Telling stories for a living

Category: Social Media (Page 1 of 2)

Dit Was 2018

Terwijl ik dit schrijf, gaan we de allerlaatste namiddag van 2018 in. Het jaar is echt wel voorbij gevlogen, want het voelt aan alsof ik nog maar net nieuwejaarswensen overgemaakt heb en morgen doen we het allemaal weer helemaal opnieuw.

2018 was eigenlijk een goed jaar voor mij.

Zowel op persoonlijk als professioneel vlak ben ik een betere versie van mezelf geworden zonder noemenswaardige tegenslagen en als we eerlijk zijn, dan tekenen we daar toch allemaal voor bij de start van een nieuw jaar nietwaar?

Enfin. Genoeg proloog. Tijd om het lijstje van begin dit jaar erbij te nemen en ook ineens een nieuw lijstje voor 2019 op te stellen!

  • Ik werk nog steeds met heel veel graagte bij Microsoft en hoop daar nog heel wat leuke tijden te mogen beleven!
  • Op sportief vlak was 2018 eigenlijk een grote ramp. Ik kan het aantal loopjes dat ik deed op twee handen tellen en dat staat in schril contrast met 2017! Werk aan de winkel!
  • Muziek ging wel goed: Rock Werchter, The Ark voor de tweede keer, twee dagen Tomorrowland, Foo Fighters in het Sportpaleis, Peter Bence in Rome en nog wat ander leuks dat ik ongetwijfeld vergeet mee te geven. Meer van hetzelfde voor 2019 graag!
  • Er zijn dit jaar vooral mensen bijgekomen in mijn “circle of trust” en dat is een fijn gevoel! De vaste waarden bleven behouden en er ging niemand uit. Dikke vette win!
  • Extra doelen zoals meer lezen en vooral meer sporten (roeien en fietsen) heb ik niet gehaald, maar die gaan de lijst voor 2019 zonder twijfel halen en binnen een jaar afgevinkt worden. Promise!
  • Wat wel is gelukt is een pak minder TV kijken. Ik kijk nog naar twee programma’s – omgerekend dus 2u per week. Netflix en Youtube samen nog eens een uur of zes per week dus helemaal goed. Check!
  • Ik zag weer wat plekjes van de wereld en bezocht twee keer de USA (Seattle en Las Vegas), deed van weekendjes naar Nederland en ging op citytrip naar Rome. En met The Ark deed ik van tussenstops in het zuiden van La France, Ibiza, Mallorca en Barcelona.

De goede voornemens voor 2019:

  • Work hard. Play hard. Ik doe dat al goed en ik ga dat gewoon verder zetten.
  • Op loopvlak ben ik alvast ingeschreven voor de Antwerp 10 Miles 2019 en als het wat meezit doe ik er in de tweede helft van 2019 een halve marathon bij.
  • Een keer per week naar de fitness en een keer per week roeien of fietsen naast al dat lopen zou mooi meegenomen zijn.
  • Ergens in september ben ik met behulp van goede professionele support eindelijk aan dat beter eten en vetmassa verliezen begonnen en ik durf te zeggen dat dat helemaal on track zit. Bijna halfweg van het vooropgesteld doel en als ik de voorgaande sportieve voornemens er nog bijpak gaat die Sagrada Famialia eindelijk uit te steigers geraken ;-).
  • 24 boeken lezen in 2019 – dat zijn er twee per maand. Moet toch een haalbare kaart zijn mijn gedacht?
  • 2018 was ook het jaar dat ik begon te podcasten samen met Stijn van Stijn’s Thoughts. Die podcast noemt “One For The Road” en zit ondertussen al aan aflevering zes. De routine begint erin te komen, de techniek staat op punt en dus is het nu een kwestie van harder, sterker, groter, sneller,… te doen op vlak van content. Check it out in uw favoriete podcast app of via SoundCloud.

Voila. De recap is achter de rug. De plannen voor het nieuwe jaar zijn gesmeed.

Dan rest er mij enkel nog een vette, welgemeende dankuwel voor jullie bezoekjes op mijn blog. Het doet altijd plezier dat mijn schrijfsels ook anderen kunnen entertainen!

Alvast een goede en gezonde start van 2019 gewenst!

Tot in den draai…

Road To 10K – Done!

