Telling stories for a living

Tag: Data (Page 1 of 2)

Data >< Informatie

Informatie = data die op het juiste moment, in de juiste vorm en aan de juiste persoon beschikbaar gesteld wordt.

Als een van die variabelen niet klopt, is de data onbruikbaar en onbruikbaar.
Daarom is het van belang dat bedrijven het concept van ILM (Information Lifecycle Management) leren kennen en toepassen.
Het kan niet alleen zorgen voor een meer efficiënte en dus meer winstgevende organisatie, het kan ook kosten besparen doordat er geen nutteloze data op de dure storage oplossing staat.
Wat denkt u? Akkoord? Niet akkoord?

50 Jaar Dataretentie

De staatsveiligheid denkt er aan om alle gegevens die ze hebben over iemand voor 50 jaar bij te houden. Strak plan, vooral doen zou ik zelfs zeggen (al eens naar Hitachi’s HCP platform gekeken mannen?)! Ik zou zelfs verder gaan dan 50 jaar.
Wist u trouwens dat sommige van onze omringende landen bijvoorbeeld opleggen dat ziekenhuizen uw gegevens bijhouden voor “levensduur patiënt + 10 jaar”? En als ik u zeg dat er per patiënt gemiddeld 5GB aan data is, dan moet ik niet uitleggen dat het hier over PB’s gaat en niet over TB’s?
De echte “challenge” wordt niet die data bijhouden, maar wel van die data iets nuttigs maken: informatie.
If data is king, information/content is GOD. U mag me daar op quoten.

100.000.000 Years

Hitachi heeft een nieuwe manier bedacht om data op te slaan: steek de bits en bytes in een quartz glas. Hierdoor zou je je data “minstens” 100 miljoen jaar kunnen bewaren!
Voorlopig nog geen echt use-case, maar ze denken aan museu, kerken, overheid,… die zeker willen zijn dat bepaalde data nooit verloren gaat (of toch niet voor onze planeet vergaan is ;-)).
Check it.

