Mijn iPad Mini wordt binnen een kleine maand een half jaar oud. Ideale gelegenheid om nog eens te kijken of ik nog steeds zo een fan ben van het baby-broertje van de iPad die iedereen al een tijdje kent.
In short: yes sir! Hoe langer, hoe meer ben ik er van overtuigd dat de Mini de juiste afmetingen heeft. Dankzij zijn kleinere grootte, ligt hij veel makkelijker in de hand en weegt hij ook een pak minder dan een normale iPad. Dit maakt het gebruiksgemak echt wel beter (en ik kan vergelijken, want ik heb ook nog een gewone iPad in huis) en zorgt er voor dat je de iPad Mini gewoon veel meer gaat gebruiken.
Dat Retina scherm heb ik nog steeds niet gemist en zoals ik al eerder zei, heeft een iPad Mini een half Retina scherm doordat de pixels dichter op elkaar staan gezien de afmetingen van het toestel. Tenzij je dus erg actief bent met foto’s, zou ik serieus overwegen om de Retina versies links te laten liggen, voor de Mini te gaan en nog wat geld op je bankrekening laten staan.
Dat ik voor de 16GB versie koos, blijkt ook voor mij geen probleem te zijn, al kan ik me wel voorstellen dat die snel opgebruikt is als je veel lokale data wil bewaren. Aangezien ik tegenwoordig zo goed als alles via “de cloud” regel, heb ik weinig lokale data (behalve de apps zelf) en loop ik niet tegen die beperking aan.
Het 3G/4G aspect mis ik ook niet. Ik heb nog geen enkele keer online willen gaan met de iPad zonder dat er wifi in de buurt was. En worst-case kan ik altijd mijn iPhone in hotspot mode droppen en zo toch op het wereldwijde web geraken met de iPad.
Kortom: de iPad Mini is een dikke, vette aanrader voor veelgebruikers die mobiliteit belangrijker vinden dan pixels per inch.
Category: Online (Page 2 of 3)
Cloud storage is het nieuwe zwart.
Bedrijven kijken er steeds meer naar en eigenlijk hebben ze gelijk. Deze evolutie kadert mijns inziens in de verschuiving waar men “vroeger” over de bits en de bytes praatte bij storage (IOPS, aantal schijven, toeren per minuut,…) terwijl men nu eerder over “de oplossing” praat.
Mensen – klanten – zijn niet meer geïnteresseerd in hoe exact iets werkt. Het moet gewoon werken en voldoen aan de eisen van de business. Hoe dat het precies werkt, daar ligt men niet wakker van. Cloud past perfect in dit plaatje: je neemt een dienst af (al dan niet extern) die gekoppeld is aan een vooraf opgestelde SLA. Duidelijk. Goede afspraken = goede vrienden.
En zoals zo vaak, is dat eigenlijk een trend die eerst in de thuisgebruikers markt pioneert: denk maar aan cloud backups / archiving, denk aan cloud storage zoals DropBox, aan streaming cloud music zoals Spotify en ga zo maar door.
Meer en meer bedrijven stappen al mee in het “Email in the cloud” verhaal. Office 365 is een ander voorbeeld. DropBox is dan weer een prachtige oplossing die de meeste bedrijven echter liever niet zien komen: bedrijfsgegevens in een cloud waar ze geen controle over hebben? No way José!
Vooral een spijtige zaak voor de eindgebruiker, de sales guy, de mensen op de baan bij eindklanten en voor die eindklanten zelf, want niks zo handig als vanop elk toestel toegang hebben tot al je data, los van VPN’s, los van het platform en volledig in sync.
Tot op vandaag is er geen enkele enterprise storage vendor die erin slaagt om een “DropBox-like” naar voor te schuiven die zowel de features heeft als compliant is met de bedrijfspolicies…
Of toch?
Zalando, de online kleding (en toebehoren) winkel die u allemaal ongetwijfeld kent van de welbekende TV-reclame (Whaaaaaaa!! Shoes, shoeeesss!), heeft een infographic op de wereld losgelaten waarin ze de verschillen aantonen tussen Vlaamse en Waalse online shoppers.
