Telling stories for a living

Category: Restaurant (Page 1 of 3)

Feestje Op Het Schip

Het “groot verlof” is alweer een verre herinnering… maar aan alle mooie liedjes komt een eind (anders zouden ze niet mooi blijven, geef toe).
C’est la vie. 
Soit.
Mijn drie weken vakantie vielen dit jaar ook samen met het einde van de zomer en die werd dit jaar extra leuk afgesloten met een snoepreisje op The Ark samen met vrienden.


Of het meegevallen is?

De TL;DR versie: het was alles wat ik er van verwacht had en meer! Goeie beats, toffe locaties, goeie ambiance en lekker eten. Als ik een puntje van kritiek mag geven: volgend jaar Belgische bieren serveren en geen Heineken – pretty please!

Neen serieus. Het was super leuk! Toegegeven: aankomen in Barcelona met het vliegtuig en moeten schuilen voor geschifte regenbuien geeft niet direct goeie moed, maar na regen kwam de spreekwoordelijke en daadwerkelijke zonneschijn.
Bij het inchecken op Freedom Of The Seas – ons vervoer voor de daaropvolgende dagen – braken de eerste stralen al door het wolkendek en ze zijn niet meer weggegaan. Goed weer: check.


Eenmaal aan boord het schip ben je het eerste uur wel serieus flabbergasted: zo gigantisch groot, pracht en praal, de sfeer aan boord,… het moet allemaal inzinken en het duurt nog enkele uurtjes extra vooraleer je niet meer verdwaalt van het restaurant naar je kajuit ;-). Transport: goedgekeurd! 
Op gebied van eten en drinken was er geen enkele reden tot klagen (behalve dan dat Heineken foutje…): alles in buffervorm en dat wil zoveel zeggen als overdaad, meer dan genoeg keuze en 24/7 hongerkes ;-).
Al het eten en niet-alcoholische dranken waren inbegrepen in de prijs (het is te zeggen: hun water, limonade en ice-teas – voor een Cola softdrink moest je wel nog betalen).
Op zaterdagavond gingen we dineren in De Oesterput, een van de pop-up restaurants, en de kreeft en wijn die we daar geserveerd kregen waren van hetzelfde niveau als het eigenlijke restaurant. Op gebied van prijs (uiteraard was dit niet inbegrepen in het basispakket) viel dat ook goed mee en waren de prijzen in lijn met wat je hier op restaurant zou betalen.
Kortom: food was top, drinks waren ok maar met ruimte voor verbetering. 

Op musicaal vlak was het ook allemaal in orde. Ze hadden niet superveel grote namen, maar eigenlijk maakt dat ook niet zo heel veel uit vind ik. De sfeer zat er goed in en vaak zijn die iets mindere goden veel gemotiveerder dan de gevestigde en overbetaalde namen.
Feestje van de trip was voor mij zonder enige twijfel Yves De Ruyter zijn set: een uur vroeger begonnen en tot op de laatste minuut alles blijven geven en duidelijk geen goesting om de draaitafels af te staan. Het publiek was erg dankbaar en daardoor kreeg je een fantastische wisselwerking tussen de DJ en het gepeupel. It was EPIC.
Elke dag maakten we ergens een tussenstop waar je aan land kon om te shoppen, chillen, bootjes kijken of gaan clubben in een lokale club die speciaal voor The Ark open was.
Wij hebben het clubben laten passeren en genoten van de zon, cocktails en het uitzicht. Opladen voor het feestje ‘s avonds is een andere manier om het te verwoorden ;-).
Hoogtepunt voor mij was Ibiza en de lekkere cocktails met zicht op gigantische jachten van rijke Russen, maar ook het strand van Barcelona was een toppertje.
De Ramblas in Barcelona deden me dan weer helemaal niets. Samen te vatten als “tourist trap” en zeker geen reden om nog eens naar Barcelona voor af te zakken.


