Telling stories for a living

Tag: Hardlopen (Page 2 of 2)

Run In The Dark

Eerder deze week werd wereldwijd het “Run in the Dark” event georganiseerd, een hardloop event ten voordele van onderzoek naar ruggengraat letsels.
screenshot-2016-11-19-16-28-48

As darkness sweeps around the globe on Wednesday, November 16th, thousands will pull on their running shoes and red flashing armbands and head for the door. In over 50 cities worldwide, they will be part of a living light show flowing through the streets like lava. Those same people will be helping to fast-track a cure for paralysis as part of the Run in the Dark. Join us in one of our 6 official locations, Dublin, Cork, Belfast, London,Manchester and Taipei (12/11), or join with our volunteers in pop-up events in cities worldwide.

Ludus Fortis

Omdat zulke events gewoon hartstikke de max zijn en omdat ze me ook een reden geven om te blijven trainen, schreef ik me een paar weken terug samen met een collega in. In België ging het pop-up event door in Mechelen, georganiseerd door een crossgym team waar er trouwens een erg fijne sfeer hing! Thumbs up voor het team van Ludus Fortis.
Ik schat dat we met een deelnemersveld van om en bij de 50 personen waren waarvan ik vermoed dat het merendeel crossfitters waren. Wereldwijd deden er dit jaar meer dan 50.000 mensen mee en al dat inschrijvingsgeld gaat dus naar onderzoek om ruggengraat letsels te herstellen.
We gingen van start met een korte opwarming (squats are tough!) waarna de LED-armbandjes omgedaan werden en we iets na acht van start gingen.
Na een paar straten rond de crossgym verkend te hebben, doken we de veld- en modderpaadjes in rond de Eglegemvijver! Het was echt wel een run in the dark, want zonder de gloeistaafjes die de organisatie her en der had aangebracht, zou ik ongetwijfeld verloren gelopen zijn ;-).
Na welgeteld 37 minuten waren we terug bij ons vertrekpunt. Enthousiastelingen konden voor de 10km gaan en het parcours nog eens doen, maar daar hebben wij voor gepast – we hadden reuzehonger :-D!

De Tijden

We kwamen als laatste deelnemers over de virtuele finish (wat wil je met al die afgetrainde crossfitters van Ludus Fortis ;-)), maar desondanks was ik super tevreden met mijn tijden!
Tot voor kort waren mijn gemiddelde tijden 7’45” per kilometer wat overeenkomt met een loopsnelheid van 8km/h.
Hieronder een screenshot zoals de tijden geregistreerd werden door mijn Apple Watch:
My Running Times
Zoals je kan zien waren mijn eerste twee kilometers supersnel – respectievelijk 9,7km/h en 9,2km/h! Het enthousiasme van de groep en de goesting om erin te vliegen helpen hier natuurlijk bij! Bij kilometer drie heb ik wat gas teruggenomen omdat ik wou vermijden dat ik in overdrive zou gaan, maar liep ik alsnog een goeie 8,3km/h.
Kilometer vier was de moeilijkste zowel op vlak van terrein als op vlak van lichaam en geest. Teruggevallen naar 7,5km/h en op de ademhaling focussen bracht mentale rust, waardoor ik de laatste kilometer terug mijn normaal tempo heb gevonden en met 8km/h de eindstreep bereikte.
Voor doorwinterde hardlopers natuurlijk geen spectaculaire tijden, maar zoals ik al zei ben ik er zelf super blij mee en geeft het een duidelijke progressie weer op persoonlijk vlak!
Een zicht op het parcours dat werd afgelegd:
Run in the Dark parcours
Volgend jaar loop ik graag opnieuw mee voor dit goede doel en uiteraard wil ik dan ook een straffere tijd neerzetten. Hopelijk heeft mijn blog jou geïnspireerd om ook aan de start te verschijnen en drinken we achteraf samen een frisse pint (of sportdrank ;-)).
Last but not least een welgemeende dankjewel voor mijn running buddy die de hele tijd in de buurt bleef lopen – voor haar was dit eerder een “Walk in the Dark” 😉 en zonder mij was ze zeker bij de eerste over de meet gegaan!
Run Buddies
En nu de loopschoenen weer aantrekken want binnen twee weken staat de Mechelen Urban Trail op het programma!

