Telling stories for a living

Tag: VMWare (Page 5 of 6)

Na lang wachten heeft Jon Hall – de man die binnen VMWare verantwoordelijk is voor de “blueprints” van de examens en natuurlijk de examens zelf – de langverwachte nieuwe certificatie-levels aangekondigd.
Er komen twee nieuwe examens die de leegte gaan opvullen tussen de huidige VCP en VCDX certificaten:

  • VMWare Certified Advanced Professional – Enterprise Admin
  • VMWare Certified Advanced Professional – Design

Elk van bovengenoemde statuten bestaat in feite uit twee onderdelen: eerst en vooral het “gewone” VCP examen en daarnaast een extra examen, gelinkt aan de naam. Bij het VCAP – Enterprise Admin 4 examen komt er een “simulations only / live labs” examen bij terwijl het VCAP – Design 4 examen uit een mengeling van multiple choice en design vragen zal bestaan.
Je moet dus eerst VCP4 zijn alvorens je de twee andere examens kan doen, wat in feite niet meer dan logisch is gezien de twee volgende examens verder borduren op je kennis van VCP4.
Verder is het zo dat eenmaal je beide VCAP levels behaald hebt, je enkel nog het onderhoud met een VMWare jury tussen jezelf en het VCDX4 statuut hebt staan.
De “blueprints” oftewel de te kennen leerstof voor de nieuwe examens, worden verwacht midden mei en naar alle waarschijnlijkheid volgen de betreffende examens enkele maanden later. Goed om weten is dat VMWare geen verplichte cursussen aan de examens zal koppelen (wat ze wel doen voor de VCP examens notabene), dus mensen die nu al VCP4 zijn, kunnen opgelucht ademhalen en zich voorbereiden op ettelijke uren zelfstudie.
Vanzelfsprekend zijn er wel trainingen beschikbaar die je voorbereiden op de verschillende examens, maar ze zijn dus niet verplicht. Met dank aan VMWare Training & Certification voor de “heads-up”.

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar vandaag is er een deeltje van de sluier omhoog gegaan. Er komen een paar nieuwe certifications voor VMWare vSphere beschikbaar voor zij die interesse hebben! Tot op heden was er VCP en VCDX, maar binnenkort komen daar twee extra certificaties tussen te staan:

  • Enterprise Administration
  • Design Administration

Hoe beide examens / certifications officieel gaan noemen, hebben ze bij VMWare nog niet prijs gegeven, maar ze komen er aan. Via VMWare Training & Certification. Ik ga weer weten wat gedaan dus…

Vandaag heeft Veeam, gekend voor zijn interessante backup & SCP oplossing voor VMWare omgevingen, het doek laten vallen van hun nieuwste product / feature genaamd  “Surebackup”.  Concreet zal Surebackup toelaten om de virtuele machines waar je een backup van gemaakt hebt, te mounten in je VMWare omgeving (om precies te zijn, te presenteren aan een ESX Cluster) en zo te checken of de staat van je backup goed is. Dit alles zonder extra storage nodig te hebben welteverstaan! Ze mounten de gecompresseerde backup-file op de cluster, compleet transparant voor de gebruiker. Om al dit moois mogelijk te maken, gebruikt men vaneigens vStorage, de nieuwste API van VMWare die ze zelf o.a. gebruiken voor hun eigen backup-oplossing – DR (Data Recovery).
Interessant en cool! En als dat allemaal goed werkt, een mooi alternatief voor VMWare’s Site Recovery Manager. Surebackup zal geintegreerd worden in de komende versie van Veeam Backup & Replication, dat voor het eerst in twee verschillende versies zal aangeboden worden (en de prijs zal je features bepalen natuurlijk).
Moest er nu eens een demo-licentie in mijn virtuele mailbox terecht komen, dan zou ik het maar al te graag aan een doorgedreven test onderwerpen! Check hier hun press release en wat videomateriaal!

Mijn ThinkPad volgt mij professioneel gewijs altijd en overal en aangezien ik vaak dingen moet kunnen testen, draait er op mijn laptop VMWare Workstation 7 – gratis gekregen door toe te treden tot de VCP4 kudde – met daarin een mobiel labo. Op dat mobiel testlabo draait een serieuze waslijst aan servers:

  • VMWare ESX 3.5 Server
  • VMWare ESX 3.5 Server (kwestie van VMotion te kunnen doen met de eerste)
  • VMWare VCenter Server voor bovenstaande ESX servers
  • VMWare vSphere 4 Server
  • VMWare vSphere 4i Server
  • VMWare vSphere 4i Server (kwestie van VMotion te kunnen doen met de eerste)
  • VMWare VCenter vSphere Server voor bovenstaande vSphere ESX servers
  • Openfiler iSCSI SAN emulatie server
  • Wiki Server waarin ik veel documentatie en info dump
  • Drie W2K3 SP2 servers die dienst doen als Active Directory, DHCP en DNS servers (twee van de drie) en als test server
  • Windows XP Pro test machine
  • VCB Server zodat ik VMWare Consolidated Backup kan testen in bovenstaande omgeving
  • Networker Server met zoals de naam al doet vermoeden EMC Networker Backup Server

Alle servers tegelijkertijd laten draaien is geen optie omdat er niet genoeg geheugen / CPU rekenkracht in mijn ThinkPad (of eender welke andere laptop for that matter) zit om dat mogelijk te maken zonder dat alles aan een slakkegangetje vooruit gaat. Gelukkig heb ik ook nooit alle servers tegelijkertijd nodig, maar het gebeurt wel eens dat er twee ESX servers + een VCenter + VCB + een Networker server tegelijkertijd draaien, wat als geheel toch een serieuze impact heeft op de beschikbare resources.
Mijn laptop beschikt over 4GB RAM en een dual-core Intel Centrino 2 processor op 2.0GHz wat net genoeg is om een deftige testomgeving werkbaar te maken. VMWare Workstation levert goed werk door de beschikbare resources deftig te managen waardoor alles werkt zoals ik verwacht. Er is echter één bottleneck waar geen enkele software iets aan kan doen: de harde schijf.
Hoe je het ook draait of keert, het geheel loopt op één enkele “spindle” oftewel harde schijf, wat nefast is voor de performantie. Zowel de virtuele machines als het host-besturingssysteem – mijn Windows 7 dus – gebruiken dezelfde harde schijf en allemaal op verschillende momenten – problematisch!
Om dit te counteren zit er in een van de PC-Card sloten een SSD-disk van 48GB waarop naast een “ReadyBoost” partitie (extra swapfile waardoor Windows iets pittiger zou moeten zijn), de “zwaardere” virtuele machines draaien. Meestal zijn dit de ESX servers, maar het gebeurt al eens dat ik er SQL servers op draai (veel I/O).
Maar daarmee is mijn probleem nog niet volledig opgelost! 48GB is leuk, maar eigenlijk veel te weinig. Een SSD van 128GB of 256GB zou al beter zijn, maar ik heb niet direct zin om meer dan 500€ uit te geven. Ik zocht een goedkope oplossing die mobiel is en toch extra performantie met zich meebrengt. U raadt het al, ik heb een externe harde schijf ter hulp geroepen.
Mijn keuze is gevallen op de iOmega Select Mobile Hard Disk van 500GB. Het “Select” gedeelte wijst er in feite op dat het over een budget harde schijf gaat, maar de term budget is nogal slecht gekozen. De duurdere broertjes hebben meestal een mooiere shell (al vind ik de mijne ook wel netjes), krijgen er “gratis” backup software bij (die ik toch niet gebruik) en beschikken soms naast USB2.0 ook over FireWire / eSata aansluitingen. Die laatste had ik eventueel wel zien zitten, maar ik had geen zin om daarvoor twee keer zoveel geld uit te geven. En dus was de keuze snel gemaakt – 69€ voor een mobiele schijf van 500GB. Let op: het gaat hier over een 2.5″ exemplaar dat stroom via de USB-poort krijgt, niet over een “gewone” 3.5″ externe schijf met aparte voeding. Ik ben me bewust dat je daar meer opslag / snelheid voor je geld krijgt, maar de focus lag op mobiel.

Waar vroeger een waslijst aan virtuele machines op mijn laptop disk stonden te pruttelen, is de impact vanaf nu verdeelt over mijn externe mobiele schijf en mijn interne SSD van 48GB. Deze combinatie houdt mijn laptop snel zodat ik naast mijn testlabo ook nog andere dingen kan doen, iets wat vroeger meestal onmogelijk was.

De enige bottleneck die ik nu nog heb is het RAM geheugen en de CPU, en dan vooral dat eerste. Mijn laptop kan met 4GB uitgebreid worden tot een totaal van 8GB intern geheugen, maar de kostprijs van 400€ vind ik er een beetje over… dus voorlopig doen we het zo, tot de prijzen van het RAM geheugen weer eens in elkaar zakken ;-).