Wie mijn instagram feed volgt, heeft al meermaals de hashtag #RoadTo10K zien voorbijkomen. Niks meer of niks minder dan het aangeven van mijn persoonlijk doel tijdens mijn loopsessies, namelijk 10 kilometer kunnen lopen.
Toen ik elf maanden terug mijn eerste stappen zette in dit avontuur, had ik nooit durven dromen dat het me zou lukken om 10km te lopen zonder te wandelen of te rusten. 5km was mijn doel en ik zou al uitermate tevreden zijn als dat zou lukken.
Het is dus met enige trots dat ik kan zeggen dat ik gisteren voor het eerst 10km gelopen heb en dus mijn oorspronkelijk doel verdubbeld heb. Over een stretched goal gesproken ;-).
10K Runner
De app die je rechts op de foto kan zien is trouwens 10K Runner van Fitness22. Ik heb verschillende apps geprobeerde voorbije 11 maanden en de apps van Fitness22 zijn “blijven plakken”. Ik begon met de gratis 5K versie en zodra dat doel bereikt was, kocht ik de betalende 10K versie.
Een paar maanden later heb ik die app dus “uitgelopen” en is het weer tijd voor iets nieuws. Die nieuwe app(s) heb ik ondertussen al gevonden en geïnstalleerd, maar ik wil ze eerst een paar keer testen alvorens ik er hier iets over drop.
Take-away van dit kortverhaal?
Niks is onmogelijk!
Geloven in jezelf, ook wanneer niemand anders dat doet en vooral blijven gaan!
Niet plooien!
Ik weet heel zeker dat moest je een jaar geleden een rondvraag gedaan hebben bij mensen die me kennen en gevraagd had wat de kans was dat ik vandaag, 11 maanden later, 10km zou lopen, dat +95% je gek had verklaard (de andere 5% zijn gewoon lief ;-)) en toch… toch deed ik het!

“What we can or cannot do, what we consider possible or impossible, is rarely a function of our true capability. It is more likely a function of our beliefs about who we are.” – Anthony Robbins.

Coldplay In Brussels

De voorbije jaren heb ik één, misschien twee Rock Werchter edities gemist en tot mijn grote spijt was daar de editie van 2011 bij.
Dat jaar stond Coldplay als headliner geprogrammeerd en afgaand op verhalen van zij die erbij waren, heb ik toen een bangelijk goed optreden gemist. De latere DVD-release van die tour (je weet wel, met die piano in al die leuke kleurtjes) bevestigde alleen maar dat ik inderdaad mijn afspraak gemist had! Ik krijg nog altijd kippenvel over mijn ganse lijf als ik Viva La Vida in de live versie hoor en het publiek hoor meezingen… “whohohoo hohoo hooooo”.
Kippenvel momentje vanaf 3:12 ongeveer!

Toen heb ik gezworen dat ik bij een herkansing niet zou twijfelen en alles zou doen om tickets vast te krijgen en zo geschiedde: Coldplay maakte twee weken terug zijn tourdata bekend en België stond ein-de-lijk op de lijst!

De Ticketverkoop

Vorige vrijdag om 10u was het zo ver: de ticketverkoop ging open en afgaand op social media zou de vraag hoger zijn dan het aanbod. Afgesproken met een collega die ook wou gaan om te proberen tickets te scoren. Beide zowel via de pc als via de smartphone ingelogd en aanschuiven in de virtuele queue, want zo gaat dat tegenwoordig met concerten.
Ik verwachtte me al aan een Tomorrowland-like situatie want toen ik rond een uur of acht ‘s morgens keek, stond de queue al te draaien wegens grote vraag naar tickets. Dat voorspelde dus weinig goeds…
Door de files naar kantoor geracet met de smartphone al in de queue om tegen 9u50 op bureau toe te komen. Macbook per direct open gezwierd en ook daar ingelogd.
Ready, set en go!
De klok tikte 10u aan en er gebeurde niets. De queue ging verder en volgens de tijdsindicatie zou ik 30 tot 60 minuten moeten wachten om mijn kans op tickets te wagen.
Bij de collega was het vantzelfde, ook al was zij voor mij ingelogd. Op de smartphone ging de queue trouwens altijd een paar stapjes sneller vooruit, zowel bij mij als bij haar. Ik weet niet of dat een impact heeft op het latere verloop, maar het kan een tip zijn voor toekomstige concerten.
coldplay-a-head-full-of-dream-2017-tour-dates-tickets-info-750x1060
Iets na half elf ging de virtuele deur voor mijn collega open en kon ze tickets kopen. Spijtig genoeg kreeg zij de melding dat de “standing tickets” al uitverkocht waren en wees nu eerlijk: wie wil er nu zitplaatsen bij een concert van Coldplay waar je van links naar rechts wil kunnen springen op de muziek van Chris en co?

