Telling stories for a living

Category: Servers (Page 3 of 4)

Sinds eind vorige week is het tweede Service Pack voor zowel Windows Vista als Windows 2008 Server te downloaden door mensen die over een Technet of een MSDN account beschikken. De overige gebruikers (lees: particulieren) zullen begin mei toegang krijgen tot de update.
Het Service Pack wordt (voorlopig) aangeboden als een *.ISO file van 1.6GB met daarin de sources voor zowel Vista als Windows 2008 Server, voor alle mogelijke platformen – x86, x64 en ia64. Als je de image opent, zie je een setup.exe en de drie afzonderlijke “Service Packs” (eentje voor elk type CPU). Handig dat je op deze manier direct alle sources hebt, maar tegelijkertijd ook een serieus grote download wanneer je maar één van de drie versies nodig hebt.
Inhoud van de *.ISO:

  • autorun.inf
  • setup.exe
  • Windows6.0-KB948465-IA64.exe
  • Windows6.0-KB948465-X64.exe
  • Windows6.0-KB948465-X86.exe

Ik heb mijn werkmachine, die op Windows Vista Business met Service Pack 1 loopt, als “vrijwillige Chinees” aangeduidt en daarop de update losgelaten. Een uurtje later en exact één reboot later was mijn werkpaard geupgrade naar Service Pack 2. Op het eerste zicht alles als vanouds, geen problemen, geen crashes. Great!
Wat later heb ik wel gemerkt dat mijn Vista plots niet meer geactiveerd was en dat ik nog welgeteld drie dagen had om mijn activatie in orde te brengen. Ik zou het serieus straf vinden dat de upgrade naar SP2 daar voor iets tussenzit en misschien is de oorzaak ook wel te zoeken in het feit dat ik na de installatie mijn werkgeheugen een boost van 2GB gegeven heb, naar een totaal van 4GB dus. Maar ook dat lijkt me “raar”, want volgens mij is er meer nodig dan een uitbereiding van het geheugen om de heractivatie te triggeren…
Enfin, een telefoontje naar de “Automated Windows Activation” dienst via het gratis 0800-nummer waar ik na het system ID in te vullen en een nieuwe code in de plaats kreeg, heeft het probleem opgelost. Geen erg, wel eigenaardig en misschien iets om in gedachten te houden.
Windows Vista met SP2. Vooral een hoop bugfixes en performance increases, maar niets spectaculair merkbaar volgens mij. Vanaf nu is BluRay-schrijven geen probleem meer, maar ik denk niet dat daar heel veel mensen op zitten te wachten. Een interessant gegeven is de bijgevoegde tool – compcln.exe – die je toelaat om oude Service Pack bestanden op te kuisen, en zo kostbare schijfruimte terug te winnen.
Vanavond mijn Windows 2008 Server een upgrade-kuur geven. Hopelijk loopt dat even vloeiend als deze Vista upgrade…

Dit weekend niet veel tijd gehad om te bloggen – de redenen daarvoor vind je hier later terug – maar ik wou toch eventjes kort een paar interessante weetjes meegeven voor de dag te starten:

  • Doe de stemtest is terug! Allen naar de site van De Standaard en meespelen. Ik heb het daarnet gedaan en het resultaat klopt met mijn politieke voorkeur, dus er moet wel iets van aan zijn denk ik?
  • Service Pack 2 voor Windows Vista en Windows 2008 Server is uit! Althans toch via Technet en MSDN, de rest zal nog een dagje moeten wachten denk ik. Het Service Pack is 1.6GB groot en is zowel voor Vista als Server 2K8 bestemd, zowel de x86, x64 en i64 editie. Allemaal samen in één pakket dus. Ik vermoed dat er later (voor het grote publiek) aparte versies beschikbaar zullen komen, but for now… this is it!
  • De Redactie heeft zijn website vernieuwd en het is er op vooruit gegaan vind ik persoonlijk. Vandaag ga ik die site verder uitdiepen en zien of het werkelijk de moeite loont.

