Good times, lekker eten en vaak links en rechts een cadeautje. Meer moet dat niet zijn.
Telling stories for a living
Category: Eten (Page 1 of 6)
Een tijdje geleden kreeg ik een leuke blender van de vrienden van Philips opgestuurd, meer bepaald een model uit de Avance reeks. Behalve dat deze reeks wat meer design en alu verwerkt in de modellen, kwam dit model ook met handige accessoires naast de gebruikelijke blender kan: een speciale lepel om er elke reste uit te scheppen (dat vind je bij andere blenders ook nog wel eens), maar wat mij vooral erg blij gemaakt heeft de voorbije maanden, zijn de handige on-the-go blendbekers.
Ik ben namelijk fan van smoothies en af en toe maak ik dat al eens als ontbijt. En daar zit het probleem met een normale blender: je moet die glazen kan telkens vuil maken, bekers hebben om over te gieten en dan nog de hoeveelheden juist inschatten. Gevolg daarvan is dat je na een tijdje stopt met al die moeite, want een kwartier vroeger opstaan voor de afwas te doen is niet meteen iets waar ik voor sta te springen!
De maatbekers waar ik het over heb lossen dit probleem helemaal op: in plaats van de kan, gebruik je de maatbekers rechtstreeks op de motor. Ingredienten dus in de maatbeker gooien, beker op de motor schroeven en blenden maar. Eens je recept klaar is verwissel je het deksel met het mes voor een deksel met drinkteut en weg ermee. Geen afwas en altijd de juiste hoeveelheid!
Verder kan ik kort zijn over die Avance blender: hij blend net zo goed als de andere Philips blender die ik al had (maar die minder fancy is op vlak van looks en accessoires). Het mesje heeft een speciale vorm waardoor er meer wrijving ontstaat tijdens het blenden, waardoor je sneller klaar bent en er nergens brokken blijven vastzitten.
En de spreekwoordelijke kers op de taart? Alles kan in de vaatwasser! Jeej!
Kortom: ja ik zou de Philips Avance blender zelf kopen als ik er morgen eentje nodig had (ik had er al een die het nog prima doet en deze Avance mag ook blijven staan).
Zou ik meer betalen voor het alu en wat fancier design? Probably not, maar wel voor de accessoires en de maatbekers in het bijzonder!
Dikke vette aanrader voor wie dus zin heeft in fruit of groenten als ontbijt en geen zin heeft in afwas ;-).
Een dikke twee weken later dan gepland, maar hier is mijn terugblik op 2017.
Terugblik
Elk jaar denk ik opnieuw: volgend jaar zal minder zotjes worden, meer routine en minder verandering. En sinds ik dit jaaroverzicht schrijf, heb ik het gevoel dat elk jaar zotter was dan het vorige. En 2017 was er dus ook zo eentje…
- Professioneel is er weer een en ander gewijzigd. VCE werd samen met EMC opgeslokt door Dell en ging de markt op als Dell EMC. Verandering van eindbaas betekent ook zo goed als altijd verandering van visie en focus en dat was naar mijn bescheiden mening niet anders bij deze overname.
Ik heb het een aantal maanden een kans gegeven, maar op een gegeven punt moet je een beslissing maken en in de lente van 2017 heb ik die knoop doorgehakt. Mijn gevoel zat niet meer goed en de visie van het bedrijf was er geen waar ik me 100% in kon vinden.Het was tijd voor een nieuw hoofdstuk.
In de zomer van 2017 begon mijn nieuw avontuur en ondertussen ben ik dus al een half jaar aan de slag als Cloud Solution Architect bij Microsoft. De focus ligt voor de volle 100% bij Azure, het cloud platform van Microsoft, waar ik me vooral bezig hou met de infrastructuur kant van het verhaal. - Op sportief vlak blijf ik goed bezig! Door de nieuwe job, kreeg het intensief loopschema rake klappen, maar ik ben wel blijven hardlopen. Doordat ik het schema heb losgelaten, is mijn doel van een halve marathon ook naar achter geschoven en pik ik dat op in 2018.
Eventjes ben ik daar boos om geweest op mezelf, maar al snel heb ik de reflectie gehad dat minder lopen beter is dan niet meer lopen en dat dit gewoon een nieuwe uitdaging voor 2018 kan zijn. - In 2017 heb ik elke Urban Trail van Vlaanderen gelopen en dat was best leuk! In 2018 ga ik er enkele terug oppikken, maar alleen degenen die ik echt super leuk vond omdat twee uur reizen voor een event dat al bij al niet in je top 5 belandt, de moeite niet waard is naar mijn bescheiden mening.Daarnaast heb ik nog een hele waslijst van andere hardloop events afgewerkt met als hoogtepunt de Antwerp 10 Miles. Dit was zeker niet de mooiste of gezelligste run, maar dit was wel mijn oorspronkelijke milestone toen ik begon met hardlopen. Eentje waar ik nooit van had gedacht dat ik de finish ooit zou halen dit mensenleven.