Eureka!

Enkele minuten later kreeg ik ook mijn kans (zowel bij haar als bij mij enkel op de smartphone, de computers zaten op dat moment nog in de queue) om tickets te kopen. Tot onze verbazing kon ik wél nog kiezen voor “standing tickets” wat ik dan ook deed met het gekende resultaat: ondergetekende zit op 21 juni 2017 in het Koning Boudewijn Stadion voor wat nu al de boeken in gaat als een van de hoogtepunten van 2017!
Een derde collega die ook aan het proberen was had minder geluk. Alles uitverkocht! Gelukkig had Coldplay nog een verrassing achter de hand onder de vorm van een tweede concert op 22 juni. Daar waren echter betaalproblemen, want met verschillende kredietkaarten lukte de betaling niet. Pas na enkele uren proberen ging het alsnog en had hij ook zijn tickets voor de tweede dag.

Stressmomentje

Goed voorbereid als ik was, had ik de dag voordien al eens gecheckt hoe de site van Ticketmaster in elkaar zat, of ik mijn login gegevens nog wist, wat de betaalopties waren enz.
Ik had het fantastische idee om te gaan voor een overschrijving als betaalmiddel omdat ik zo zou vermijden dat een fuck-up van de betaling (op die manier heb ik TML13 gemist – bedankt PayLogic) mij terug achteraan in de queue zou gooien.
Echter dat was buiten het concert van Coldplay gerekend, want nadat ik de tickets gekozen had en naar de betaling ging, had ik enkel keuze uit Bancontact of Kredietkaart! Paniek alom, want ik had mijn kaartlezer natuurlijk niet bij!
De betaalsite gaf me de optie om de app van KBC te gebruiken ter verificatie van mijn krediet kaart, maar aangezien ik op mijn iPhone bezig was, impliceerde dat switchen tussen Safari en de KBC app. Arghhh! Als dat maar goed gaat, want anders is een tweede TML13 scenario alsnog een feit!
Gelukkig liep alles gesmeerd (dank u KBC voor de beste mobiele banking app ever!) en zaten de tickets niet veel later in mijn mailbox.
En nu rest er me nog maar één ding: aftellen tot 21 juni 2017… nog 256 dagen te gaan. 256 dagen om Coldplay door de speakers te knallen zodat alle nummers vers in het geheugen gegrift staan.
Dat het een feestje wordt… Whohohoo hohoo hooo!

KBC Explore

Begin deze week was ik samen met enkele collega bloggers te gast bij KBC te Leuven (very nice building on the inside btw) om een voorproefje te krijgen van de KBC Explore app die kadert in het Superprestige verhaal dat je eerder al op mijn blog kon volgen.
Zonhoven / Ruddervoorde
De tickets voor Zonhoven en Ruddervoorde zijn de deur uit en zouden, als het goed is, vandaag bij de gelukkige winnaars in de brievenbus moeten gevallen zijn. Bij de tickets zitten ook enkele iBeacons (kostprijs ongeveer €50 per stuk dus feel really special). In combinatie met de KBC Explore app gaan deze iBeacons je toelaten om je favoriete veldrijder te volgen op het parcours! How cool is that?!
Met andere woorden: degene die pintjes haalt, weet precies wanneer hij of zij terug moet zijn om zijn favoriet te zien voorbij spurten! Genius!
KBC
Find My Friends
De Explore app laat je ook toe vriendjes te worden met andere mensen (op basis van je naam + postcode) en op die manier elkaar te kunnen terugvinden tijdens het veldrijden. Of tijdens de festivals komende zomer. Of tijdens gelijk welk event waar massa’s volk rondloopt dus. Eigenlijk is het identiek aan “Find My Friends” van Apple, maar met als groot verschil dat dit cross-platform werkt. Androidians en Apple-fans kunnen elkaar dus tracken als ze dan wensen.
iBeacons
Die iBeacons kan je ook gebruiken om je sleutels snel terug te vinden (KBC stuurt een sleutelhangertje bij op maat van de iBeacon) of bijvoorbeeld om je mini-me snel terug te vinden in een kindermassa (Blankenberge strand in de zomer bijvoorbeeld ;)). Uiteraard gaat KBC op termijn meer doen met iBeacons en is dit een test-project om te kijken hoe mensen ermee omgaan. Denk maar aan een welkomstboodschap als je je lokaal KBC-kantoor binnenstapt bijvoorbeeld.
Dus aan de winnaars van de tickets: vergeet uw Explore app niet te downloaden en te installeren op uw smartphone! De app kan elke dag opduiken in uw App / Play store!
Was u niet bij de gelukkigen, maar heb je wel interesse in tickets voor komende Superprestige wedstrijden? Keep a close eye on my blog 🙂.

