Telling stories for a living

Tag: Gezond

#Project30 – Dag 1

Het is dus begonnen – #Project30 is vandaag van start gegaan en zoals beloofd deel ik mijn ervaringen graag met jullie. Voor wie geen flauw idee heeft waarover ik het heb – check hier effe.
Ik ga geen ellenlange tekst neerpennen, dat leest niet altijd vlot en ik heb daar ook geen tijd voor. Lijstjes it is!

  • Gisteren voor de laatste keer (toch voor de komende 30 dagen) frietjes gegeten
  • Gisteren de laatste Pepsi Max gedronken
  • Chips en andere zoetigheid is al geleden van maandag (feestje), dat ga ik niet zo erg missen
  • Ook gisteren voor de laatste keer melk gedronken (en ik drink graag melk!)
  • Pasta at ik ook nog deze week, ook de laatste keer. Gaat gemist worden!
  • Aardappelen is geleden van vorige week, dat ga ik niet zo erg missen denk ik.

Concreet ga ik vooral missen:

  • Melk (vooral ‘s morgens).
  • Pepsi Max (vooral tijdens / na warme maaltijden).
  • Pasta (spaghetti is toch echt wel heerlijk eh!).
  • Rijst, want ja, rijst eet ik wel graag en neen, granen zijn verboden de eerste 30 dagen.
  • Het wekelijkse uitstapje naar de frituur – frietjesdag :(.

Vandaag zagen mijn eetgewoontes er als volgt uit:

  • Ontbijt:

Banaan + spuitwater

2014-01-02 12.49.54

  • Lunch:

Zelfgemaakte prei + courgette soep + spuitwater

2014-01-02 12.59.51

  • Snack:

Walnoten + Granny Smith appel

2014-01-02 12.49.42

2014-01-02 15.37.14

  • Avondmaal:

Gevulde paprika’s

2014-01-02 19.05.51

2014-01-02 19.30.44

Allemaal zeer lekker en op geen enkel moment het gevoel dat je “rare dingen” zit te eten omdat het moet. Ideaal om het allemaal netjes vol te houden dus!
Zoals mevrouw Protu het zo mooi kon zeggen: het is donderdagavond, dag 1 van #Project30, en we hebben nog alles onder controle.
Tot morgen!

#Project30

Op 1 januari 2014 start ik met wat volgens mij mijn grootste uitdaging van de voorbije jaren wordt: ik heb me ingeschreven voor #Project30.

#Project30 is een initiatief van Elke Gunst, een jongedame die ik al een hele tijd via verschillende sociale media volg. Zelf is ze een levend voorbeeld dat gezond eten verschillend is van “leven zoals een konijn” en haar enthousiasme werkt aanstekelijk.

Zo aanstekelijk dat ik zelf de stap wil nemen en me ga onderwerpen aan haar #Project30 verhaal.

#Project30 is een uitdaging waarbij je 30 dagen lang strikt paleo gaat eten. De ultieme reset dus voor je lichaam na de eindejaarsfeesten, en een goede start van het nieuwe jaar voor jou. Dit zal je helpen om gewicht te verliezen, je energie terug te vinden, beter te slapen, je suikerverslaving te overwinnen, en nog zoveel meer.

Voor meer details en uitleg over alle verschillende aspecten verwijs ik je graag door naar haar blog. Vanaf 1 januari kan je mijn persoonlijke avonturen en ervaringen met het project hier en uiteraard op mijn Twitter account volgen.

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik al wat meer gelezen had over Paleo, over andere Whole30 projecten, over het gedachtengoed achter al dit,… kort gezegd: het sprak me al een tijdje erg aan.

De reden dat ik er nog nooit echt mee doorgegaan ben, is het ontbreken van lokale “peer pressure” zoals men dat zo mooi zegt. Je kan je abonneren op een nieuwsbrief, je kan boeken lezen, maar op het einde van de rit moet je het helemaal alleen klaren.

Hier is #Project30 verschillend in die mate dat:

  • Elke je elke dag mailt met tips, steun, recepten,…
  • Dat er een gesloten Facebook groep bestaat waar deelnemers verhalen kunnen uitwisselen (ik ken er zelfs enkele persoonlijk, wat voor nog meer peer pressure moet zorgen), tips kunnen delen, elkaar kunnen meesleuren naar de eindmeet enz.
  • Ook de directe lijn naar iemand mét ervaring en bagage is een vangnet dat steun biedt omdat je je niet hulpeloos voelt wanneer je weer niet weet wat te koken of dat je ingredient X of Y wel mag eten.
  • Peer pressure, peer pressure én peer pressure. Voor mij is dat een kritische succesfactor.

30 dagen op een mensenleven. 30 dagen die datzelfde leven mogelijk veel aangenamer en misschien wel langer kunnen maken. Onder het motto “baat het niet, dan schaadt het zeker en vast ook niet” neem ik de sprong in 2014.

Het is nog niet te laat om mee te springen

Heeft er iemand ervaring met trackballs in dagdagelijks gebruik ten opzichte van de gewone muizen? Ik ben zelf de gelukkige gebruiken van een Logitech MX Revolution en dat is de beste muis die ik ooit mogen bezitten heb, maar als ik een ganse dag op het werk met de muis aan het werk geweest ben en dan ‘s avonds ook nog eens thuis, dan voel ik dat soms toch wel. 
Of course is de “goede” remedie gewoon die PC dichtgooien en iets anders gaan doen. Next.
Vandaar dat ik eventueel wel wil overwegen om naar een trackball over te schakelen. Mijn oog is gevallen op het topmodel van Logitech – Logitech Cordless Optical Trackball, wat volgens mij in feite de tegenhanger is van de MX Revolution onder de trackballs. 

Het ding kost net geen 70€, wat niet weinig is, maar voor een toestel dat ik elke dag ettelijke uren gebruik en mij kan helpen om gezond te blijven is dat zonder probleem te verantwoorden ;-). De reviews zijn in ieder geval positief, maar echt veel vind ik er niet en ik lees/hoor/zie/… toch graag eens een andere mening alvorens ik tot zo een aankoop overga.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