Telling stories for a living

Tag: Kijk

Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. Een nieuwe challenge. Volgens een psychologische analyse die ik ooit heb moeten ondergaan alvorens mijn huidige functie te mogen betreden, ben ik iemand die constant op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en die “triggers” moet krijgen om zijn motivatie niet te verliezen. Ik kan ze alleen maar gelijk geven, want eenmaal ik het gevoel heb dat ik alles gezien heb, ga ik op zoek naar iets nieuws om me in vast te bijten. Aandachtige lezers hadden het misschien wel tussen de lijntjes gelezen… my time had come.
Na bijna 5 jaar van trouwe dienst, resten er mij dus nog 7 dagen in mijn huidige functie bij de huidige werkgever alvorens ik mijn bureau leegmaak, de laptop met bijhorende digipass en UMTS kaart teruggeef en mijn vast werkstation een herinstall commando meegeef.
Daarna zitten mijn dagen als Wintel System Engineer er op en maak ik de overgang naar de wereld van data-opslag als Storage Consultant – een vakgebied waar ik de laatste maanden in mijn huidige functie ook al veel mee in contact kwam.
Voor de niet-IT minded mensen: met storage bedoel ik niet “kasten, laden, meubels…” (dus ik ga niet bij IKEA of iets gelijkaardigs werken ;-)), maar wel SAN (Storage Area Network), data-deduplicatie, backup, archiving,… kortom een “hot topic” van IT-wereld waarin er veel nieuwe, interessante uitdagingen te vinden zijn. Fun fun fun dus!
Met een mand vol goede herinneringen en ervaringen zal ik volgende week de deur achter mij dichttrekken, niet achteruit kijken en mij volledig geven in de nieuwe functie. Want zo ben ik wel – als ik mij eenmaal gefocust heb op iets, dan kijk ik niet meer achterom en ga ik volledig voor het bereiken van het nieuwe doel. Stilstaan = achteruitgaan. Know what I mean?
Bij het veranderen van job, hoort ook het minder fijne aspect – afscheid nemen. Doorheen de jaren kom je namelijk in contact met andere mensen, mensen die van “collega zijn” evolueren naar “meer dan collega zijn”. Ik zal de fijne gesprekken, het gezever en gelach serieus missen.
Natuurlijk is het een zeer kleine wereld en zijn er vandaag de dag geen afstanden meer die onoverkomelijk zijn (heck, een e-mailtje is de wereld rond in enkele miliseconden), maar toch besef ik goed dat ik sommige mensen veel minder zal tegenkomen dan ik gewoon was, sommigen misschien helemaal niet meer.
C’est la vie?
Op het nieuwe werk zal ik ongetwijfeld nieuwe bruggen bouwen en mijn plaats opeisen in de structuur, maar alles is nieuw dus het koffiemachine moet herontdekt worden, de places 2 be om ‘s middags een hapje te  eten gelokaliseerd worden, de karakters van de nieuwe collega’s een plaats geven,… Veel dingen om naar uit te kijken dus.
In short: every end is a new  beginning. Wish me luck!

Kijken, en dan vooral naar en in huizen. Kijkwoningen en zo. Als je lang genoeg op zoek bent naar een woonplaats, word je na een tijdje automatisch een “ervaren” huizenkijker. Je let op dingen waar je in het begin zelfs geen oog voor had, maar die oh zo belangrijk zijn en waar je je zonder twijfel aan zou ergeren op langere termijn.
Gisteren was het kijken geblazen in vier aan elkaar grenzende kijkwoningen van een bouwfirma die een project heeft lopen waar de interesse met de dag voor toeneemt. En het zag er goed uit! Vanzelfsprekend weet ik ook wel dat het maar een domme bouwfirma zou zijn als ze hun kijkwoningen niet piekfijn in orde maken, maar zelfs dat is niet altijd vanzelfsprekend hoor…
Naast het positieve van de kijkwoningen, moet ook gezegd worden dat de verkoper / vertegenwoordiger / … van de betreffende firma ook heel goed meevalt. Ondertussen heb ik er al heel veel gesproken en ik kan vol overtuiging zeggen dat er weinigen zijn die voldoen:

  • enkel Franstalig (WTF? En voor projecten in Vlaanderen hé!)
  • totaal geen interesse om iets te verkopen (ah ja, kijk… dat is ook iets dat wij gaan construeren… maar ja…)
  • onbeleefd
  • arrogant (in de zin van, we are the best f*ck the rest! Riiigghhtt!)

En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan!
Voor mij is een goede vertegenwoordiger iemand die mij met raad en daad bijstaat, mij voldoende informatie geeft, mij geen gevoel geeft van onbelangrijk te zijn (ik kan mij voorstellen dat 300.000€ slechts “peanuts” zijn voor die gasten, maar dat is geen enkele reden om mij te behandelen als minderwaardig of geen uitleg waardig wegens niet genoeg commissie?) en mij ook niet pusht tot snelle beslissingen.
Enfin, het eerste contact op Batibouw was positief. Gisteren bij de kijkwoningen viel ook erg goed mee en het e-mail verkeer tussen de twee voorgaande afspraken was ook vlot en snel. Aanstaande donderdag heb ik een afspraak om alles eens op papier te zetten en tot in detail te gaan.
Ik ben benieuwd.