The Switch

So I wrote earlier on that I pursued a new job remember? Well, actually I didn’t leave the company that I’m working for – Avnet Technology Solutions to be complete – but I did switched jobs within the company.
When I joined Avnet back in November 2011, I was engaged as Presales Consultant for Hitachi Data Systems. After two and a half years, I felt the need to take up a new challenge and Lady Fortuna must like me a lot because Avnet was appointed as new distributor for EMC². Some of you might remember that I was already submersed in the EMC² brand before I joined Avnet, so for me it was the obvious choice to return to my first storage love :).
Do note that the above took place around the end of March (which accidentally collides with the period things went silent over here… look for the overlap ;)), which means I’m well into my second quarter with EMC² at Avnet.
The first quarter was an exciting and fun roller coaster ride since the team was still in start-up phase and I was the first dedicated team member. This meant that I was wearing different caps, pushing lots of work hours, but at the same time deep diving into a lot of aspects of the channel business that were unknown to me before. Of course I had backing of general sales teams, trained back office teams and an enthusiastic vendor team to get the train on the rails / thanks folks – you know who you are!
Today our dedicated team counts three members and we are catching a lot of momentum, pushing our boundaries every single day, going the extra mile and sometimes even further. Work hard, play hard would be a good way to summarize the team that’s oozing ambition, motivation and has a high “Getting Things Done” mentality.
So there you have it. Unexpected has returned to his roots and of course, I’ll be sharing my adventures through my known social media hubs. Things you can expect me to blog about on a rather short timeframe are:

  • XtremIO – the king of flash!
  • ScaleIO – elastic converged storage.
  • VNXe3200 – the all new entry-level unified storage solution that will disrupt the market!
  • VSPEX – proven infrastructure and how this can add value to a proposition selling solutions, not products.

Stay tuned for more madness!
PS: yes this post was written in English. That’s because I’m also participating in an EMC² program in which I’m stimulated to share all my experiences with my audience. Since I can reach more people in English, I will write all my EMC related blogs in Shakespeare’s language ;).

Pocket Stats

Het einde van 2013 is in zicht en dat is altijd een leuk moment om eens achteruit te kijken. De mensen van Pocket deden net hetzelfde en stuurden me wat statistische informatie omtrend mijn gebruik van hun app.
Interesting to say the least!
pocketstats
Effe inzoomen geeft het volgende…
pocketstats1
pocketstats2
U moet weten dat ik Pocket voor 75% op mijn iPhone gebruik, voor 20% op mijn iPad en de overige 5% zich op mijn Mac afspeelt. Met andere woorden, ik staar enorm veel naar mijn mobiele toestellen!