De laatste dagen amuseer ik mezelf meer en meer met het creëren van Powershell scripts voor VMWare. Powershell op zich is al een erg interessante scripting taal die al zijn voorgangers op serieuze achterstand zet en naar mijn mening zeer toegankelijk is, ook voor niet-programmeurs zoals mezelf.
Om Powershell los te laten op VMWare omgevingen, heb je een extra tooltje van VMWare zelf nodig: vSphere PowerCLI (werkt perfect met VI3 hoor) dat te downloaden is op de VMWare website. Samen met de standaard Powershell installatie geeft die plugin je een waaier van opties die serieus de moeite zijn voor alle VMWare admins out there.
Persoonlijk heb ik een aparte virtuele machine in mijn omgeving waarop ik allerhande management / monitoring tools installeer voor de VMWare omgeving. Dit zorgt er niet alleen voor dat elke admin toegang heeft tot de logs en de mogelijkheden van de eerder genoemde tools, maar ook dat je computer niet moet blijven opstaan (lees: niet gereboot mag worden) omdat er één of ander script aan het lopen is.
Eenmaal alles deftig geïnstalleerd is, is the sky the limit. Virtuele machines aanmaken, deleten, starten, stoppen, snapshotten, herconfigureren, clonen, migreren,… you name it. Vaneigens mag je de scripts van “scratch” opbouwen, maar zelf vind ik het nogal dom om telkens opnieuw het warme water te gaan uitvinden, dus is Google mijn beste vriend ;-). Zoek met enkele keywords naar een goed basisscript en pas dit dan aan naar gelang wat je nodig hebt.
Does the trick over here! Mijn recentste “creatie” is een scriptje dat alle virtuele machines in de resource pool “Production” afloopt en alle snapshots verwijdert die ouder zijn dan 15 dagen. Aangezien ik voor backup redenen van de productie-VM’s wekelijks een snapshot maak, zorgt dit script ervoor dat de er nooit meer dan twee snapshots beschikbaar zijn. Dit houdt de machine snel en neemt de manuele arbeid om de snapshots te deleten uit de vergelijking. Plus je kan die scripts in een schedule draaien zodat die zaken gewoon ‘s nachts kunnen lopen.
De code:

$a = get-vm -Location Production;Get-Snapshot $a | Where { $_.Created -lt (Get-Date).AddDays(-15)} | remove-snapshot -Confirm:$false

Het script zoekt alle virtuele machines in de resource pool “Production” en plaats die lijst in de variabele “a”. Die informatie wordt “gepiped” naar het volgende commando waar de virtuele machines die in lijst “a” zitten gescand worden op snapshots die ouder zijn dan 15 dagen. Alle snapshots die ouder zijn dan de vooropgestelde periode worden verwijderd zonder dat er een confirmatie van de admin moet zijn.
That’s it.

Vorig weekend wou ik na een goede week van “Mac Only” werken, mijn eigenste Windows 2008 Server computer opstarten om wat verder te experimenteren met de nieuwe Hyper-V release. Naar goede gewoonte duw ik simpelweg op de powerknop en terwijl ik wacht, doe ik andere nuttige zaken op mijn Macbook. Tot zo ver allemaal goed.
Groot was mijn verbazing wanneer ik mij omdraaide (mijn Windows machine staat achter mij, ik heb in mijn bureau namelijk een bureaublad dat de volledige vier muren volgt (en dus enkel stopt voor de deuropening) en niet mijn vertrouwde wallpaper zag, maar een zwarte achtergrond met andere icoontjes en een foutmelding van één of andere service die niet meer wou opstarten wegens missing files! Mayday! Mayday! Houston, we’re going down??
Na wat vluchtig Google-werk had ik gevonden dat het een “gekend” probleem was, maar toch niet zo gekend dat ik er heel veel over terugvond. Wel een hotfix gevonden, maar die had geen enkel effect. En dan moet je weten dat explorer en zo starten, geen optie was. Zelfs niet in safe-mode!
Bon. Op zich geen probleem, want ik heb een dagelijkse backup (alweer een voorbeeld waarom backups belangrijk zijn) die via de Windows Home Server wordt afgehandeld, dus dataverlies was geen issue. Maar die computer herinstalleren, daar had ik nu precies toch niet veel zin in… Windows 2008, VMWare Workstation, zevenendertig tooltjes, settings alhier en aldaar,… pffff. Op zijn minst vier uren noeste arbeid dus.
Maar dat was buiten Windows Home Server gerekend natuurlijk! Dat systeem kan namelijk volledige systemen restoren over het LAN! Gewoonweg booten vanop de restore cd op “trouble-maker”, zien dat gans dat proces (dat via een soort Vista GUI werkt) zelfs de WHS server lokaliseert (en voor de veiligheid het paswoord afcheckt) en dan ook nog is ziet om welke PC het hier gaat (in geval je er meerdere hebt in je netwerk) en je dan de keuze laat om al je partities (of specifieke partities, zoals ik enkel de C-partitie wou) te restoren. Indien gewenst kan je ook backups van andere computers restoren naar je PC, bijvoorbeeld een muziek-partitie of zo.
Eenmaal je aangeduid hebt wat je wil, druk je op Finish en dan zie je een progressbar vollopen tot aan de vertrouwde 100%. Daarna reboot je het systeem en voila, daar is die vertrouwde omgeving terug! Jihaa. En dat allemaal op een goed half uurtje restoren (afhankelijk van de grootte van de partitie en de snelheid van je LAN).
En eerlijk gezegd, je moet geen techneut zijn om deze functionaliteit te benutten. Een paswoord onthouden en weten welke partitie van en naar welke computer je wil restoren is genoeg.
Jep, die Windows Home Server biedt echt wel een serieuze meerwaarde voor thuisnetwerken. Ik ben fan! U toch ook?

