Telling stories for a living

Tag: Job (Page 1 of 11)

Cava, en met U?

Druk. Drukker. Drukst. #cliché

Beter kan ik de voorbije maanden niet omschrijven.

Druk maar plezant, dat wel. Want ik doe wat ik graag doe, zowel professioneel als privé. Challenging bij momenten, maar dat maakt het net zo interessant en zorgt er voor dat de dagen voorbij vliegen.

Morgen is het al mijn eerste werkverjaardag bij de nieuwe werkgever! Hoe snel ging dat maat?! Hoog tijd om mijn voorbije jaar eens in een blogje te gieten mijn gedacht.

En daar? Alles bon?

 

Work Hard

Play hard. Zo is het gezegde toch hé?
In ieder geval waren het twee drukke weken. Eigenlijk al een erg druk 2013 als ik er over nadenk. And that’s a good thing! Busy as hell = lots of triggers = challenges = happy me.
Dat gezegd zijnde verwelkom ik met open armen het verlengd weekend om de batterijen bij te laden en te bezinnen over wat nog komen moet.

Home Office

Of zoals dat ook genoemd wordt: thuiswerken. Ik doe regelmatig van “home office” en dat heeft veel te maken met het feit dat ik op 100km van kantoor woon, maar zeker zoveel met het feit dat ik het nut er niet van zie om mij naar en van kantoor te begeven, in de files te zitten en kostelijke brandstof te verbruiken terwijl ik even goed van thuis uit kan werken. Concreet ga ik enkel nog naar kantoor voor meetings of andere zaken die gewoon beter “in real life” gaan dan over de digitale lijn.
Van thuis werken betekent dus niet alleen tijdswinst (files, verplaatsingstijd,…) maar ook veel efficienter werken! Geen collega’s die je afleiden van je bezigheid, geen telefoons (al dan niet de jouwe) die constant rinkelen,… en ga zo maar door. Ik heb eens in een of ander GTD boek gelezen dat je na een onderbrekening gemiddeld een kwartier nodig hebt om terug in “the zone” te geraken – reken dus maar uit hoe efficient je werkt op kantoor.
Los daarvan werk je thuis ook comfortabeler: hoodie en trainingsbroek (in mijn geval toch), goed gevulde koelkast in de buurt, muziek  naar keuze die zo stil of zo luid staat als je zelf wil (afhankelijk van wat ik doe verandert de muziekstijl en volume) en je eigen vertrouwde omgeving / bureau dat ingericht is om je werk zo aangenaam mogelijk te maken.
Voor de werkgever zijn er dus ook voordelen: ze kunnen de werkplekken “thin provisionen” – net zoals we dat doen op storage, in virtualisatie en zelfs bij internet providers (je dacht toch niet dat bv. Telenet elke klant echt een link van 70/5Mbit kan aanbieden voor de huidige abbonementsprijzen?) – waardoor ze plaats besparen. Ook de bedrijfswagen gaat langer mee en verbruikt minder en de werknemer werkt productiever en brengt dus meer op. En die laatste is ook gelukkiger! Win – win – win.
Ik had de discussie trouwens nog op Twitter een paar dagen terug… over hoe zoiets toch vooral kan in kleine / grote bedrijven (de meningen waren verdeeld) en blablabla. Mijn gedacht: a load of crap!
Al dan niet van thuis uit kunnen  / mogen werken is (wanneer je job het toelaat natuurlijk) puur een beslissing van hogerop de bedrijfshierarchie. Managers die er nee op zeggen zijn volgens mij niet meer “connected” met wat er vandaag de dag leeft en wantrouwen ergens hun personeel – “Gaan ze wel werken thuis, waar ik ze niet in de gaten kan houden?”
Dat soort manager gelooft dat mensen die acht uur per dag aan hun bureau zitten (en waarschijnlijk een groot gedeelte van die tijd niksen) “goede” werknemers zijn. Effectief en efficient zijn, wordt hier dus nog al eens verward.
Ik heb tot nu toe altijd al geluk gehad bij een bedrijf te werken (groot en klein) waar men open-minded was en geen punt maakte van home office praktijken. Het is trouwens een punt dat ik steevast aftoets bij een sollicitatie, want voor mij is het een echte deal-breaker als thuiswerken niet wordt toegestaan.
De “nieuwe” werknemers zijn digitale nomaden. Een laptop en een internetconnectie volstaan om te werken. Papier is outdated (mijn paperless project) en vaste bureau’s zijn hun doel voorbijgestreefd (en zorgen meestal alleen maar voor een hoop “overhead”).
Hou staan jullie hier tegenover? Pro of contra? En als je het zelf doet, hoe doe je het dan? Hoe switch je tussen “werken” en “spelen” als je thuis werkt? Welke tools gebruik je? Wat mis je of juist niet?
Ik denk hier de komende weken wat meer over te schrijven en hoe ik het allemaal beleef, maar laat niet na om feedback of vragen achter te laten!

