Telling stories for a living

Tag: Gezondheid

De Slimme Weegschaal: Withings WS-50

Ik ben een man van statistiekjes en lijstjes.
Zo kam ik geboeid de statistieken van mijn blogs uit, log ik met een Raspberry Pi elk uur netwerk statistieken van mijn Telenet verbinding (kwestie van de Telenet helpdesk met feiten te confronteren wanneer er problemen zijn), heb ik monitoring en rapportage van zowel gas-, water- als elektriciteitsverbruik + zonnepanelen opbrengst in huis en ga zo maar door.
Big data op microschaal avant la lettre quoi!
Een jaar of twee geleden heb ik mezelf toegevoegd aan die “life-logging” en wel onder de vorm van een FitBit activity tracker.
Ik was daar uitermate tevreden over: slaapstatistieken, beweging monitoren en uiteraard gans dat gebeuren via gamification gebruiken om grenzen te verleggen en jezelf uitdagen om beter te doen.
Ondertussen ligt mijn FitBit ongebruikt op de kast: niet omdat het ding stuk ging of omdat ik er niet meer blij van werd, maar wel omdat ik een goed jaar geleden een Apple Watch kocht en die zodanig smart is dat ze de FitBit vervangen heeft.
Anyway. Dat verhaal van die Apple Watch komt later, het ging over statistieken en logging. Life-logging.
Een fijne collega kocht een intelligente weegschaal waarbij een blik op zijn bijhorende app en ditto statistiekjes genoeg was om diezelfde dag nog een eigen exemplaar te bestellen: say hello to the Withings WS-50. Ondertussen heeft Nokia het bedrijf trouwens overgenomen, wat alleen maar meer coole producten kan opleveren denk ik zo. Maar ook dat is nu effe niet belangrijk. We wijken af.
ws-50-white
De voornaamste reden van mijn aankoop was mijn (over)gewicht tracken. Seeing is believing zeggen ze. Ze hadden gelijk.
Reality is a bitch when it hits you in the face. 
Niks dat ik nog niet wist hoor. Veel te veel spiermassa eh ;-).
Neen, serieus.
Mijn loopavontuur waarover ik op dit blog ook al wat neergepend heb, is er natuurlijk niet zomaar gekomen. Onderliggend argument was een gezonder lichaam kweken met het oog op een lang en gelukkig leven. Lekker cliché, maar wel heel erg waar.
Fanatiek als ik ben sta ik nu elke dag netjes op de weegschaal waardoor ik een perfect overzicht krijg van de status van mijn gewicht, vetmassa, BMI, hartslag en als kers op de taart nog een weer-update. Ja je leest het goed: de Withings serveert je net voor ie klaar is nog met een update van het weer voor vandaag, kwestie dat je weet hoe je te kleden voor je de deur uit gaat!

Evolutie

Ik begon met lopen halverwege december 2015 en kocht mijn Withings weegschaal halverwege januari 2016. Tot ergens midden juni liep ik wel regelmatig, maar was ik niet zo begaan met wat ik at en dronk met als resultaat dat de virtuele teller van de weegschaal redelijk status quo bleef. Op zich al een overwinning, maar niet goed genoeg.
Vanaf eind juli ben ik mijn eet- en drinkgewoontes beginnen loggen en die data gecorreleerd met wat de weegschaal statistieken daar tegenover plaatste, wist ik precies wat gedaan. Gezonder eten en veel meer water drinken!
Dat gecombineerd met de looptraining geeft als resultaat een verlies van 5kg over zes maanden (waarvan het grootste stuk de laatste drie maanden). De voorbije weken heb ik het lopen nog intensiever gemaakt en de toestroom van drank en voedsel nog meer onder de loep genomen, waardoor ik op dit moment een gemiddeld gewichtsverlies van 350 gram per week kan optekenen.
Traag maar gestaag, maar wel in de goede richting.
Wat mijn doel is hoor ik je denken? 30kg kwijt spelen op 18 maanden – sneller als het kan, maar zonder gekke dingen of quick-fixes welteverstaan.

Aanrader of toch niet?

De Withings WS-50 is zonder enige twijfel een goede aankoop geweest. Eyes on the prize is belangrijk om je doel te bereiken en dat is precies wat deze smart weegschaal doet. Mij kort houden en de realiteit elke dag onder ogen brengen. Geen betere motivator denk ik dan.
Niet wegen en analyseren is struisvogelpolitiek. Face the music en start to dance!

Running Man – Road To 10K

Dat het al een tijdje geleden is dat ik een update gedeeld heb rond mijn #RunningMan initiatief zei iemand me deze week.
Klopt niet helemaal, want wie me op Instagram volgt (en op Facebook for that matter) ziet op regelmatige basis #RunningMan selfies of Apple Watch faces voorbijkomen die mijn loopactiviteit beamen.
But fair enough! Op mijn blog is het een tijdje stil geweest over mijn loopavonturen dus ik snap wel vanwaar de opmerking komt en bij deze zet ik het helemaal recht ;-).