The Ark  had nog een dagje langer mogen duren. Het was plezant, ik heb me geen moment verveeld en als ze mij volgend jaar vragen of ik terug mee vaar, ben ik erg geneigd om volmondig “JA” te zeggen.
Voor veel meer foto’s en filmpjes verwijs ik je naar mijn Instagram account

The Ark Cruise 2017

Nog twee dagen en dan gaat het richting Barcelona van waar The Ark Cruise 2017 van start gaat.
The Ark? Cruise? Say what? 
Let me enlighten you with a trailer:

Tomorrowland op een cruise schip dus. Of om het in cijfers samen te vatten:

  • Drie bestemmingen op vier dagen: van Barcelona naar Marseille, van Marseille naar Ibiza en van Ibiza terug naar Barcelona

  • Weervoorspelling: 28-32 graden 😀
  • Een schip van 340 meter lang: Freedom Of The Seas 

  • Some name dropping: 2 Many Deejays, Amelie Lens, Cassius, Boys Noize, Chris Liebing, Claptone, Dave Lambert, Felix Da Housecat, Henri PFR, Yves Deruyter, Jaydee, M.I.K.E. PUSH, Martin Solveig, Nick Bril, Regi, Roger Sanchez, TLP and many, many more! Epic indeed!
  • 8 Tomorrowland stages (Versuz, Zundays, Age Of Love, Ministry Of Sound…)
  • 4000 passagiers People of Tomorrowland (33 verschillende nationaliteiten toen het uitverkocht was)


  • Flowrider (surfen aan boord dus)
  • Drie zwembaden

  • Mini-golf
  • Arcade
  • Basketball court
  • Rotsklimmen
  • Wellness, spa, solarium & water park
  • Verschillende restaurants waaronder een pop-up van The Jane, De Oesterput en nog enkele anderen.
  • Ochtend yoga met Nina De Man – hier ga ik nog wat X-factor voor moeten zoeken denk ik 😉
  • Cinema, theater en casino aan boord (voor wanneer je effe geen zin hebt in feestgedruis)
  • Shop til you drop at The Promenade (probably expensive shizzle too…)
  • Leven volgens de 10 Commandments Of The Ark – hell yeah!




De zwembroeken, zonnebril, zonnecreme, teenslippers en GoPro liggen al klaar! En of ik klaar ben om de zomer van 2017 in stijl af te sluiten :-D!
Nog twee keer slapen! Keep an eye on my Instagram for Ark updates ;-).

De Meus

Ik dacht, ik zal eens reserveren bij De Meus – Luzine voor de mensen die niet direct weten wat ik bedoel.
Dat plan had ik bedacht ergens in maart met het gedacht om op een zaterdagavond eens te gaan proeven van Jeroen zijn “dagelijkse kost”.
Kort was de euforie toen ik ontdekte dat je voor een zaterdagavond al moest wachten tot de 2de week van januari 2014! En dat is dan voor een tafeltje voor twee personen, laat staan dat je met vier of meer personen wil gaan smullen.
Plan B dan maar: tijdens de week een avondje afzakken naar Leuven. Ook dat viel nog serieus tegen, maar toch al iets minder dan de zaterdagavonden. Slechts (sarcasme troef) drie maanden geduld uitoefenen dus. Halverwege de maand juni een tafeltje kunnen reserveren op een weekavond.
Ik vermoed dat er heel veel mensen bij Jeroen willen gaan eten omdat ze hem kennen van op TV, want voor zover ik weet heeft Luzine nog geen Michelin ster. Nochtans niet goedkoop, ondanks het ontbreken van die ster…
Enfin. Binnenkort is het zo ver. Ik laat zeker weten hoe het beviel en of het zijn zuurverdiende centen waard is.

