Telling stories for a living

Category: Games (Page 1 of 5)

Ultra Wide Monitors: Yay or Nay?

Ergens eind jaren ’90 – begin 2000

Wie al lang genoeg met computers prult, herinnert zich ongetwijfeld het pre-flatscreen tijdperk met van die gigantisch lelijke, beige bakken van monitors.
Mijn allereerste computerscherm was een 14″ CRT scherm met een resolutie van 800×600 op 100Hz, maar het ding kon ook 1024×768 op 60Hz leveren. En ja, 60Hz dat was niet echt aangenaam om naar de kijken wegens teveel geflikker, maar screen real estate was bijzonder kostelijk in die tijd dus moesten er toegevingen gedaan worden.
Na de nodige vakantiejobs en flink wat sparen maakte die 14″ el cheapo monitor plaats voor de Rolls Royce van de CRT monitors: een Iiyama 21′ CRT monitor alstublieft! Een resolutie van 1600×1200 op 100Hz en als het moest zelfs 2048×1536 op 60Hz. Het ding kostte toen om en bij de 1000 EUR, maar het was elke cent waard.
Van een postzegelformaat naar een gigantische monitor was machtig plezant. Maar alles went en zo ook dat 21″ scherm. In die periode bestond er niks groter (en volgens mij zijn er nooit grotere CRT monitors geweest) en dus was de enige optie om voor een multi-monitor setup te gaan. Concreet: er kwam nog een identieke 21″ Iiyama monitor naast te staan. Twee scherm naast elkaar, hoe zalig was dat wel niet?!

Flash Forward

De jaren van CRT monitors liggen al een hele tijd achter ons en met die vieze, beige bakken, nam ik grotendeels ook afscheid van multi-monitor setups.
Ja, er waren periodes dat ik twee LCD (platte schermen in de volksmond) naast elkaar had staan, maar dat was meestal voor een specifiek project waar het echt nodig was. Een 24″ monitor was immers eerder mainstream dan uitzondering en daarbovenop hadden die scherm ook nog eens een hogere resolutie waardoor een tweede scherm zelden nog echt nodig was.
Desktops ruimden plaats voor laptops en als je dan een extern scherm aansluit, heb je eigenlijk al twee schermen ter beschikking. Daarbovenop is het ook vaak niet evident, laat staan mogelijk, om meer dan een extern scherm op een laptop aan te sluiten zonder te foefelen met dongles of dure externe kaarten.

Breed, breder, breedst!

Een opkomende trend die eigenlijk ingezet werd bij de televisies, heeft zich nu ook eindelijk een weg gebaand naar de computers: ultra wide monitors.
Ze bieden de voordelen van een dual multi-monitor setup, zonder het gefoefel om alles deftig aan te sluiten en zonder onderbreking in het schermoppervlak.
Ze bestaan in geuren en kleuren, van 24″ tot 38″ en meer (maar dan moet je waarschijnlijk een orgaan afstaan om de kost te dragen ;-)), in full HD en 4K resolutie en zelfs curved als je dat zou willen (immersive gaming anyone?).
En dan heb ik het nog niet gehad over de verschillende aansluitmogelijkheden: DisplayPort, HDMI, USB-C,… en de mogelijkheid tot ingebouwde speakers, webcams of USB-hubs. Prijzen varieren van 200 EUR tot meer dan 1000 EUR en allemaal hebben ze wel een doelpubliek voor ogen.
Soit. Een snelle breakdown vanuit mijn situatie:

  • Een curved scherm boeit me weinig omdat dat alleen maar prima werkt als je er recht voor zit. Voor games en films kan dat leuk zijn, maar als je in programma’s zoals Excel werkt, kan ik me voorstellen dat het net iets minder interessant is. Een recht scherm it is dus.
  • Resolutiegewijs is 4K uiteraard de heilige graal, maar dan ben je al bijna verplicht om voor een 38″ te gaan, anders gaat het wel heel erg klein overkomen. Daarbovenop moet je ook rekening houden dat meer pixels ook meer power van je grafische kaart vragen dus als je wil gamen op een 4K scherm met native resolution, wees dan maar bereid om een deftige grafsche kaart aan te schaffen. Komt daar nog bij kijken dat de 4K schermen nog aan de dure kant zijn, waardoor je toch op een 800 EUR mag rekenen om iets deftig in huis te halen. Voor mijn gebruik is een full HD scherm prima geschikt en daarmee blijft de prijs ook schappelijk.
  • Het scherm moet op de computer aangesloten worden en daar kan je nooit genoeg opties open houden. Meerdere opties op een scherm hebben is ook handig als je bijvoorbeeld twee computers tegelijkertijd wil aansluiten. Dan hoef je niet telkens de kabels te wisselen. Zelf wou ik een scherm met DisplayPort aansluiting omdat mijn Microsoft Surface Pro 4 naar het schijnt moeite heeft om een UW monitor in zijn native resolutie aan te sturen via HDMI. Een gewaarschuwd man…
  • Andere gadgets zoals webcam, speakers of een USB-hub zijn leuk meegenomen, maar ik wil er niet extra voor betalen.

Mijn keuze is gevallen op de LG-34UM68-P, een non-curved 34″ full HD exemplaar met zowel HDMI als DisplayPort en ingebouwde speakers (die nog erg goed klinken voor ingebouwde speakers).
Kostprijs van dit lekkers: 369 EUR inclusief een HDMI kabel en exclusief de DisplayPort kabel die ook nog 25 EUR moest kosten. Het scherm staat op een in de hoogte verstelbare voet, heeft dunne randen en indien gewenst kan je het ook via een VESA-mount aan de muur of een draagarm bevestigen. Goeie deal lijkt me!

En? Content van?

Heel erg! Serieus.
Als ik van home office doe hangt mijn Surface via de DisplayPort aan de Ultra Wide en dat is extreem zalig om op te werken. De tekst is groot genoeg om goed leesbaar te zijn (yaaay full HD) en tegelijkertijd heb ik een gigantisch werkblad ter beschikking waarop een Excel, aandelen grafieken, verschillende browsers naast elkaar of Tweetdeck serieus staan te blinken.
Video content die UW-geschikt is, vult het scherm en dat is serieus machtig om naar te kijken. Ik heb ondertussen enkele pareltjes van YouTube kanalen gevonden die ik in een andere post zal delen.
Conclusie is dat als je op zoek bent naar een extern scherm voor je laptop of gewoon een nieuwe monitor voor je desktop (zijn er nog mensen die dat kopen, gamers niet meegeteld?), kijk dan zeker naar een Ultra Wide monitor.
 
En nu ga ik me nog wat immersen met UW content op YouTube.
PS: ik heb mijn MacBook Air 11″ uit 2014 ook al getest op dit scherm en dat werkt uiteraard ook prima!

Back

Derde Scherm In De Batcave

Mijn bureau “het bureau” noemen is eigenlijk een belediging voor de ruimte. Bureau impliceert voor mij namelijk dat het een werkruimte is en eigenlijk is het dat ook, maar ook zoveel meer.
Batman
Het is de plaats waar ik me kan afzonderen als ik me moet concentreren, bijvoorbeeld wanneer ik van thuis werk en niet alleen thuis ben. Maar het is daarnaast ook mijn “Man Cave”.
Moest ik Batman zijn, dan zou mijn bureau de Bat Cave zijn.
Batman
Het is de plaats waar mijn geek projects ontstaan en vaak ook een plaats krijgen (denk: Raspberry Pi testsysteempje, home-made NAS oplossing, Hackintosh building area…), waar mijn boekenkasten staan, mijn gadgets / figurines een stelplaats hebben en waar ook mijn DJ materiaal opgesteld staat.
Televisie
Het enige dat daar eigenlijk niet staat, is een “old-school” televisie.
Tot voor kort had ik de nood niet om TV te kunnen kijken in die ruimte + er waren oplossingen zoals Yelo TV voor die uitzonderlijke momenten dat het toch nodig was.
Echter, ik heb besloten dat de XBOX naar het bureau mag verhuizen en hopelijk zo wat meer playtime krijgt en daarom heb ik er maar ineens een extra paar use-cases bij bedacht (vooral om mezelf de aankoop van de TV aan te smeren eigenlijk):

  • Raspberry Pi monitor (mediacenter en what else)
  • XBOX monitor / sound
  • TV (maar dan wel via DVB-T of streams via de Mac)
  • Derde scherm voor de Mac (mijn Hackintosh dus)

