This Is What It Feels Like van Armin Van Buuren, maar dan de “classical” versie.
httpv://www.youtube.com/watch?v=QzH42h7ekpY
Mooi!
Category: Internet (Page 4 of 16)
Check de “moves” in onderstaand filmpje.
Awe-some!
De muziek kende ik al en is van de hand van Parov Stelar, een must-check als je er nog nooit eerder van gehoord hebt. Ondertussen genieten van onderstaand filmje en de bijhorende aanstekelijkheid om zelf te dansen.
httpv://youtu.be/5ueJ4-lTa1s
Vorige week zat ik rond deze tijd ook in mijn bureau. Niet om een artikel voor mijn blog neer te pennen, wel om de laatste hand te leggen aan mijn presentatie voor een seminarie van een partner.
Securelink organiseerde vorige week zijn jaarlijks seminarie waarop zij hun klanten bij een hapje en een drankje uitnodigen om een kijkje te komen nemen naar de oplossingen die ze kunnen aanbieden. Place to be was “Autoworld” te Brussel, ongetwijfeld bekend bij iedereen die een voorliefde heeft voor gemotoriseerde voertuigen. IT en auto’s – kan het nog beter worden?
Het concept was als volgt: een viertal keynote speakers kwamen praten over een onderwerp in hun vakgebied en tussen die keynotes was er de mogelijkheid voor de klanten om flightcases te bezoeken. Flightcases waren in dit geval de vendors waar Securelink mee samenwerkt en uit welke portfolio’s zij kunnen putten om hun klanten oplossingen aan te reiken.
Een van die vendors is Hitachi Data Systems en laat dat nu ook de vendor zijn voor wie ik tewerkgesteld ben bij Avnet (distributeur). Er werd mij gevraagd om de HDS-flightcase in te vullen met een “oplossing” én ik had een tijdslot van 20-25 minuten (zonder Q&A).
Let op het woord “oplossing” in de vorige zin: het was niet mijn bedoeling om een “feats & speeds” presentatie te geven – geen pure bits & bytes, benchmarks en cijfers op de mensen loslaten. Per slot van rekening kwamen er verschillende profielen naar het seminarie en wou ik zoveel mogelijk mensen kunnen adresseren met mijn verhaal.
Storytelling
Ik zocht een use-case waarin zoveel mogelijk mensen zich zouden herkennen om zo hun interesse te triggeren. Die use-case vond ik bij Microsoft Sharepoint, de reden waarom mensen naar zulk platform migreren (of plannen hebben om dat te doen) en welke pitfalls dat met zich meebrengt. Die pitfalls kunnen aangepakt worden met behulp van ons Hitachi Content Platform (HCP) en zo was mijn story geboren.
Omdat mijn verhaal al in het teken van “collaboration” stond, heb ik er nog een tweede use-case aangehangen: Dropbox-like functionaliteit binnen een enterprise omgeving aanbieden zonder in te boeten aan de strikte veiligheidsnormen die bedrijven (of wetgevers) zichzelf opleggen. Say hello to the HCP Anywhere platform!
Met dat ik een heuse “story” bedacht had, liep ik tegen de beperkingen van MS Powerpoint aan. Moeilijk gaat uiteraard ook, maar waarom moeilijk doen als er alternatieven zijn. Ik had er in het verleden al enkele keren mee gespeeld voor niet-professionele doeleinden en nu zag ik de kans om Prezi in te schakelen voor mijn “daytime job”.
Collaboration – An Hitachi Content Platform Story by Tim Verbist was geboren.
Het eindresultaat is organisch gegroeid met vallen en opstaan, met dry-runs op verschillende profielen om te zien wat werkt en wat niet werkt én met constructieve feedback van collega pappenheimers – waarvoor dank, u weet wie u bent!
