.
happy2014

Fried Battery

Mijn Macbook batterij is alweer aan vervanging toe vrees ik.
Mijn partner in crime staat deze maand al vijf jaar aan mijn zijde en kreeg eind 2010 ook al eens een nieuwe “enerybar” bedeeld. €125 kost dat u zonder verzendingskosten bij Apple.
Tegenwoordig haal ik met moeite 30 minuten op batterij terwijl een nieuwe batterij het 4-5u kan uitzingen. Volgens OS X heb ik er welgeteld 200 cycles opzitten en is de health van de batterij nog 42%. Persoonlijk vind ik die 200 cycles redelijk weinig… maar goed, ik heb de laatste jaren de Macbook vooral gebruikt als desktop replacement (dankzij die verdomde iPads is mijn mobiel gebruik vooral naar die toestellen verschoven) en mogelijks was dat niet al te best voor de gezondheid van de batterij.
Blijft de prangende vraag open staan: geef ik nog eens zoveel geld uit aan een nieuwe batterij of gebruik ik hem gewoon vooral op netstroom en denk ik in 2014 eens na over die Macbook Air?
Of zou ik zo een “namaak” batterij durven proberen? Helft van de prijs, ziet er identiek uit (aan de buitenzijde dan toch). Ik ben daar precies een beetje bang van…
Iemand ervaring mee?

#Project30

Op 1 januari 2014 start ik met wat volgens mij mijn grootste uitdaging van de voorbije jaren wordt: ik heb me ingeschreven voor #Project30.

#Project30 is een initiatief van Elke Gunst, een jongedame die ik al een hele tijd via verschillende sociale media volg. Zelf is ze een levend voorbeeld dat gezond eten verschillend is van “leven zoals een konijn” en haar enthousiasme werkt aanstekelijk.

Zo aanstekelijk dat ik zelf de stap wil nemen en me ga onderwerpen aan haar #Project30 verhaal.

#Project30 is een uitdaging waarbij je 30 dagen lang strikt paleo gaat eten. De ultieme reset dus voor je lichaam na de eindejaarsfeesten, en een goede start van het nieuwe jaar voor jou. Dit zal je helpen om gewicht te verliezen, je energie terug te vinden, beter te slapen, je suikerverslaving te overwinnen, en nog zoveel meer.

Voor meer details en uitleg over alle verschillende aspecten verwijs ik je graag door naar haar blog. Vanaf 1 januari kan je mijn persoonlijke avonturen en ervaringen met het project hier en uiteraard op mijn Twitter account volgen.

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik al wat meer gelezen had over Paleo, over andere Whole30 projecten, over het gedachtengoed achter al dit,… kort gezegd: het sprak me al een tijdje erg aan.

De reden dat ik er nog nooit echt mee doorgegaan ben, is het ontbreken van lokale “peer pressure” zoals men dat zo mooi zegt. Je kan je abonneren op een nieuwsbrief, je kan boeken lezen, maar op het einde van de rit moet je het helemaal alleen klaren.

Hier is #Project30 verschillend in die mate dat:

  • Elke je elke dag mailt met tips, steun, recepten,…
  • Dat er een gesloten Facebook groep bestaat waar deelnemers verhalen kunnen uitwisselen (ik ken er zelfs enkele persoonlijk, wat voor nog meer peer pressure moet zorgen), tips kunnen delen, elkaar kunnen meesleuren naar de eindmeet enz.
  • Ook de directe lijn naar iemand mét ervaring en bagage is een vangnet dat steun biedt omdat je je niet hulpeloos voelt wanneer je weer niet weet wat te koken of dat je ingredient X of Y wel mag eten.
  • Peer pressure, peer pressure én peer pressure. Voor mij is dat een kritische succesfactor.

30 dagen op een mensenleven. 30 dagen die datzelfde leven mogelijk veel aangenamer en misschien wel langer kunnen maken. Onder het motto “baat het niet, dan schaadt het zeker en vast ook niet” neem ik de sprong in 2014.