De TV die als winnaar uit de bus kwam is de Philips PFK4309 – een entry-level 32″ LED toestel dat full HD resolutie aankan. Geen smart gedoe. Slechts 2 HDMI aansluitingen en 1 USB aansluiting (die ik enkel zal gebruiken als ik de firmware van de TV wil updaten vermoed ik).
Aangezien de TV volledig aangestuurd zal worden door de Mac en de Raspberry Pi, vond ik het nutteloos om extra te betalen voor “Smart TV” mogelijkheden die toch tergend traag en beperkt zijn als je ze vergelijkt met een “echte” computer.
De TV zelf stond vorige week in promo bij Makro – €250 alstublieft. Kunt ge niet voor sukkelen mijn gedacht! Daar nog een beugel bij om hem aan de muur te monteren en we zijn er. Een HDMI-hub met remote heb ik nog liggen (bye bye Philips remote dus) en het enige dat ik nu nog nodig heb, is een extra videokaart voor de Hackintosh. Die laatste heeft standaard twee aansluitingen die ik al in gebruik heb en dus werd de zoektocht naar extra poorten gestart.
Het werd de EVGA nVidia Geforce GT 740 SC. De goedkoopste kaart die ik kon vinden die native ondersteuning heeft van Mac OS. Ze is sowieso sneller dan de on-board die ik nu gebruik (en die ruim voldoet voor alles wat ik er tegenaan gooi – ik game niet op de Mac) en heeft 2 DVI en 1 mini-HDMI uitgang. Gekocht bij Amazon UK, inclusief mini-HDMI 2 HDMI adapter + verzending voor €100.
Levering ergens deze week waarna ondergetekende begin volgende week een dagje in “the cave” zal doorbrengen. Another geek project taking place :).

GTA V

Er zijn slechts een handvol games die ik na al die jaren nog altijd speel: Call Of Duty, Battlefield en uiteraard, Grand Theft Auto. Van die laatste is er een vijfde deel en ik zou ontrouw zijn aan de gamer in mezelf moest ik niet op deze boot springen.
Gaat me weer veel slaap kosten ;-). Het duurste videogame ooit en ook ineens het spel dat het meeste geld opgebracht heeft ooit. Zegt genoeg zeker?

Mac Migration

We spreken 2013 – het vijfde jaar nadat ik geswitched ben van Windows computers naar Apple computers. Thuis welteverstaan, want professioneel zijn er nog niet zo heel veel bedrijven die Apple computers gebruiken of de werknemer zelf laten kiezen wat hij wil.
Vijf jaar en nog altijd mijn eerste Mac – een 13″ MacBook – de eerste van de unibody reeks dus. Vijf jaar lang dezelfde computer hebben is iets wat ik mij in het Windows-tijdperk (lees: van 1990-2008) nooit heb kunnen voorstellen, want ik had gemiddeld elk anderhalf jaar een nieuw systeem. Dat laatste had ook wel iets te maken met het feit dat ik veel games speelde op mijn PC, iets wat ik op de Macbook eigenlijk nooit gedaan heb (grotendeels omdat ik geswitched ben naar XBOX360 voor gaming), maar desondanks heb ik nog niet het gevoel dat mijn Macbook mij beperkt.
Uiteraard zijn de nieuwe toestellen veel performanter en moest ik een nieuwe Mac kopen, dan zou het zonder twijfel opvallen dat mijn huidig exemplaar al wat jaren op de teller heeft staan. Maar het feit dat laatstgenoemde nog altijd het nieuwste OS kan draaien, zonder daarbij traag aan te voelen, dat verdient een pluim. Ook het feit dat de OS upgrades zo belachelijk goedkoop zijn, maakt het interessant om te upgraden. Hoeveel mensen met Windows upgraden hun OS? Misschien zij die net voor het uitkomen van een nieuwe variant nog een PC kochten (en dus een voucher hebben voor de upgrade), maar mensen met een PC van een jaar of ouder, die upgraden hun OS zelden tot nooit. Al eens naar de prijzen gekeken die Microsoft durft vragen…?
Nog eens vijf jaar erbij doen, zal wel een utopie zijn denk ik. Af en toe kijk ik al eens op de Mac Store, maar tot nu toe heb ik me kunnen bedwingen om te bestellen. Ik weet trouwens ook niet goed wat ik zou kopen: Macbook, MacMini of iMac. De laatste keer dat mijn Macbook uit het bureau ging, is al zeker zes maanden geleden. De iPad, de iPhone en de Chromebook zorgen voor de mobiliteit tegenwoordig. Een MacMini vind ik erg interessant gezien de grootte en de performantie voor een goede prijs (ik heb al een Apple Cinema Display en een Dell monitor die ik kan gebruiken), maar de nieuwe iMac’s zijn wel erg mooi. Als het een iMac zou worden, dan wacht ik op zijn minst tot de “Retina display” exemplaren er zijn. Een nieuwe Macbook zou ook een “retina” exemplaar moeten zijn, maar die kosten al snel 2000€, en dat vind ik iets teveel van het goede.
Daarmee dat de MacMini serieus lonkt… must… resist.
 