Het weekend staat voor de deur en de weerverwachtingen zijn gunstig: zon en regenvrij. Een ideale manier om de lente in te gaan denk ik dan.
Vanavond staan er frietjes van de frituur op het programma , gevolgd door een film / TV-serie @ home en misschien nog een café-bezoek als de zin er is (maar ik twijfel er aan, want ik ben nu al moe en heb geen zin om het erg laat te maken). Word ik nu oud? Hehe.
Morgen, zaterdag = auto’s wassen. En daarmee ook de eerste dag van 2009 die ik ga spenderen aan het kuisen van voertuigen, want wegens het minder aangename weer tot nu toe (en ook wel het ontbreken van goesting) ben ik altijd naar de carwash (of in het beste geval, een self-wash) gegaan. Lekker snel en geen last van de koude. Daarna vermoedelijk een IT-interventie doen en dan zal de dag wel gevuld zijn.
Zondag = (alweer) huisjes-kijk-dag. Een aantal kijkwoningen gaan checken en nog is samenzitten met mensen van de bouwfirma om meer in detail te treden over het project. Ik ben eens benieuwd of er dit weekend knopen gaan doorgehakt worden…
En wat doet u dit weekend zoal? Buiten profiteren van de eerste zonnestralen natuurlijk ;-).

Ik had gisteren al gezegd dat ik gisteren een fijn en constructief gesprek heb gehad waar ik nu op feedback van wacht, maar in tussentijd heb ik vandaag een ander telefoontje gekregen, eveneens voor een uitnodiging tot gesprek. Tof! Volgende week afgesproken om te meeten, en ik kijk er eerlijk gezegd al naar uit. Later meer info over het hoe en het waarom.
Daarnaast heb ik gelezen dat Steve Jobs wegens gezondheidsredenen zijn job als CEO al tot juni aan de kapstok hangt. De vraag is of hij zijn job nog terug oppikt… we’ll see. Snow Leopard staat ook voor de deur (Mac OS X 10.6) en zal hoogst waarschijnlijk een GUI update krijgen (codenaam: Marble) die er gelikter uitziet dan de Aqua interface die ondertussen al een jaar of 8 meegaat.
What else is new? Vandaag heb ik Ubuntu opgezet in Parallels en dat ging “as expected” even simpel als onder VMWare Workstation. Ik ben bezig mijn Linux/UNIX skills naar een hoger niveau te tillen en ik heb geen zin in een extra PC met een *NIX variant dus virtualiseren is de boodschap en Ubuntu vind ik een knap OS waar ik al ervaring mee heb dus ja. Makes the choice easier. Tip voor Ubuntu gebruikers: check the Dust skin. Veel knapper dan de standaard GUI!

U kent de tiltshift fototechniek misschien wel (of niet, kijk gewoon naar de voorbeeld foto’s en u snapt het wel) en u hebt, net als mezelf zin om dat ook eens te proberen, maar u hebt geen DSLR waarop je zo een lens kan vijzen? Pech dan maar… Of toch niet?
Vandaag kwam ik terecht op TiltShiftMaker.Com, een site waar je je foto kan uploaden, aanduiden op welk deel je de tiltshift techniek wil toepassen en klaar is kees. Een deel van de fun zit natuurlijk is het spelen met de lens en zo de gewenste effecten te bekomen, maar hiermee kan je toch al bestaande foto’s bewerken en gebruiken in documenten of presentaties of gewoon afprinten en aan je muur bevestigen.
En het is nog is gratis ook! Alstublief!

Laat het geen geheim zijn dat ik al jaar en dag een grote fan ben van Top Gear, het Britse autoprogramma dat wereldwijd miljoenen kijkers heeft. 
Zoals elke zondag was ik vandaag ook trouw op post en na het zien van de aflevering ben ik gewoon geshockeerd, positief welteverstaan. Nu hebben die gasten altijd al een apeciale manier gehad om auto’s te testen, maar vandaag hebben ze toch wel een nieuw hoogtepunt bereikt met de nieuwe Ford Fiesta.
Naar het einde toe hebben ze dat ding gewoon op zo een boot gezet waarmee soldaten aan land komen,,, en die boten stoppen een eindje voor het strand omdat ze anders vastlopen. Inderdaad, Jeremy Clarkson is gewoon door een halve meter zee gereden met die auto, die dan nog is vol zat met munitie, rookgranaten en drie marines die vanuit het voertuig hun mitrailetten los lieten. Super gewoon.
Plaats dat dan in perspectief met programma’s zoals Autowereld of andere gelijkaardige wannabe autoshows en je weet waarom ik nooit naar die marketing televisie kijk. In zulke programma’s kunnen ze zich niet permiteren om een auto negatief te beoordelen, want dan krijgen ze nooit geen testwagen meer… In Top Gear doen ze dat wel, en als er een fabrikant dan zo dom is om hen wagens te weigeren, dan kopen ze er gewoon eentje. 
Top Gear. Simply the best. Aanrader voor zondagavond. En op dinsdag kan u naar de herhalingen van vorig jaar kijken op Canvas.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