Voila, daarmee zijn jullie wel eventjes zoet. SP2 is hier ondertussen al bijna volledig gedownload, zodra het binnen is, volgt de installatie en geef ik nog wel feedback.

Als je in aanraking komt met een nieuw product, software- of hardwarematig, dan is het in feite van cruciaal belang dat je ettelijke uren “hands-on” ervaring opdoet. Een cursus of een techboek leggen wel veel uit en overladen je soms zelfs met informatie, maar de échte know-how komt er in feite vooral door met het product bezig te zijn.
Aangezien je dat niet in een productieomgeving kan doen, is het aangewezen om een test-omgeving te hebben, een sandbox zeg maar, waarin je onbezorgd kan spelen, testen, proberen, van crash & burn doen, herinstalls lanceren, upgrades doen, unsupported configs testen,… en ga zo maar door. Het liefst van al wil je daarbij ook een manier om snel terug te kunnen keren naar de voorgaande (werkende ;-)) situatie, zonder telkens een halve dag kwijt te spelen met je omgeving terug op te bouwen.
En dat is nu net waar virtualisatie om de hoek komt kijken. Er zijn twee grote bekenden, namelijk VMWare van EMC² en Hyper-V van Microsoft. De eerste staat op dit moment nog op voorsprong, wegens de simpele reden dat zij al veel langer in de virtualisatiewereld ronddwalen, maar hou Microsoft ook maar in de gaten, want die gasten zijn serieus aan het inhalen geslagen.
Op dit moment is het echter zo dat de meeste productieomgevingen op VMWare draaien (als ze gevirtualiseerd zijn welteverstaan) en daarom doe ik meestal mijn testen ook in die omgeving. Thuis is dat op VMWare Workstation en op het werk maak ik gebruik van VMWare ESX, wat in sé dezelfde functionaliteit heeft als de Workstation, maar ipv lokaal op je eigen machine te draaien – binnen Windows – is ESX een operation system op zichzelf en draait het op een standalone server (of een cluster van servers, bijvoorbeeld een Bladebox). Vanzelfsprekend biedt ESX ten opzichte van Workstation nog tal van andere extra mogelijkheden, die vooral gericht zijn op productieomgevingen in de lucht houden: zoals bijvoorbeeld vMotion waarmee je je virtuele machines van de ene fysische host naar de andere kan verhuizen (bijvoorbeeld bij een hardware falen, overbelasting van een node,…).
De voorbije dagen heb ik mij bezig gehouden met het “bouwen” van zulke test-omgeving, op een VMWare ESX server met daarin 8 Intel Xeon CPU’s op 1.6GHz en 6GB RAM geheugen. Niet spectaculair, maar zeker krachtig genoeg (en vooral, veel krachtiger dan mijn Thinkpad) om  te doen wat ik in gedachten heb: een Active Directory opzetten met voorlopig één domain controller. Deze zal tegelijkertijd ook dienst doen als file-server, DHCP-server, DNS-server en WSUS-server. De tweede machine is een SQL-server geworden die zoals de naam al aangeeft, SQL draait maar later ook andere rollen kan vervullen (backup DNS, backup DHCP, file-server 2,…). De laatste machine is een application server die ik op dit moment gebruik om Northern Storage Suite op de draaien, de software waarvoor ik vorige week in Zweden opleiding gaan volgen ben. Vanzelfsprekend kan die server ook andere redenen van bestaan toebedeeld krijgen (bv. secondary domain controller worden), maar voorlopig is daar nog geen nood aan.
Elke virtuele machine heeft tussen de 1 en 2GB geheugen gekregen en elke machine beschikt over twee CPU’s. In de Active Directory heb ik enkele test-OU’s gemaakt met daarin tevens ook enkele test-users omdat ik met NSS wil gaan testen op quota-management, rapportering van storage-use per gebruiker en per afdeling en zo voorts.
Een tip die ik steevast zelf toepas voor zulke omgevingen, is het gebruiken van een WSUS-server. WSUS staat voor Windows Server Update Services – wat concreet betekent dat de server die deze rol vervult, de Windows Update server binnen je domein wordt. Het voordeel is niet alleen de centrale beheerbaarheid, maar ook dat al de security updates, hot fixes, service packs en wat nog allemaal, slecht één keer gedownload worden van het internet – namelijk door de WSUS-server. Al de andere servers (en indien gewenst ook clients) gaan bij de WSUS-server hun updates halen, wat dus sneller gaat (lokaal LAN gaat voorlopig nog altijd sneller dan downloaden van internet) en minder bandbreedte en volume kost. En WSUS is nog is gratis ook! What more do you need? De configuratie van WSUS zelf gebeurt via een MMC snap-in, terwijl de verwijzing en schedules naar deze server vanop de andere servers, via een group policy op de AD geconfigureerd wordt.
Nog een laatste tip rond test-omgevingen bouwen: maak op regelmatige basis een snapshot van je machines. Als je wil terugkeren naar een vorige “state” van je server, is dit je reddende engel.
Als er iemand nog andere tips & tricks heeft, laat ze maar achter in de comments!