- Naar goede gewoonte ging het muzikaal ook als een trein: Tomorrowland, The Ark Cruise, Rock Werchter, Vitalic in de AB en ongetwijfeld nog enkele anderen die ik nu vergeet. Maar ik heb me geamuseerd, zoveel is zeker.
- Mensen komen en mensen gaan. Met de nieuwe job werd er afscheid genomen van een hoop mensen, maar ik geloof naarstig in het feit dat je daar zelf controle over hebt. Of je ontdekt welke banden sterk genoeg zijn en welke niet. Ook dat is het leven. Kwaliteit over kwantiteit en tot nu toe loopt dat prima!
- Andere doelen: voor 2017 had ik mezelf nog andere zaken opgelegd die spijtig genoeg nooit tractie gevonden hebben: Paleo hernemen, meer boeken lezen, meer roeien en nog eens van Hel Week doen. Allemaal niet gelukt. Vooral wegens tijdsgebrek als ik erover nadenk. Misschien iets teveel op de lijst gezet? Reflectie! Minder TV kijken is me trouwens prima gelukt en die lijn ga ik in 2018 doortrekken!
What’s Up 2018?
2018 is ondertussen al twee weken ver en mijn ambities zitten allemaal op de goede baan:
- Blijven hardlopen met enkele nieuwe doelen en events op de agenda (later meer hierover, maar ze zijn al geboekt dus er is geen weg terug!)
- Meer sport dan hardlopen: de fiets en de roeier zijn al vanonder het stof gehaald en dagelijks zijn er krachtoefeningen aan het programma toegevoegd die ik nu toch al twee weken volhou. De routine begint erin te komen en dat is de beste manier om iets vol te houden.
- Meer lezen: ik ben ondertussen in mijn tweede boek bezig dus dat zit snor!
- Zotjes veel nieuwe technologie leren: met de nieuwe job komt dat helemaal in the pocket en spendeer ik enorm veel tijd in boeken, blogs, video’s en wat nog allemaal.
- Focus op voeding: gezonder eten, Paleo en slowcooking terugbrengen.
Genoeg om me bezig te houden in 2018 denk ik zo! Naar goede gewoonte rest er me niks anders dan jullie te bedanken voor langs te komen in 2017, te verwelkomen in 2018 en verder een gelukkig en gezond nieuw jaar te wensen!
Tot snel!
Ik ben er klaarblijkelijk in geslaagd om in november geen enkele blogpost te schrijven! Niet dat ik niks te vertellen had, maar ik heb het simpelweg te druk gehad om nog tijd (en goesting, ik geef het toe) te vinden om hier iets neer te schrijven.
En het betert er niet op, want kerst is ondertussen ook al voorbij en dit is mijn allereerste post van december…
Enfin.
Wat ik zeker ga neerpennen is mijn terugblik op 2017 en mijn vooruitzichten op 2018, al is het maar omdat dat wel hou van dat moment van zelfreflectie en analyse. En omdat ik dat al zoveel jaren doe dat ik de ketting niet wil breken.
Keer de komende dagen dus nog maar eens terug en in tussentijd: enjoy the food, the drinks and keep it safe!
Het “groot verlof” is alweer een verre herinnering… maar aan alle mooie liedjes komt een eind (anders zouden ze niet mooi blijven, geef toe).
C’est la vie.
Soit.
Mijn drie weken vakantie vielen dit jaar ook samen met het einde van de zomer en die werd dit jaar extra leuk afgesloten met een snoepreisje op The Ark samen met vrienden.
Of het meegevallen is?
De TL;DR versie: het was alles wat ik er van verwacht had en meer! Goeie beats, toffe locaties, goeie ambiance en lekker eten. Als ik een puntje van kritiek mag geven: volgend jaar Belgische bieren serveren en geen Heineken – pretty please!
Neen serieus. Het was super leuk! Toegegeven: aankomen in Barcelona met het vliegtuig en moeten schuilen voor geschifte regenbuien geeft niet direct goeie moed, maar na regen kwam de spreekwoordelijke en daadwerkelijke zonneschijn.
Bij het inchecken op Freedom Of The Seas – ons vervoer voor de daaropvolgende dagen – braken de eerste stralen al door het wolkendek en ze zijn niet meer weggegaan. Goed weer: check.
Eenmaal aan boord het schip ben je het eerste uur wel serieus flabbergasted: zo gigantisch groot, pracht en praal, de sfeer aan boord,… het moet allemaal inzinken en het duurt nog enkele uurtjes extra vooraleer je niet meer verdwaalt van het restaurant naar je kajuit ;-). Transport: goedgekeurd!