Het is nog niet te laat om mee te springen

Pocket Stats

Het einde van 2013 is in zicht en dat is altijd een leuk moment om eens achteruit te kijken. De mensen van Pocket deden net hetzelfde en stuurden me wat statistische informatie omtrend mijn gebruik van hun app.
Interesting to say the least!
pocketstats
Effe inzoomen geeft het volgende…
pocketstats1
pocketstats2
U moet weten dat ik Pocket voor 75% op mijn iPhone gebruik, voor 20% op mijn iPad en de overige 5% zich op mijn Mac afspeelt. Met andere woorden, ik staar enorm veel naar mijn mobiele toestellen!

All Night

Check de “moves” in onderstaand filmpje.
Awe-some!
De muziek kende ik al en is van de hand van Parov Stelar, een must-check als je er nog nooit eerder van gehoord hebt. Ondertussen genieten van onderstaand filmje en de bijhorende aanstekelijkheid om zelf te dansen.

httpv://youtu.be/5ueJ4-lTa1s

Jobhunting

Jobhunting is een mooi woord: letterlijk “jagen” op een job. Ik vind het een erg krachtig woord – het impliceert een zeer actieve vorm van zoeken naar een job.
Elkeen van ons die werkt (of net niet) heeft het vroeg of laat in zijn leven gedaan / moeten doen, ongetwijfeld met wisselend succes.
Soms zouden we bijna vergeten dat er soms nog “gehunt” moet worden: iedereen zit toch op LinkedIn en wordt vroeg of laat wel eens gecontacteerd door een headhunter die op zoek is naar de geschikte kandidaat voor de job die hij ingevuld moet krijgen.
Reactief
Vanuit dat oogpunt kan je LinkedIn bekijken als een “reactief” platform. Iedereen zet er wel zijn informatie op, maar meestal is het netwerk niet meer dan een “professionele” Facebook omgeving: contact houden met (ex-) collega’s, bedrijven volgen, wie werk waar, wie vult welke job in bij dat bedrijf…
Daardoor vergeten sommige mensen het bestaan van de meer traditionele job sites zoals StepStone.
Niet alle headhunters maken veelvuldig gebruik van LinkedIn. Sommige bedrijven schakelen helemaal geen headhunter in om een vacature in te vullen, maar laten hun HR mensen zelf het wereldwijde web afschuimen, op zoek naar de juiste persoon.
Die mensen gaan dikwijls rondneuzen op een site zoals StepStone, waar ze profielen vinden van mensen die effectief open staat voor een nieuwe job, in tegenstelling tot LinkedIn, waar je dat niet altijd weet en dus veel meer tijd verliest met zoeken naar het juiste profiel dat ook nog eens open staat voor een nieuwe uitdaging.
Ik kreeg de vraag om een stukje te schrijven over de site van StepStone. Mede omdat ik ze zelf in het verleden gebruikt heb om mijn zoektocht te ondersteunen, ben ik ingegaan op de vraag.
Waarom?
Waarom StepStone en niet andere sites? Waarom zou je kiezen? Hoe meer kanalen je gebruikt, hoe beter denk ik zelf! De boodschap die ik wil meegegeven is dat je “ook” StepStone best aan je lijst kan toevoegen, en wel voor volgende redenen:

  • Vaak staan er jobs die nog niet op de site van de werknemer zelf staan
  • Meer dan 4000 rekruteerders gebruiken StepStone bij hun zoektocht naar het juiste profiel
  • De kers op de taart: als je je CV op StepStone plaatst, maak je kans op een iPad 2 of een Citytrip.

CV online
Ben je dus op zoek naar een nieuwe uitdaging en wil je het aanbod checken of wil je graag je CV online zetten, klaar om gevonden te worden, surf dan snel naar StepStone en doe het nodige.
Wie weet brengt de Sint jou dan binnenkort de job van je leven (en misschien ook een iPad2 of Citytrip ;-)).

A Lifetime Learner

Tot voor kort was het antwoord op de vraag “Wat doe jij eigenlijk van job?” een keuze uit twee mogelijkheden:

  1. Ofwel vertelde ik dat ik een “Presales Consultant” ben en dan hield het daarmee op.
  2. Ofwel gaf ik hen een bredere uitleg waarin ik trachtte uit te leggen wat bovenstaande titel eigenlijk concreet wil zeggen. Dat laatste heb ik trouwens ooit eens uitgeschreven op mijn blog. Hierzo.