Start To Run

Ergens in maart van dit jaar heb ik met een dikke maand vertraging (veel buitenshuis voor de job, ziek geweest… allemaal excuses I know) het eerste Start To Run programma afgerond.
Les 30 en dus de laatste les afwerken impliceert dat je een half uur kan hardlopen zonder pauze of wandelen. Als ik terugkijk naar les 1 ergens half december 2015, dan moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik op dat moment niet geloofde dat ik les 30 überhaupt zou halen, laat staat een half uur zou hardlopen zonder op de spoedafdeling te eindigen.

Kantelmomentje

Maar ik deed het wel! Het moet ergens rond les 12 geweest zijn dat ik niet enkel op karakter (a.k.a. I will prove those haters wrong) mijn loopschoenen aantrok, maar effectief zin had om te lopen en om er tegenaan te gaan. Op dat punt had ik er plezier in en moest ik mezelf verplichten om te stoppen als de sessie erop zat. Runner’s high kicking in?
Sinds dat moment was lopen een beloning, een goede start van het weekend, een zen-moment na een drukke werkdag en for sure een beter alternatief dan in de zetel hangen en TV te kijken. Natuurlijk heb ik er niet altijd zin in, maar omdat ik het mezelf consequent opleg, is er iets in mij dat weet dat tegenpruttelen geen enkele zin heeft: it needs to be done so stop whining and get it done! En dat werkt dus prima: je kan zonder enig probleem jezelf manipuleren en tot actie dwingen :-).

Next Steps?

Toen ik klaar was met de laatste les van mijn Start To Run avontuur kreeg ik tot mijn eigen verbazing de volgende opmerking meermaals te horen:

OK Tim, great mate! Ik had niet gedacht dat je het zou kunnen, maar ik had beter moeten weten. Tegen jou zeggen dat je iets niet kan is de ultieme motivator voor jou om het tegendeel te bewijzen. I was wrong, you we’re right. Check. Maar nu ga je dan toch terug in je oude gewoonten vervallen?

Say what? <insert flabbergasted face here>
Toen ik mijn challenge afgewerkt had en dus bewezen had dat ik het wel kon, had ik gedacht gehoopt dat de perceptie van de mensen rondom me zou veranderen. Mooi niet dus! Ik was nog altijd die IT’er en per definitie werd ik niet geassocieerd met sport.
Op dat moment kan je twee dingen doen: fuck them all en opgeven OF fuck them all en de lat nog een paar streepjes hoger leggen. Kortom: fuck them all 😉 maar er dan wel tegelijkertijd iets positiefs voor mezelf uithalen.
Zo gezegd, zo gedaan en ondertussen ben ik aan les 3 van de #RoadTo10K. Start To Run heeft me geleerd om te hardlopen en mijn volgende doel is 10km te lopen zonder wandelen. En ook dat is eigenlijk maar een tussenstap, want het eigenlijke doel en stiekeme droom is om de Antwerp 10 Miles 2017 te kunnen uitlopen.
Haters zouden geen haters zijn als ze niet zouden zeggen dat dat misschien toch een brug te ver is of dat dat echt niet simpel zou zijn.
Misschien hebben ze gelijk, maar er heeft nog niemand zijn doel bereikt door op voorhand af te haken! I prefer to fail trying then to never try at all. En om heel eerlijk en misschien ook wat zelfvoldaan te zijn: I will succeed!
Success
Dus de volgende keer dat we bijpraten stel ik voor dat iedereen vraagt hoe het gaat met mijn #RoadTo10K en niet vervalt in zeggen hoe hoog de lat wel ligt: I am totally aware of the latter as I put it there myself.
Peace.
Tim

Roeien

Het knaagde al een tijdje om terug te sporten en dus begon ik aan mijn checklist met sporten die ik al beoefen, graag doe of wil proberen. Alles wat ik op voorhand dus al niet leuk vind, komt hier dus niet voor :-)!
Fietsen

  • Doe ik graag!
  • Ik heb een fiets 🙂
  • Ik wil fietsen bij daglicht en aangezien ik meestal na 19u thuis ben, lukt dat enkel in de zomer.
  • Fietsen = weg van huis. OK, ik heb Tacx rollen staan, maar daar wil ik niet elke dag op rijden. 
  • Lukt enkel wanneer de wederhelft thuis is om op de dochter te passen dus. 

Squash

  • Doe ik heel graag!
  • Superintens en dus ideaal voor conditie te kweken en tegelijkertijd massa te verliezen ;-).
  • Kan niet van thuis en dus opnieuw moet er babysit zijn…
  • Kan niet alleen gespeeld worden dus agenda afstemmen met tegenspeler (beide druk bestaan).
  • Meer dan één keer per week = lukt nooit met onze gezamenlijke planning.
  • Is ook niet zo goedkoop: tussen de €7-9 per keer per persoon.