Interesting. Very much.
Wanneer men mij vraagt wat mijn job is, dan zou ik moeten antwoorden “Presales Consultant”.
Tenminste, dat zou ik moeten antwoorden als ik de functieomschrijving gebruik die op mijn contract vermeld staat.
Voor mensen in dezelfde werkwereld is dat meestal klare taal. Voor mensen daarbuiten zegt het zeer weinig en vaak komen ze door deductie nog tot de verkeerde conclusies ook.
Alternatieven zijn er genoeg: sales engineer of solution architect kom je regelmatig tegen, maar eigenlijk vind ik geen van beide goed.
Sales vind ik sowieso een “vies” woord.
Sales guys oftewel verkopers – dat doet me altijd denken aan de stereotype stofzuigerverkopers die deur aan deur gaan, weet u wel?
Presales insinueert wel dat mijn job zich afspeelt voor het sales gebeuren, maar eigenlijk zegt het nog te weinig.
Solution architect vind ik beter: een klant heeft een probleem waarvoor hij uiteraard een oplossing zoekt. Die oplossing wordt bedacht en uitgetekend door een architect. En we zijn er… bijna.
Zelf geef ik er de voorkeur aan om mezelf een “storyteller” te noemen.
I tell stories for a living.
Zo omschrijf ik mijn job aan mensen voor wie mijn sector een “ver-van-mijn-bed-show” is.
Het zit namelijk zo: presentaties geven zijn een groot deel van mijn tijdsbesteding en ik doe er alles aan om daar vooral geen typische, saaie presentaties van te maken zoals velen het wel brengen.
In plaats daarvan tracht ik er een verhaal van te maken, want mensen houden van een goed verhaal. Allemaal, één voor één.
Als je wil weten wat ik bedoel met storytelling, kijk dan eens naar enkele TED presentaties. Of check een pecha kucha event (20 slides en slechts 20 seconden per slide).
Mensen houden niet van slidedecks waarop meer dan 5 woorden staan. Dan lezen ze een boek dat geprojecteerd wordt in plaats van de luisteren naar de spreker. Het publiek vindt het dus saai en als spreker voel je je ook niet al te best. Big no-no dus!
Makkelijk hoor ik u denken? Eigenlijk wel, zolang je er niet over nadenkt.
Verhalen vertellen is namelijk aangeboren en doen we allemaal dagdagelijks (als je tegen een vriend / collega / partner / … vertelt hoe je dag was, dat concert geweest was,… dan vertel je dat als een verhaal, niet als een droge opsomming van feiten).
Het spel verandert van moelijkheidsgraad wanneer we een “story” willen vertellen voor een publiek van meer dan 5 mensen over een onderwerp dat minder “naturelle” aanvoelt dan wat we het afgelopen weekend als tijdsverdrijf deden.
Plankenkoorts, de draad kwijt zijn, zenuwachtig zijn… iedereen die al eens een presentatie gaf, weet wat ik bedoel.
Steve Jobs was een meester storyteller. Zijn passie en flair kennen tot op vandaag geen gelijke.
Zijn manier van vertellen – zijn product of oplossing aan zijn publiek duidelijk maken – dat is waar ik op mik.
Als je je verhaal zo goed kan brengen dat mensen bij het verlaten van de zaal even enthousiast zijn als je zelf bent, als de passie is overgesprongen, pas dan heb je als storyteller je werk goed gedaan.
Goeie slidedecks zijn cruciaal, maar in the end ligt de grootste verantwoordelijkheid bij jezelf als verteller.
Slides zijn simpelweg “a means to an end”, je gereedschapskist zeg maar. Waar ik vroeger pertinent 100 slides nodig had voor een bepaald verhaal, doe ik datzelfde verhaal nu met 10 slides én krijg ik betere feedback!
En op die slides, daar staat meestal niet veel op. Een veelzeggende foto, één enkel keyword,… De samenhang die vertel ik wel, dat moet niet op het bord staan.
