Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. Een nieuwe challenge. Volgens een psychologische analyse die ik ooit heb moeten ondergaan alvorens mijn huidige functie te mogen betreden, ben ik iemand die constant op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en die “triggers” moet krijgen om zijn motivatie niet te verliezen. Ik kan ze alleen maar gelijk geven, want eenmaal ik het gevoel heb dat ik alles gezien heb, ga ik op zoek naar iets nieuws om me in vast te bijten. Aandachtige lezers hadden het misschien wel tussen de lijntjes gelezen… my time had come.
Na bijna 5 jaar van trouwe dienst, resten er mij dus nog 7 dagen in mijn huidige functie bij de huidige werkgever alvorens ik mijn bureau leegmaak, de laptop met bijhorende digipass en UMTS kaart teruggeef en mijn vast werkstation een herinstall commando meegeef.
Daarna zitten mijn dagen als Wintel System Engineer er op en maak ik de overgang naar de wereld van data-opslag als Storage Consultant – een vakgebied waar ik de laatste maanden in mijn huidige functie ook al veel mee in contact kwam.
Voor de niet-IT minded mensen: met storage bedoel ik niet “kasten, laden, meubels…” (dus ik ga niet bij IKEA of iets gelijkaardigs werken ;-)), maar wel SAN (Storage Area Network), data-deduplicatie, backup, archiving,… kortom een “hot topic” van IT-wereld waarin er veel nieuwe, interessante uitdagingen te vinden zijn. Fun fun fun dus!
Met een mand vol goede herinneringen en ervaringen zal ik volgende week de deur achter mij dichttrekken, niet achteruit kijken en mij volledig geven in de nieuwe functie. Want zo ben ik wel – als ik mij eenmaal gefocust heb op iets, dan kijk ik niet meer achterom en ga ik volledig voor het bereiken van het nieuwe doel. Stilstaan = achteruitgaan. Know what I mean?
Bij het veranderen van job, hoort ook het minder fijne aspect – afscheid nemen. Doorheen de jaren kom je namelijk in contact met andere mensen, mensen die van “collega zijn” evolueren naar “meer dan collega zijn”. Ik zal de fijne gesprekken, het gezever en gelach serieus missen.
Natuurlijk is het een zeer kleine wereld en zijn er vandaag de dag geen afstanden meer die onoverkomelijk zijn (heck, een e-mailtje is de wereld rond in enkele miliseconden), maar toch besef ik goed dat ik sommige mensen veel minder zal tegenkomen dan ik gewoon was, sommigen misschien helemaal niet meer.
C’est la vie?
Op het nieuwe werk zal ik ongetwijfeld nieuwe bruggen bouwen en mijn plaats opeisen in de structuur, maar alles is nieuw dus het koffiemachine moet herontdekt worden, de places 2 be om ‘s middags een hapje te eten gelokaliseerd worden, de karakters van de nieuwe collega’s een plaats geven,… Veel dingen om naar uit te kijken dus.
In short: every end is a new beginning. Wish me luck!
Tag: Engineer
Regelmatig check ik de vacatures zowel op het net als degene die via automatische mailings of via andere kanalen (in person soms) bij mij terecht komen. Vaak interessant, maar vaak ook minder interessant. Zo is het leven niet waar?
Maar soms krijg ik het wel op mijn “siskes” van job inquiries die er uit zien alsof ze persoonlijk aan mij gericht zijn, maar die in feite naar – weet ik veel – 1000 man gestuurd zijn?
Vandaag had ik er weer zo eentje voor een positie als system engineer (tot hier ging het goed) in een Brussels bedrijf waar ze specialisten zoeken voor IP telefonie en LAN beheer op Cisco platformen. En daar ging het dan ook volledig mis beste mensen, want Cisco en IP telefonie en LAN beheer… dat is mijn winkel niet!
Ik ben geen network engineer. Ik ken wel de basis van netwerken en ik kan mijn plan wel trekken in dagdagelijkse dingen, maar om zo maar eventjes een netwerk topologie te gaan uittekenen voor een groot bedrijf – daar ben ik niet aan toe en dat interesseert mij ook niet! Cisco knowledge is al geleden van op school en ik vermoed dat daar ondertussen ook al veel nieuw bijgekomen is om maar een mogelijk probleem te noemen…
En als zo een vacature mij dan zou bereiken via een standaard mailtje van Vacature.com of StepStone of weet ik veel… tot daar nog aan toe (al is mijn CV op die sites ook wel redelijk up to date hoor). Maar deze vacature kwam in mijn brievenbus terecht via LinkedIn, waar mijn activiteiten en kennis toch wel heel up to date bijgehouden wordt. Men zou dus kunnen denken dat de head hunter in kwestie in principe zulke fouten niet kan maken… maar toch. Zucht.
En dan klagen dat ze niemand geschikt vinden zeker?
… in mijn nieuwe functie is goed verlopen. Een paar meetings gehad, een beetje uitleg over de werking binnen het team en al direct een paar projecten gekregen, waarvan ik er een meeloop met de “seniors” en twee al helemaal alleen ga mogen klaren. Ik zie het allemaal goed zitten, dit is waar ik op gewacht heb. Ik ben eens benieuwd wat de toekomst gaat brengen. To be continued…
Morgen is mijn laatste dag als support engineer en vanaf volgende week begint dus mijn nieuwe functie als system engineer. Toen ik drie jaar geleden in de informatica wereld ben gestapt, was dit mijn doel, mijn “droomjob” zeg maar.
Mijn carrière is begonnen als helpdesk engineer voor een bekende Vlaamse Internet provider om daarna over te gaan naar support engineer 1ste, 2de en 3de lijn bij een grote multinational. Daarna werd ik hardware support engineer gevolgd door mijn huidige job als software support engineer. Elk van mijn voorgaande jobs heeft mij inzicht en ervaring gegeven in de verschillende aspecten van de IT, welke problemen op welke niveau’s heersen en vooral, hoe we die problemen het best kunnen aanpakken. Vanzelfsprekend heb ik binnen de rol van system engineer nog veel te leren, en ben ik dus een “junior” tussen de ervaren gasten die ik volgende week zal vervoegen.
Toch kijk ik er al enkele weken vol ongeduld naar uit en ben ik ervan overtuigd dat ik een meerwaarde zal zijn aan het team.
We zullen zien, maar duim alvast voor een goede start!
Recente Comments