Ik heb er redelijk wat tijd in gestoken, maar het resultaat mag gezien worden en na het seminarie kan ik zonder schroom zeggen dat het zijn doel meer dan bereikt heeft. De mensen die kwamen luisteren en geen voorkennis hadden over het product, noch over de problematiek die ik aankaartte, waren na een dikke twintig minuten volledig mee in mijn verhaal. De feedback was lovend en ik was tevreden.
Conclusie
Over het seminarie zelf kan ik bondig zijn: het was af. Perfecte omgeving, perfecte aankleding, goede catering, interessante sprekers en een grote opkomst. Info Security & Storage Expo hebben er een klein broertje bij! Als u er dit jaar niet bij was, zou ik als de bliksem klant worden bij Securelink om uw ticketje voor volgend jaar veilig te stellen ;-).
Voor de geïnteresseerden: mijn Prezi staat online beschikbaar. Het verhaal dat ik vertel zit er natuurlijk niet bij, maar dat kan altijd opgelost worden met een frisse pint en een plezante locatie :-)!
Ik zag vandaag op het blog van Lilith dat ze de brui aan Twitter gaf:
Lang verhaal kort: als ik een deel van de luttele 24 uur die ik per dag ter mijner beschikking heb vrijwillig zit te besteden aan het lezen van geneut van de allerbeste stuurlui die ooit aan wal hebben gestaan in combinatie met een eindeloze meningenstroom waar ik eigenlijk bijzonder weinig aan heb, dan ben ik volgens mij verkeerd bezig. So I quit. Please RT.
Spijtig om haar te zien gaan, maar anderzijds onderschrijf ik volledig wat ze zegt. Twitter is mainstream geworden en de “chatters” hebben er hun weg naar gevonden.
Vroeger was het allemaal beter. Damn, I’m getting old.
In den beginne was het een select clubje dat op Twitter vertoefde. Nerds, geeks en early adoptors galore zeg maar. Ik spreek 2008-2009, toen Twitter al 2-3 jaar bestond, maar er nog bijzonder weinig mensen op het medium zaten.
2010 was in mijn Twitter-geschiedenis het beste jaar. Meer gebruikers en dus meer “conversations”, maar wel volledig in het concept van wat Twitter moest voorstellen. Een broadcast netwerk zeg maar, geen “chatbox” waar mensen hun gal spuwen op alles en iedereen, meestal zonder enige kennis van zaken.
Het is dat laatste waar Lilith in haar blogpost naar verwijst en eigenlijk heeft ze gelijk. Ik merk het fenomeen ook al een tijdje op en merk bij mezelf op dat ik het medium meer en meer negeer omdat ik me er aan erger. Of beter gezegd, ik negeer het “chatbox” gepeupel en ben selectiever in wie ik volg. En eens je dat doet, moet je toch toegeven dat het wel degelijk een waarde heeft, dat Twitter platform.
Nieuws kan niet heter van de naald zijn dan op Twitter. Must-read-artikels die ik vroeger in mijn RSS feeds ging zoeken, vind ik vandaag terug op Twitter. Lees ik ze niet onmiddellijk, dan dump ik de link in mijn Pocket App en lees ik het later wel. RSS is dood, Google had het volgens mij bij het rechte eind.
Neen, ik ga Twitter nog niet direct de rug toekeren. Wel ben ik selectiever in wie ik volg / lees en hou ik op regelmatige basis grote kuis in mijn lijstjes. Ik kan het u ten zeerste aanraden.
Tot op Twitter?
Wow. Wow. Wow. Must see!
Bekijk onderstaande reportage. Het gaat over een Canadese familie die terug in de tijd keert en alle hedendaagse technologie achter zich laat.
httpv://www.youtube.com/watch?v=JFQ1AE_Ewcc
Telenet heeft een subsite online geplaatst waarin ze uitleggen waar ze staan met hun (lees: dat van Mobistar) mobiel netwerk, wat ze de komende maanden en jaren van plan zijn en hoe ze vandaag scoren ten opzichte van Base en Proximus.