Road To 10K – Done!

Wie mijn instagram feed volgt, heeft al meermaals de hashtag #RoadTo10K zien voorbijkomen. Niks meer of niks minder dan het aangeven van mijn persoonlijk doel tijdens mijn loopsessies, namelijk 10 kilometer kunnen lopen.
Toen ik elf maanden terug mijn eerste stappen zette in dit avontuur, had ik nooit durven dromen dat het me zou lukken om 10km te lopen zonder te wandelen of te rusten. 5km was mijn doel en ik zou al uitermate tevreden zijn als dat zou lukken.
Het is dus met enige trots dat ik kan zeggen dat ik gisteren voor het eerst 10km gelopen heb en dus mijn oorspronkelijk doel verdubbeld heb. Over een stretched goal gesproken ;-).
10K Runner
De app die je rechts op de foto kan zien is trouwens 10K Runner van Fitness22. Ik heb verschillende apps geprobeerde voorbije 11 maanden en de apps van Fitness22 zijn “blijven plakken”. Ik begon met de gratis 5K versie en zodra dat doel bereikt was, kocht ik de betalende 10K versie.
Een paar maanden later heb ik die app dus “uitgelopen” en is het weer tijd voor iets nieuws. Die nieuwe app(s) heb ik ondertussen al gevonden en geïnstalleerd, maar ik wil ze eerst een paar keer testen alvorens ik er hier iets over drop.
Take-away van dit kortverhaal?
Niks is onmogelijk!
Geloven in jezelf, ook wanneer niemand anders dat doet en vooral blijven gaan!
Niet plooien!
Ik weet heel zeker dat moest je een jaar geleden een rondvraag gedaan hebben bij mensen die me kennen en gevraagd had wat de kans was dat ik vandaag, 11 maanden later, 10km zou lopen, dat +95% je gek had verklaard (de andere 5% zijn gewoon lief ;-)) en toch… toch deed ik het!

“What we can or cannot do, what we consider possible or impossible, is rarely a function of our true capability. It is more likely a function of our beliefs about who we are.” – Anthony Robbins.

Belfius Ieper Trail: Afterthoughts

Drie weken geleden was het eindelijk zo ver: mijn allereerste “loopwedstrijd”! Een maand of drie terug schreef ik me in en gaf ik mezelf een extra motivatie om te blijven lopen.
De Belfius Ieper Trail zou mijn eerste wedstrijd worden (eigenlijk is het geen echte wedstrijd, want het gaat vooral om de ervaring van door de stad en zijn gebouwen de lopen, veel minder over hoe snel je dat doet) en ik zou er alles aan doen om van mijn eerste ervaring een succes te maken.
Failure was not an option!

Op Hotel!

Aangezien Ieper in mijn geval toch wel 45 minuten rijden is, besloot ik om zonder stress en uitgerust aan de start te verschijnen. Als een echte sportman 😉 ging ik op afzondering en verbleef ik in het Ariane Hotel: dikke, vette aanrader als je Ieper wil bezoeken! Supervriendelijk personeel, heel gezellig ingericht, op 5 minuten wandelen van het centrum, top kamers met ditto bedden, heerlijk ontbijt én een top restaurant om ‘s avonds gezellig te tafelen.

De Voorbereiding

De wedstrijd zou ongeveer 8km lang zijn en dat werd dus de afstand waarop ik getraind heb. Om jullie een idee te geven: pas op 1 oktober jongstleden liep ik voor het eerst 8km zonder tussendoor te wandelen. De weken daarvoor heb ik altijd op 5km getraind of ging ik tot 8km maar dan met wandelmomentjes ertussen.
Omdat 16 oktober opeens heel snel dichter kwam, heb ik op 26 september mijn afstand op 6km ingesteld en twee dagen later, op 28 september deed ik er 7km. Elke training heb ik er dus 1km bijgedaan om dus zoals gezegd op 1 oktober naar 8km te gaan.
Op 4 oktober deed ik 8,35km, op 6 oktober werd dat 8,52km en op 9 oktober nog eens 8,01km. Op 12 oktober heb ik nog een kort loopje van 4km gedaan en vanaf dan gerust tot D-day.
Ik moet eerlijk toegeven dat dat niet makkelijk was: ik wou liever lopen om zeker te zijn dat ik het nog kon 😉 maar collega hardlopers gaven me ander advies en aangezien ik een beginner ben, heb ik hun advies gevolgd.