VMWare. Wie kent het niet? Virtualisatie is “in”. Zeg maar gerust een hype. Maar dan een die gaat blijven en die ook wel welgekomen is, want virtualisatie biedt naast kostenbesparing (interessant voor management) ook voordelen op gebied van scaling en beheerbaarheid (technical people).
In het begin van deze post schreef ik VMWare, maar laat ons eerlijk wezen: daar stopt het zeker niet. Citrix is ook een vorm van virtualisatie maar dan meer op desktopniveau. Microsoft is ook op de kar gesprongen met hun Hyper-V technologie, die vandaag nog redelijk jong is, maar aan een supersnelle vaart vooruitgaat en volgens mij in de (nabije) toekomst het nog ver zal schoppen (al is het maar omdat het gratis geleverd wordt bij Windows 2008 Server – allé ja, gratis… laat ons zeggen voor heel weinig geld).
Anyway. Ik ga hier niet alle verschillende virtualisatie softwares / technieken / toepassingen uit de doeken doen, daar zal Google wel een handje bij helpen. Wat ik wel wou doen is enkele interessante links meegeven waarin je wijzer wordt over de voor- en nadelen van het gebruik van VMFS ten opzichte van Raw Device Mappings binnen VMWare. VMFS – VMWare File System – en RDM zijn twee manieren om de LUN (de SAN-disk zeg maar, niet helemaal correct maar it will do for now) aan te spreken vanuit je virtuele machine. Bij VMFS zal VMWare de LUN zelf beheren en bij RDM creër je een soort van proxy naar de LUN op de SAN – hardwarematig de SAN-disk aanspreken in plaats van via een virtuele laag zoals VMFS het doet. Elke techniek heeft specifieke bestaansredenen en de meningen wanneer wat te gebruiken, lopen sterk uit elkaar. Het hangt ervan af aan wie je de vraag stelt zeg maar…
Ik heb er vandaag @ work een beetje op gegoogled (of hoe zegt men dat?) en vond volgende links alvast interessant leesvoer (feel free om andere interessante referenties in de commentaar achter te laten):

Deze week ga ik mij eens wat meer verdiepen in Hyper-V R2 (Live Migration!) en de nieuwste bèta van Windows 2008 Server R2. Ik heb op de Technet site een interessant artikel (via Arlindo) gevonden om het deployen van virtuele machines volledig te automatiseren en dat is exact wat ik ga trachten te verkrijgen. Kortom: VMWare launchen en images van OS’es installeren.
Kwestie dat ik wat hands-on expierence heb alvorens ik drie dagen op de TechDays ga rondlopen in Antwerpen. Ik heb trouwens gelezen dat de bekende user-groups zoals Pro Exchange en WinSec om er twee te noemen hun eigen stand hebben. Allen daarheen!

Vandaag veel gespeeld met VMWare en “P2V” – oftewel “Physical To Virtual” – een uitdrukking die men gebruikt om duidelijk te maken dat men een fysieke server virtualiseert naar een virtuele machine. Echt leuk en vooral zeer handig als je met oude hardware opgescheept zit waar je met moeite drivers voor kan vinden, vervangstukken,… enz. Of als je een risky business upgrade moet doen en je wil die eerst eens virtueel proberen of een virtuele kloon achter de hand houden in case shit happens (en dat Murphy vaak om de hoek schuilt, weet ik uit ondervinding).
VMWare opstarten, laten converteren, uw disks en netwerk settings en andere mambo jambo aanpassen indien nodig / gewenst en klaar is kees. Als je servers over SAN-disks beschikt, kan je deze gewoon presenteren aan de VMWare ESX en zo verder presenteren aan de nieuwe virtuele machine. 
Al die tech stuff is toch in feite fantastisch he. Oh well.
PS: je kan dat thuis ook gebruiken in combinatie met VMWare Convertor & VMWare player. Give it a go zou ik zeggen.

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