Op gebied van eten en drinken was er geen enkele reden tot klagen (behalve dan dat Heineken foutje…): alles in buffervorm en dat wil zoveel zeggen als overdaad, meer dan genoeg keuze en 24/7 hongerkes ;-).
Al het eten en niet-alcoholische dranken waren inbegrepen in de prijs (het is te zeggen: hun water, limonade en ice-teas – voor een Cola softdrink moest je wel nog betalen).
Op zaterdagavond gingen we dineren in De Oesterput, een van de pop-up restaurants, en de kreeft en wijn die we daar geserveerd kregen waren van hetzelfde niveau als het eigenlijke restaurant. Op gebied van prijs (uiteraard was dit niet inbegrepen in het basispakket) viel dat ook goed mee en waren de prijzen in lijn met wat je hier op restaurant zou betalen.
Kortom: food was top, drinks waren ok maar met ruimte voor verbetering.
Op musicaal vlak was het ook allemaal in orde. Ze hadden niet superveel grote namen, maar eigenlijk maakt dat ook niet zo heel veel uit vind ik. De sfeer zat er goed in en vaak zijn die iets mindere goden veel gemotiveerder dan de gevestigde en overbetaalde namen.
Feestje van de trip was voor mij zonder enige twijfel Yves De Ruyter zijn set: een uur vroeger begonnen en tot op de laatste minuut alles blijven geven en duidelijk geen goesting om de draaitafels af te staan. Het publiek was erg dankbaar en daardoor kreeg je een fantastische wisselwerking tussen de DJ en het gepeupel. It was EPIC.
Elke dag maakten we ergens een tussenstop waar je aan land kon om te shoppen, chillen, bootjes kijken of gaan clubben in een lokale club die speciaal voor The Ark open was.
Wij hebben het clubben laten passeren en genoten van de zon, cocktails en het uitzicht. Opladen voor het feestje ‘s avonds is een andere manier om het te verwoorden ;-).
Hoogtepunt voor mij was Ibiza en de lekkere cocktails met zicht op gigantische jachten van rijke Russen, maar ook het strand van Barcelona was een toppertje.
De Ramblas in Barcelona deden me dan weer helemaal niets. Samen te vatten als “tourist trap” en zeker geen reden om nog eens naar Barcelona voor af te zakken.
The Ark had nog een dagje langer mogen duren. Het was plezant, ik heb me geen moment verveeld en als ze mij volgend jaar vragen of ik terug mee vaar, ben ik erg geneigd om volmondig “JA” te zeggen.
Voor veel meer foto’s en filmpjes verwijs ik je naar mijn Instagram account.
Nog twee dagen en dan gaat het richting Barcelona van waar The Ark Cruise 2017 van start gaat.
The Ark? Cruise? Say what?
Let me enlighten you with a trailer:
Tomorrowland op een cruise schip dus. Of om het in cijfers samen te vatten:
- Drie bestemmingen op vier dagen: van Barcelona naar Marseille, van Marseille naar Ibiza en van Ibiza terug naar Barcelona
- Weervoorspelling: 28-32 graden 😀
- Een schip van 340 meter lang: Freedom Of The Seas
- Some name dropping: 2 Many Deejays, Amelie Lens, Cassius, Boys Noize, Chris Liebing, Claptone, Dave Lambert, Felix Da Housecat, Henri PFR, Yves Deruyter, Jaydee, M.I.K.E. PUSH, Martin Solveig, Nick Bril, Regi, Roger Sanchez, TLP and many, many more! Epic indeed!
- 8 Tomorrowland stages (Versuz, Zundays, Age Of Love, Ministry Of Sound…)
- 4000
passagiersPeople of Tomorrowland (33 verschillende nationaliteiten toen het uitverkocht was)
- Flowrider (surfen aan boord dus)
- Drie zwembaden
- Mini-golf
- Arcade
- Basketball court
- Rotsklimmen
- Wellness, spa, solarium & water park
- Verschillende restaurants waaronder een pop-up van The Jane, De Oesterput en nog enkele anderen.
- Ochtend yoga met Nina De Man – hier ga ik nog wat X-factor voor moeten zoeken denk ik 😉
- Cinema, theater en casino aan boord (voor wanneer je effe geen zin hebt in feestgedruis)
- Shop til you drop at The Promenade (probably expensive shizzle too…)
- Leven volgens de “10 Commandments Of The Ark“ – hell yeah!
De zwembroeken, zonnebril, zonnecreme, teenslippers en GoPro liggen al klaar! En of ik klaar ben om de zomer van 2017 in stijl af te sluiten :-D!
Nog twee keer slapen! Keep an eye on my Instagram for Ark updates ;-).
Je hebt ongetwijfeld al van het “Ik heb nog nooit…” spelletje gehoord: je krijgt een statement en als ze geldig is krijg je een punt (of moet je drinken), zo niet dan gebeurt er niets.