Men zegt dat die kwaliteits- en snelheidstesten uitgevoerd worden door een onafhankelijk bureau. Dat geloof ik allemaal wel, maar desondanks trek ik die resultaten toch zwaar in twijfel, puur en alleen gebaseerd op wat ik als klant van alle drie de providers heb ondervonden.
Men zegt daar bijvoorbeeld dat het 3G bereik van Proximus op 99,6% zit, dat van Base op 98,5% landt en dat van Mobistar/Telenet op 98,3% aftekent.
Ter illustratie: ik heb twee gsm’s die ik altijd bij me heb. Eentje privé (iPhone5) en eentje professioneel (BlackBerry Bold). Die laatste zit op het Proximus netwerk terwijl de iPhone eerst op Base (Mobile Vikings) zat, daarna net geen jaar op Telenet (en dus Mobistar) aangesloten was en sinds twee weken ook op het Proximus netwerk zit.
Beroepsmatig bevind ik mij doorheen gans België, maar leg ik de verbinding Deinze-Leuven op dagelijkse basis af. Ik doorkruis gemiddeld drie provincies per dag en bevind mij her en der op onze wegen, met andere woorden: ik kan écht wel vergelijken hoe het met de ontvangst (dus ook telefonie) en de 3G dekking gesteld is.
Als we die cijfers dus mogen geloven, dan zou Mobistar/Telenet “slechts” 1,3% minder 3G dekking bieden dan Proximus. Base zou zelfs “maar” 1,1% minder 3G dekking bieden.
Wel, ik durf te stellen dat deze cijfers compleet van de pot gerukt zijn. Ik nodig die mensen dan ook uit om eens een dagje met mij mee te rijden en te vergelijken. Voor alle duidelijkheid: ik word niet betaald door een of andere provider, ik betaal mijn facturen zelf en ik heb er geen baat bij om de ene provider te promoten ten koste van een andere.
Proximus heeft zonder enige twijfel de beste 3G dekking, en dat scheelt echt wel meer dan die luttele procentpunten die ze ons meegeven. Bij Base heb je echt wel meer Edge dan 3G connectie, maar dat is niet zo heel erg, want zij hebben ook niet de pretentie om dat te claimen. Ik spreek nu eigenlijk over Mobile Vikings, die zich profileren als beste prijs / kwaliteit provider en daar goed in slagen. Ik ben altijd een tevreden gebruiker geweest, maar het ontbreken van 3G heeft me uiteindelijk toch doen veranderen.
Mobistar gaf mij meer 3G ontvangst ten opzichte van Base. Of beter gezegd, het 3G logo kwam meer op mijn toestel tevoorschijn, want heel vaak stond er 3G, maar werkte het gewoon niet. Ook niet traag. Het toestel verplichten op Edge te connecteren was dan de enige manier om toch “mobiel internet” te kunnen gebruiken. En daar komt nog de kanttekening bij dat naar mijn subjectief gevoel de Edge connecties van Base sneller werken dan die van Mobistar/Telenet.
Tijdens mijn periode bij Mobistar/Telenet waren er ook verschillende plaatsen waar ik gewoon geen ontvangst had. Dat af en toe het mobiel internet niet werkte was ik al gewoon, maar soms stond er gewoon “No Service” op het scherm. Een “deadzone” in hun netwerk dus. Als je op dat moment aan het bellen was, dan viel de verbinding uiteraard gewoon weg en moest je wachten tot je terug in de buurt van een zendmast kwam. Een voorbeeld van zo een plaats: de E40 Brussel-Gent vanaf Groot-Bijgaarden tot iets voor Aalst. Test het maar uit en kijk toe hoe je mobiel internet wegvalt en als je pech hebt, ook je volledige verbinding als sneeuw voor de zon smelt.