Roeien

  • Nooit gedaan, maar spreekt me wel aan. 
  • Roeitrainer kan ik thuis opstellen en dus beoefenen wanneer ik wil, ook al er geen babysit is. 
  • Past om bovengenoemde reden dus ook prima in mijn erg variabele agenda. 
  • Naar het schijnt gebruik je 84% van al je spieren bij roeien.
  • Een deftige roeitrainer kost al snel €1000

Bovenstaande vat het eigenlijk helemaal samen: ik ga aan het roeien. Die initiële investering haal ik er terug uit, want elke sport kost uiteindelijk geld (fitness abo anyone?) op gezondheid kan je toch geen prijs plakken ;-)?
Roeien
Squashen neem ik er tussen wanneer de agenda’s matchen en fietsen wordt iets voor tijdens de zomermaanden of wanneer ik vakantie heb. Sporadisch op de rollen rijden wanneer squashen niet lukt lijkt me een strak plan.
Klinkt ambitieus niet?

Ik doe er niet meer aan mee. Voornemens brengen alleen maar stress met zich mee en de overgrote meerderheid van de gemaakte voornemens vliegen na enkele dagen in het nieuwe jaar al door het raam…
Neen. Geen voornemens dus voor mij. Gewoon voortdoen zoals ik bezig ben. De afwerking van het huis verder in goede banen leiden, mij hard inzetten op het werk en zorgen dat er veel voldoening uit gehaald wordt (de enige manier om uw job graag te doen IMHO) en mij gewoon goed amuseren met de mensen die ik graag zie.
Je kan je voornemens trouwens best voor jezelf bewaren, dan kan er niemand je op je vingers tikken als je faalt. Misschien heb ik dan toch voornemens voor 2012, maar deel ik ze gewoon niet ;-)?
Who knows. Eind 2012 zal ik het u weten te zeggen.

Morgen is het weer zo ver: de jaarlijkse Mac Expo bij uitstek – Macworld – gaat van start in San Francisco, USA. Al ga ik er direct bij vertellen dat het de laatste keer is dat Apple mee doet en de jaarlijkse keynote waarin de nieuwe “announcements” gegeven worden, zal niet door Steve Jobs gegeven worden, maar wel door één van zijn onderdanen. Geruchten zeggen dat het iets te maken heeft met de gezondheid van Jobs, maar als vanouds ontkent Apple dit bij hoog en bij laag.
Anyway, wat mogen we verwachten van Macworld? Vanalles natuurlijk. Maar als we de roddels mogen geloven denk ik aan het volgende:

  • de iPhone Nano – een kleinere versie van de iPhone 3G
  • een goedkopere iPhone 3G (misschien een 4GB model of zo?)
  • een vernieuwe AppleTV
  • een up to date Mac Mini (about time)
  • de Macbook Pro 17″ in unibody formaat met een “non-removable” long-life batterij
  • de plastic Macbook van 1000€ die vervangen zal worden door een low budget Macbook unibody
  • een nieuwe iPod Shuffle? Nog kleiner.
  • iLife ’09 (met cloud computing perhaps?)
  • 30″ LED display zoals we de nieuwe 24″ nog maar net mogen verwelkomen hebben?

Et voila. Tot zo ver mijn gokjes. Vaneigens heb ik dat niet allemaal alleen bedacht en heb ik mijn goede vriend Google laten assisteren ;-). Voor een live coverage van de keynote verwijs ik jullie graag naar Macrumors of Appleinsider, twee sites die elke keer alles op alles zetten om ons a.s.a.p. van de nodige informatie te voorzien over het hoe en het waarom van Apple en de zijnen.

Ik heb al vaak vastgesteld dat ik veel te weinig water drink en veel te veel van “dienen bucht” zoals cola (ook al is het light) en ice-tea en sprite en looza’kes en … Allemaal heel lekker, maar gezond is dat toch niet. Vandaar ben ik sinds vorige week mij aan het concentreren op meer water drinken: thuis elke dag een fles van 2l Vittel (met handige maxi-grip!) proberen te ledigen en op het werk waterkes uit de koffiemachine draaien in plaats van de normale extra-sterke koffie. ‘s Morgens gun ik mezelf nog wel een décafé’ke, kwestie van mijn boterhammen toch met smaak op te eten :-).
En dan moet je weten dat ik water nooit erg lekker gevonden heb! Maar het begint te beteren, het smaakt me al zelfs. En de resultaten zijn er ook. Ik voel me merkelijk beter en ben op de koop toe al enkele overtollige kilo’s kwijtgespeeld. Water, een aanrader. Santé!

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