Zijn smaak laat u nooit meer los? Of zo iets was het alvast. Anyway. Ik heb me enkele maanden terug opgegeven voor een soort “experiment” rond betaalde blogposts en tot mijn verbazing werd Unexpected.be geselecteerd. In het experiment zijn er twee pistes, nl. de commerciële en de niet-commerciële. Zelf ben ik geselecteerd voor de commerciële piste en ik heb er dus geen flauw idee van wat de andere piste als opdracht meegekregen heeft, maar ik weet wel dat ik een bericht rond een van de nieuwe Quick hamburgers moet neerpennen om een geslaagd experiment te bekomen. 
Bon. Quick. Van zolang ik me herinner ben ik altijd al een “Quick” mens geweest. Het zit namelijk zo: van bij de geboorte word je volgens mij ingedeeld als Quick of als McDo mens. Niet dat ik iets heb tegen McDonalds, maar ik vind Quick gewoon lekkerder. Tja. Smaken  en kleuren zeker?
Met regelmaat lanceren die gasten een nieuwe burger, en hoewel ik meestal trouw blijf aan mijn favoriete Giant of Kingfish, heb ik nu de opdracht om de Quick ‘n Toast of de Suprême Pepper te fijnproeven (of beide). Ik heb de Suprême Pepper gekozen daar een croque monsieur achtig iets mij niet zo aanspreekt als hamburgertype en ik moet eerlijk toegeven: het was best lekker. Ga ik deze burger in de toekomst nog smaken? Ik denk het wel, maar niet altijd, want daarvoor eet ik veel te graag een Giant of een Kingfish hamburger… en ik ben nu eenmaal een man van tradities en gewoontes. Maar en toe mag er eens iets anders bij en dan behoort deze nieuwe burger dus wel tot de mogelijkheden. 
Voila, tot zo ver mijn bijdrage aan het experiment. En wat heb ik nu gewonnen? U mag dat gerust weten: 25€ en een gratis hamburger van Quick natuurlijk. Smakelijk!
this blog post is an experiment by uMarket.it

Restaurant Cospaïa, daar was het gisterenavond te doen. Alvorens we richting Brussel trokken, zijn we eerst gaan aperitieven (of beter gezegd, pre-aperitieven) in Mariadal te Zaventem, waar ze een tof terras hebben maar spijtig genoeg ook wel onhandige obers die trouwens met moeite Nederlands spreken / verstaan…
In het restaurant was het van hetzelfde laken een broek, het is te zeggen, ze verstonden daar zo goed als geen Nederlands en vanzelfsprekend spraken ze het dan ook niet. Ach, logisch in feite. Officieel is Brussel dan wel tweetalig, in de praktijk weet iedereen dat Frans de enige optie is als je jezelf verstaanbaar wil maken.
Los daarvan was het wel dik in orde, daar in de Cospaïa. Erg mooi terras waar het volgens mij heerlijk vertoeven is op warme zomeravonden, sjieke inrichting binnenin waar ze een aangename maar donkere sfeer creëren. De kaart is best ok, niet echt alledaags maar wel lekker. Het is wel aan de duurdere kant, want ik denk dat wij toch wel om en bij de 75-85€ per persoon hebben geconsumeerd (aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht en een koffie, met bijhorende wijnen), wat toch niet meer “goedkoop” genoemd kan worden. Maar het was het wel waard, al vond ik het nog net iets beter in de Museum Brasserie van Peter Goossens enkele weken terug (en daarnaast is het daar volgens mij ook “iets” goedkoper).
Kortom, een geslaagde avond die zeker nog overgedaan mag worden. En dan heb ik het nog niet gehad over het gezelschap en al de bijhorende verhalen en straffe toeren… Thanks G. voor de heerlijke traktatie en de fijne avond!