En eigenlijk zijn die 10 slides er nog 8 teveel. Een intro en een outro slide moeten volstaan. De rest vertel ik wel en laat ons voor het gemak er een whiteboard bij nemen, want “whiteboarding” is the way to go.
Storytelling / evangeliseren – oftewel iets zo graag doen dat het nooit voelt als “werken”.
Happy doing what I do best.
Een stand van zaken, mijn weekend timeline en andere interessante (althans volgens ondergetekende) zaken:
- Vanavond start VIER met een nieuwe serie: Elementary – aanrader voor zie van Sherlock Holmes in een nieuw jasje houdt (en van Lucy Liu)
- Kimdot.com heeft zijn nieuwe sharing site gelanceerd – MEGA. 50GB gratis voor iedereen, alles encrypted by default (maar NIET anoniem dus let op wat je ermee doet) en een mooie interface
- Sneeuw, sneeuw en sneeuw!
- Sneeuw geruimd en zout gestrooid door de regel hierboven.
- Mijn Doxie is onderweg en kan elke dag geleverd worden! Paperless, here I come!
- 100 Things Every Presenter Shoukd Know About People van Susan M. Weinschenk uitgelezen: niet slecht, maar ook niet zo wow als ik gehoopt had. Goed om te lezen als je A-list afgewerkt is dus.
- XBOX360-time: Far Cry 3 addict in the house.
- I really love my Kindle and my iPhone 5!
Goed weekend gehad?
Of zoals dat ook genoemd wordt: thuiswerken. Ik doe regelmatig van “home office” en dat heeft veel te maken met het feit dat ik op 100km van kantoor woon, maar zeker zoveel met het feit dat ik het nut er niet van zie om mij naar en van kantoor te begeven, in de files te zitten en kostelijke brandstof te verbruiken terwijl ik even goed van thuis uit kan werken. Concreet ga ik enkel nog naar kantoor voor meetings of andere zaken die gewoon beter “in real life” gaan dan over de digitale lijn.
Van thuis werken betekent dus niet alleen tijdswinst (files, verplaatsingstijd,…) maar ook veel efficienter werken! Geen collega’s die je afleiden van je bezigheid, geen telefoons (al dan niet de jouwe) die constant rinkelen,… en ga zo maar door. Ik heb eens in een of ander GTD boek gelezen dat je na een onderbrekening gemiddeld een kwartier nodig hebt om terug in “the zone” te geraken – reken dus maar uit hoe efficient je werkt op kantoor.
Los daarvan werk je thuis ook comfortabeler: hoodie en trainingsbroek (in mijn geval toch), goed gevulde koelkast in de buurt, muziek naar keuze die zo stil of zo luid staat als je zelf wil (afhankelijk van wat ik doe verandert de muziekstijl en volume) en je eigen vertrouwde omgeving / bureau dat ingericht is om je werk zo aangenaam mogelijk te maken.
Voor de werkgever zijn er dus ook voordelen: ze kunnen de werkplekken “thin provisionen” – net zoals we dat doen op storage, in virtualisatie en zelfs bij internet providers (je dacht toch niet dat bv. Telenet elke klant echt een link van 70/5Mbit kan aanbieden voor de huidige abbonementsprijzen?) – waardoor ze plaats besparen. Ook de bedrijfswagen gaat langer mee en verbruikt minder en de werknemer werkt productiever en brengt dus meer op. En die laatste is ook gelukkiger! Win – win – win.
Ik had de discussie trouwens nog op Twitter een paar dagen terug… over hoe zoiets toch vooral kan in kleine / grote bedrijven (de meningen waren verdeeld) en blablabla. Mijn gedacht: a load of crap!
Al dan niet van thuis uit kunnen / mogen werken is (wanneer je job het toelaat natuurlijk) puur een beslissing van hogerop de bedrijfshierarchie. Managers die er nee op zeggen zijn volgens mij niet meer “connected” met wat er vandaag de dag leeft en wantrouwen ergens hun personeel – “Gaan ze wel werken thuis, waar ik ze niet in de gaten kan houden?”