Eén van de betere shooters van dit moment als je het mij vraagt. Single player al een tijdje uitgespeeld, maar mij nog altijd aan het amuseren met multiplayer en special missions.
Check out onderstaande “real life” trailer voor het game. Knap gedaan.
httpv://www.youtube.com/watch?v=zuzaxlddWbk

Het is weer vakantie en dat betekent dat alle schoolgaande kindjes kunnen genieten van welverdiende rust. Maar wat doet u met bengels die vol energie zitten en zich vervelen? Playtown!

Van 4 tot 7 november kan je terecht bij Tour & Taxis te Brussel voor een heus speelparadijs dat zich spreidt over vier paleizen met in totaal 9500m² aan bezienswaardigheden: klimmen, videogames (mét Kinect!), gezelschapspelen,… you name it.
Aangezien ik zelf nog geen mini-me’s heb, zal ik er te vinden zijn met de neefjes en nichtjes. U gaat toch ook?
Mijn feedback volgt later deze week. De D90 gaat mee om alles op de gevoelige (digitale) plaat vast te leggen ;-).

Enkele weken terug werd ik samen met een dertigtal andere mensen (in groepjes van 5-6 mensen welteverstaan) uitgenodigd in de “Kinect Loft” ergens in de buurt van Brussel. Microsoft heeft er tijdelijk een loft ter beschikking die bedoeld is om aan een aantal geïnteresseerden een “hands-on” preview van Kinect, voordien gekend onder de werktitel “Project Natal”, te geven.
Om direct met de deur in huis te vallen: Kinect is here to stay, zoveel is duidelijk als je er eenmaal mee gespeeld hebt. Voor ik deze add-on voor de XBOX 360, die je via een kabeltje op elke bestaande XBOX360 kan aansluiten, zelf had getest, stond ik er een beetje terughoudend tegenover. Zou het systeem vlot genoeg zijn? Is het in staat om een gedetailleerd onderscheid te maken van al je ledematen? Is het intelligent genoeg om te begrijpen wat je bedoelt en heeft het überhaubt een meerwaarde voor de games?
Ik kan op al die vragen volmondig “JA” antwoorden. Kinect werkt intuïtief, direct en nauwkeurig. De games die we voorgeschoteld kregen, waren eerder te plaatsen in de categorie die Nintendo met zijn Wii aanboort: Wii Sports en dergelijke. De familie-games zeg maar: bootje varen, een tijger aaien, bowling, lopen, autorijden,… Games die in de eerste plaats bestaan om het kunnen van Kinect duidelijk in de verf te zetten!