Versta me niet verkeerd. Beide antwoorden zijn nog altijd geldig en ik sta nog steeds 200% achter het “storyteller” verhaal. Meer dan ooit zelfs. De marketing boys & girls hebben dat al lang begrepen, in de IT sector is het allemaal nog erg nieuw en verre van breed geadopteerd.
Echter, zéér recentelijk heb ik daar een belangrijk aspect aan toegevoegd. Ik heb het ineens ook op mijn C.V. aangepast. Het is erg voor de hand liggend, maar misschien zodanig veel dat je er niet langer bij stilstaat. Althans, ik stond er niet bij stil.
“A Lifetime Learner”
En toch, soms… soms is dat eigenlijk helemaal niet zo vanzelfsprekend. Veel mensen willen niet permanent bijscholing volgen. Ze willen helemaal niet zo flexibel zijn. Ze willen liever een routine. En daar is niks verkeerd mee.
Alleen zijn er andere mensen die hun motivatie net uit putten uit het permanent ontbreken van een constante. Uit variabel zijn en variabel doen. Constant nieuwe “challenges” het hoofd bieden. Dat vierkant blokje door dat ronde gaatje proberen te duwen zeg maar.
Ik ben zo iemand. Triggers are my fuel. Een leven lang leren en ervaringen opdoen.

Collaboration – An Hitachi Content Platform Story

Vorige week zat ik rond deze tijd ook in mijn bureau. Niet om een artikel voor mijn blog neer te pennen, wel om de laatste hand te leggen aan mijn presentatie voor een seminarie van een partner.
Securelink organiseerde vorige week zijn jaarlijks seminarie waarop zij hun klanten bij een hapje en een drankje uitnodigen om een kijkje te komen nemen naar de oplossingen die ze kunnen aanbieden. Place to be was “Autoworld” te Brussel, ongetwijfeld bekend bij iedereen die een voorliefde heeft voor gemotoriseerde voertuigen. IT en auto’s – kan het nog beter worden?
Het concept was als volgt: een viertal keynote speakers kwamen praten over een onderwerp in hun vakgebied en tussen die keynotes was er de mogelijkheid voor de klanten om flightcases te bezoeken. Flightcases waren in dit geval de vendors waar Securelink mee samenwerkt en uit welke portfolio’s zij kunnen putten om hun klanten oplossingen aan te reiken.
Een van die vendors is Hitachi Data Systems en laat dat nu ook de vendor zijn voor wie ik tewerkgesteld ben bij Avnet (distributeur). Er werd mij gevraagd om de HDS-flightcase in te vullen met een “oplossing” én ik had een tijdslot van 20-25 minuten (zonder Q&A).
Let op het woord “oplossing” in de vorige zin: het was niet mijn bedoeling om een “feats & speeds” presentatie te geven – geen pure bits & bytes, benchmarks en cijfers op de mensen loslaten. Per slot van rekening kwamen er verschillende profielen naar het seminarie en wou ik zoveel mogelijk mensen kunnen adresseren met mijn verhaal.
Storytelling
Ik zocht een use-case waarin zoveel mogelijk mensen zich zouden herkennen om zo hun interesse te triggeren. Die use-case vond ik bij Microsoft Sharepoint, de reden waarom mensen naar zulk platform migreren (of plannen hebben om dat te doen) en welke pitfalls dat met zich meebrengt. Die pitfalls kunnen aangepakt worden met behulp van ons Hitachi Content Platform (HCP) en zo was mijn story geboren.
Omdat mijn verhaal al in het teken van “collaboration” stond, heb ik er nog een tweede use-case aangehangen: Dropbox-like functionaliteit binnen een enterprise omgeving aanbieden zonder in te boeten aan de strikte veiligheidsnormen die bedrijven (of wetgevers) zichzelf opleggen. Say hello to the HCP Anywhere platform!
Met dat ik een heuse “story” bedacht had, liep ik tegen de beperkingen van MS Powerpoint aan. Moeilijk gaat uiteraard ook, maar waarom moeilijk doen als er alternatieven zijn. Ik had er in het verleden al enkele keren mee gespeeld voor niet-professionele doeleinden en nu zag ik de kans om Prezi in te schakelen voor mijn “daytime job”.
Collaboration – An Hitachi Content Platform Story by Tim Verbist was geboren.
Het eindresultaat is organisch gegroeid met vallen en opstaan, met dry-runs op verschillende profielen om te zien wat werkt en wat niet werkt én met constructieve feedback van collega pappenheimers – waarvoor dank, u weet wie u bent!
Ik heb er redelijk wat tijd in gestoken, maar het resultaat mag gezien worden en na het seminarie kan ik zonder schroom zeggen dat het zijn doel meer dan bereikt heeft. De mensen die kwamen luisteren en geen voorkennis hadden over het product, noch over de problematiek die ik aankaartte, waren na een dikke twintig minuten volledig mee in mijn verhaal. De feedback was lovend en ik was tevreden.
Conclusie
Over het seminarie zelf kan ik bondig zijn: het was af. Perfecte omgeving, perfecte aankleding, goede catering, interessante sprekers en een grote opkomst. Info Security & Storage Expo hebben er een klein broertje bij! Als u er dit jaar niet bij was, zou ik als de bliksem klant worden bij Securelink om uw ticketje voor volgend jaar veilig te stellen ;-).
Securelink Checkup Seminar - HDS
Securelink Checkup Seminar - HDS
Voor de geïnteresseerden: mijn Prezi staat online beschikbaar. Het verhaal dat ik vertel zit er natuurlijk niet bij, maar dat kan altijd opgelost worden met een frisse pint en een plezante locatie :-)!

