Telling stories for a living

Month: January 2014 (Page 1 of 2)

Crock-Pot

Sinds #Project30 sta ik veel meer achter de kookpotten dan voordien.
Enerzijds omdat er voordien regelmatig iets werd afgehaald zoals frietjes van de frituur, lekkere pizza of een Chinese nr 64 met zoetzure saus.
Anderzijds omdat ik degene was die aan #Project30 wou deelnemen en ik er dus ook op stond dat de extra “workload” van het project niet volledig op de wederhelft zou terecht komen.
Verandering Vraagt Inspanning
Daarbovenop ben ik van mening dat als je iets drastisch aan je gewoontes wil veranderen (zoals bijvoorbeeld je eetgewoontes) en je er geen of weinig moeite voor wil doen (zoals in dit geval kookboeken uitpluizen, recepten zoeken op het web en uiteraard alles bereiden), de kans op succes erg gering is.
En op zich vind ik dat prima, want ik kook eigenlijk wel graag. De enige kink in de kabel is dat koken best wat tijd vergt. Tenminste, als je gezond wil koken toch. Ongezonde gerechten bereiden is eigenlijk “piece of cake” als ik na de voorbije weken achterom kijk. Afhalen gaat altijd snel (sommigen leveren zelfs aan huis!), pasta koken en een pot saus uit de diepvries halen is ook peanuts…
Verse groenten voorbereiden, alles klaarmaken, kruiden, proeven, laten sudderen en daarna de bijhorende opruimingswerken uitvoeren, daar kruipt wél meer tijd in. Combineer dat met drukke werkschema’s en sociale agenda’s en je creërt onmiddellijk een lange lijst van mogelijke valkuilen en opportuniteiten om “the easy way out” te kiezen.
Om die valkuilen te vermijden, werken de meeste mensen in #Project30 met week-menu’s. Dat bespaart veel tijd, maar kost nog altijd meer tijd dan mijn vorige uiteenzetting.
Tot vandaag…
Slow Cooking
Say HELLO to the world of slow cooking. Alles voorbereiden, in je slow-cooker gooien, aanzetten en iets anders gaan doen. Na vier tot acht uur kom je terug en is je eten helemaal klaar, perfect gegaard en super gezond!
Een van de bekendere merken als het op slow-cookers aankomt is Crock-Pot. Alle modellen werken op dezelfde manier, het enige verschil is de omvang van de pot (en dus hoeveel eten je ineens kan klaarmaken) en of het toestel al dan niet digitaal wordt aangestuurd. Dat laatste is voor mij een must, maar als je alleen maar kookt als je thuis bent, kan je deze mogelijkheid negeren.
crockpot_nextgen
Ik kocht mijn Crock-Pot bij Amazon UK (ongeveer de helft van de prijs van hier, inclusief gratis verzending!) en heb hem vorige vrijdag ontvangen. Vandaag was de vuurdoop en heb ik “à l’improviste” hetvolgende klaargemaakt:

  • 6 gekruide spareribs
  • 1 gele paprika
  • 1 rode paprika
  • 2 selderstengels
  • 4 tomaten
  • 3 ajuinen
  • 1 blik tomatenbrokjes
  • 4 wortels
  • Zelfgemaakte BBQ-saus
  • Peper en zout