Op termijn is het de bedoeling dat de mogelijkheden van Kinect een ingang vinden bij andere genres zoals bijvoorbeeld Halo of Gears Of War. Zulke games zie ik mezelf niet volledig zonder controller spelen natuurlijk, maar je zou bijvoorbeeld de beweging van een granaat gooien met Kinect kunnen opvangen en dit dan vertalen naar het effectief gooien van een granaat in het game. Vermoedelijk zal Microsoft zulke games dan een label geven in de aard van “Works better with Kinect” zoals ze dat in den beginne ook deden voor XBOX Live.
De familie-games die ik in de loft gezien heb, zijn een doorn in het oog van Nintendo met de Wii. Eerlijk gezegd voorspel ik geen rooskleurige toekomst voor de Wii zodra Microsoft Kinect op ons loslaat. Als ik het goed onthouden heb, zal Kinect als add-on verkrijgbaar zijn voor 150€ en zal je een XBOX 360 S console met Kinect inbegrepen kunnen kopen vanaf 299€.
Het enige weerwerk dat Nintendo kan bieden, is de prijs van de Wii halveren of zo. Maar dan betaal je nog altijd voor een technologie die nu niet alleen grafisch passé is, maar ook op gebied van “motion controlled gaming” zowel door Microsoft met Kinect als door Sony met Move aan dingelen geslagen wordt.
Een beeld zegt natuurlijk meer dan duizend woorden. Ik had mijn D90 mee naar de loft en onderstaand filmpje is een korte compilatie van de Kinect kapriolen die mijn metgezellen die avond ten toon gesteld hebben. Bedankt Microsoft, bedankt Tom en Maarten en bedankt aan de andere aanwezigen voor een fijne beleving.
En als we dan toch bezig zijn met bedankt: bedankt aan de mensen van de catering die méér dan in orde was.
Check de Kinect Facebook pagina trouwens voor nog meer beeldmateriaal van andere Kinect sessies. Check ook de gamingsite X-Power voor alles wat ook maar iets met uw favoriete spelconsole te maken heeft ;-).

De voorbije week was er een sterfgeval ten huize Unexpected: mijn XBOX 360 is overleden. Eigenlijk is hij niet overdreven veel gebruikt, want ook al speel ik heel graag games, ik heb er niet zo heel veel tijd voor. De console deed dus naast occasioneel gamen, vooral dienst als mediaplayer en DVD-speler.
De console was er een van de eerste generatie (zonder HDMI) die ik gratis gekregen heb bij een technische training. Gezien het hoge “fatality” cijfer bij die eerste generatie XBOX 360 consoles, verwachtte ik me al een lange tijd een dit scenario – meer bepaald aan de alomgekende “Red Ring Of Death”. Echter, tot mijn grote verbazing was dit niet het geval!
Het begon met rare kleuren die na 5 minuten tevoorschijn kwamen, zelfs bij het dashboard en dus niet na uren gamen. Als ik de console daarna uit en weer aan schakelde, had ik enkel nog geluid en geen beeld meer. Na een uurtje “off” time, werkte alles terug, maar na vijf minuten begon het spektakel opnieuw. Opnieuw de console uitschakelen en wachten had blijkbaar geen nut, want nadien heb ik nooit nog beeld gehad. En neen, het probleem lag niet bij de bekabeling, die heb ik allemaal gecheckt en getest.
Aangezien ik eigenlijk wel tevreden was van mijn XBOX 360 en ook wel omdat ik ondertussen een hoop games heb, zat er niets anders op dan een nieuwe console aanschaffen. Geluk bij een ongeluk heeft Microsoft onlangs de XBOX 360 S op ons losgelaten, een “slim” versie van de XBOX 360 met HDMI, ingebouwde wifi, 250GB HDD standaard en een superstille werking en dit alles voor de prijs van 249€.

Vorige vrijdag stond ik in de Media Markt en een half uurtje later was ik de trotse eigenaar van een splinternieuwe XBOX 360 S. De data van de oude 20GB HDD werd overgezet naar de nieuwe schijf en ondertussen is de nieuwe console gerodeerd en goed bevonden. In de Media Markt viel stonden er trouwens ook “oude” XBOX 360 Elite modellen voor 7€ minder dan mijn XBOX 360 S. Maar dan had je geen wifi, geen superstille werking en mogelijk nog altijd dezelfde design failures die de eerste generatie had… en ik vind het zo onnozel om een oud model te kopen als er een verbeterde versie beschikbaar is.
De XBOX 360 S ziet er trouwens ook minder “console-achtig” uit en past veel beter in een hedendaagse audio-video setup in de woonkamer. Enig nadeel: geen BluRay speler… maar dat zal er wel nooit van komen aangezien Sony en Microsoft niet de grootste vriendjes zijn.
Oh ja, de XBOX 360 S is ook voorbereid op Kinect, Microsoft’s antwoord op de Nintendo Wii.

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