Het Nieuwsblad – Tablet Editie

Sinds enkele weken heeft Het Nieuwsblad, waar ik abonnee ben voor alle duidelijkheid, een nieuwe tablet editie van zijn krant.
Voordien was de digitale versie van de krant eigenlijk gewoon identiek aan de papieren versie en kon je inzoomen om te lezen of op het artikel in kwestie “klikken” (je hebt geen muis om mee te klikken, maar ik vond duwen met de vinger een rare verwoording – dit geheel terzijde) om dan de desbetreffende tekst voorgeschoteld te krijgen.
Akkoord, dat zag er wat ouderwets uit, maar het werkte wel prima, snel en zonder problemen.
Zoals ik dus al zei: ze hebben nu een tablet editie van de krant. En laat ons direct met de deur in huis vallen: die trekt op niets!
Een goede poging, maar slecht verwezenlijkt en het ergste van al – de klant is er NIET beter van geworden:

  • Het werkt gevoelig trager dan de vorige versie! Mogelijk gaat het net zo vlot als vroeger als je over een iPad 4 beschikt, maar op mijn iPad Mini merk ik vertraging en dat is toch nog altijd een erg recent toestel?
  • De layout is wel goed gevonden en daarover niets dan lof.
  • Als je de app opent, krijg je de voorpagina te zien van de krant van vandaag. Dan moet je op “download” drukken en dan download de app de volledige krant. Hier loopt het zo goed als elke keer verkeerd. Na het downloaden van de krant merk je dat de app bezig is met verwerken. Op het moment dat de eigenlijke krant dan zou moeten openen, crasht de app en staar je naar het home-screen van je iPad. De app dan terug openen geeft je dan toegang tot de krant zelf.
  • Waar je vroeger een artikel volledig in tekst kon openen, is die mogelijkheid nu verdwenen (of toch heel goed verstopt). Ze zijn dan ook nog zo “dom” (of moet ik zeggen “geslepen” / “leep”) om bij momenten 1/5de van je scherm te gebruiken voor een artikel en 4/5de voor een advertentie weer te geven! En je moet dus scrollen in dat artikel om alles te kunnen lezen, waarbij de advertentie dus netjes het grootste deel van je scherm blijft innemen. Om dit te verduidelijken heb ik een screenshot gemaakt en die hieronder ingevoegd… oordeel zelf.

nieuwsblad
Conclusie: de niewe tablet editie van Het Nieuwsblad is goed geprobeerd, maar op vele vlakken net niet wat het moet zijn.
Traag, onstabiel en helemaal niet zo gebruiksvriendelijk.
Gelukkig kan je nog kiezen voor de oude, klassieke weergave, maar dat is volgens mij toch ook niet de bedoeling denk ik?
Berichtjes naar hun Twitter account leveren zelfs geen feedback op, dus ik hoop dat er iemand bij de krant deze blog opmerkt en er iets mee doet om de klanten tevreden te maken.

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