Good times, lekker eten en vaak links en rechts een cadeautje. Meer moet dat niet zijn.
Good times, lekker eten en vaak links en rechts een cadeautje. Meer moet dat niet zijn.
Een tijdje geleden kreeg ik een leuke blender van de vrienden van Philips opgestuurd, meer bepaald een model uit de Avance reeks. Behalve dat deze reeks wat meer design en alu verwerkt in de modellen, kwam dit model ook met handige accessoires naast de gebruikelijke blender kan: een speciale lepel om er elke reste uit te scheppen (dat vind je bij andere blenders ook nog wel eens), maar wat mij vooral erg blij gemaakt heeft de voorbije maanden, zijn de handige on-the-go blendbekers.
Ik ben namelijk fan van smoothies en af en toe maak ik dat al eens als ontbijt. En daar zit het probleem met een normale blender: je moet die glazen kan telkens vuil maken, bekers hebben om over te gieten en dan nog de hoeveelheden juist inschatten. Gevolg daarvan is dat je na een tijdje stopt met al die moeite, want een kwartier vroeger opstaan voor de afwas te doen is niet meteen iets waar ik voor sta te springen!
De maatbekers waar ik het over heb lossen dit probleem helemaal op: in plaats van de kan, gebruik je de maatbekers rechtstreeks op de motor. Ingredienten dus in de maatbeker gooien, beker op de motor schroeven en blenden maar. Eens je recept klaar is verwissel je het deksel met het mes voor een deksel met drinkteut en weg ermee. Geen afwas en altijd de juiste hoeveelheid!
Verder kan ik kort zijn over die Avance blender: hij blend net zo goed als de andere Philips blender die ik al had (maar die minder fancy is op vlak van looks en accessoires). Het mesje heeft een speciale vorm waardoor er meer wrijving ontstaat tijdens het blenden, waardoor je sneller klaar bent en er nergens brokken blijven vastzitten.
En de spreekwoordelijke kers op de taart? Alles kan in de vaatwasser! Jeej!
Kortom: ja ik zou de Philips Avance blender zelf kopen als ik er morgen eentje nodig had (ik had er al een die het nog prima doet en deze Avance mag ook blijven staan).
Zou ik meer betalen voor het alu en wat fancier design? Probably not, maar wel voor de accessoires en de maatbekers in het bijzonder!
Dikke vette aanrader voor wie dus zin heeft in fruit of groenten als ontbijt en geen zin heeft in afwas ;-).
Een dikke twee weken later dan gepland, maar hier is mijn terugblik op 2017.
Elk jaar denk ik opnieuw: volgend jaar zal minder zotjes worden, meer routine en minder verandering. En sinds ik dit jaaroverzicht schrijf, heb ik het gevoel dat elk jaar zotter was dan het vorige. En 2017 was er dus ook zo eentje…
2018 is ondertussen al twee weken ver en mijn ambities zitten allemaal op de goede baan:
Genoeg om me bezig te houden in 2018 denk ik zo! Naar goede gewoonte rest er me niks anders dan jullie te bedanken voor langs te komen in 2017, te verwelkomen in 2018 en verder een gelukkig en gezond nieuw jaar te wensen!
Tot snel!
Ik ben er klaarblijkelijk in geslaagd om in november geen enkele blogpost te schrijven! Niet dat ik niks te vertellen had, maar ik heb het simpelweg te druk gehad om nog tijd (en goesting, ik geef het toe) te vinden om hier iets neer te schrijven.
En het betert er niet op, want kerst is ondertussen ook al voorbij en dit is mijn allereerste post van december…
Enfin.
Wat ik zeker ga neerpennen is mijn terugblik op 2017 en mijn vooruitzichten op 2018, al is het maar omdat dat wel hou van dat moment van zelfreflectie en analyse. En omdat ik dat al zoveel jaren doe dat ik de ketting niet wil breken.
Keer de komende dagen dus nog maar eens terug en in tussentijd: enjoy the food, the drinks and keep it safe!