De spareribs gingen eerst een half uurtje in de oven onder de grill om ze een bruin kleurtje te geven. Ondertussen heb ik met uitzondering van de wortels alle bovenstaande groenten fijngehakt. De wortels heb ik met de dunschiller proper gemaakt, maar wel in hun geheel gelaten.
2014-01-26 15.40.56
2014-01-26 15.56.24
Zodra de spareribs mooi van kleur waren, gingen ze in de Crock-Pot. De groenten, het blik tomatenbrokjes en de BBQ-saus werden over de ribs gestrooid en gelijkmatig verdeeld, de vier wortels heb ik er bovenop gelegd.
2014-01-26 15.40.39
2014-01-26 15.40.43
2014-01-26 20.05.13
Crock-Pot ingesteld op HIGH (je kan kiezen tussen LOW en HIGH, waarbij HIGH twee keer zo snel is als LOW) en de timer ingesteld op vier uur. Deksel erop en klaar. Daarna heb ik de snijplank en de messen afgewassen en was ik klaar om mij met leukere dingen bezig te houden.
Uiteraard was ik erg nieuwsgierig hoe het resultaat er zou uitzien en vooral, hoe het zou smaken. Kort en bondig: een groot succes!
Het Resultaat
Het vlees was superzacht en toch sappig en mooi rosé. Het was zo zacht dan er zelfs een sparerib doorbrak toen ik hem uit de pot nam! Ook de groentjes waren perfect gegaard (vergelijkbaar met een ratatouille) en de wortels waren zacht, maar met net genoeg beet.
2014-01-26 20.10.34
Het toestel heeft trouwens ook een KEEP WARM stand, die je maaltijd zoals de naam al aangeeft, lekker warm houdt zonder verder te koken en alles tot pulp te maken. Ook hier komt een voordeel van de digitale Crock-Pot boven: zodra de timer afgelopen is, schakelt het toestel automatisch over naar de warmhoudstand.
Stel dat ik ‘s morgens alles in de pot gooi en hem zo instel dat het eten klaar is tegen zes uur ‘s avonds. Onverwachts is er een ongeval en ben ik door de extra file een uur later thuis. Geen probleem met de Crock-Pot, want hij is om zes uur automatisch omgeschakeld naar “warmhouden” en ik kan dus de beentjes onder tafel schuiven en beginnen smullen.
I Love My Crock-Pot
Je hoort het al: ik ben verkocht aan mijn Crock-Pot en ik ga hier de komende dagen en weken nog veel meer experimenteren. Het gemak, het automatisme en de onmogelijkheid om je eten te laten aanbranden of het verplicht in de buurt blijven van de kookpotten zijn voor mij doorslaggevend. Ook na de maaltijd heb je nog maar één enkele pot om af te wassen, een groot verschil met het traditionele koken!
Een aanrader voor wie gezond, lekker en zonder extra veel moeite wil koken!

#Project30 – Vervolg

Sinds dag 14 van #Project30 heb ik hier geen updates meer gepost, niet omdat ik ermee gestopt ben (integendeel), maar wel omdat ik de voorbije dagen weinig tijd had om te schrijven. Een ander argument was dat ik weinig nieuwe dingen te melden had, want alles verloopt prima.
De frisdranken van welleer mis ik niet en heb ik eerlijkheidshalve ook nooit gemist de voorbije maand. De frietjes van de frituur mis ik eigenlijk ook veel minder dan ik op voorhand had durven dromen (serieuze “win”) en het snoepgoed dat in de kast ligt, doet me niets.
Afgelopen maand waren er enkele feestjes en recepties gepland waar ik uiteraard geconfronteerd werd met alcohol, versnaperingen en ander lekkers dat een grote “no-no” is deze maand, maar met het hand op het hart kan ik eerlijk zeggen: mission accomplished. Ik heb me telkens netjes aan de afspraak gehouden, enkel water gedronken en enkel gegeten wat kan en mag.
Kaas- & Wijnavond
Op een kaas- & wijnavond met vrienden geen wijn drinken (kaas eet ik sowieso al niet dus dat viel wel mee) was een goede karaktertest. Gelukkig was het ook een charcuterie-avond en kon ik wel kiezen uit vele lekkere soorten vlees die uiteraard wel op de “go” lijst stonden. Daarbovenop had de gastvrouw van dienst speciaal voor mij noten voorzien als versnapering (waarvoor een welgemeende dankjewel!).
Het Personeelsfeest
Deze week was er het jaarlijks personeelsfeest op het werk waar ik opnieuw voor het watertje ging (nochtans veel lekkers met alcohol zien passeren!). Tip: in plaats van het klassieke watertje, ging ik voor de “club soda on the rocks met een schijfje citroen / lemoen”. Extra smaak en niet zo saai!
Bijwerkingen zijn er niet meer, het lichaam en de geest hebben de “switch” gemaakt. Alles verloopt prima en de eetgewoontes zijn eigenlijk volledig omgegooid. Ik denk oprecht dat ik nooit eerder zoveel groeten en fruit heb gegeten op een periode van 30 dagen!
Finish in zicht!
De laatste week van #Project30 is ingegaan en waar ik voor de start bang was om het niet te kunnen volhouden, zou ik er nu zonder probleem #Project60 van kunnen maken met grote zekerheid op succes ;-).