Sinds enkele maanden ben ik een zeer tevreden gebruiken van Microsoft’s Windows Home Server. Ik heb de machine pakweg een half jaar geleden geconfigureerd, de backups gescheduled en sindsdien niet meer naar omgekeken. En dat is ook niet nodig. De WHS zorgt ervoor dat al mijn toestellen elke dag een backup maken, doet restores van machines indien nodig (bare metal restores zelfs), draait als film/muziek server, streamt muziek en films naar mijn XBOX360, wordt gebruikt als printserver én past op al de Windows clients ook nog eens folder redirection toe voor “My Documents”.
Zoals ik indertijd had uitgelegd, kan je een 120-day trial version bestellen. Die bleek na installatie bijna 200 dagen mee te gaan, maar ook aan die hoeveelheid komt een eind. Een maand of twee geleden was het dus zover, en kreeg ik foutmeldingen (of beter gezegd, alerts) dat mijn WHS licentie verlopen was. Inloggen op de WHS console ging niet meer, maar ik had nog altijd perfect toegang tot de files, waardoor je niet geblokkeerd werd. Goede zaak niet?
Enfin, ik was dus van plan om een licentie te kopen, want ik zou de WHS niet meer kunnen missen in mijn netwerk, wat mij een goede 150€ zou kosten. En dan – opeens – zie ik “Windows Home Server” in mijn TechNet account staan. Misschien ben ik gek aan het worden, maar volgens mij stond die daar enkele maanden geleden niet tussen! Woohoo, good news dus.
De WHS upgraden van trial naar full version houdt in feite in dat je een herinstallatie moet doen van je machine. Bij het booten van de installatie DVD krijg je de keuze om een “clean install” of een “re-install” uit te voeren. Kies dat laatste, geef je settings mee en klaar is kees. Al de data blijft behouden, het enige dat je achteraf moet doen, is je users opnieuw definiëren in de WHS console, liefst van al met hetzelfde paswoord. Als dat laatste niet zou lukken, no worries, dan is het een kwestie van ownership te nemen op de folders en klaar is kees.
Voor een how-to kan je hier terecht, maar concreet gezien is bovenstaande uitleg voldoende om zonder kleerscheuren door de procedure te geraken.
Succes en geniet van je full licenced Windows Home Server. En voor degenen die geen WHS hebben, bestel u de trial version of download direct de full version als je over een TechNet account beschikt. U zal het zich niet beklagen, zeg dat Unexpected het u gezegd heeft.