Hoe meer data je hebt, hoe meer de noodzaak voor een goed systeem om alles een plaats te geven. Backups, documenten, foto’s, bookmarks, text-files, slidedecks,… you name it. De tijd van megabytes is al lang vervlogen. Zelfs gigabytes beginnen geschiedenis te worden. Vandaag, zelfs in “consumer” omgevingen – lees: in je eigen huis – zijn terabytes al schering en inslag.
Ik heb twee laptops: mijn persoonlijke Macbook en een ThinkPad van de werkgever. Daar begint het probleem al. Ik wil graag al mijn werkgerelateerde documenten  beschikbaar hebben op mijn Macbook, maar ook op mijn iPhone of iPad bijvoorbeeld. Als ik ‘s avonds aan iets denk of ik wil nog snel een document of presentatie overlopen, dan heb ik geen zin om mijn ThinkPad te gaan zoeken, op te starten en te wachten. Dan wil ik gewoon mijn iPad van de salontafel pakken en dat document openen.
Vroeger werd zo iets opgelost met zaken doormailen. Of op een USB-stick zetten. Maar dan zit je met verschillende versies van een bestand, met alle gevolgen vandien. Corrupte files (ik denk aan “Available Offline” van Windows – de slechtste uitvinding ooit), niet meer weten welke versie de juiste is, de verkeerde versie meehebben,…
Om dat euvel op te lossen, gebruik ik “de Cloud”. In mijn geval is die cloud DropBox (en in beperkte mate iCloud en Google). Dat cloud-gebeuren lost mijn probleem van verschillende versies her en der op. Ik moet ook slechts één “file repository” backuppen. Win-win dus.
Maar DropBox is niet alles uiteraard. Mijn werklaptop wordt niet verder gebackupped. Alles wat van belang is, zit in mijn eigen “private cloud”, de rest – lees: OS en applicaties – kan mij gestolen worden. Als mijn ThinkPad sterft, kapot gaat, gestolen wordt,… is het gewoon een kwestie van een nieuwe ThinkPad te bestellen en mijn cloud applicatie erop te installeren.
Mijn Macbook zit naast dat cloud-gebeuren, wel nog verwikkeld in een backup structuur. Mijn Macbook bevat ook mijn muziek, mijn foto’s, mijn hebben en mijn houden zeg maar. Documenten zitten in de cloud, maar de “media” niet. Of toch niet in DropBox en consoorten, want daarvoor is mijn storage capacity daar veel te kleinschalig.
Neen. Mijn Macbook stuurt in eerste instantie alles naar de USB-schijf met TimeMachine van Apple. Dat is mijn eerste toevluchtsoord in geval van nood. Daarnaast wordt er elke nacht een “smart copy” gemaakt via Super Duper. Smart copy impliceert dat enkel de eerste backup een full copy is en dat elke daarop volgende backup in feite bestaat uit delta’s. Sommige backup toepassingen noemen dat ook wel “incremental forever”.
Die Super Duper backup gaat naar een FreeNAS netwerk opslag met een capaciteit van om en bij de 4TB (ZFS als onderliggend filesystem).
Als derde vangnet heb ik een kopie van alles wat echt belangrijk is (een iTunes backup, een LightRoom backup,…) ook gekopieerd naar mijn iOmega StorCenter, eveneens een NAS box. RAID5 voor de disk-config, in totaal 4TB raw capacity, 2,7TB usable capacity. Die backups zijn een manueel gebeuren en doe ik gemiddeld eens per maand, meer als ik veel nieuwe data op de Mac heb gedumpt.
Lokaal is mijn backup systeem dus meer dan redundant, maar dat was nog niet genoeg. Wat als mijn huis in vlammen op gaat? Of wat als er dieven over de vloer komen die alles meesleuren, ook mijn backup devices? Oplossing? De cloud natuurlijk! De volledige Macbook wordt opnieuw permanent naar de cloud gestuurd via CrashPlan. Ook hier kan je spreken over “incremental forever” backups, maar daarop nog eens deduplicatie zodat de upload naar de cloud (de delta’s van daarnet) zo klein mogelijk is.
Om dat allemaal overzichtelijk te houden, is een goede structuur in je folders en disks onontbeerlijk. Anders zit je met zoveel data her en der verspreidt, dat je niet meer weet wat waar zit. Resultaat: dubbels, dubbels en dubbels. En dat kost geld aan opslag, aan tijd, aan storage en aan bandbreedte (want alles moet geupload worden naar de cloud).
Data brengt dus werk met zich mee. Vroeger hadden we ocharme 500MB opslagcapaciteit en daarmee was de kous af. Vandaag zijn terabytes goedkoper dan ooit en staan we niet meer stil bij een gigabyte’je meer of minder. Alles netjes een plaats geven is belangrijk en houdt de boel handelbaar, maar wat ik nog veel liever zou hebben, is een complete indexering van al mijn data.
Indexeer al mijn bestanden. Dan kan ik zoeken op filename en *BOEM* – daar is mijn file. Maar ik wil meer dan dat. Ik wil dat ook alles geïndexeerd word op content. Ik wil niet al mijn filenames onthouden, dat is onbegonnen werk! Maar als ik over een bepaald onderwerp iets zoek, dan kan een index die ook in bestanden kijkt, mij serieus helpen.
Voeg daar nog meer metadata aan toe zoals tijdstippen, exif data, locatie gegevens,… en ga zo maar door, en je krijgt een systeem dat al die data kan doen samenvallen en een correlatie kan aanbieden aan de gebruiker.
Dat zou ik graag hebben, thuis. Dat zou het gemakkelijk maken. En dat bestaat bij mijn weten nog niet voor de consumer markt. Er bestaan wel softwares die dat doen, maar die zijn niet cross-platform, cross-storage-device, cross-… dus dat is niet helemaal wat ik zoek.
Tot wanneer dat mogelijk is, zit er niks anders op dan een goede structuur aanhouden en een nette “flow” te respecteren voor mijn data. Alles heeft zijn plaats, zijn folder, zijn bestemming. Door dat systeem consequent toe te passen, kan ik erg snel iets terugvinden, maar het blijft een taak om dat systeem netjes te volgen.
Hoe doet u dat, al uw data een plaats geven? Welk systeem gebruikt u? Welke software? Welke backups? Neemt u überhaubt wel backups? Consequent? Ik ben eens curieus.