Information Is Dead

Ik roep al een hele tijd van de toren dat “storytelling” de nieuwe beste manier is om een publiek warm te maken voor wat je te vertellen hebt. En vooraleer er mensen op hun achterste poten gaan staan: ja ik ben me bewust van het feit dat dit in de reclamewereld als vanzelfsprekend klinkt, maar in de IT- sector zijn we er nog lang niet!
Death by Powerpoint – ofwel het plat meppen van je publiek met saaie, veel te volle slides die op de koop toe nog eens ondersteund worden door een veel te eentonige monoloog in plaats van een gevarieerd, interactief vertelsel door iemand die zelf geboeid is door de materie – is nog altijd de meest gebruikte manier om informatie te delen.
En net dààr wringt het schoentje! Een quote uit een artikel over storytelling omschrijft perfect wat ik bedoel:

The Information Age is coming to a close. It is crumbling around the ancient foundation of the human desperation for meaningful story, unadorned truth, and compelling drama that holds a mirror to life.

Information is simultaneously too much and not enough. Information is impotent to reach the hearts and minds of those who want to run with your idea, product or service.

Story, on the other hand, is virile, rare, unforgettable. And when well-crafted, more true than the mere statement of plain facts.

Information is simultaneously too much and not enough – of anders gezegd: als je een technisch verhaal moet brengen en je doet dat niet met een goede story, dan verspreid je alleen maar informatie.
De topics en producten in de IT-sector zijn vaak erg technisch en daarom wil men altijd maar meer informatie meegeven. Teveel informatie verveelt de mensen, mept ze murw en zorgt ervoor dat je hun aandacht kwijt bent.
Omgekeerd geef je per definitie ook altijd te weinig informatie mee, want elk antwoord opent een nieuwe vraag en dus blijf je informatie spuien en is de cirkel rond.
Iets om over na te denken.

Compustorage Clusters

IDC heeft een nieuwe term bedacht voor de “hyper converged systems” waarvan Nutanix u waarschijnlijk het meest bekend in de oren klinkt: Compustorage Clusters.
Aangezien die systemen zo goed als altijd uit nodes bestaan, zijn het per definitie clusters en omdat je ze niet granulair kan “scalen” (lees: als je alleen storage wil of alleen compute power, dan heb je pech want je upgrade in nodes en die bevatten altijd beide componenten), noemen ze het “Compustorage Clusters”.
Me like.

#Project30 – Dag 11/12/13/14

En alweer vier dagen verder…

  • Ontbijt: the usual suspects dus
  • Lunch: restjes van de dagen voordien + fruit
  • Avondmaal: kalkoen in currysaus van kokosmelk, chilli con carne, vispapillot, kip met ratatouille en bloemkoolrijst

En daarmee zijn we morgen exact halverwege van de dit project. Ik heb de indruk dat mijn kleding losser begint te zitten, maar aangezien we niet op de weegschaal mogen, kan ik niet zeggen of het placebo is of niet. En om eerlijk te zijn: kilo’s interesseren me niet echt. Gevoel des te meer.
Vandaag trouwens met enkele collega’s uit eten geweest en een metgezel nam vol au vent met frietjes (ja Geert, ik kijk naar u!). Zelf ging ik voor het gezonde slaatje met gegrilde scampi’s en eerlijk waar, de frietjes deden me niets. Het wordt dus eigenlijk makkelijker en makkelijker om de vooropgestelde zaken trouw te blijven.
Yihaa!

