Gisteren een rustig avondje gehad op caf̩. In het stamcaf̩ (Kafe Neion, allen daarheen) gezeten met vrienden: goed gelachen, veel gezeverd, nog meer gelachen, plannen gesmeed en Franse muziek (Patrick Bruel РCasser La Voix) meegezongen net voor we de keet mee dicht gedaan hebben. En zeggen dat het een kalm avondje ging worden en we op tijd naar ons bed gingen :).
Een deel van de bende ging daarna nog elders “ene” pakken, maar ik ben wijselijk huiswaarts gekeerd. Vandaag ga ik namelijk met de madame naar zee, mossels eten, wandelen, beetje genieten van elkaars gezelschap met de zeewind in je gezicht en wat energie opdoen om morgen weer te beginnen werken.