Dat soort manager gelooft dat mensen die acht uur per dag aan hun bureau zitten (en waarschijnlijk een groot gedeelte van die tijd niksen) “goede” werknemers zijn. Effectief en efficient zijn, wordt hier dus nog al eens verward.
Ik heb tot nu toe altijd al geluk gehad bij een bedrijf te werken (groot en klein) waar men open-minded was en geen punt maakte van home office praktijken. Het is trouwens een punt dat ik steevast aftoets bij een sollicitatie, want voor mij is het een echte deal-breaker als thuiswerken niet wordt toegestaan.
De “nieuwe” werknemers zijn digitale nomaden. Een laptop en een internetconnectie volstaan om te werken. Papier is outdated (mijn paperless project) en vaste bureau’s zijn hun doel voorbijgestreefd (en zorgen meestal alleen maar voor een hoop “overhead”).
Hou staan jullie hier tegenover? Pro of contra? En als je het zelf doet, hoe doe je het dan? Hoe switch je tussen “werken” en “spelen” als je thuis werkt? Welke tools gebruik je? Wat mis je of juist niet?
Ik denk hier de komende weken wat meer over te schrijven en hoe ik het allemaal beleef, maar laat niet na om feedback of vragen achter te laten!
… en datjes. Ik zou kunnen zeggen dat het nieuwe live album van Coldplay serieus de moeite is en een waardige opvolger is voor hun vorig album. Het staat trouwens ook op Spotify, so no need to buy it ;-). De meest recente Studio Brussel Maxx 25 is ook serieus te pruimen en kan ik niet anders dan aanraden.
Daarnaast heb ik me erg geamuseerd met mijn Samsung Chromebook en heb ik Windows 8 nog altijd niet “hands-on” ervaren. Wat een verschil met vroeger, toen ik alles op de voet volgde en RC en Beta releases draaide vooraleer de gemiddelde gebruiker wist dat er iets nieuws zat aan te komen. Een evolutie van data consumeren en niet meer geven over het platform hoe het binnen komt denk ik. Een goede evolutie als je het mij vraagt. Vooral veel vanuit de cloud doen, en dat is hier een winning team in combinatie met de iPhone, iPad en Chromebook.
Ah ja. Skyfall. De nieuwe Bond film die u gezien moet hebben. Althans, volgens de hype die er ontstaan is. Nu goed, ik heb hem ook in de bioscoop gezien (en dat moet zo voor zo een films) en ik vond hem wel goed. Veel beter dan de twee vorige versies, maar we zijn er nog niet helemaal. Iets meer gadgets zou wel mogen – nostalgie naar vroegere Bond movies weet je wel?
En dat het bijna kerstmis is! Plezant! Kijk er naar uit om de kerstboom van stal te halen en te versieren! Overal lichtjes, versieringen, leuke sfeer en als het even kan nog wat sneeuw ook. Meer moet dat niet zijn.
Dag één met de Nokia Lumia zit er ondertussen op en dus is het tijd voor een eerste “tussenstand”. Ik ben sinds de introductie van de iPhone 3G een gebruiker van Apple smartphones, waardoor al mijn data op dat platform is afgestemd.
Geen data op SIM-kaarten hier. Alles zit in de cloud – ofwel die van Apple ofwel die van Google, afhankelijk van het type data zeg maar.
Een groot voordeel aan iPhones, is dat je bij aankoop van een nieuw toestel simpelweg een restore van een bestaande backup doet en binnen de korste keren zijn je contacten, je sms’jes, je wallpapers, je e-mail accounts, je foto’s,… en ga zo maar door overgezet naar het nieuwe toestel en is de migratie klaar.
Van een iPhone naar een Nokia Lumia migreren is vanzelfsprekend niet zo straight-forward, maar gelukkig is het niet onoverkomelijk. De Lumia 800 bevat een import tooltje waarmee je al je contacten via bluetooth kan overzetten van je vorige toestel. Dit proces verliep probleemloos met de iPhone 4 en daarmee was het meest tijdrovende werkje al achter de rug.