Lien van Fitmetlien.be deelde vandaag de lopers editie op haar blog en ik kon natuurlijk niet achterblijven.
Heb je zelf een blog en ben je een loper, voel je dan vrij om mee te doen en een linkje in de comments te droppen!
Never have I ever…
1) Een teennagel verloren tijdens het rennen
Nope. En wil ik precies zo houden!
2) De weg verloren
Nog maar twee keer… heeft me een paar kilometer extra op de teller opgeleverd (en ook wat gevloek, ik geef het toe).
3) Meer dan een uur op de loopband gelopen
Zeker wel! Ik ben namelijk gestart met hardlopen op de loopband en heb daar maanden aan een stuk op getraind zonder één keer buiten te rennen.
4) In de bosjes geplast
Meermaals.
5) 5 kilometer gelopen
Check
6) 10 kilometer gelopen
Check
7) Een halve marathon gelopen
Dit jaar op de planning.
8) Een marathon gelopen
Volgend jaar op de planning.
9) Een schuurwonde gehad
Yes. Tepels. Bloed en al. Vooral pijnlijk onder de douche na het lopen :-p.
10) Gesmolten zonnecrème in mijn ogen gekregen tijdens het lopen
Regelmatig ja. Hatelijk, maar verbranden is nog hatelijker dus ja…
11) Een val gemaakt tijdens het lopen
Nope.
12) De top drie gehaald tijdens een wedstrijd
Nope en ik denk niet dat dat er ooit zal van komen.
13) Een stop moeten maken om de weg te vragen
Neen. Duh. Mannen weten de weg zo ;-).
14) Gehuild tijdens een run
Gehuild niet echt, maar emotioneel worden en de spreekwoordelijke krop in de keel voelen wel. Mijn eerste 10KM en het finishen in de Ten Miles waren zo een momenten. Fierheid op mezelf zeg maar.
15) Gestopt om water of eten te kopen onderweg
Nope.
16) Gedacht: aah, die vieze geur, dat ben ik!
Niet tijdens het lopen. Wel soms daarna.
17) Een bruin kleurtje gekregen, puur door te lopen!
In mijn geval: minder wit. Maar ja, ik heb ook de sportwatch ingebrand in de arm en de “bretellekes” van het loopshirt.
18) Andere dingen afgezegd om te gaan rennen
Jep. Ik probeer het te combineren, maar als het echt niet gaat lukken dan gaat het hardlopen voor. Tenzij het een eenmalig iets is zoals een trouwfeest of zo. Dan niet.
19) Een vakantie gepland vanwege een wedstrijd
Nog niet, maar de bucketlist is langer geworden sinds ik hardloop.
20) Twee voeten met blaren gehad
Uiteraard.
21) Een wedstrijd gelopen als training
Al mijn wedstrijden zijn een training. Ik doe nooit mee om te winnen, altijd tegen mezelf. Als ik echt een slechte dag heb, loop ik inderdaad een rustig tempo en maak ik er een duurloopje van.
22) Gepraat met iemand die je niet kent tijdens een wedstrijd
Das zeker!
23) Gepraat met iemand die je niet kent tijdens je training
Neen. Wel al een headnod enz gedaan. Beetje zoals de motards, maar dan zonder moto :-D.
24) Gelopen met je doel/pace op je handen/armen geschreven
Neen. Altijd met de sportwatch.
25) Gerend met mijn hond
Moest ik er een hebben misschien wel…
26) Gerend in de regen.
Yep. Nooit zin om te vertrekken, maar eens bezig altijd leuk. Ik hou van het geluid van regen.
27) Gerend in de sneeuw
Yep. Sneeuw en koude. Meer mijn ding dan warme temperaturen.
28) Een vriend/vriendin overtuigd om mee te doen aan een wedstrijd
Meermaals :-D.
29) Zelf overtuigd om aan een bepaalde race mee te doen.
Nope. Altijd zelf de drijvende kracht achter mezelf geweest tot nu toe.
30) Geld betaald voor de foto’s van de wedstrijd
Nope.
31) Een selfie gemaakt tijdens het lopen
Vaak! POIDH en zo ;-).
32) Een wedstrijd gelopen in het buitenland
Nog niet. Bucketlist.
33) Wilde dieren tegen gekomen bij het lopen
Ganzen. Hatelijke beesten.
34) Verkleed een wedstrijd gelopen
Ken ik niet! Klinkt wel leuk.
35) Een blessure gehad
Buiten blaren niet neen, en ik ga proberen dat zo te houden.
36) Gelopen met een ‘running buddy’
Bijna al mijn wedstrijden.
Ik eindig dus met 21 punten op een totaal van 36. Valt goed mee denk ik, al zou ik ongetwijfeld strontzat zijn als ik telkens een shotje had moeten drinken ;-).
