Hoe meer data je hebt, hoe meer de noodzaak voor een goed systeem om alles een plaats te geven. Backups, documenten, foto’s, bookmarks, text-files, slidedecks,… you name it. De tijd van megabytes is al lang vervlogen. Zelfs gigabytes beginnen geschiedenis te worden. Vandaag, zelfs in “consumer” omgevingen – lees: in je eigen huis – zijn terabytes al schering en inslag.
Ik heb twee laptops: mijn persoonlijke Macbook en een ThinkPad van de werkgever. Daar begint het probleem al. Ik wil graag al mijn werkgerelateerde documenten beschikbaar hebben op mijn Macbook, maar ook op mijn iPhone of iPad bijvoorbeeld. Als ik ‘s avonds aan iets denk of ik wil nog snel een document of presentatie overlopen, dan heb ik geen zin om mijn ThinkPad te gaan zoeken, op te starten en te wachten. Dan wil ik gewoon mijn iPad van de salontafel pakken en dat document openen.
Vroeger werd zo iets opgelost met zaken doormailen. Of op een USB-stick zetten. Maar dan zit je met verschillende versies van een bestand, met alle gevolgen vandien. Corrupte files (ik denk aan “Available Offline” van Windows – de slechtste uitvinding ooit), niet meer weten welke versie de juiste is, de verkeerde versie meehebben,…
Om dat euvel op te lossen, gebruik ik “de Cloud”. In mijn geval is die cloud DropBox (en in beperkte mate iCloud en Google). Dat cloud-gebeuren lost mijn probleem van verschillende versies her en der op. Ik moet ook slechts één “file repository” backuppen. Win-win dus.
Maar DropBox is niet alles uiteraard. Mijn werklaptop wordt niet verder gebackupped. Alles wat van belang is, zit in mijn eigen “private cloud”, de rest – lees: OS en applicaties – kan mij gestolen worden. Als mijn ThinkPad sterft, kapot gaat, gestolen wordt,… is het gewoon een kwestie van een nieuwe ThinkPad te bestellen en mijn cloud applicatie erop te installeren.
Mijn Macbook zit naast dat cloud-gebeuren, wel nog verwikkeld in een backup structuur. Mijn Macbook bevat ook mijn muziek, mijn foto’s, mijn hebben en mijn houden zeg maar. Documenten zitten in de cloud, maar de “media” niet. Of toch niet in DropBox en consoorten, want daarvoor is mijn storage capacity daar veel te kleinschalig.
Neen. Mijn Macbook stuurt in eerste instantie alles naar de USB-schijf met TimeMachine van Apple. Dat is mijn eerste toevluchtsoord in geval van nood. Daarnaast wordt er elke nacht een “smart copy” gemaakt via Super Duper. Smart copy impliceert dat enkel de eerste backup een full copy is en dat elke daarop volgende backup in feite bestaat uit delta’s. Sommige backup toepassingen noemen dat ook wel “incremental forever”.
Die Super Duper backup gaat naar een FreeNAS netwerk opslag met een capaciteit van om en bij de 4TB (ZFS als onderliggend filesystem).
Als derde vangnet heb ik een kopie van alles wat echt belangrijk is (een iTunes backup, een LightRoom backup,…) ook gekopieerd naar mijn iOmega StorCenter, eveneens een NAS box. RAID5 voor de disk-config, in totaal 4TB raw capacity, 2,7TB usable capacity. Die backups zijn een manueel gebeuren en doe ik gemiddeld eens per maand, meer als ik veel nieuwe data op de Mac heb gedumpt.
Lokaal is mijn backup systeem dus meer dan redundant, maar dat was nog niet genoeg. Wat als mijn huis in vlammen op gaat? Of wat als er dieven over de vloer komen die alles meesleuren, ook mijn backup devices? Oplossing? De cloud natuurlijk! De volledige Macbook wordt opnieuw permanent naar de cloud gestuurd via CrashPlan. Ook hier kan je spreken over “incremental forever” backups, maar daarop nog eens deduplicatie zodat de upload naar de cloud (de delta’s van daarnet) zo klein mogelijk is.