Sms’jes overzetten is geen optie, maar ik heb daar ook niet echt een nood aan. Ik gebruik sms’jes trouwens enkel nog met “offline” mensen – lees: personen zonder smartphone die dus maar sporadisch hun mails lezen of hun sociale netwerken checken.
Foto’s upload ik standaard al naar Flick of Instagram, dus daar mis ik ook niet direct iets. Muziek was vroeger iets tijdrovender omdat ik voor al mijn “lokale” muziek iTunes gebruik. De Lumia kan via de Zune software perfect sync’en met je iTunes bibliotheek, maar aangezien ik sinds ik Spotify abonnee ben, nog maar zelden iTunes opstart, doe ik de moeite niet en gebruik ik gewoon Spotify op de Lumia (en die sync’ed automatisch al je playlists over alle platformen heen).
De GUI is iets complexer dan op de iPhone, maar ik geef ook toe dat mijn iOS er nu “outdated” uitziet. Windows Phone ziet er hipper uit, meer hedendaags. Je hebt wel meer menu’s en meer knopjes, maar al bij al was ik er snel mee vertrouwd. En als je vergelijkt met voorgaande Windows Mobile versies, dan is “Mango” – de codenaam voor Windows Phone 7.5 – “one giant leap forward”!. Well done Microsoft!
Op gebied van app’s is de keuze beperkter dan bij Apple – 50.000 tegenover 1.000.000 – maar eerlijkshalve moet gezegd worden dat alle belangrijke app’s die ik op mijn iPhone gebruik, ook aanwezig zijn in de Market Place van Microsoft.
Of toch bijna. Dropbox heb ik nog niet gevonden en laat dat nu een applicatie zijn die ik zeer veel gebruik en waar andere favoriete app’s ook gebruik van maken. Dropbox op Windows Phone staat dus erg hoog op mijn verlanglijstje! Microsoft levert je wel Skydrive (25GB zelfs), maar mijn ecosysteem is opgebouwd rond Dropbox en ik wil dat zo houden.
Een ander minpuntje dat ik tegenkwam, is het ontbreken van een “personal hotspot” mode. Met andere woorden, je kan de Lumia 800 niet gebruiken als mobiele modem voor je laptop / iPad / … en dat is ook een toepassing die ik met mijn iPhone zeer regelmatig gebruik. Ik heb begrepen dat dit geen beperking is van Windows Phone, maar een keuze die Nokia gemaakt heeft met de Lumia 800. Hopelijk wordt dit nog rechtgezet met een software update!
De app’s die ik op de iPhone gebruik, zijn bijna allemaal beschikbaar voor Windows Phone. Maar ze zijn niet allemaal even ver doorontwikkeld. De Spotify app heeft bijvoorbeeld nog geen Last.FM integratie en de Twitter app vind ik persoonlijk niet zo overzichtelijk als op iOS (geen badges om replies, DM’s,… aan te geven).
Nog een issue: als je je Google account ingeeft, configureert het toestel automatisch je mails, je kalender en je contacten. Tot daar alles goed. Het probleem stelt zich bij de kalenders. Ik heb er namelijk verschillende aangemaakt en de Lumia 800 toont enkel de primaire kalender. Ik heb nog niet echt gezocht naar een oplossing, maar weet dat dit mogelijk ook een probleempje kan zijn.
Over de touch & feel kan ik bondig zijn: dat zit goed! De Lumia 800 voelt degelijk aan en ziet er leuk uit. Niets op aan te merken. Ik las elders dat sommige gebruikers rammelende knopjes hadden, maar dat euvel heb ik niet met mijn exemplaar. Persoonlijk vind ik de iPhone er nog iets gelikter uitzien met een meer solide feel, maar de Lumia is zeker en vast goed te noemen!