De kop is eraf: het Belgisch Urban Trail seizoen is gisteren van start gegaan met als eerste run van 2017 de Urban Trail Brugge. Voor het eerst (en voor zover ik weet voor het laatst) was Brugge een evening run wat vaak extra gezelligheid met zich meebrengt en waardoor ik er super veel zin in had.
Voor mij persoonlijk was het de tweede keer dat ik een Urban Trail deed (die van Ieper is geen officiële NN Urban Trail dus tel ik effe niet mee, maar het concept is wel identiek) en per toeval was het ook de vorige keer een evening run. In vergelijking met Mechelen was het een beetje warmer en had ik een laagje kleding minder en ook de muts bleef deze keer achterwege.
De Ontvangst
Tot nu toe ben ik erg te spreken over de organisatie van de Urban Trail events. Overal is duidelijke bewegwijzering (het begint al met de weg naar de parking buiten de stad), de medewerkers zijn altijd erg enthousiast en er is aan alles gedacht: speldjes voor de borstnummers, kleedhokjes, gratis bewaarplaats voor je rugzak, overvloed aan toiletten, goede bevoorrading en de nodige hapjes en drankjes na de wedstrijd om je energie terug op peil te brengen.
Wat ik ook altijd leuk vind, is de aanwezigheid van een MC bij de start die gecombineerd met de nodige opzwepende beats de massa helemaal in vorm brengt voor de start. Doe daar nog wat groeps warm-ups bij en het plaatje klopt helemaal :-). De burgemeester van Brugge – Renaat Landuyt – gaf het startschot en gaf aan de meeste lopers (me included) een welgemeende high-five!
Het Lopen Zelf…
De eerste kilometers waren weer razendsnel (naar goede gewoonte) waardoor ik mezelf verplichtte om wat in te houden kwestie van de finish te bereiken. Het parcours was ok al moet ik toegeven dat ik de Urban Trail van Mechelen leuker vond en veel meer variatie van omgeving vond hebben. Ik herinner me van Brugge heel veel smalle straatjes en dat is op zich wel gezellig, maar als je er enkele hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Mechelen had meer afwisseling en ook de gebouwen die je daar tegenkwam vond ik persoonlijk meer de moeite dan Brugge.
De omloop was op zich ook best zwaar en ik ga met de vinger wijzen naar de “kinderkopjes” – lees: de vele kasseien die Brugge rijk is. Het is dus geen echt vlakke ondergrond en daardoor moeten je voeten ongemerkt doch redelijk constant zoeken naar de beste houding en bijsturen waar nodig. Dat vergt extra energie die je op een vlakker parcours minder nodig hebt, waardoor het dan ook makkelijker is.
Kilometer 10 in de pocket!
Zelf zaten wij in Wave 1 waardoor er ook nergens aanschuiven was en waardoor het tempo constant hoger lag. Als ik de foto’s bekijk op de Facebook pagina van de Urban Trails, dan zie ik op sommige plaatsen rijen mensen aanschuiven om een locatie binnen te kunnen en dan heb je af en toe een paar minuutjes om op adem te komen.
Hoogtepunten van de bezienswaardigheden waren voor mij de Sint-janshuismolen (stevig heuveltje om op te lopen en daarna erg steile afdaling), het Gezellemuseum, Spermalie, Park Sebrechts (leuk verlicht), Charlie Rockets (feestje aan de gang!) en het Stadhuis.
Het parcours door Brugge.
Al bij al toch weer een leuke 10KM gelopen aan een gemiddelde van 8km/h. Af en toe wat trager gaan en rondkijken op een locatie is deel van het plezier van de Urban Trails dus doen we daar vooral aan mee!
Herladen
Na de finish krijg je naar goede gewoonte de nodige voorraad energie aangeboden onder de vorm van water, verse soep met keuze uit verschillende soorten brood, jenevertjes (die heb ik gelaten voor wat ze waren :p) en uiteraard een frisse Brugse Zot. Voor zij die daarna nog honger en dorst hebben, staan er her en der food trucks en uiteraard heeft Brugge zelf genoeg eet- en drinkgelegenheid te bieden voor zij die willen!
Verse soep met brood, jenever en Brugse Zot!
Effe uitrusten op een bankje.
Wij gingen zelf echter huiswaarts want het verlangen naar een warme douche drong zich op en we hadden nog respectievelijk 45min en 2u45min in de auto voor de boeg…
Closing Words
Het was weer plezant en met Brugge is de kick-off gegeven voor het plan om in 2017 alle Urban Trails in Vlaanderen / België af te werken. Volgende maand staan er alweer twee edities op de agenda, nl. Gent en Antwerpen en dus lopen we lustig verder :-).
Oh ja, voor ik het vergeet: naar goede gewoonte had ik mijn GoPro meegenomen en heb ik een korte time lapse video gemaakt van mijn run.
Veel kijkplezier!
Alweer een jaar voorbij.