Collaboration – An Hitachi Content Platform Story

Vorige week zat ik rond deze tijd ook in mijn bureau. Niet om een artikel voor mijn blog neer te pennen, wel om de laatste hand te leggen aan mijn presentatie voor een seminarie van een partner.
Securelink organiseerde vorige week zijn jaarlijks seminarie waarop zij hun klanten bij een hapje en een drankje uitnodigen om een kijkje te komen nemen naar de oplossingen die ze kunnen aanbieden. Place to be was “Autoworld” te Brussel, ongetwijfeld bekend bij iedereen die een voorliefde heeft voor gemotoriseerde voertuigen. IT en auto’s – kan het nog beter worden?
Het concept was als volgt: een viertal keynote speakers kwamen praten over een onderwerp in hun vakgebied en tussen die keynotes was er de mogelijkheid voor de klanten om flightcases te bezoeken. Flightcases waren in dit geval de vendors waar Securelink mee samenwerkt en uit welke portfolio’s zij kunnen putten om hun klanten oplossingen aan te reiken.
Een van die vendors is Hitachi Data Systems en laat dat nu ook de vendor zijn voor wie ik tewerkgesteld ben bij Avnet (distributeur). Er werd mij gevraagd om de HDS-flightcase in te vullen met een “oplossing” én ik had een tijdslot van 20-25 minuten (zonder Q&A).
Let op het woord “oplossing” in de vorige zin: het was niet mijn bedoeling om een “feats & speeds” presentatie te geven – geen pure bits & bytes, benchmarks en cijfers op de mensen loslaten. Per slot van rekening kwamen er verschillende profielen naar het seminarie en wou ik zoveel mogelijk mensen kunnen adresseren met mijn verhaal.
Storytelling
Ik zocht een use-case waarin zoveel mogelijk mensen zich zouden herkennen om zo hun interesse te triggeren. Die use-case vond ik bij Microsoft Sharepoint, de reden waarom mensen naar zulk platform migreren (of plannen hebben om dat te doen) en welke pitfalls dat met zich meebrengt. Die pitfalls kunnen aangepakt worden met behulp van ons Hitachi Content Platform (HCP) en zo was mijn story geboren.
Omdat mijn verhaal al in het teken van “collaboration” stond, heb ik er nog een tweede use-case aangehangen: Dropbox-like functionaliteit binnen een enterprise omgeving aanbieden zonder in te boeten aan de strikte veiligheidsnormen die bedrijven (of wetgevers) zichzelf opleggen. Say hello to the HCP Anywhere platform!
Met dat ik een heuse “story” bedacht had, liep ik tegen de beperkingen van MS Powerpoint aan. Moeilijk gaat uiteraard ook, maar waarom moeilijk doen als er alternatieven zijn. Ik had er in het verleden al enkele keren mee gespeeld voor niet-professionele doeleinden en nu zag ik de kans om Prezi in te schakelen voor mijn “daytime job”.
Collaboration – An Hitachi Content Platform Story by Tim Verbist was geboren.
Het eindresultaat is organisch gegroeid met vallen en opstaan, met dry-runs op verschillende profielen om te zien wat werkt en wat niet werkt én met constructieve feedback van collega pappenheimers – waarvoor dank, u weet wie u bent!
Ik heb er redelijk wat tijd in gestoken, maar het resultaat mag gezien worden en na het seminarie kan ik zonder schroom zeggen dat het zijn doel meer dan bereikt heeft. De mensen die kwamen luisteren en geen voorkennis hadden over het product, noch over de problematiek die ik aankaartte, waren na een dikke twintig minuten volledig mee in mijn verhaal. De feedback was lovend en ik was tevreden.
Conclusie
Over het seminarie zelf kan ik bondig zijn: het was af. Perfecte omgeving, perfecte aankleding, goede catering, interessante sprekers en een grote opkomst. Info Security & Storage Expo hebben er een klein broertje bij! Als u er dit jaar niet bij was, zou ik als de bliksem klant worden bij Securelink om uw ticketje voor volgend jaar veilig te stellen ;-).
Securelink Checkup Seminar - HDS
Securelink Checkup Seminar - HDS
Voor de geïnteresseerden: mijn Prezi staat online beschikbaar. Het verhaal dat ik vertel zit er natuurlijk niet bij, maar dat kan altijd opgelost worden met een frisse pint en een plezante locatie :-)!

A Twitter Exit

Ik zag vandaag op het blog van Lilith dat ze de brui aan Twitter gaf:

Lang verhaal kort: als ik een deel van de luttele 24 uur die ik per dag ter mijner beschikking heb vrijwillig zit te besteden aan het lezen van geneut van de allerbeste stuurlui die ooit aan wal hebben gestaan in combinatie met een eindeloze meningenstroom waar ik eigenlijk bijzonder weinig aan heb, dan ben ik volgens mij verkeerd bezig. So I quit. Please RT.

Spijtig om haar te zien gaan, maar anderzijds onderschrijf ik volledig wat ze zegt. Twitter is mainstream geworden en de “chatters” hebben er hun weg naar gevonden.
Vroeger was het allemaal beter. Damn, I’m getting old.
In den beginne was het een select clubje dat op Twitter vertoefde. Nerds, geeks en early adoptors galore zeg maar. Ik spreek 2008-2009, toen Twitter al 2-3 jaar bestond, maar er nog bijzonder weinig mensen op het medium zaten.

