Telling stories for a living

Tag: Storage Area Network

SAN

Dit is een vervolgpost op een eerdere post – Shared Storage.
SAN – Storage Area Network – is de meest pure vorm van storage die je kan verkrijgen. In de volksmond zegt men “SAN” tegen de shared storage omgeving wanneer men spreekt over een “block-based” storage oplossing. Om uit te leggen wat daarmee bedoeld wordt, spoelen we terug naar onze computer thuis.
Als je een harde schijf in je computer installeert, dan kan je daar op zich weinig mee doen. Die schijf moet geformateerd worden zodat het besturingsysteem (oftewel OS van Operation System) ze herkent als opslagmedium, waarna er een bestandsysteem op gemaakt kan worden (vanaf nu file-system).
Op het moment dat de harde schijf in de computer zit en geformateerd is, is het een “block-device”. Het OS ziet een opslagmedium, maar het kan er niet van lezen of naar schrijven omdat er geen file-system op zit.
Een file-system is praktisch altijd gelinkt aan het OS: Windows gebruikt vandaag NTFS (NT File System en NT verwijst naar Windows NT, het allereerste “professioneel” OS van Microsoft).
Vroeger had je op Windows ook FAT16/32, wat je nog kan tegenkomen als je bv. een USB-stick wil formatteren. Apple gebruikt dan weer MAC OS Extended op hedendaagse systemen. En zo heeft elk OS zijn eigen variant van een file-system, die zo goed als nooit compatibel zijn onderling.
Hieruit kan je concluderen dat een applicatie of zelfs een OS nooit “rechtstreeks” naar een SAN kan schrijven. Er moet eerst een file-system aangemaakt worden alvorens er bestanden weggeschreven / gelezen kunnen worden van de SAN.
De SAN bestaat dus uit X aantal harde schijven + controllers die de intelligentie van het systeem uitmaken. Met die controllers (en de bijhorende management software) gaan we een aantal van die harde schijven bundelen in een groep die ervoor zorgt dat wanneer er een harde schijf stuk gaat, er automatisch een reserve exemplaar in de plaats komt zonder dat er data verloren gaat.
Deze configuratie noemen we een RAID-groep (Redundant Array for Independent Disks) en er bestaan verschillende varianten met elk zijn voor- en nadelen. Op dit moment is dat echter onbelangrijk en ga ik daar niet verder op in.
Nu hebben we dus een RAID-groep met daarin X aantal harde schijven. Op die groep gaan we een “virtuele” harde schijf maken en dat noemen we een Logical Unit (LU). Soms wordt dat ook een LUN (Logical Unit Number) genoemd, maar technisch gezien wordt een LU pas een LUN wanneer ze aangeboden wordt aan een server.
Ook dat maakt weinig uit op dit moment, zo lang het duidelijk is dat we op die “fysische” groep van schijven (RAID-groep) een “virtuele” schijf gemaakt hebben die even groot is als de som van de fysische schijven in de RAID-groep.
Kanttekening:

  • De “virtuele” schijf moet niet even groot zijn als de totale som, maar is maximaal even groot + best practise zegt dat je 1 “virtuele” schijf maakt per RAID-groep (waarom leg ik later wel uit)
  • De “virtuele” schijf is eigenlijk niet gelijk aan de totale som van de fysische schijven in de RAID-groep omdat je 1 of meerdere schijven niet kan gebruiken omdat die er voor zorgen dat je data niet verloren is wanneer er een schijf stuk gaat. Voor nu is dat echter niet belangrijk en gaan we gewoon van een simpele 1-op-1 stelling uit om alles high-level te kaderen