No Solden For Me

Het “kerstverlof” zit er op, de feestdagen zijn voorbij en de buikjes zijn meer dan goed gevuld. Met andere woorden, tijd om terug de draad op te pikken en weer aan het werk te gaan.
Dat ik geen verlof heb tijdens de eerste dagen van de solden, vind ik niet eens erg – ik doe al een paar jaar niet meer mee aan “de solden”:

  • Massa’s volk
  • Mijn smaak gaat altijd naar de nieuwe collecties
  • Ik heb eigenlijk niets nodig (en als ik iets wil, online is the way to go)
  • 2013 wordt een jaar van “minimalisme” – alleen kopen wat je nodig hebt en ter vervanging van iets anders

En u? Solden-hunter? Of toch maar niet?

Maandag is het D-day voor de vakbonden en hun gevolg. Ze gaan het land plat leggen, want ze zijn niet akkoord met de voorstellen van onze regering.
Bon, ik heb niet alles uitgepluisd en ik weet de details er niet van, maar ik snap die mensen hun motivatie toch niet helemaal. Staken omdat je vervroegd pensioen op de helling staat? Anders eens gaan werken omdat je blij bent dat je überhaubt een pensioen zal hebben? Het is maar een gedacht natuurlijk.
Ik doe er niet aan mee. Ik geloof niet dat staken beterschap gaat brengen. Integendeel, het gaat onze economie nog wat meer achteruit duwen. Nog wat ratings laten zakken. Nog wat meer betalen voor leningen. En ga zo maar door. Maar dan kunnen ze daar ook weer tegen gaan staken misschien ;-)?
Ben ik dan akkoord met wat die pippo’s van onze regering uit hun mouw schudden? Helemaal niet! Verre van zelfs! En dat het pippo’s van de bovenste plank zijn die niet goed weten waarmee ze bezig zijn, is duidelijk te zien aan bv. die aanpassing van de taxen op bedrijfswagens. Als je al na 1-2 maanden een aanpassing moet doorvoeren, is er duidelijk niet genoeg nagedacht in den beginne.
Van een staking gaan die mannen (en vrouwen) niet wakker liggen. Kris Peeters zei het nog (in het kader van de fiscale aftrekpost van de hypotecaire leningen): we moeten ons geen zorgen maken, want hij heeft zelf ook een lening lopen en hij gaat zichzelf toch niet beduvelen? Vaneigens vergeet hij de nuancering dat meneer Peeters iets meer dan 10.000€ netto per maand verdient en dat u en ik daar in de verste verte niet aan komen. Bij wie gaat een eventuele negatieve aanpassing dan het meeste pijn doen? Juist ja.
Ik krijg hoe langer hoe meer een diepe afkeer van onze Belgische “zakkenvuller” politiek. En ik ben daar volgens mij niet de enige in. In feite hoor ik hetzelfde bij iedereen waarmee ik praat over die zaken. Iedereen heeft er genoeg van. Maar of een staking het gaat oplossen? Ik durf daar aan te twijfelen. Zwaar afstraffen bij de verkiezingen is een optie, maar komen er dan andere pippo’s in de plaats en zijn we geen stap verder? Who knows.
Zouden die vuilniszakken met armen en benen trouwens opnieuw mensen lastig vallen die wél willen werken? Afritten afzetten naar goed dunken? Ingangen blokkeren van gebouwen of ganse industrieterreinen? Uit solidariteit natuurlijk, om u onvrijwillig mee te doen staken, zodat u niet tegen uw werkgever moet zeggen dat u wil staken (maar het niet durft). Gezever!
Ze geven trouwens serieus koud weer morgen… dus op terrasjes zitten zal er niet bij zijn. Ik ben eens curieus of ze veel volk op de been gaan krijgen, want al die “gesyndiceerden” zouden wel eens de voorkeur kunnen geven aan thuis zitten, lekker warm en passief.
Enfin, mij gaan ze niet hebben. Ik werk gewoon van thuis morgen. Ik kies om actief iets te doen om mijn toekomst te garanderen (werken, sparen, investeren,…) en ga niet verkleed als vuilniszak klagen dat iemand anders het moet oplossen.
My 2 cents natuurlijk. Maar het is hier dan ook mijn blog.
PS: die #30j refereert naar de Twitter hash-tag die de vakbonden in het leven riepen om hun boodschap via de sociale media te verspreiden. Spijtig genoeg voor hen is dat in hun gezicht ontploft en wordt die hash-tag gebruikt om onvrede met de nationale staking te spuien. A lesson well learned denk ik.