Nog twee dagen en dan gaat het richting Barcelona van waar The Ark Cruise 2017 van start gaat.
The Ark? Cruise? Say what?
Let me enlighten you with a trailer:
Tomorrowland op een cruise schip dus. Of om het in cijfers samen te vatten:
De zwembroeken, zonnebril, zonnecreme, teenslippers en GoPro liggen al klaar! En of ik klaar ben om de zomer van 2017 in stijl af te sluiten :-D!
Nog twee keer slapen! Keep an eye on my Instagram for Ark updates ;-).
Je hebt ongetwijfeld al van het “Ik heb nog nooit…” spelletje gehoord: je krijgt een statement en als ze geldig is krijg je een punt (of moet je drinken), zo niet dan gebeurt er niets.
Lien van Fitmetlien.be deelde vandaag de lopers editie op haar blog en ik kon natuurlijk niet achterblijven.
Heb je zelf een blog en ben je een loper, voel je dan vrij om mee te doen en een linkje in de comments te droppen!
1) Een teennagel verloren tijdens het rennen
Nope. En wil ik precies zo houden!
2) De weg verloren
Nog maar twee keer… heeft me een paar kilometer extra op de teller opgeleverd (en ook wat gevloek, ik geef het toe).
3) Meer dan een uur op de loopband gelopen
Zeker wel! Ik ben namelijk gestart met hardlopen op de loopband en heb daar maanden aan een stuk op getraind zonder één keer buiten te rennen.
4) In de bosjes geplast
Meermaals.
5) 5 kilometer gelopen
Check
6) 10 kilometer gelopen
Check
7) Een halve marathon gelopen
Dit jaar op de planning.
8) Een marathon gelopen
Volgend jaar op de planning.
9) Een schuurwonde gehad
Yes. Tepels. Bloed en al. Vooral pijnlijk onder de douche na het lopen :-p.
10) Gesmolten zonnecrème in mijn ogen gekregen tijdens het lopen
Regelmatig ja. Hatelijk, maar verbranden is nog hatelijker dus ja…
11) Een val gemaakt tijdens het lopen
Nope.
12) De top drie gehaald tijdens een wedstrijd
Nope en ik denk niet dat dat er ooit zal van komen.
13) Een stop moeten maken om de weg te vragen
Neen. Duh. Mannen weten de weg zo ;-).
14) Gehuild tijdens een run
Gehuild niet echt, maar emotioneel worden en de spreekwoordelijke krop in de keel voelen wel. Mijn eerste 10KM en het finishen in de Ten Miles waren zo een momenten. Fierheid op mezelf zeg maar.
15) Gestopt om water of eten te kopen onderweg
Nope.
16) Gedacht: aah, die vieze geur, dat ben ik!
Niet tijdens het lopen. Wel soms daarna.
17) Een bruin kleurtje gekregen, puur door te lopen!
In mijn geval: minder wit. Maar ja, ik heb ook de sportwatch ingebrand in de arm en de “bretellekes” van het loopshirt.
18) Andere dingen afgezegd om te gaan rennen
Jep. Ik probeer het te combineren, maar als het echt niet gaat lukken dan gaat het hardlopen voor. Tenzij het een eenmalig iets is zoals een trouwfeest of zo. Dan niet.
19) Een vakantie gepland vanwege een wedstrijd
Nog niet, maar de bucketlist is langer geworden sinds ik hardloop.
20) Twee voeten met blaren gehad
Uiteraard.
21) Een wedstrijd gelopen als training
Al mijn wedstrijden zijn een training. Ik doe nooit mee om te winnen, altijd tegen mezelf. Als ik echt een slechte dag heb, loop ik inderdaad een rustig tempo en maak ik er een duurloopje van.
22) Gepraat met iemand die je niet kent tijdens een wedstrijd
Das zeker!