Om dat allemaal overzichtelijk te houden, is een goede structuur in je folders en disks onontbeerlijk. Anders zit je met zoveel data her en der verspreidt, dat je niet meer weet wat waar zit. Resultaat: dubbels, dubbels en dubbels. En dat kost geld aan opslag, aan tijd, aan storage en aan bandbreedte (want alles moet geupload worden naar de cloud).
Data brengt dus werk met zich mee. Vroeger hadden we ocharme 500MB opslagcapaciteit en daarmee was de kous af. Vandaag zijn terabytes goedkoper dan ooit en staan we niet meer stil bij een gigabyte’je meer of minder. Alles netjes een plaats geven is belangrijk en houdt de boel handelbaar, maar wat ik nog veel liever zou hebben, is een complete indexering van al mijn data.
Indexeer al mijn bestanden. Dan kan ik zoeken op filename en *BOEM* – daar is mijn file. Maar ik wil meer dan dat. Ik wil dat ook alles geïndexeerd word op content. Ik wil niet al mijn filenames onthouden, dat is onbegonnen werk! Maar als ik over een bepaald onderwerp iets zoek, dan kan een index die ook in bestanden kijkt, mij serieus helpen.
Voeg daar nog meer metadata aan toe zoals tijdstippen, exif data, locatie gegevens,… en ga zo maar door, en je krijgt een systeem dat al die data kan doen samenvallen en een correlatie kan aanbieden aan de gebruiker.
Dat zou ik graag hebben, thuis. Dat zou het gemakkelijk maken. En dat bestaat bij mijn weten nog niet voor de consumer markt. Er bestaan wel softwares die dat doen, maar die zijn niet cross-platform, cross-storage-device, cross-… dus dat is niet helemaal wat ik zoek.
Tot wanneer dat mogelijk is, zit er niks anders op dan een goede structuur aanhouden en een nette “flow” te respecteren voor mijn data. Alles heeft zijn plaats, zijn folder, zijn bestemming. Door dat systeem consequent toe te passen, kan ik erg snel iets terugvinden, maar het blijft een taak om dat systeem netjes te volgen.
Hoe doet u dat, al uw data een plaats geven? Welk systeem gebruikt u? Welke software? Welke backups? Neemt u überhaubt wel backups? Consequent? Ik ben eens curieus.
Asides (Page 4 of 189)
Gisteren werden de invites verstuurd om deel te nemen aan het beta examen voor het VMware Certified Advanced Professional 5 – Data Center Design en guess who got an invite :-)?
Vorig jaar kreeg ik voor het eerst zo een uitnodiging en zoals ik toen al blogde, was dat examen het moeilijkste examen dat ik ooit gedaan heb (en het enige waar ik elke minuut van het examen nodig had).
Toen was ik al VCP4, dus had ik al een deel van de leerstof bestudeerd voor dat examen. Vandaag ben ik nog geen VCP5, maar ben ik er wel mee bezig. Op gebied van studeren maakt het dus niet zoveel uit, want alles wat ik moet kennen voor VCP5 zal zeker en vast van pas komen voor VCAP5-DCD.
Ik moet het examen voor half maart afleggen, dus dat wordt tandjes bijsteken! U duimt toch mee?
VW heeft ook dit jaar weer een Star Wars getinte commercial bedacht voor de Super Bowl die dit weekend plaatsvindt.
Vorig jaar ging het over de nieuwe VW Passat en over een kleine Darth Vader die zijn krachten er op los liet. Dit jaar staat de VW Beetle centraal. Check het filmpje hieronder. De “making of” kan je hier bekijken.
httpv://www.youtube.com/watch?v=0-9EYFJ4Clo
Of toch niet. Van de parkeergarage bij de werkgever tot het einde van de straat van diezelfde werkgever: bijna twee uur! Vanaf daar tot het ouderlijk huis (waar ik de file ging uitzitten): nog eens anderhalf uur (11km). Daar tot 21u45 gewacht en dan nog eens in de file op de E40 richting Oostende ter hoogte van Ternat wegens een kijkfile (er was een ongeval in de andere richting).