De kogel is door de kerk, Leuven heeft de finale van Mijn Restaurant gewonnen. En terecht denk ik, zelfs Peter G. himself vond Jelle zijn paling het beste gerecht dat hij mogen proeven heeft. Spijtig voor de sympathieke Limburgse dames, maar ik ben er zeker van dat we daar in de toekomst nog van gaan horen. Eenmaal je geproefd hebt van zo een wereld, denk ik dat je daar niet meer zonder kan…
En daarmee is het doek gevallen over het eerste seizoen van Mijn Restaurant. Het was een leuke show (ook al had ik het al eens gezien op Vitaya – My Restaurant Rules – waar ze drie seizoenen getoond hebben van dezelfde show in Australië). Hopelijk gaan ze dat bij VTM nu niet uitmelken tot in het oneindige, want België is te klein om drie keer zo een show te doen denk ik.
PS: ik had de helicopter met Rani en de jury zien voorbij vliegen en ik denk dat ik hem eerder zag afbuigen naar Leuven dan naar Hasselt, dus ik wist het al een beetje ;-).
PS2: die finale was eigenlijk maar saaie herkauwkost he. Alleen het laatste kwartier vond ik tof om kijken.
PS3: en WTF was dat met Rani? Precies haar eerste keer op TV… zo stressen en stotteren en foefelen maat. Ik stoorde mij er echt aan.

Deze avond is het zo ver. Een live uitzending op VTM. Volgens de polls liggen beide restaurants erg dicht bij elkaar met een verschil van een paar 100 stemmen, de ene keer pro Leuven, de andere keer pro Hasselt.
Ik ben eens benieuwd, mijn stem is alvast uitgebracht voor Leuven. Go Jelle & Micheline.
En blijkbaar staat het volgend programma al klaar: Mijn Bed & Breakfast. Het zal door Francesca Van Thielen gepresenteerd worden. En ik denk dat er nog een tweede Mijn Restaurant zal komen… met zo een kijkcijfers!
De spanning stijgt, en nog meer bij de kandidaten zelf denk ik.

We zijn er bijna! Aanstaande donderdag is het finale en vandaag hebben we vooral beelden gezien van hoe ze campagne gevoerd hebben. Ik vond het zelf maar een “zo zo” aflevering, want in feite hebben we alleen maar gezien dat beide restaurants aan elkaar gewaagd zijn en dat beide steden achter hun restaurant staan. That’s it.
Donderdag is het een live aflevering en dan gaan we weten wie zijn eigen restaurant gaat winnen. Worden het Jelle en Micheline (die blijkbaar motard is!) of zullen Yanaïka en Stephanie winnen? Ik ben eens benieuwd… u kijkt toch ook? En smst u dan? En naar wie?

Vorige vrijdag ben ik een hapje gaan eten in de Museumbrasserie, u weet wel, de brasserie waar Peter Goossens (alom bekend van Mijn Restaurant en van zijn drie sterren restaurant Hof Van Cleve) zijn naam aan leent. De inrichting is volledig in orde: modern en klassiek gecombineerd in een mooi decor. Geslaagd.
Bij het binnenkomen wacht er iemand op om de tafel te wijzen en de jassen op te hangen, precies zoals het hoort. Eenmaal gezeten staat er ook direct brood en water ter beschikking en ziet alles er piekfijn uit (incl. vriendelijk, Franstalig personeel dat heel goed zijn best doet om Nederlands te spreken en daar ook in slaagt).
Na het aperitief, kwam de hoofdmaaltijd (geen voorgerecht genomen wegens niet genoeg honger) wat voor mij een steak met groene peper en frietjes was en voor de overbuur groene paling, eveneens met frietjes. Zo lekker! En de frietjes krijg je in een puntzakje! Tof. Het vlees was perfect gebakken en mals zoals ik gevraagd had, er was heerlijke zelfgemaakte mayonnaise voorzien, de pepersaus was perfect en niet te flauw. Goed bezig dus. Hetzelfde mocht gezegd over de paling.
De prijzen vallen er ook goed mee, al is het niet goedkoop, het is ook niet extreem duur. Voor twee aperitieven, een fles water, een halve liter witte wijn, steak en paling kwam ik op een totaal van 84€ uit. Niet weinig, maar ook niet overdreven duur en ik vond het eerlijk gezegd zijn geld waard. Ik zou graag nog teruggaan en de dessertkaart eens van dichtbij bekijken, iets wat er nu niet van gekomen is wegens dat ik overvol zat! Want ja, de porties zijn meer dan voldoende hoor!
Kortom, de Museumbrasserie in Brussel is een serieuze aanrader. Daar ga ik terug!

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