Telling stories for a living

Tag: Workshop

London, Baby!

Vandaag was “prreeeeetttyyyy busssyy” zoals ze zeggen. Vannacht rond middernacht gaan slapen om om 4u alweer op te staan: I’ve got a plane to catch!
Om half zeven ‘s morgens richting London, meer bepaald Heathrow Terminal 5 (de nieuwe dus). Daarna met de taxi richting Gerrards Cross / Sefton Park – Hitachi Data Systems HQ – alwaar ik ondergedompeld werd in de workshop die ik zelf op dinsdag gaf.
Niet om te inhoud te leren, wel om de manier van lesgeven te bekijken en eventueel iets uit meepikken om zelf toe te passen.
Flying
Lounge
Omstreeks 17u40 (lokale tijd) een “wheels up” richting België met een voorziene landingstijd van iets voor acht. Daarna nog een uur autorijden om redelijk doodmoe in bed te landen.
Need to get some sleep, want morgen = nog een laatste keer doorbijten alvorens het weekend van start gaat!
Thunderbirds are gooo!

Debriefing

Gisteren een “dry-run” gedaan van een workshop. Vandaag debriefing gedaan om te kijken wat er beter kan, anders moet en compleet omgegooid moet worden.
Conclusie: nog veel werk aan de winkel, maar dat maakt het juist plezant!
Planning: wijzigingen doorvoeren, bijsturen en dan opnieuw aftoetsen met een “test audience”. Morgen trouwens richting Londen om de workshop zelf eens bij te wonen en te ontdekken hoe anderen hem positioneren.

Deze week werk ik mee aan een EMC workshop voor het opstellen van een certificatie examen voor “Technical Architect”. Die workshop gaat door in de VS van A, maar dankzij moderne technologie (lees: webex, live meeting,…) doe ik gewoon mee van thuis. Kosten gespaard en een week u vervelen op een hotelkamer in de middle of nowhere vermeden.
Nadeel? Vanzelfsprekend volgt die workshop de Amerikaanse tijdzone, wat wil zeggen dat ik van 15u tot 23u werk deze week. Van thuis uiteraard. Best wel aangenaam, want ik blijf altijd al laat op en nu kan ik elke dag uitgeslapen uit bed komen en toch heel erg productief zijn. Meer van dat!
Ik ben trouwens de enige niet-EMC werknemer die meedoet. Al de andere collega’s werken voor EMC zelf. Het course material heb ik al. De slides staan open. De pre-training heb ik vorige week gevolgd. Jep. I’m ready.
En u, hoe werkt u deze week?