Jup. Ik heb genoeg “sneeuwpret” gehad. Let the sun shine!
Januari 2012 is alweer gepasseerd en ik weet niet hoe het bij u zit, maar ik heb het gevoel dat het gisteren nog oudejaarsavond was. Mijn start bij de nieuwe werkgever ligt ondertussen ook alweer drie maanden achter mij en dochterlief is ondertussen al 8 maanden jong!
Of hoe sommige dingen precies gisteren plaatsvonden terwijl ze al maanden achter ons liggen. Time travels fast when you’re having fun, zoveel is zeker.
Fascinerend eigenlijk hoe tijd veel te vlug voorbij gaat als je plezier hebt, maar eindeloos traag lijkt te gaan als je je verveelt of ongeduldig op iets wacht. Fascinerend, maar eigenlijk ook angstaanjagend.
Dat het koud is zeg ik U! En ja, we mogen niet klagen, want tot nu toe is de winterprik serieus klein geweest.
En toch is het koud. Sjaal, winterjas, handschoenen, muts,… het komt allemaal uit de kast tegenwoordig.
Dat het maar gauw lente is!
Morgen is het zo ver en kan iedereen die het wil een Nokia Lumia 800 kopen. Ik heb het toestel ondertussen meer dan een week in gebruik en het feit dat ik nog niet naar mijn iPhone heb teruggegrepen zegt genoeg denk ik.
Er is nog werk op vlak van de apps (en de doorontwikkeling ervan), maar los daarvan is de Lumia 800 echt wel een goede smartphone. Windows Phone heeft reuzesprongen gemaakt en mag zich meten met Android en iOS, zoveel is zeker.
Prijstechnisch (499€ maar als je wat zoekt kan dat lager!) zit de Lumia gewoon goed. Gezien de specs die je krijgt, is de prijs echt wel scherp te noemen. En er zit een hoesje, oortjes, een oplader (en een erg leuke) en navigatiesoftware meegeleverd!
Nokia gaat de launch morgen trouwens niet zomaar laten voorbij gaan. Om de lancering te vieren kreeg ik een erg leuke cupcake toegestuurd, maar morgen kan iedereen meesmullen, want in onderstaande stations zullen in totaal maar liefst 35.000 cupcakes worden uitgedeeld!
- Brussel Noord (tussen 7u en 10u)
- Brussel Centraal (tussen 7u en 10u)
- Luik Guillemins (tussen 7u en 10u)
- Gent Sint-Pieters (tussen 7u en 10u)
- Antwerpen Centraal (tussen 7u en 10u)
- Anwerpen Grand Bazar (aan Groenplaats) (namiddag)
Deze actie luidt trouwens ook de Facebookcampagne in, waarbij alles draait rond ‘The Amazing Everyday’. Vier weken lang zal Nokia elke dag een ‘amazing moment’ voorstellen, zoals een zondags ontbijt midden in de week, een fanfare die je naar je werk begeleidt of een persoonlijke stylist die je ’s ochtends helpt aankleden.
De fans mogen er eentje uitkiezen of zelf een idee inzenden en een jury overtuigen waarom zij zo’n ‘amazing moment’ verdienen. Check dus zeker de Facebookpagina en wie weet win jij er ook wel één!
Als je Windows 7 gewoon bent, dan is Windows XP “pretty outdated”. Mijn werklaptop – een Lenovo ThinkPad T420 – is ontworpen met Windows 7 in gedachten, maar heeft een XP image (company policy) en dat werkt gewoon traag en omslachtig.
Ik heb XP altijd een goed OS gevonden, maar zijn tijd van gaan is toch wel echt gekomen. Gelukkig upgraden we volgende maand naar Windows 7.
Aero, ik heb u gemist!
Een nieuwe TV-serie van de makers van Lost (jaja, ik weet het… X aantal seizoenen en dan nog van niets weten).
Gaat over de wereldberoemde gevangenis Alcatraz – nicknamed “The Rock” – en over hoe die gevangenis niet zomaar zijn deuren gesloten heeft. What really happened?