Het is de “virtuele” schijf oftewel LU(N) die we via een storage-netwerk (SAN, remember?) aan de server aanbieden. De server ziet die LU(N) dan alsof er in de server zelf een harde schijf is toegevoegd. Met andere woorden – het OS moet die LU(N) formatteren en er een file-system op plaatsen alvorens de applicaties er iets mee kunnen doen. En dat is in essentie wat een SAN is / doet en waarom we dat een “block-based” storage platform noemen.
Nog interessant om weten: dat “netwerk” waarmee de SAN aan de servers gekoppeld is, is meestal een glasvezel netwerk (FC – Fibre Channel) dat vandaag tot 8Gb/s aankan. Anderzijds is er ook de mogelijkheid om over het IP-protocol te werken en dan spreken we van een iSCSI SAN in plaats van een FC-SAN. iSCSI kan in 1Gb/s of 10Gb/s aangeboden worden.
Typisch zie je iSCSI in kleinere omgevingen of omgevingen waar men al zwaar geïnvesteerd heeft in een IP-netwerk. Een FC-SAN vereist een FC-netwerk met speciale switches, waardoor de kostprijs ook hoger ligt.
Hopelijk is de term SAN als variant van Shared Storage nu duidelijker? Zoals gewoonlijk zijn vragen of feedback welgekomen in de comments hieronder! Next up: NAS oftewel Network Attached Storage.

Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. Een nieuwe challenge. Volgens een psychologische analyse die ik ooit heb moeten ondergaan alvorens mijn huidige functie te mogen betreden, ben ik iemand die constant op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en die “triggers” moet krijgen om zijn motivatie niet te verliezen. Ik kan ze alleen maar gelijk geven, want eenmaal ik het gevoel heb dat ik alles gezien heb, ga ik op zoek naar iets nieuws om me in vast te bijten. Aandachtige lezers hadden het misschien wel tussen de lijntjes gelezen… my time had come.
Na bijna 5 jaar van trouwe dienst, resten er mij dus nog 7 dagen in mijn huidige functie bij de huidige werkgever alvorens ik mijn bureau leegmaak, de laptop met bijhorende digipass en UMTS kaart teruggeef en mijn vast werkstation een herinstall commando meegeef.
Daarna zitten mijn dagen als Wintel System Engineer er op en maak ik de overgang naar de wereld van data-opslag als Storage Consultant – een vakgebied waar ik de laatste maanden in mijn huidige functie ook al veel mee in contact kwam.
Voor de niet-IT minded mensen: met storage bedoel ik niet “kasten, laden, meubels…” (dus ik ga niet bij IKEA of iets gelijkaardigs werken ;-)), maar wel SAN (Storage Area Network), data-deduplicatie, backup, archiving,… kortom een “hot topic” van IT-wereld waarin er veel nieuwe, interessante uitdagingen te vinden zijn. Fun fun fun dus!
Met een mand vol goede herinneringen en ervaringen zal ik volgende week de deur achter mij dichttrekken, niet achteruit kijken en mij volledig geven in de nieuwe functie. Want zo ben ik wel – als ik mij eenmaal gefocust heb op iets, dan kijk ik niet meer achterom en ga ik volledig voor het bereiken van het nieuwe doel. Stilstaan = achteruitgaan. Know what I mean?
Bij het veranderen van job, hoort ook het minder fijne aspect – afscheid nemen. Doorheen de jaren kom je namelijk in contact met andere mensen, mensen die van “collega zijn” evolueren naar “meer dan collega zijn”. Ik zal de fijne gesprekken, het gezever en gelach serieus missen.
Natuurlijk is het een zeer kleine wereld en zijn er vandaag de dag geen afstanden meer die onoverkomelijk zijn (heck, een e-mailtje is de wereld rond in enkele miliseconden), maar toch besef ik goed dat ik sommige mensen veel minder zal tegenkomen dan ik gewoon was, sommigen misschien helemaal niet meer.
C’est la vie?
Op het nieuwe werk zal ik ongetwijfeld nieuwe bruggen bouwen en mijn plaats opeisen in de structuur, maar alles is nieuw dus het koffiemachine moet herontdekt worden, de places 2 be om ‘s middags een hapje te  eten gelokaliseerd worden, de karakters van de nieuwe collega’s een plaats geven,… Veel dingen om naar uit te kijken dus.
In short: every end is a new  beginning. Wish me luck!

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