Het scherm van de Lumia 800 is een AMOLED scherm en dat is kwalitatief beter dan het retina-display van de iPhone. De kleuren zijn feller, de icoontjes springen precies van het scherm. De iPhone heeft een goed scherm, maar mijn voorkeur gaat hier toch duidelijk naar de Nokia.
Tot zo ver mijn eerste indruk van de Lumia 800. Over het algemeen is die indruk positief, met hier en daar een aandachtspunt. Ik blijf het toestel de komende tijd intensief gebruiken, dus verwacht de komende blogposts meer feedback en bevindingen.
Een tijdje terug heb ik mezelf een betalende account op “Pinboard” kado gedaan. Pinboard is een online archief van alles wat je op het web tegenkomt en (eventueel) wil archiveren.
Een beetje zoals bookmarks in je browser, maar dan “online” en platform onafhankelijk. Er zijn oplossingen zoals Xmarks (gebruik(te) ik ook) om je bookmarks te sync’en tussen computers, maar met dit systeem surf je eigenlijk naar een website waar je archief staat – Pinboard. Dus ook toegankelijk vanop een computer waarop jouw bookmarks niet gesync’ed zijn (Internet-café, PC van een vriend,…).
Daarnaast kan Pinboard ook informatie uit Delicious, Instaper, Read It Later,… importeren, een archief van je Twitter-account aanleggen,…
Wat je “pinned” naar Pinboard kan je uiteraard voorzien van metadata en je hebt de keuze of je de “pin” al dan niet wil delen met anderen (lees: publiek toegankelijk maken van je gearchiveerd item).
De maker van Pinboard legt ook nog met plezier uit waarom zijn oplossing beter is dan die van de concurrentie – check it.
Oh, en had ik al gezegd dat je volledig archief geïndexeerd kan worden zodat iets zoeken in 1000’den bookmarks “piece of cake” wordt? Bij deze.
Anyway, Pinboard kost $25 per jaar, maar er is ook een gratis versie die alles kan behalve het archiveren. Het proberen waard volgens mij (de betaalde versie kan je trouwens drie dagen testen).
Een jaar terug heb ik me, na een omweg via Mozy, geabonneerd op Crashplan, een “backup to the cloud” oplossing.
Ergens vorige week kreeg ik een automatisch mailtje dat het tijd is om mijn abonnement te vernieuwen – ik had namelijk opgetekend voor één jaar, kwestie van alles te evalueren alvorens voor een langere periode in te schrijven.
Aangezien ik na een jaar gebruik erg tevreden ben van Crashplan, wou ik mijn aansluiting hernieuwen. Maar daar ging het mis… Hun website wou op geen enkele manier mijn kredietkaart(en) aanvaarden, hoewel ze perfect werken ;).
PayPal bieden ze niet aan dus had ik een probleem. En mijn aansluiting was op twee dagen van vervallen! Gelukkig wordt je data niet direct gedelete, maar kan je gewoon geen nieuwe backups of restores uitvoeren.
Ticket loggen bij de helpdesk dan maar. Na een uurtje al antwoord met de vraag of ik nogmaals kon proberen en screenshots sturen indien het nog niet zou lukken. Zo gezegd, zo gedaan. Probleem niet opgelost.
Beetje later opnieuw mailtje van de helpdesk met de melding dat ze mijn abonnement alvast voor een week verlengd hebben zodat ik zeker backups zou kunnen nemen terwijl ze naar een oplossing zochten. Top!
Daags nadien opnieuw mail: dat ze mij ofwel bellen om zo mijn kredietkaart te “billen” ofwel dat ik mijn PayPal gegevens mag doormailen en dat ze me dan zo een betalingsaanvraag zouden doorsturen.
Ik ben fan van PayPal dus zo verder gegaan. Een paar uurtjes later zat mijn nieuwe licentie in de mail.
Om maar aan te tonen dat goede support belangrijk is. Ik was al fan van Crashplan, maar na dit staaltje op maat gemaakte customerservice, zal dat zeker zo blijven!
Recente Comments