Morgen is mijn eerste werkdag van het nieuwe jaar en eigenlijk heb ik nog wel zin in een extra weekje verlof :-). Don’t we all?
Als een goede werknemer (of net niet?) heb ik deze namiddag de laptop al eens opgestart om een VPN-tunneltje aan te leggen tussen mijn bureau en het HQ. Kwestie dat ik mijn mails al heb gesync’ed, nieuwe meeting req’s heb aanvaard en al weet wat er mij te wachten staat op die “eerste dag”.
Gelukkig valt het allemaal wel mee. Zou ik trouwens aan die verplichte “beste wensen” en “drie kussen” ontsnapt zijn nu de eerste drie werkdagen van januari al gepasseerd zijn?
Let’s hope so.

Ik doe er niet meer aan mee. Voornemens brengen alleen maar stress met zich mee en de overgrote meerderheid van de gemaakte voornemens vliegen na enkele dagen in het nieuwe jaar al door het raam…
Neen. Geen voornemens dus voor mij. Gewoon voortdoen zoals ik bezig ben. De afwerking van het huis verder in goede banen leiden, mij hard inzetten op het werk en zorgen dat er veel voldoening uit gehaald wordt (de enige manier om uw job graag te doen IMHO) en mij gewoon goed amuseren met de mensen die ik graag zie.
Je kan je voornemens trouwens best voor jezelf bewaren, dan kan er niemand je op je vingers tikken als je faalt. Misschien heb ik dan toch voornemens voor 2012, maar deel ik ze gewoon niet ;-)?
Who knows. Eind 2012 zal ik het u weten te zeggen.

Twee weken kerstvakantie. Voor velen betekent dat twee weken verlof op het werk. Voor mij niet. Bewust. Die twee weken is er veel minder verkeer op de baan en is het ook iets kalmer op het werk, waardoor je bepaalde projectjes kan inhalen die anders altijd op de lange baan geschoven worden.
Aanstaande vrijdag heb ik echter wél vakantie. En de eerste drie werkdagen van 2012 ook, gewoon omdat het kan. En omdat ik uitgerust aan het nieuwe jaar wil beginnen.
Kerstvakantie. Love it. Beste vakantie van allemaal.

De eerste (korte) werkweek bij de nieuwe werkgever zit er ondertussen op. Morgen start week 2 zelfs al, dus het gaat vooruit! Het lijkt al een eeuwigheid geleden dat ik de deur achter mij dichttrok, maar eigenlijk is het nog maar een week geleden, en toch zit je al ondergedompeld in een nieuwe sfeer, tussen nieuwe collega’s, met nieuwe opdrachten en “goals” in het vooruitzicht.
Vorige vrijdag trouwens al leuk gaan luchen met een deel van de nieuwe werkmakkers, een vrijdagse traditie blijkbaar.
Benieuwd wat komende week met zich meebrengt!

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