SATA oftewel Serial ATA is verleden tijd. Misschien nog niet direct op de consumer-markt, maar op enterprise level zijn SATA harde schijven op sterven na dood.
Net zoals FATA in het verleden verdween, net zoals FC ook meer en meer een rariteit wordt, zal ook SATA verdwijnen. SAS – Serial Attached SCSI – is betaalbaar geworden waardoor het ook zijn weg vindt naar de lower tier afdeling.
Vandaag bevatten storage systemen SAS (of soms FC) schijven voor de high performance tiers (of SSD’s maar die kosten nog altijd hopen geld) en SATA schijven voor de lower tiers en grote capaciteit (denk 2 of 3TB).Die laatste worden dan gebruikt voor archivering (al zijn daar veel betere oplossingen voor – zoals HDS HCP) of voor backup to disk om dan later naar tape door te sluizen.
SAS zit vandaag al aan 900GB op 10.000RPM en 600GB op 15.000RPM. 2TB SAS is ook beschikbaar, weliswaar op 7.200RPM. SATA schijven zijn altijd 7.200RPM. Een SAS vs een SATA schijf met dezelfde capaciteit en RPM presteert ongeveer 20% sneller. Combineer dat met prijzen die meer en meer vergelijkbaar worden en het wordt logisch waarom SAS stilletjes aan SATA vervangen zal.
IOPS is key. Meer voor minder. Zo simpel is het.

De laatste jaren is er duidelijk een verschuiving gebeurd op gebied van storage  in de IT-wereld (eigenlijk zie je die verschuiving overal hoor, maar aangezien ik zelf in die storage wereld speel, pas ik mijn uiteenzetting daarop toe).
Vroeger ging de discussie over IOPS, over front-end poorten, over FC-disks, over storage processoren,… kortom hardware-technische oplossingen.
Vandaag is dat nog altijd belangrijk, begrijp me niet verkeerd, maar de focus is verschoven. Vandaag gaat de discussie over een “file, content & archive” platform. Een manier om al die (ongestructureerde) data die altijd maar blijft toenemen, weg te schrijven. Actieve data op tier-1 storage, statische data naar een archief. De technische specs en features zijn “an end to a mean” – ze moeten de wensen faciliteren, hoe ze het doen is eigenlijk minder belangrijk.
Het resultaat moet zijn dat de primary – en dus dure – storage niet constant uitgebreid moet worden, dat de backup windows naar omlaag kunnen (gedaan met dag & nacht backuppen) en dat de totale kostprijs van al die data retentie naar omlaag kan.
Weliswaar zonder in te boeten aan functionaliteit! Data moet sneller dan ooit toegankelijk zijn, op zo een makkelijk mogelijke manier, liefst van al door de eindgebruiker, zonder tussenkomst van “IT”. TCO en RTO moeten naar omlaag, performance en easy-of-use moeten naar omhoog.
Waar vroeger de discussie gebeurde met “de mannen van den IT” die dan tegen de “business” vertelden hoe hun data bewaard zou worden, gebeurt de discussie nu met de “business”. De applicatieve kant van het verhaal vertelt wat ze verlangen, wat ze nodig hebben en hoe ze het willen en “de mannen van den IT” moeten zich daar naar schikken.
Een uitdaging? Uiteraard. Maar niet onoverkomenlijk hoor. Het moeilijkste stuk is de mind-change. Mensen uit hun comfort-zone halen en out-the-box-thinking toepassen.
Toch?

We zijn nu twee weken verder en ondertussen ben ik al vlotjes ondergedompeld in de storage wereld van Hitachi Data Systems. Hun portfolio is niet zo divers als bijvoorbeeld die van EMC, maar ze bouwen steeds verder op bestaande onderdelen, waardoor heel veel modulair werkt en er weinig producten elkaar “overlappen”.
Hierdoor zie je ook dat features die bij andere vendors normaliter gespaard blijven voor enterprise storage, door de modulariteit van de HDS-portfolio toch doorsijpelen naar de midrange oplossingen. Ik denk aan active-active symmetric controllers, SSD’s van de snelste vorm, talloze upgrade en uitbereidingsmogelijkheden, tiering,…


Eind deze maand zak ik af naar de suburbs van Londen voor een doorgedreven training van de midrange storage systemen – AMS – Adaptable Modular Storage. Verwacht je dus maar aan een resem storage related blogposts.