twitter

2010 was in mijn Twitter-geschiedenis het beste jaar. Meer gebruikers en dus meer “conversations”, maar wel volledig in het concept van wat Twitter moest voorstellen. Een broadcast netwerk zeg maar, geen “chatbox” waar mensen hun gal spuwen op alles en iedereen, meestal zonder enige kennis van zaken.
Het is dat laatste waar Lilith in haar blogpost naar verwijst en eigenlijk heeft ze gelijk. Ik merk het fenomeen ook al een tijdje op en merk bij mezelf op dat ik het medium meer en meer negeer omdat ik me er aan erger. Of beter gezegd, ik negeer het “chatbox” gepeupel en ben selectiever in wie ik volg. En eens je dat doet, moet je toch toegeven dat het wel degelijk een waarde heeft, dat Twitter platform.
Nieuws kan niet heter van de naald zijn dan op Twitter. Must-read-artikels die ik vroeger in mijn RSS feeds ging zoeken, vind ik vandaag terug op Twitter. Lees ik ze niet onmiddellijk, dan dump ik de link in mijn Pocket App en lees ik het later wel. RSS is dood, Google had het volgens mij bij het rechte eind.
Neen, ik ga Twitter nog niet direct de rug toekeren. Wel ben ik selectiever in wie ik volg / lees en hou ik op regelmatige basis grote kuis in mijn lijstjes. Ik kan het u ten zeerste aanraden.
Tot op Twitter?

#KloutParty Aftermath

Gisteren stond de allereerste Klout Party in België op het programma en dat heeft de sociale mediawereld geweten. Zoals gewoonlijk was er veel lawaai (kan het ook anders met @ransbottyn als drijvende kracht achter dit gebeuren?) en werden er al snel twee “kampen” opgericht: zij die “pro” waren en uiteraard, zij die “contra” waren.
De belangrijkste, negatieve opmerkingen die ik zag passeren op Twitter waren:

  • … dat het een schande is dat er een virtueel “klassesysteem” opgezet wordt
  • … dat mensen die er naartoe gingen simpele zieltjes of “sukkelaars” waren en van “bazenpoeperij” deden bij de organisatie (?)
  • … dat gans dit gebeuren enkel en alleen in dienst van @ransbottyn zijn CV staat

Kortom: ge wilt er niet gezien of ermee geassocieerd worden, want dan vind je jezelf beter dan al de rest (sociale media elite – uhu!) of je bent een onnozelaar die als een kudde in het gareel van hoeder Cain loopt. Right.
Om eerlijk te zijn: allemaal een hoop geblaat en weinig wol, die negativisten.
Ja, bij inschrijving was er inderdaad een “opdeling” en werd de toegang bepaald aan de hand van je Klout score. Buzz genereren heet zo iets, en buzz krijg je van zowel positieve als negatieve feedback ;-).
Op het event zelf was daar helemaal niks van te merken en mocht iedereen, onafhankelijk van zijn/haar score, van alles proeven.
In mijn ogen een ludieke manier van Cain en de zijnen om Klout wat ruchtbaarheid te geven en er tegelijkertijd eens goed mee te lachen.
Merk trouwens ook op dat IEDEREEN zich kon inschrijven. Geen speciale connecties of vriendjes nodig ;-).
Hoe heb ik de eerste Klout Party ervaren?
Als een leuk event waar ik veel oude bekenden tegen het lijf gelopen ben, waar ik enkele nieuwe gezichten heb kunnen plakken op Twitter-profielen en waar ik, zonder gezever of enige verplichting tot het maken van reclame of “buzz”, kon genieten van food & drinks. Of ik nog terug ga als ze er nog eentje opzetten?
Natuurlijk wel! Waarom ook niet?
Gin & Tonic #Kloutparty
27/8/2013 #KloutParty
Kloutparty
Cameraman #KloutParty
Misschien moeten de moraalridders van de sociale media die zichzelf duidelijk veel serieuzer nemen dan degenen die ze uitspuwen via diezelfde sociale media (ziet u de grap hier ook van in?) de volgende keer eens afkomen, een frisse pint of Gin Tonic achterover kappen en vaststellen dat ze zich stiekem toch wel geamuseerd hebben tussen al die “elite” ;-).
En blijkt zo een event toch echt uw ding niet? No problem. Leven en laten leven is een mooie mindset mijn gedacht.
Tot het volgende feestje! En dat mag gerust bij Kube8 zijn, ahzo een tof dakterras :-).
PS: Voor zij die geen benul hebben waarover Klout en de party gaan: lees mijn vorige blogposts er eventjes op na.
PS2: Een Storify met instagram foto’s van op het feestje.

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