Alweer 365 dagen die voorbij vlogen alsof het niets was. En naar goede gewoonte zit ik dit te schrijven terwijl op de achtergrond #DeTijdloze speelt en ik me eigenlijk zou moeten klaarmaken voor de feestelijkheden van vanavond.
Some things will never change zeker? En ik hou wel van dit momentje van zelfreflectie terwijl alles rond me in overdrive staat om op tijd klaar te zijn voor vanavond.
De Lijst Van 2016
- Professioneel gezien ging het hard: mijn eerste volledig jaar bij de marktleider van converged infrastructuur is voorbij gevlogen en ik heb keihard gewerkt, al zeg ik het zelf.
Valse bescheidenheid is zwaar overrated en men moet daar dringend mee stoppen. 2016 was ook het jaar dat ik ongewild opnieuw van werkgever ben veranderd, want de overname van EMC door Dell is ondertussen een feit en mijn werkgever is vandaag dus Dell EMC en niet meer VCE / EMC. Mijn job is op zich niet veranderd, er kwamen alleen veel nieuwigheden bij en dat vraagt altijd aanpassing. But change is good. Change is mandatory. Change needs to be embraced.
2017 zal een heftig jaar worden denk ik. Ik ben eerlijk gezegd nu al benieuwd naar mijn recap van 2017 rond deze tijd volgend jaar. To be continued. - Met de nieuwe werkgever kwam er ook een eind aan de professionele Macbook en werd er geswitcht naar een Dell XPS 13 laptop inclusief alle toeters en bellen zoals QHD scherm, touchscreen enz. Maar spijtig genoeg ook met Windows 10 en eerlijk gezegd mis ik MacOS nog een beetje. Ik zal nog wat gewenning nodig hebben mijn gedacht.
- Op persoonlijk vlak moet 2016 zowat het meest ingrijpend jaar van de voorbije jaren geweest zijn. Van een cough potato naar een heuse sportman :-)! Ik heb in 2016 meer gelopen dan de 34 voorgaande jaren samen… en dat zegt het helemaal! Dikke duim voor mezelf!
- Met al dat lopen is het roeien wel naar de achtergrond geschoven, maar dat is een puntje dat ik meeneem naar de goede voornemens voor 2017.
- Op muzikaal vlak had ik het geluk om ook dit jaar tickets voor Tomorrowland te bemachtigen en ook Rock Werchter werd opgenomen in de zomerse festiviteiten. Good memories were made!
- Hello Fresh en consoorten werden de deur gewezen wegens niet genoeg afwisseling. Het feit dat ik ook niet zo vaak thuis eet en dan nog vaak last minute tot die constatatie kom, maakt het er niet makkelijker op. Ik voorzie wel een actieplan voor 2017, maar dat lees je bij de voornemens.
- Op vlak van lectuur heb ik mezelf teleurgesteld. Ik had mezelf nochtans een haalbaar doel opgelegd van zes niet werkgelerateerde boeken, maar dat aantal is blijven steken op twee… schaamtelijk en een werkpunt voor 2017.
- 2016 bracht nieuwe vriendschappen met zich mee die ik eerlijk gezegd niet had zien komen. En dat maakt de verrassing en de blijheid des te groter en in the end doe je het daarvoor! You know who you are! *vuistje*
- Andere relaties zijn verwaterd of gewoon verdwenen. En eigenlijk is dat helemaal ok. That’s life. Niet piekeren over wat ooit was, maar wel blij zijn om wat geweest is en de mooie dingen daarvan meepakken. Nuchter en rationeel.
Voornemens 2017
Ik heb het eigenlijk helemaal niet begrepen op voornemens omdat ik vind dat je die gewoon per direct moet invoeren en niet wachten op een stereotiep moment zoals 1 januari. Maar omdat het traditie is, ga ik toch mijn lijstje delen en mezelf “accountable” maken.
- Paleo komt terug in 2017. #Project30 was drie jaar geleden een succes en ik voel dat dat een goede aanvulling is op mijn sportieve ambities. Goesting in!
- Meer lezen! Veel meer lezen! Op zijn minst 12 niet-werkgerelateerde boeken wil ik gelezen hebben in 2017. Om mijn goede voornemens waar te maken heb ik alvast een KOBO Aura H20 gekocht dus ik ben er helemaal klaar voor.
- Blijven hardlopen. Maar dat gaat niet echt een probleem zijn, want naast de Antwerp 10 Miles ben ik ook ingeschreven voor een trail of zes. En het jaar moet nog beginnen. Komt helemaal goed.
- Terug meer roeien op de WaterRower. Ik blijf verliefd op dat toestel en ik roei echt wel graag, dus mijn enige excuus is tijd en daar kan ik iets aan doen. Minstens eens per week een half uur roeien dus.