#Project30 – Dag 9/10

Dag tien zit er ook alweer op wanneer ik dit aan het schrijven ben en het gaat allemaal steeds vlotter en makkelijker. Het voelt aan alsof mijn lichaam de “switch” gemaakt heeft en niet meer vraagt naar de oude gewoontes.
Ik las op internet dat het “Paleo” dieet (en ik vind dieet eigenlijk een verkeerde benaming, want ik zie dat helemaal niet als een dieet, maar wel als een gezonde levenswijze – maar daar kom ik later nog op terug) een erg complex en moeilijk vol te houden manier van eten / drinken is. Nu de tiende dag erop zit, durf ik dat eigenlijk heel erg tegen te spreken!
De eerste week is het effe aanpassen en zoeken. Alternatieven zoeken, constant checken wat wel en wat niet kan,… maar nu voorbij die eerste ontdekkingsfase zijn, is er niks “moeilijk” aan. Ik durf te denken dat de journalist(e) die dat artikel schreef, het zelf nooit geprobeerd heeft…
Concreet: als het je aanspreekt, laat je dan zeker niet afschrikken door die F.U.D. artikels! Met proberen is er niks verloren behalve je tijd en als het je niet aanspreekt, stopt je er toch gewoon mee?
Anyway. Mijn eten van de voorbije twee dagen:

  • Ontbijt: naar goede gewoonte eitjes met spek.
  • Lunch: soep, zalm met komkommer en fruit.
  • Avondmaal: worstjes met spinazie / kalkoen met cocosmelk en curry + bloemkoolrijst.

#Project30 – Dag 6/7/8

Neen, ik heb nog niet opgegeven (een beetje meer vertrouwen graag!). Verre van zelfs. Het is hier gewoon een paar dagen stil geweest wegens gebrek aan tijd. Vandaar dat ik deze keer drie dagen in één blogpost giet.
Dag 6

  • Ontbijt: /
  • Lunch: appel + 2 mandarijntjes
  • Avondmaal: ratatouille + bloemkoolrijst

Dag 7

  • Ontbijt: omelet van 2 eitjes en 3 sneetjes spek
  • Lunch: /
  • Avondmaal: worstjes + tomatensaus met chilli door + komkommers + kerstomaatjes + bloemkoolrijst

2014-01-07 09.43.50

Dag 8

  • Ontbijt: omelet van 3 eitjes en 4 sneetjes spek + mandarijn
  • Lunch: 2 appels en 3 mandarijntjes
  • Avondmaal: Chili Con Carne, zelf gemaakt uiteraard.

2014-01-09 21.59.42

Tussendoor drink regelmatig water, plat op het werk en bruisend thuis (kwestie van afwisseling te hebben :-)). Die bloemkoolrijst is trouwens een aanrader: bloemkool raspen, in de pan stoven met beetje olie en kruiden en done.
Ondertussen is de eerste week trouwens voorbij, zijn de kwaaltjes weg (lees: hoofdpijn) en zou het lichaam van de grootste suikerverslaving verlost moeten zijn. Energietoename is niet spectaculair merkbaar en het verschil dat ik voel, is volgens mij “placebo”. Veel belangrijker is dat ik zeker niet minder energie heb dan voordien! Slapen gaat ook vlotjes, nergens over te klagen. Week twee is vandaag van start gegaan… let’s do this!

#Project30 – Dag 5

Vijf dagen ver met #Project30. 1/6de van de reis zeg maar en ook de eerste dag dat ik geen hoofdpijn had!

  • Ontbijt:

Omelet met spek en kerstomaatjes. Kwestie van de dag stevig te beginnen.

2014-01-06 20.51.38

  • Lunch:

Peer, appel en twee mandarijnen.

  • Avondmaal:

Vis-papillote met courgette-pasta, voorafgegaan door zelfgemaakte bloemkoolsoep. Dat het lekker was!

2014-01-06 20.51.21 2014-01-06 20.51.30

 2014-01-06 20.51.54 2014-01-06 21.23.23

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