Mijn thuis-werk-traject bestond vroeger uit “meestal Edge, heel soms 3G en af en toe volledig niks” verbindingen. Na twee weken met Proximus moet ik op datzelfde traject mijn best toen om een verbinding te vinden die géén 3G bevat…
Neen, ik rijd niet met speciale apparatuur in de wagen rond, noch staan er gigantische antennes op mijn dak. Ja, ik gebruik een iPhone5 van Apple en ja ik weet dat die niet uitblinken in ontvangst. Maar guess what: veel mensen hebben nu eenmaal zo een toestel, hebben daar veel geld voor uitgegeven en verwachten dan ook dat dat gewoon werkt. Perceptie is nu eenmaal realiteit, of die nu objectief of subjectief is.
Mobistar/Telenet goochelt met beloftes van 4G tegen het einde van 2013. Wake-up call: Proximus biedt het vandaag al aan! En eerlijk gezegd, er zijn weinig toestellen die vandaag 4G kunnen gebruiken en ik denk dat er ook weinig gebruikers zijn die zulke mobiele snelheden vandaag al nodig hebben.
Edge daarentegen is vandaag de dag echt te traag geworden voor vele toepassingen. Mensen hebben vandaag een nood aan een goede 3G connectie, dus in plaats van altijd opnieuw een gloednieuwe technologie te “showen” die mooi werkt tijdens een “Proof of Concept”, zou ik voorstellen om te zorgen dat wat er vandaag “in the field” bestaat, deftig werkt. Daar zouden mensen gelukkig van worden en je product aanbevelen bij derden.
3G verbindingen die gewoon niet werken, trage Edge connecties en zelfs het volledig wegvallen van je netwerk zijn écht geen kwaaltjes van deze tijd meer. Een tijd waarin iedereen en alles in een permanente “online” vorm bestaat, waar alles meer en meer in de “Cloud” zit, smeekt om een constante, kwalitatieve verbinding met de buitenwereld.
Mijn advies halverwege 2013: zoek je de beste prijs/kwaliteit provider, ga dan voor Mobile Vikings. Wil je gewoon de beste kwaliteit tegen een iets hogere kost, dan is Proximus uw beste keuze. Voor een derde speler die op geen van beide vlakken voeten aan wal heeft, is er geen plaats.
Gisteren stond de allereerste Klout Party in België op het programma en dat heeft de sociale mediawereld geweten. Zoals gewoonlijk was er veel lawaai (kan het ook anders met @ransbottyn als drijvende kracht achter dit gebeuren?) en werden er al snel twee “kampen” opgericht: zij die “pro” waren en uiteraard, zij die “contra” waren.
De belangrijkste, negatieve opmerkingen die ik zag passeren op Twitter waren:
- … dat het een schande is dat er een virtueel “klassesysteem” opgezet wordt
- … dat mensen die er naartoe gingen simpele zieltjes of “sukkelaars” waren en van “bazenpoeperij” deden bij de organisatie (?)
- … dat gans dit gebeuren enkel en alleen in dienst van @ransbottyn zijn CV staat
Kortom: ge wilt er niet gezien of ermee geassocieerd worden, want dan vind je jezelf beter dan al de rest (sociale media elite – uhu!) of je bent een onnozelaar die als een kudde in het gareel van hoeder Cain loopt. Right.
Om eerlijk te zijn: allemaal een hoop geblaat en weinig wol, die negativisten.
Ja, bij inschrijving was er inderdaad een “opdeling” en werd de toegang bepaald aan de hand van je Klout score. Buzz genereren heet zo iets, en buzz krijg je van zowel positieve als negatieve feedback ;-).
Op het event zelf was daar helemaal niks van te merken en mocht iedereen, onafhankelijk van zijn/haar score, van alles proeven.
In mijn ogen een ludieke manier van Cain en de zijnen om Klout wat ruchtbaarheid te geven en er tegelijkertijd eens goed mee te lachen.
Merk trouwens ook op dat IEDEREEN zich kon inschrijven. Geen speciale connecties of vriendjes nodig ;-).
Hoe heb ik de eerste Klout Party ervaren?