Een cryptische titel om te zeggen dat Microsoft ertoe gekomen is om Service Pack 2 voor Windows Vista en Windows Server 2008 te releasen in “RC – Release Candidate” versie. Concreet is dit een zeer stabiele versie die meestal uitkomt alvorens de productieversie ter beschikking komt.
Zelf moet ik het SP nog testen op mijn machines, maar als ik andere artikels / fora mag geloven, dan zou dit SP2 een serieuze snelheidsboost met zich meebrengen.
Vanavond eens installeren, feedback volgt naar goede gewoonte een beetje later. Laat u zich ondertussen niet tegenhouden om zelf ook aan de slag te gaan (desnoods op een virtuele machine, kwestie dat u uw primair werkpaard niet omzeep helpt).

Vorig weekend wou ik na een goede week van “Mac Only” werken, mijn eigenste Windows 2008 Server computer opstarten om wat verder te experimenteren met de nieuwe Hyper-V release. Naar goede gewoonte duw ik simpelweg op de powerknop en terwijl ik wacht, doe ik andere nuttige zaken op mijn Macbook. Tot zo ver allemaal goed.
Groot was mijn verbazing wanneer ik mij omdraaide (mijn Windows machine staat achter mij, ik heb in mijn bureau namelijk een bureaublad dat de volledige vier muren volgt (en dus enkel stopt voor de deuropening) en niet mijn vertrouwde wallpaper zag, maar een zwarte achtergrond met andere icoontjes en een foutmelding van één of andere service die niet meer wou opstarten wegens missing files! Mayday! Mayday! Houston, we’re going down??
Na wat vluchtig Google-werk had ik gevonden dat het een “gekend” probleem was, maar toch niet zo gekend dat ik er heel veel over terugvond. Wel een hotfix gevonden, maar die had geen enkel effect. En dan moet je weten dat explorer en zo starten, geen optie was. Zelfs niet in safe-mode!
Bon. Op zich geen probleem, want ik heb een dagelijkse backup (alweer een voorbeeld waarom backups belangrijk zijn) die via de Windows Home Server wordt afgehandeld, dus dataverlies was geen issue. Maar die computer herinstalleren, daar had ik nu precies toch niet veel zin in… Windows 2008, VMWare Workstation, zevenendertig tooltjes, settings alhier en aldaar,… pffff. Op zijn minst vier uren noeste arbeid dus.
Maar dat was buiten Windows Home Server gerekend natuurlijk! Dat systeem kan namelijk volledige systemen restoren over het LAN! Gewoonweg booten vanop de restore cd op “trouble-maker”, zien dat gans dat proces (dat via een soort Vista GUI werkt) zelfs de WHS server lokaliseert (en voor de veiligheid het paswoord afcheckt) en dan ook nog is ziet om welke PC het hier gaat (in geval je er meerdere hebt in je netwerk) en je dan de keuze laat om al je partities (of specifieke partities, zoals ik enkel de C-partitie wou) te restoren. Indien gewenst kan je ook backups van andere computers restoren naar je PC, bijvoorbeeld een muziek-partitie of zo.
Eenmaal je aangeduid hebt wat je wil, druk je op Finish en dan zie je een progressbar vollopen tot aan de vertrouwde 100%. Daarna reboot je het systeem en voila, daar is die vertrouwde omgeving terug! Jihaa. En dat allemaal op een goed half uurtje restoren (afhankelijk van de grootte van de partitie en de snelheid van je LAN).
En eerlijk gezegd, je moet geen techneut zijn om deze functionaliteit te benutten. Een paswoord onthouden en weten welke partitie van en naar welke computer je wil restoren is genoeg.
Jep, die Windows Home Server biedt echt wel een serieuze meerwaarde voor thuisnetwerken. Ik ben fan! U toch ook?

Deze week ga ik mij eens wat meer verdiepen in Hyper-V R2 (Live Migration!) en de nieuwste bèta van Windows 2008 Server R2. Ik heb op de Technet site een interessant artikel (via Arlindo) gevonden om het deployen van virtuele machines volledig te automatiseren en dat is exact wat ik ga trachten te verkrijgen. Kortom: VMWare launchen en images van OS’es installeren.
Kwestie dat ik wat hands-on expierence heb alvorens ik drie dagen op de TechDays ga rondlopen in Antwerpen. Ik heb trouwens gelezen dat de bekende user-groups zoals Pro Exchange en WinSec om er twee te noemen hun eigen stand hebben. Allen daarheen!