- Crossfitten! Het is gebeurd! Ik heb dit jaar twee proeflessen gedaan en ook al heb ik het met moeite overleefd, ik heb de smaak om mezelf telkens over mijn eigen beperking te duwen te pakken. In 2017 wordt er dus gemiddeld twee keer per week aan crossfit gedaan.
- Minder TV kijken. En ik kijk eigenlijk al bitter weinig TV. Maar het kan nog minder. Elk uur TV kijken is een verloren uur. Een uur dat ik had kunnen lezen, schrijven of sporten.
- Nog eens van Hel Week doen. Ik vond dat een hele ervaring en ga dat nog eens doen in 2017.
- Meer tijd in vriendschappen steken. In de mensen die ik belangrijk vind. Niet omdat het moet, wel omdat het kan. En omdat dat op het einde van de rit het enige is wat belangrijk is.
Last But Not Least…
En daarmee komt er een eind aan 2016 en rest mij enkel nog eenieder van jullie – familie, vrienden, collega’s en elkeen die een positieve impact op mijn jaar heeft gehad – te bedanken voor 2016 en het allerbeste te wensen voor wat komen zal.
Godspeed, hoe het veilig vanavond en heel graag tot volgend jaar!
Mensen zijn gewoontedieren.
Ons lijf wil altijd terugplooien naar wat het gewoon is en ja, voor velen is dat “being a couch patato”. Het leven is een feest in de comfort zone. Of dat is toch wat we onszelf proberen wijs te maken.
The comfort zone is a psychological state in which things feel familiar to a person and they are at ease and in control of their environment, experiencing low levels of anxiety and stress. In this zone, a steady level of performance is possible.
Als je daar verandering in wil brengen, moet je die routine, die comfort zone van je geest en lichaam, zien te breken en een nieuwe vorm van “normaal gedrag” programmeren. Dat klinkt simpel, maar iedereen die al eens een slechte gewoonte heeft proberen af te leren (of laat ons positief denken: een nieuwe, gezonde gewoonte heeft willen aanleren), kan meespreken over de spreekwoordelijke muur waar je vroeg of laat tegenaan knalt.
Met diëten is dat je lijf dat je smeekt om junk food te eten. Bij sport gaat je lijf klagen dat het veel te laat, te koud, te warm, te donker, te whatever is om nu nog te sporten. Doe het morgen, dan gaat het beter gaan. En natuurlijk herhaalt die interne conversatie zich morgen helemaal opnieuw. Procastrinatie ten top!
Iedereen Is Gelijk
Bovenstaande iteratie is voor iedereen van toepassing. Het verschil tussen de cough patatoes en zij die erin slagen een nieuw normaal te definiëren is puur en alleen wilskracht.
Hoe graag wil JIJ iets veranderen?
Goede voornemens maken om iemand anders te plezieren is nobel, maar de wilskracht daarachter is veel te klein om te winnen van de drang van ons lijf om in die comfort zone te vertoeven. Met andere woorden: vroeg of laat ga je plooien en is het een verloren zaak.
Dat falen geeft je dan een gevoel van waardeloosheid, van geen karakter hebben. Van een regelrechte mission impossible! En dus geven veel mensen het op met als excuus dat ze het toch niet kunnen…
Niets is echter minder waar, alleen moet je het voor de juiste redenen doen. Als je iets wil veranderen aan je slechte gewoontes dan moet je dat in de eerste plaats voor jezelf doen. Alleen zo kan je dat intern duiveltje overwinnen en de deur wijzen. Na een tijdje is dat uitzonderlijk gedrag helemaal geen uitzondering meer en heb je een nieuwe, gezonde routine geprogrammeerd waar je lijf en geest comfort in vinden – see my point ;-)?
Mijn Duiveltjes
In het kader van mijn hardloopavontuur heb ik wat andere sub-challenges in het leven geroepen. Niet altijd extreme zaken, maar wel telkens dingen die mijn hardlopen alleen maar gaan ondersteunen en tegelijkertijd dingen waar ik toch best moeite mee heb om ze vol te houden.
Een snelle opsomming geeft me volgend lijstje:
- Becoming an early bird: niet dat ik zo een langslaper ben, maar ik zou graag om 6u klaarwakker zijn en van dat extra uurtje gebruik maken om te sporten. Ultieme doel is opstaan om 5u ‘s morgens.
- Water drinken: ik heb nooit graag water gedronken. Water is voor de vissen. Dat smaakt naar niets. Bah. Ondertussen drink ik gemiddeld 2L plat water per dag (soms al eens wat minder, maar zondigen moet ook nog kunnen toch?) en is dat tegenwoordig ook al “normaal” gedrag. Hier heeft Lifesum me trouwens goed geholpen door me met de neus op de feiten te drukken als ik niet genoeg gedronken had.
- Minstens drie keer per week een uur sporten: ook eentje dat ik al van de bucketlist mag halen, want ik zit aan een mooi gemiddelde van vier keer per week hardlopen met daartussen nog roeien enz.