Als een leuk event waar ik veel oude bekenden tegen het lijf gelopen ben, waar ik enkele nieuwe gezichten heb kunnen plakken op Twitter-profielen en waar ik, zonder gezever of enige verplichting tot het maken van reclame of “buzz”, kon genieten van food & drinks. Of ik nog terug ga als ze er nog eentje opzetten?
Natuurlijk wel! Waarom ook niet?
Misschien moeten de moraalridders van de sociale media die zichzelf duidelijk veel serieuzer nemen dan degenen die ze uitspuwen via diezelfde sociale media (ziet u de grap hier ook van in?) de volgende keer eens afkomen, een frisse pint of Gin Tonic achterover kappen en vaststellen dat ze zich stiekem toch wel geamuseerd hebben tussen al die “elite” ;-).
En blijkt zo een event toch echt uw ding niet? No problem. Leven en laten leven is een mooie mindset mijn gedacht.
Tot het volgende feestje! En dat mag gerust bij Kube8 zijn, ahzo een tof dakterras :-).
PS: Voor zij die geen benul hebben waarover Klout en de party gaan: lees mijn vorige blogposts er eventjes op na.
PS2: Een Storify met instagram foto’s van op het feestje.
Ik heb een Proximus sim kaart besteld en ga overschakelen van Telenet iKing naar Proximus Generation Connect. 20€ per maand voor 2GB mobiel internet + 100MB in het buitenland (op te sparen tot 1GB) en meer dan voldoende belminuten voor mijn profiel.
In ruil het beste netwerk van België én toegang tot 4G (mits een kleine hack) en weg met het slechtste netwerk van België – dat van Mobistar. Want u weet dat of u weet dat niet, maar Telenet gebruikt het Mobistar netwerk voor zijn diensten en laat dat nu een van de slechtste netwerken zijn die ons land rijk is.
Voordien had ik Mobile Vikings (BASE netwerk). Zeer goede service en zeer scherpe prijzen. De connectie was ook bijna altijd in orde, maar wel weinig tot geen 3G verbindingen. Conclusie: het werkt goed, maar altijd aan de trage kant.
Bij Mobistar heb je meer 3G verbindingen, maar vaak werkt het gewoon niet. En hun Edge verbindingen zijn huilen met de pet op, zo traag…
Het toestel geeft aan dat er connectie is, maar niets werkt. Naar Airplane mode switchen of je toestel herstarten was dan de boodschap. Plezant is iets anders. Telenet heeft me gezegd dat zij daar weinig tot niets aan kunnen veranderen (begrijpelijk) en dat ze in de nabije toekomst weinig verbetering verwachten…
En dus blijft er maar een optie over voor mensen die én een betrouwbaar netwerk willen én zo snel mogelijk willen surfen: Proximus gebruiken.
Vroeger was dat altijd een kostelijke grap, maar met Generation Connect valt dat allemaal goed mee en zijn ze maar een beetje duurder dan de concurrentie voor vergelijkbare bundels. En die meerprijs betaal ik graag als ik daardoor een stabiele en snelle connectie krijg.
Mijn GC pakket heb ik via internet besteld en een paar dagen later zat de sim kaart in de brievenbus. De begeleidende papieren zijn niet echt duidelijk en ik weet dus niet of alles in orde is voor de overdracht. Bij Telenet zeggen ze nog geen aanvraag ontvangen te hebben en bij een bezoek aan de lokale Belgacom winkel werd ik vriendelijk verzocht mijn plan te trekken (want ik heb het via internet gekocht dus ja…). Sterk staaltje klantenservice Belgacom.
Over dat laatste voorval volgt nog een detail blogpost. In tussentijd bel ik eerstdaags naar de helpdesk van Proximus om te kijken of alles in orde is en ik gewoon moet wachten tot ik van sim kaart moet wisselen.
Wordt vervolgd…
Maar dan echt, niet in de positieve zin van het woord. Kijken.
httpv://www.youtube.com/watch?v=Rn4Rupla11M
Recente Comments