Er is een nieuwe update ter beschikking voor Windows Home Server die de nodige bugs wegwerkt en daarvoor zelfs geen reboot nodig heeft. Als dat geen goed nieuws is? Als je WHS ingesteld staat op “automatic Windows Updates” moet je niets doen, zo niet updaten die handel…
Dat doet er mij trouwens aan denken dat ik mijn WHS verhaal eens moet afwerken, want de hardware zullen jullie ondertussen al wel hebben, maar ik heb nog niks geschreven over de software en de add-in’s die de moeite waard zijn… mijn excususes!
Voor een complete lijst van fixes en patches verwijs ik jullie graag door naar de site van Paul Thurrott, die mens kan dat allemaal veel beter vertellen en het zou nogal zot zijn dat ik dat hier ga overschrijven he.

Vandaag veel gespeeld met VMWare en “P2V” – oftewel “Physical To Virtual” – een uitdrukking die men gebruikt om duidelijk te maken dat men een fysieke server virtualiseert naar een virtuele machine. Echt leuk en vooral zeer handig als je met oude hardware opgescheept zit waar je met moeite drivers voor kan vinden, vervangstukken,… enz. Of als je een risky business upgrade moet doen en je wil die eerst eens virtueel proberen of een virtuele kloon achter de hand houden in case shit happens (en dat Murphy vaak om de hoek schuilt, weet ik uit ondervinding).
VMWare opstarten, laten converteren, uw disks en netwerk settings en andere mambo jambo aanpassen indien nodig / gewenst en klaar is kees. Als je servers over SAN-disks beschikt, kan je deze gewoon presenteren aan de VMWare ESX en zo verder presenteren aan de nieuwe virtuele machine. 
Al die tech stuff is toch in feite fantastisch he. Oh well.
PS: je kan dat thuis ook gebruiken in combinatie met VMWare Convertor & VMWare player. Give it a go zou ik zeggen.

Iedereen die niet IT-minded is mag deze post gerust skippen (tenzij u gewoon zeer veel interesse hebt?). Ik heb een probleem en (nog) geen oplossing en misschien kan iemand van u mij een lichtpunt in de duisternis tonen.
Situatie:

  • Server A heeft drive “D” dewelke een SAN-schijf is
  • Ik heb deze schijf omgezet naar een VHD-file (Virtual Hard Disk – Microsoft Virtual Server)
  • De VHD-file heb ik op server B geplaatst
  • Ik wil op server A de VHD-file die nu op server B staat “mounten” als “D” om zo server A niet meer op de SAN te moeten connecteren
Mijn oplossingen tot nu toe:
  • De inhoud van drive “D” van server A naar server B kopieren, sharen en dan terug “mappen” als drive D op server A –> dit werkt wel, maar een Windows service die op zoek gaat naar een bestand op drive D weigert op te starten. Dit is volgens mij logisch daar Windows “weet” dat een gemapte drive er niet meer is als de user aflogt, waardoor de service zou crashen. 
  • Het VHD-plan dat ik hierboven beschreven heb. Dit werkt, maar ik weet niet hoe ik deze VHD-file kan mappen op server A (terwijl hij op server B staat). VHDMounter (tool van Microsoft) ondersteunt geen UNC-paths dus netwerklocaties (zelfs gemapte shares) werken niet.
Mogelijke oplossingen die ik nog niet geprobeerd heb:
  • De drive “D” opnieuw in een virtuele schijf steken, maar deze keer met VMWare ipv met Virtual Server en checken of VMWare wel toelaat om zo iets uit te steken over het netwerk
  • Een USB-schijf aan server A koppelen en daarop dan de inhoud plaatsen (vind ik geen goede oplossing)
Voila. Ik heb aan de hierboven beschreven problematiek al een uurtje of twee bezig geweest en uw input is bij deze dus welgekomen. 
« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