23) Gepraat met iemand die je niet kent tijdens je training
Neen. Wel al een headnod enz gedaan. Beetje zoals de motards, maar dan zonder moto :-D.
24) Gelopen met je doel/pace op je handen/armen geschreven
Neen. Altijd met de sportwatch.
25) Gerend met mijn hond
Moest ik er een hebben misschien wel…
26) Gerend in de regen.
Yep. Nooit zin om te vertrekken, maar eens bezig altijd leuk. Ik hou van het geluid van regen.
27) Gerend in de sneeuw
Yep. Sneeuw en koude. Meer mijn ding dan warme temperaturen.
28) Een vriend/vriendin overtuigd om mee te doen aan een wedstrijd
Meermaals :-D.
29) Zelf overtuigd om aan een bepaalde race mee te doen.
Nope. Altijd zelf de drijvende kracht achter mezelf geweest tot nu toe.
30) Geld betaald voor de foto’s van de wedstrijd
Nope.
31) Een selfie gemaakt tijdens het lopen
Vaak! POIDH en zo ;-).
32) Een wedstrijd gelopen in het buitenland
Nog niet. Bucketlist.
33) Wilde dieren tegen gekomen bij het lopen
Ganzen. Hatelijke beesten.
34) Verkleed een wedstrijd gelopen
Ken ik niet! Klinkt wel leuk.
35) Een blessure gehad
Buiten blaren niet neen, en ik ga proberen dat zo te houden.
36) Gelopen met een ‘running buddy’
Bijna al mijn wedstrijden.
Ik eindig dus met 21 punten op een totaal van 36. Valt goed mee denk ik, al zou ik ongetwijfeld strontzat zijn als ik telkens een shotje had moeten drinken ;-).
De kop is eraf: het Belgisch Urban Trail seizoen is gisteren van start gegaan met als eerste run van 2017 de Urban Trail Brugge. Voor het eerst (en voor zover ik weet voor het laatst) was Brugge een evening run wat vaak extra gezelligheid met zich meebrengt en waardoor ik er super veel zin in had.
Voor mij persoonlijk was het de tweede keer dat ik een Urban Trail deed (die van Ieper is geen officiële NN Urban Trail dus tel ik effe niet mee, maar het concept is wel identiek) en per toeval was het ook de vorige keer een evening run. In vergelijking met Mechelen was het een beetje warmer en had ik een laagje kleding minder en ook de muts bleef deze keer achterwege.
Tot nu toe ben ik erg te spreken over de organisatie van de Urban Trail events. Overal is duidelijke bewegwijzering (het begint al met de weg naar de parking buiten de stad), de medewerkers zijn altijd erg enthousiast en er is aan alles gedacht: speldjes voor de borstnummers, kleedhokjes, gratis bewaarplaats voor je rugzak, overvloed aan toiletten, goede bevoorrading en de nodige hapjes en drankjes na de wedstrijd om je energie terug op peil te brengen.
Wat ik ook altijd leuk vind, is de aanwezigheid van een MC bij de start die gecombineerd met de nodige opzwepende beats de massa helemaal in vorm brengt voor de start. Doe daar nog wat groeps warm-ups bij en het plaatje klopt helemaal :-). De burgemeester van Brugge – Renaat Landuyt – gaf het startschot en gaf aan de meeste lopers (me included) een welgemeende high-five!
De eerste kilometers waren weer razendsnel (naar goede gewoonte) waardoor ik mezelf verplichtte om wat in te houden kwestie van de finish te bereiken. Het parcours was ok al moet ik toegeven dat ik de Urban Trail van Mechelen leuker vond en veel meer variatie van omgeving vond hebben. Ik herinner me van Brugge heel veel smalle straatjes en dat is op zich wel gezellig, maar als je er enkele hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Mechelen had meer afwisseling en ook de gebouwen die je daar tegenkwam vond ik persoonlijk meer de moeite dan Brugge.