D-Day

Op zondag was het zo ver: wekker om 7u om zonder stress te ontbijten en me klaar te maken. Dat ontbijt werd bewust licht gehouden kwestie van geen last te hebben onderweg.
De start was voorzien om 9u en omstreeks 8u30 was ik ter plaatse. Start nummer ophalen, uitzoeken waar iedereen moest verzamelen,… ik doe zo een zaken graag op voorhand en zonder me op te jagen en dus was ik graag goed op tijd.
Om 9u was het zo ver en gingen de eerste lopers van start. Ik gok dat in de vierde of vijfde wave zat, waardoor ik vertrokken ben rond 9u15 denk ik. Spannend!
Het parcours was plezant met veel animatie en hier en daar toeschouwers die er ook een feest van maakten! Top!

Uiteindelijk was de totale afstand iets meer dan 8km en kwam ik aan na 1u 5′ wat helemaal binnen de verwachtingen was. Eigenlijk was dat zelfs een snelle tijd want je moest hier en daar stappen omdat er opstopping was bij het betreden van winkels, monumenten,… waar je door een normale deur moest. En dat kan uiteraard een probleem zijn met bijna 2000 lopers ;-).

Lessons Learned

Mijn eerste deelname aan een heuse loopwedstrijd / loop event was er eentje om in te kaderen! Ik heb me supergoed geamuseerd en het feit dat ik deelnam, heeft me de maanden ervoor blijven stimuleren om te blijven lopen. Per slot van rekening is failure not an option remember ;-).
Uiteraard heb ik ook fouten gemaakt: geoefende hardlopers hadden me gezegd dat de meest voorkomende fout is dat je je laat meezuigen in het tempo en het enthousiasme van de andere lopers, waardoor je zelf boven je tempo zit en potentieel een slag van de hamer krijgt ergens halverwege.
Ik heb me hier zelf ook schuldig aan gemaakt: mijn eerste kilometer deed ik in 6’50” wat bijna een minuut sneller is dan het tempo waarop ik getraind had. Gelukkig had ik mijn trouwe metgezel (mijn Apple Watch) mee die me hier attent op maakte, waardoor ik bewust trager ben gaan lopen. Mijn uiteindelijk gemiddelde per kilometer was 7’54” wat nog altijd sneller is dan mijn trainingsschema, want zoals ik al zei verlies je best wat tijd bij de passages door bezienswaardigheden.

Now what?

Ieper Trail
Doorgaan natuurlijk!
Ik heb de smaak te pakken en heb al nieuwe doelen uitgestippeld waar ik in een latere blogpost nog op terugkom. De Belfius Ieper Trail was plezant en een aanrader aan iedereen die zin heeft in een gezellige stadsloop door een fijne stad. Volgend jaar doe ik opnieuw mee! En hopelijk jij ook :-).

Push Yourself

Net geen 9km hardlopen zonder wandelen. Weliswaar “slechts” aan een gemiddelde snelheid van 8km/h, maar what a ride it has been!
Als iemand mij op 1 januari dit jaar gezegd had dat ik voor het plezier zou hardlopen, laat staat dat ik dit resultaat zou behalen na minder dan 10 maanden, dan zou ik vooral eens goed gelachen hebben. Me… a runner. What. A. Joke. But it happened. And I am a runner! And I’m fucking proud of my achievement.
En kijk nu… volgende week loop ik mijn eerste loopwedstrijd en eind deze week schreef ik me in voor de volgende challenge. Hoe cool is dat allemaal wel niet?