Vorige zondag was het zo ver: met een tiental mensen bevonden we ons in een gerenoveerde schuur in Vlaams-Brabant, meer specifiek “The Barn” in Steenokkerzeel, de uitvalsbasis van Bert Stephani, één van de twee fotografen achter het Squeeze The Lime concept.
Het was de eerste “Become friends with your DSLR” die door Bert en Pieter gegeven werd, maar dat was er eigenlijk niet aan te merken. Pieter was misschien iets stiller dan wat we gewoon zijn van hem, maar daar zat zijn griepaanval van de week voordien zeer waarschijnlijk voor iets tussen ;-).
Anyway, na de nodige tassen koffie (al een geluk dat het winteruur diezelfde nacht ingevoerd werd, waardoor er nog een extra uurtje slaap in zat) en een stukje fruit als ontbijt, waren we klaar om aan de dag te beginnen. Op de bovenverdieping van de schuur stond een Macbook Pro met projector en projectiescherm klaar, waarmee Bert het concept van LIME – Learn Inspire Motivate Experience – uitlegde. Heel erg kort gezegd: share the knowledge. Twee mensen weten meer dan één mens, drie mensen weten meer dan twee mensen en zo verder. Deze filosofie is in mijn ogen de enige juiste, want waar Bert en Pieter ze toepassen in hun expertisegebied – fotografie, zie ik diezelfde filosofie meer en meer opduiken in mijn vertrouwde wereld – ICT. Persoonlijk vind ik deze manier van redeneren de enige juiste, want no way in hell is het mogelijk om als “single entity” alles te beheersen. Tips & tricks van anderen brengen je altijd vooruit en mensen die nog steeds vasthouden aan hun “eiland-denken” zitten mijn inziens in een neerwaartse spiraal die vroeg of laat in hun gezicht ontploft.
Na de introductie van wie ze zijn, waar voor ze staan en wat ze willen bereiken, konden we starten met de workshop zelf. De manier waarop Bert en Pieter te werk gaan is met behulp van slides (die erg veel Steve Jobs gehalte hebben – which is a good thing!) enkele basisprincipes uit te leggen zoals waarvoor een diagrafma dient en sluitertijden en andere basisbegrippen die je echt moet kennen. Daarna komt er steevast een “experiment” wat in feite een opdracht is waarin je de net opgedane theoretische kennis in de praktijk tracht te brengen. Tijdens deze experimenten cirkelen zowel Bert als Pieter rond tussen de studenten zodat je heel snel hulp kan inroepen indien nodig. In totaal waren er vijf experimenten (de M-stand, belichting, regel der derden, concept / verhaal,…) waarna je eigenlijk de basis van fotografie in je persoonlijke “knowledge base” hebt zitten. Het enige dat je hierna nog kan helpen om beter te worden is oefening, oefening en nog eens oefening.
Heb ik nu iets geleerd gedurende deze workshop? Zeker en vast! Om te beginnen werk ik nu met mijn DSLR in de “M” stand, terwijl ik voordien zo goed als altijd in de “A” stand (Aperture oftewel diafragma) werkte. Af en toe switchte ik eens naar de “S” stand (Shutter oftewel sluitertijd) en dan vooral als ik snelbewegende voorwerpen (lees: airshow, GT2) wou fotograferen. Door een simpele, verstaanbare uitleg gecombineerd te zien met hands-on experience en assistentie waar nodig, lukt het mij nu om resultanten te verkrijgen op de “M” stand die gelijkwaardig zijn aan mijn vorige foto’s op de minder manuele standen. Sweet!
Naast het manueel instellen van diafragma en sluitertijd, stel ik de ISO waarden ook manueel in (dit deed ik al voordien) en staan alle extra features van mijn D60 op “disabled”. Sommige van die features hebben wel een meerwaarde, maar doordat ze in mijn plaats denken, zorgen ze ervoor dat ik niet altijd de foto’s krijg die ik dacht te krijgen omdat de camera mijn idee soms verkeerd interpreteert. En wanneer ze mijn doel wel juist interpreteren, zorgen ze er  voor dat ik minder snel bijleer omdat de camera mijn fouten soms wegtovert.
Naast het technische aspect was de workshop ook gewoon erg leuk. De aanwezigen waren allemaal met een serieus positieve mindset naar de schuur gekomen waardoor er vlug een “samen leren, samen sterk” mentaliteit in de groep zat. En aangezien zo goed als alle experimenten in groepjes van drie gedaan werden, kwam dat nogal goed uit ;-). Ik heb zelfs mensen leren kennen die ik zelf volg op Twitter (en omgekeerd) maar waarbij we niet van elkaar wisten wie ons virtueel alterego was…
Deze Squeeze The Lime workshop was voor mij een echte meevaller waar ik op een dag echt wel veel vooruitgang heb geboekt. Zoals Bert en Pieter al zeiden: het is belangrijk dat je de opgedane kennis zoveel mogelijk toepast, want als je na zo een workshop je DSLR aan de kant legt voor een paar weken, dan ga je er minder uithalen dan verwacht. De dag van de workshop heb ik net geen 400 plaatjes geschoten – de in mijn ogen goede resultaten komen asap op mijn Flickr pagina – en heb ik mijn Nikon D60 echt wel op een andere manier leren gebruiken.
Mission accomplished voor de mannen van LIME en een aanrader voor iedereen die meer met zijn DSLR wil doen dan op “Auto” modus werken.

Het is iets na 8u op zondagmorgend – normaal gezien niet een uur dat je mij uit bed kan vinden, tenzij voor één of andere goede reden. Vandaag is er gelukkig zo een reden: een workshop van Squeeze The Lime met Bert Stephani en Pieter Van Impe. Ik volg beide fotografen al een tijdje op Twitter en heb hun werk en projecten met bewondering bekeken, maar de doorslag om mij in te schrijven kwam er op hun workshop tijdens Belgium Digital Live.
Als vandaag minstens even plezant en leerrijk wordt als dat uurtje op BD Live, dan wordt het een superdag! Vanzelfsprekend hoort u er meer over vanavond of morgen ;-).
En neen, ik ben niet vergeten dat het uur veranderde naar het winteruur vannacht. Een uurtje langer slapen, gratis?! Hoe kan je zo iets vergeten?
Geniet van jullie zondag!

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