De omloop was op zich ook best zwaar en ik ga met de vinger wijzen naar de “kinderkopjes” – lees: de vele kasseien die Brugge rijk is. Het is dus geen echt vlakke ondergrond en daardoor moeten je voeten ongemerkt doch redelijk constant zoeken naar de beste houding en bijsturen waar nodig. Dat vergt extra energie die je op een vlakker parcours minder nodig hebt, waardoor het dan ook makkelijker is.
Kilometer 10 in de pocket!
Zelf zaten wij in Wave 1 waardoor er ook nergens aanschuiven was en waardoor het tempo constant hoger lag. Als ik de foto’s bekijk op de Facebook pagina van de Urban Trails, dan zie ik op sommige plaatsen rijen mensen aanschuiven om een locatie binnen te kunnen en dan heb je af en toe een paar minuutjes om op adem te komen.
Hoogtepunten van de bezienswaardigheden waren voor mij de Sint-janshuismolen (stevig heuveltje om op te lopen en daarna erg steile afdaling), het Gezellemuseum, Spermalie, Park Sebrechts (leuk verlicht), Charlie Rockets (feestje aan de gang!) en het Stadhuis.
Het parcours door Brugge.
Al bij al toch weer een leuke 10KM gelopen aan een gemiddelde van 8km/h. Af en toe wat trager gaan en rondkijken op een locatie is deel van het plezier van de Urban Trails dus doen we daar vooral aan mee!
Na de finish krijg je naar goede gewoonte de nodige voorraad energie aangeboden onder de vorm van water, verse soep met keuze uit verschillende soorten brood, jenevertjes (die heb ik gelaten voor wat ze waren :p) en uiteraard een frisse Brugse Zot. Voor zij die daarna nog honger en dorst hebben, staan er her en der food trucks en uiteraard heeft Brugge zelf genoeg eet- en drinkgelegenheid te bieden voor zij die willen!
Verse soep met brood, jenever en Brugse Zot!
Effe uitrusten op een bankje.
Wij gingen zelf echter huiswaarts want het verlangen naar een warme douche drong zich op en we hadden nog respectievelijk 45min en 2u45min in de auto voor de boeg…
Het was weer plezant en met Brugge is de kick-off gegeven voor het plan om in 2017 alle Urban Trails in Vlaanderen / België af te werken. Volgende maand staan er alweer twee edities op de agenda, nl. Gent en Antwerpen en dus lopen we lustig verder :-).
Oh ja, voor ik het vergeet: naar goede gewoonte had ik mijn GoPro meegenomen en heb ik een korte time lapse video gemaakt van mijn run.
Veel kijkplezier!
Alweer een jaar voorbij.
Alweer 365 dagen die voorbij vlogen alsof het niets was. En naar goede gewoonte zit ik dit te schrijven terwijl op de achtergrond #DeTijdloze speelt en ik me eigenlijk zou moeten klaarmaken voor de feestelijkheden van vanavond.
Some things will never change zeker? En ik hou wel van dit momentje van zelfreflectie terwijl alles rond me in overdrive staat om op tijd klaar te zijn voor vanavond.
Ik heb het eigenlijk helemaal niet begrepen op voornemens omdat ik vind dat je die gewoon per direct moet invoeren en niet wachten op een stereotiep moment zoals 1 januari. Maar omdat het traditie is, ga ik toch mijn lijstje delen en mezelf “accountable” maken.
En daarmee komt er een eind aan 2016 en rest mij enkel nog eenieder van jullie – familie, vrienden, collega’s en elkeen die een positieve impact op mijn jaar heeft gehad – te bedanken voor 2016 en het allerbeste te wensen voor wat komen zal.
Godspeed, hoe het veilig vanavond en heel graag tot volgend jaar!
Mensen zijn gewoontedieren.
Ons lijf wil altijd terugplooien naar wat het gewoon is en ja, voor velen is dat “being a couch patato”. Het leven is een feest in de comfort zone. Of dat is toch wat we onszelf proberen wijs te maken.