Is er iets verslavender dat je eigen grenzen opzoeken en die dan elke keer opnieuw verleggen? Misschien is dat voor sommige mensen pure hel, maar als ik mezelf los van het hardlopen analyseer en de focus verleg naar bijvoorbeeld de job dan zie ik dezelfde trend: baseline definiëren – actieplan uitwerken om jezelf te 1UP’en – doing it – baseline verleggen – repeat.

Trouwens tijd om de Waterrower opnieuw vanonder het stof te halen. Met al dat lopen en de focus op die 8km uitlopen, heb ik het roeien effe op pauze gezet. Single focus increases execution success. En ik had de rustdagen ook wel nodig om kwetsuren te vermijden.
PushYourself
Na de wedstrijd van aanstaande zondag ga ik roeien terug introduceren en beginnen met 2 sessies per week. Uiteraard gecombineerd met hardlopen, want begin december staat er een 10km challenge op de agenda en failure is just not an option.
Busy times ahead indeed.

Start To Run: Status Update

Vier maanden terug schreef ik hier voor het laatst over mijn ambitie om (hard)lopen aan mijn persoonlijk CV toe te voegen en had ik net het Start 2 Run: 5km programma met succes beëindigd.
Ik ben niet gestopt met de lat te verleggen en bleef trainen en grenzen verleggen!
Ik schreef me in voor een heuse loopwedstrijd (binnen twee weken is het zo ver!) en ondertussen ben ik op het punt dat ik 8km in ongeveer 56 minuten loop zonder in complete overdrive te gaan. De gemiddelde snelheid ligt rond de 8km/h en daar ben ik eigenlijk vanaf dag één niet vanaf geweken: loopband op 8 en gaan. Mét de juiste muziek in de oren natuurlijk ;-).
runningmeme
Af en toe loop ik eens wat sneller, maar mijn primaire doelstelling is 10km kunnen lopen aan 8km/h. Eens die mijlpaal bereikt is, ga ik proberen de tijd naar beneden te brengen met als ultieme doel om aan een gemiddelde van 10km/h te geraken op de 10km. Tegelijkertijd de afstand opkrikken tot het punt dat ik 16km kan uitlopen aan een gemiddelde van 8km/h of beter met als doel om volgend jaar de 10 miles van Antwerpen te kunnen uitlopen.
Kortom: genoeg ambitie en challenges om me de komende zes maanden bezig te houden en jullie van updates te voorzien.

Coming Up

Ondertussen kan ik behalve over koptelefoons voor tijdens het sporten ook al wel iets vertellen over loopkleding en hoe die een wereld van verschil maken, over Finse pistes en hoe dat toch helemaal anders is dan op een harde ondergrond lopen of over het feit dat de volgende wedstrijd ook al concrete vormen krijgt (10km Nocturne loop in Mechelen begin december).
Verder op de planning: apps om je eet- en drinkgewoontes te monitoren, water leren drinken ipv frisdrankjes en helemaal bovenaan staat een uitgebreide bespreking van mijn Apple Watch die sinds dag 1 mijn trouwe compagnon is tijdens het sporten.
Wordt vervolgd…

Belfius Ieper Trail

Het is zo ver beste lezers!
Ik heb me vandaag officieel ingeschreven voor mijn allereerste loopwedstrijd: de Belfius Ieper Trail.
De after movie van de eerste editie ziet er erg leuk uit en de aanstekelijke woorden van Kelly hebben mij over de streep getrokken. Halverwege oktober ga ik dwars door Ieper mijn eerste wedstrijd lopen en tegelijkertijd genieten van de mooie omgeving en de gebouwen waar je langs loopt.


 
Volgens de website is de gemiddelde afstand 8.5km en op zich is dat al een uitdaging, want vandaag de dag loop ik gemiddeld 4.5-5km per keer. Nog twee maanden om alles te geven en er in oktober een succes van te maken.
Bestaat er zo iets als plankenkoorts bij lopen :-)?
Als je zelf ook wil meedoen, deelnemen kost €12 en kan je gewoon via de website doen.