Velen zijn mij al voorgegaan (onder andere mijn wederhelft) en één voor één hebben ze mij positieve feedback gegeven. Vanaf november word ik ook Mobiele Viking! Mijn nieuwe werkgever zorgt wel voor GSM en telefonie, maar mobiel internet zit niet standaard inbegrepen in het bedrijfsabonnement.
Als je kijkt naar de tarieven die Belgacom en Mobistar hanteren, kan ik voor dat geld een eigen SIM-kaart aanvragen met privé GSM nummer (dus niet meer van het werk) en heb ik méér data volume per maand! Ter illustratie, mijn huidige werkgever betaalt als ik me niet vergis 17€ eBTW voor 750MB data. Bij Mobile Vikings heb je voor 15€ iBTW 2GB data, 1000 sms’jes en iets meer dan een uur belminuten. Ruimschoots voldoende voor mij!
En voor KBC klanten is er nog meer goed nieuws: ze hebben samen met Mobile Vikings een actie op touw gezet waardoor je een herlading van 15€ krijgt (en gratis een SIM-kaart als je geen nummeroverdracht doet zoals ikzelf). Profiteer ervan, de “code” zit in uw netbanking onder berichten.
Voor al wie nog geen Viking is en dit graag wil worden (en geen klant is bij KBC), sta me toe om reclame te maken voor mezelf: als u klant wordt via mijn referral link, krijg ik een herlading gratis. Alvast bedankt!
 

Ik heb het al ontelbare keren gezegd en geschreven: er is niets belangrijker dan een goede backup als het aankomt om computer problemen. En zeker nu dat meer en meer mensen het digitale leven ontdekken: digitale fototoestellen, digitale videocamera’s, e-mail, muziek, rekeninguitschrijften, facturen,… you name it en het is beschikbaar in digitale vorm. In mijn Macbook heb ik slechts 250GB ter beschikking (waarvan een goede 40GB overblijft) en maak ik gebruik van een Western Digital Mybook schijf van 500GB. Die schijf wordt vooral gebruikt voor Time Machine backups en een paar *.dmg bestanden die ik niet elke dag nodig heb, maar die ik toch wil bijhouden voor eventuele herinstallaties.
Mijn muziek, die staat volledig op de Macbook voor de simpele reden dat ik altijd en overal mijn muziek bij me wil (en omdat mijn Macbook ook dienst doet als virtuele DJ configuratie), maar mijn volledige fotocollectie moet niet altijd mee. Die zou ik op de 500GB externe schijf kunnen bijplaatsen, maar daarop staan al de Time Machine backups en als zowel je backup als je originele kopie op dezelfde schijf staan, ontgaat het voordeel van de backup mij grotendeels.
Ja, ik heb een Windows Home Server met 1.3TB opslag draaien, maar die dient enkel voor de Windows machines te backuppen en o.a. mijn Technet images op te stockeren. En trouwens, Mac en Windows – dat is niet de perfecte combinatie en daarom hou ik die twee werelden graag gescheiden. Mijn NAS van 1TB zit voor 80% vol met backups van zowel muziek als video, dus dat is ook geen optie. En dat ding is trouwens veel te traag om als harde schijf te gebruiken vanwaar je wil werken (ik denk maar aan iMovie projecten lanceren vanop die schijf… brrrr).
Dus was er de “need” voor extra opslag. De prijzen een beetje volgen, aanbiedingen checken. Niets dat me kwa design kon boeien oftewel veel te duur was naar mijn zin. Maar vandaag viel mijn oog op een promotie van HCW op de Lacie externe schijven designed by Neil Poulton. Een zwarte vierkante doos met een blauwe LED-strip onderaan, zonder hatelijke ventilator die lawaai maakt. Ideaal! En aangezien de prijs toch wel 20€ goedkoper is dan elders, dus was de keuze redelijk snel gemaakt.

Vrijdag zouden ze moeten toekomen, mijn 2 Lacie’s van 1TB elk – goed voor een totale capaciteit van 2TB (ah ja, 1+1 = 2), genoeg om de komende maanden safe te zitten. Ik heb mij terwijl ook een docking station voor mijn iPod Touch besteld, kwestie dat ik die snel kan aansluiten op de Mac en niet altijd moet prutsen met die kabel – voor die 3€ dat dat maar kost.

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