The comfort zone is a psychological state in which things feel familiar to a person and they are at ease and in control of their environment, experiencing low levels of anxiety and stress. In this zone, a steady level of performance is possible.
Als je daar verandering in wil brengen, moet je die routine, die comfort zone van je geest en lichaam, zien te breken en een nieuwe vorm van “normaal gedrag” programmeren. Dat klinkt simpel, maar iedereen die al eens een slechte gewoonte heeft proberen af te leren (of laat ons positief denken: een nieuwe, gezonde gewoonte heeft willen aanleren), kan meespreken over de spreekwoordelijke muur waar je vroeg of laat tegenaan knalt.
Met diëten is dat je lijf dat je smeekt om junk food te eten. Bij sport gaat je lijf klagen dat het veel te laat, te koud, te warm, te donker, te whatever is om nu nog te sporten. Doe het morgen, dan gaat het beter gaan. En natuurlijk herhaalt die interne conversatie zich morgen helemaal opnieuw. Procastrinatie ten top!
Bovenstaande iteratie is voor iedereen van toepassing. Het verschil tussen de cough patatoes en zij die erin slagen een nieuw normaal te definiëren is puur en alleen wilskracht.
Hoe graag wil JIJ iets veranderen?
Goede voornemens maken om iemand anders te plezieren is nobel, maar de wilskracht daarachter is veel te klein om te winnen van de drang van ons lijf om in die comfort zone te vertoeven. Met andere woorden: vroeg of laat ga je plooien en is het een verloren zaak.
Dat falen geeft je dan een gevoel van waardeloosheid, van geen karakter hebben. Van een regelrechte mission impossible! En dus geven veel mensen het op met als excuus dat ze het toch niet kunnen…
Niets is echter minder waar, alleen moet je het voor de juiste redenen doen. Als je iets wil veranderen aan je slechte gewoontes dan moet je dat in de eerste plaats voor jezelf doen. Alleen zo kan je dat intern duiveltje overwinnen en de deur wijzen. Na een tijdje is dat uitzonderlijk gedrag helemaal geen uitzondering meer en heb je een nieuwe, gezonde routine geprogrammeerd waar je lijf en geest comfort in vinden – see my point ;-)?
In het kader van mijn hardloopavontuur heb ik wat andere sub-challenges in het leven geroepen. Niet altijd extreme zaken, maar wel telkens dingen die mijn hardlopen alleen maar gaan ondersteunen en tegelijkertijd dingen waar ik toch best moeite mee heb om ze vol te houden.
Een snelle opsomming geeft me volgend lijstje:
Hoe de rest het doet weet ik eigenlijk niet zo goed, maar ik kan wel delen wat mijn secret to success is.
Bovenstaande punten werken prima bij mij, maar uiteraard is dit een individueel iets. Iedereen is gelijk, maar iedereen is ook anders. Wat mij motiveert kan voor iemand anders het omgekeerde effect hebben. Het is een kwestie van jezelf goed kennen en weten waar de spreekwoordelijke knopjes zijn die je moet indrukken.
Eigenlijk is het simpel: gewoon beginnen! Effe geen enkel excuus toelaten en vooral niet gaan procastrineren. We naderen het eind van het jaar en het ideaal excuus is nu om te zeggen dat je met de feestdagen in het vooruitzicht liever op 1 januari gaat starten.
I smell bullshit.
Nu beginnen betekent dat je tijdens de feestdagen minder schuldgevoel moet hebben over die extra portie lekkers of dat extra glaasje champagne. Je bent namelijk bezig met een gezonde geest in een gezond lichaam en die extraatjes train je er toch af.
Probeer een van mijn tips om je op weg te helpen en voor je het weet heb je een nieuwe, gezonde gewoonte op je palmares staan. Vanaf dat moment ligt de weg open naar wat eens onmogelijk geacht werd :-)!
You’ll thank me later.
Cheers.
© 2019 Unexpected.be
Theme by Anders Noren — Up ↑
Recente Comments