Running Man – Road To 10K

Dat het al een tijdje geleden is dat ik een update gedeeld heb rond mijn #RunningMan initiatief zei iemand me deze week.
Klopt niet helemaal, want wie me op Instagram volgt (en op Facebook for that matter) ziet op regelmatige basis #RunningMan selfies of Apple Watch faces voorbijkomen die mijn loopactiviteit beamen.
But fair enough! Op mijn blog is het een tijdje stil geweest over mijn loopavonturen dus ik snap wel vanwaar de opmerking komt en bij deze zet ik het helemaal recht ;-).

Start To Run

Ergens in maart van dit jaar heb ik met een dikke maand vertraging (veel buitenshuis voor de job, ziek geweest… allemaal excuses I know) het eerste Start To Run programma afgerond.
Les 30 en dus de laatste les afwerken impliceert dat je een half uur kan hardlopen zonder pauze of wandelen. Als ik terugkijk naar les 1 ergens half december 2015, dan moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik op dat moment niet geloofde dat ik les 30 überhaupt zou halen, laat staat een half uur zou hardlopen zonder op de spoedafdeling te eindigen.

Kantelmomentje

Maar ik deed het wel! Het moet ergens rond les 12 geweest zijn dat ik niet enkel op karakter (a.k.a. I will prove those haters wrong) mijn loopschoenen aantrok, maar effectief zin had om te lopen en om er tegenaan te gaan. Op dat punt had ik er plezier in en moest ik mezelf verplichten om te stoppen als de sessie erop zat. Runner’s high kicking in?
Sinds dat moment was lopen een beloning, een goede start van het weekend, een zen-moment na een drukke werkdag en for sure een beter alternatief dan in de zetel hangen en TV te kijken. Natuurlijk heb ik er niet altijd zin in, maar omdat ik het mezelf consequent opleg, is er iets in mij dat weet dat tegenpruttelen geen enkele zin heeft: it needs to be done so stop whining and get it done! En dat werkt dus prima: je kan zonder enig probleem jezelf manipuleren en tot actie dwingen :-).

Next Steps?

Toen ik klaar was met de laatste les van mijn Start To Run avontuur kreeg ik tot mijn eigen verbazing de volgende opmerking meermaals te horen:

OK Tim, great mate! Ik had niet gedacht dat je het zou kunnen, maar ik had beter moeten weten. Tegen jou zeggen dat je iets niet kan is de ultieme motivator voor jou om het tegendeel te bewijzen. I was wrong, you we’re right. Check. Maar nu ga je dan toch terug in je oude gewoonten vervallen?

Say what? <insert flabbergasted face here>
Toen ik mijn challenge afgewerkt had en dus bewezen had dat ik het wel kon, had ik gedacht gehoopt dat de perceptie van de mensen rondom me zou veranderen. Mooi niet dus! Ik was nog altijd die IT’er en per definitie werd ik niet geassocieerd met sport.
Op dat moment kan je twee dingen doen: fuck them all en opgeven OF fuck them all en de lat nog een paar streepjes hoger leggen. Kortom: fuck them all 😉 maar er dan wel tegelijkertijd iets positiefs voor mezelf uithalen.
Zo gezegd, zo gedaan en ondertussen ben ik aan les 3 van de #RoadTo10K. Start To Run heeft me geleerd om te hardlopen en mijn volgende doel is 10km te lopen zonder wandelen. En ook dat is eigenlijk maar een tussenstap, want het eigenlijke doel en stiekeme droom is om de Antwerp 10 Miles 2017 te kunnen uitlopen.
Haters zouden geen haters zijn als ze niet zouden zeggen dat dat misschien toch een brug te ver is of dat dat echt niet simpel zou zijn.
Misschien hebben ze gelijk, maar er heeft nog niemand zijn doel bereikt door op voorhand af te haken! I prefer to fail trying then to never try at all. En om heel eerlijk en misschien ook wat zelfvoldaan te zijn: I will succeed!
Success
Dus de volgende keer dat we bijpraten stel ik voor dat iedereen vraagt hoe het gaat met mijn #RoadTo10K en niet vervalt in zeggen hoe hoog de lat wel ligt: I am totally aware of the latter as I put it there myself.
Peace.
Tim

Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