- Minder TV kijken: vroeger keek ik gemiddeld een uur of 2-3 per dag TV en kwam ik zelf tot de conclusie dat ik er eigenlijk niks aan vond. Tegenwoordig haal ik nog een uurtje denk ik. De rest spendeer ik in boeken of online.
- Cut back on the junk food: veel mensen herkennen het “donderdag frietjesdag” syndroom wel. Spijtig genoeg is er dan ook nog “vrijdag kebabdag” en “dinsdag pizzadag”. Als je dan op andere dagen ook nog eens een pasta of andere koolhydraatrijke voeding gaat binnenwerken, dan zijn de andere inspanningen teniet gedaan. Zo erg als het voorbeeld dat ik net aanhaal, is het nooit geweest. Maar het was wel teveel van het goede en dus moest daar iets veranderen. Ik zal hier later een meer gedetailleerde blogpost aan wijden.
- Vroeger naar bed: al het bovenstaande vraagt best veel van je lijf, zeker als je pas begint. Combineer dat met een job van 50-60 uren per week en je hebt “an accident waiting to happen”. Ik heb gelukkig het voordeel dat ik bijzonder weinig slaap nodig heb: gemiddeld 5u per nacht en ik ben 100% opgeladen. Maar het lot moet niet getart worden en dus probeer ik tegenwoordig ten laatste om middernacht in bed te liggen. FYI vroeger was dit meestal ergens 1-2u ‘s nachts
How Do They Do It?
Hoe de rest het doet weet ik eigenlijk niet zo goed, maar ik kan wel delen wat mijn secret to success is.
- Peer pressure: zorgen dat iedereen mijn (soms) zotte doelen kent en mij daarop challenged. Niemand geeft graag toe dat ze afgehaakt zijn, ik ook niet. En dus trekt me dat soms over de streep om niet op te geven.
- Gamification: mijn Apple Watch en de activity circles zijn hier ongelofelijk goed in. Zowel mijn actief verbruikte calorieën als het aantal minuten per dag dat ik inspanningen geleverd heb, worden gemonitord en hebben elk een doel dat gehaald moet worden. Haal je je doel, dan krijg je felicitaties en schouderklopjes. Zo niet, dan krijg je niks. Voeg daar nog de optie om die zaken te delen met andere Apple Watch gebruikers en je combineert gamification met peer pressure. Voor sommigen zal dit een stressvolle situatie zijn, maar voor mij is dat telkens opnieuw dat extra zetje: niet plooien kerel!
- Meten is weten: elke dag sta ik op mijn Withings en wordt mijn gewicht, BMI en vetpercentage gelogd. Toegeven aan mijn duiveltjes heeft steevast een negatieve invloed op wat ik hier te zien krijg en dus houdt dit me op het goede pad. Daarnaast log ik ook alles wat ik eet en drink met Lifesum waardoor ik ook een prima overzicht heb van hoeveel vetten, eiwitten, koolhydraten enz ik verwerk en hoe die verhoudingen staan ten opzichte van mijn doelen.
- Constant nieuwe uitdagingen: ik geef mezelf constant nieuwe challenges om mezelf te behoeden voor procastrinatie . Mijn streefgewicht licht lager dan wat je gemiddeld behaald in de geplande tijd. Mijn sportieve doelen verleg ik constant naar de grens van het net-niet-onmogelijke. En dat werkt prima, want die eens onmogelijke uitdaging is een verre herinnering wanneer je tegen de nieuwe opgelegde challenge aankijkt.
Bovenstaande punten werken prima bij mij, maar uiteraard is dit een individueel iets. Iedereen is gelijk, maar iedereen is ook anders. Wat mij motiveert kan voor iemand anders het omgekeerde effect hebben. Het is een kwestie van jezelf goed kennen en weten waar de spreekwoordelijke knopjes zijn die je moet indrukken.
Just Do It
Eigenlijk is het simpel: gewoon beginnen! Effe geen enkel excuus toelaten en vooral niet gaan procastrineren. We naderen het eind van het jaar en het ideaal excuus is nu om te zeggen dat je met de feestdagen in het vooruitzicht liever op 1 januari gaat starten.
I smell bullshit.
Nu beginnen betekent dat je tijdens de feestdagen minder schuldgevoel moet hebben over die extra portie lekkers of dat extra glaasje champagne. Je bent namelijk bezig met een gezonde geest in een gezond lichaam en die extraatjes train je er toch af.
Probeer een van mijn tips om je op weg te helpen en voor je het weet heb je een nieuwe, gezonde gewoonte op je palmares staan. Vanaf dat moment ligt de weg open naar wat eens onmogelijk geacht werd :-)!
You’ll thank me later.
Cheers.
© 2020 Unexpected.be
Theme by Anders Noren — Up ↑
Recente Comments