Uiteraard een zaak voor een superduper undercover FBI-afdeling met enkele “suits”, een babe en een nerd (die we ook al kennen van Lost).
Intriges, spanning en een vleugje sci-fi. Ik ben alvast seriously hooked.
Maandag is het D-day voor de vakbonden en hun gevolg. Ze gaan het land plat leggen, want ze zijn niet akkoord met de voorstellen van onze regering.
Bon, ik heb niet alles uitgepluisd en ik weet de details er niet van, maar ik snap die mensen hun motivatie toch niet helemaal. Staken omdat je vervroegd pensioen op de helling staat? Anders eens gaan werken omdat je blij bent dat je überhaubt een pensioen zal hebben? Het is maar een gedacht natuurlijk.
Ik doe er niet aan mee. Ik geloof niet dat staken beterschap gaat brengen. Integendeel, het gaat onze economie nog wat meer achteruit duwen. Nog wat ratings laten zakken. Nog wat meer betalen voor leningen. En ga zo maar door. Maar dan kunnen ze daar ook weer tegen gaan staken misschien ;-)?
Ben ik dan akkoord met wat die pippo’s van onze regering uit hun mouw schudden? Helemaal niet! Verre van zelfs! En dat het pippo’s van de bovenste plank zijn die niet goed weten waarmee ze bezig zijn, is duidelijk te zien aan bv. die aanpassing van de taxen op bedrijfswagens. Als je al na 1-2 maanden een aanpassing moet doorvoeren, is er duidelijk niet genoeg nagedacht in den beginne.
Van een staking gaan die mannen (en vrouwen) niet wakker liggen. Kris Peeters zei het nog (in het kader van de fiscale aftrekpost van de hypotecaire leningen): we moeten ons geen zorgen maken, want hij heeft zelf ook een lening lopen en hij gaat zichzelf toch niet beduvelen? Vaneigens vergeet hij de nuancering dat meneer Peeters iets meer dan 10.000€ netto per maand verdient en dat u en ik daar in de verste verte niet aan komen. Bij wie gaat een eventuele negatieve aanpassing dan het meeste pijn doen? Juist ja.
Ik krijg hoe langer hoe meer een diepe afkeer van onze Belgische “zakkenvuller” politiek. En ik ben daar volgens mij niet de enige in. In feite hoor ik hetzelfde bij iedereen waarmee ik praat over die zaken. Iedereen heeft er genoeg van. Maar of een staking het gaat oplossen? Ik durf daar aan te twijfelen. Zwaar afstraffen bij de verkiezingen is een optie, maar komen er dan andere pippo’s in de plaats en zijn we geen stap verder? Who knows.
Zouden die vuilniszakken met armen en benen trouwens opnieuw mensen lastig vallen die wél willen werken? Afritten afzetten naar goed dunken? Ingangen blokkeren van gebouwen of ganse industrieterreinen? Uit solidariteit natuurlijk, om u onvrijwillig mee te doen staken, zodat u niet tegen uw werkgever moet zeggen dat u wil staken (maar het niet durft). Gezever!
Ze geven trouwens serieus koud weer morgen… dus op terrasjes zitten zal er niet bij zijn. Ik ben eens curieus of ze veel volk op de been gaan krijgen, want al die “gesyndiceerden” zouden wel eens de voorkeur kunnen geven aan thuis zitten, lekker warm en passief.
Enfin, mij gaan ze niet hebben. Ik werk gewoon van thuis morgen. Ik kies om actief iets te doen om mijn toekomst te garanderen (werken, sparen, investeren,…) en ga niet verkleed als vuilniszak klagen dat iemand anders het moet oplossen.
My 2 cents natuurlijk. Maar het is hier dan ook mijn blog.
PS: die #30j refereert naar de Twitter hash-tag die de vakbonden in het leven riepen om hun boodschap via de sociale media te verspreiden. Spijtig genoeg voor hen is dat in hun gezicht ontploft en wordt die hash-tag gebruikt om onvrede met de nationale staking te spuien. A lesson well learned denk ik.
Recente Comments