Mijn account op 500px – een Flickr tegenhanger die ik enkel gebruik voor wat mijn GF-1 uit zijn geheugenkaartje schudt – begint stillaan vorm te krijgen. Vooral zwart-wit materiaal als ik er zo over nadenk. Feel free to check it out :-).
Tag: Panasonic
Ik heb een nieuwe camera gekocht. Neen, geen Nikon. Ook geen DSLR. Neen. Ik heb een systeemcamera gekocht – micro four-thirds zoals ze zeggen. Meer bepaald een Panasonic Lumix GF-1.
Waarom? Ik ben heel erg tevreden van mijn Nikon DSLR’s, maar zoals zo velen vind ik dat ze soms iets te “bulky” zijn. Lomp. Te groot. Te zwaar. Je kent het wel. Perfecte beeldkwaliteit heeft zijn prijs denk ik dan.
Ik was op zoek naar een mobiele fotocamera die ik eigenlijk altijd in mijn jaszak kan steken. Geen gesleur met een fototas “just in case” dus. Enkel nog de DSLR + toebehoren meepakken als je op voorhand weet dat je foto’s gaat maken.
Compact camera’s interesseren me niet echt (ik heb er wel eentje, maar die ligt al enkele jaren onaangeroerd in de schuif) omdat je daar geen enkele vorm van controle hebt over de foto die je maakt (zoomen en de flash aan of uit zetten) en DOF (depth of field) praktisch onbestaand is.
No more. Eigenlijk al een tijdje niet meer, maar ik ben pas zeer recent tot die constatatie gekomen. Die statement is uiteraard niet helemaal waar. Een DSLR zal altijd betere foto’s produceren dan een systeemcamera (tenminste, puur op technisch gebied, de fotograaf heeft er eigenlijk meer mee te maken maar dat is een andere discussie), zeker wanneer de omstandigheden niet optimaal zijn (donkere omgevingen bijvoorbeeld).
Systeemcamera’s zijn (kort door de bocht) eigenlijk DSLR’s maar zonder spiegels. De lenzen zijn verwisselbaar, maar in plaats van via een ingenieus systeem met spiegels het beeld te projecteren in de viewfinder en door een beweging van diezelfde spiegels op de beeldsensor (wanneer je de ontspanner indrukt), projecteren lenzen bij systeemcamera’s het beeld rechtstreeks op de beeldsensor.
Gevolg: je kan gebruik maken van erg goede lenzen (lichtsterk, primes, zooms,…), maar je hebt geen optische viewfinder. Bij de meeste modellen kijk je op een LCD scherm zoals je dat ongetwijfeld kent van een compact camera, maar voor sommigen kan je een EVF bijkopen (Electronic View Finder) die dan de optische viewfinder van een DSLR simuleert.
Zo een EVF is redelijk prijzig, het blijft electronisch en als je al die zaken op je systeemcamera schroeft, maak je er eigenlijk een wannabe-DSLR van – inclusief het bulky gedoe. Not what I wanted en dus gebruik ik het LCD scherm.
Olympus was de eerste fabrikant die een knappe systeemcamera op de markt bracht: de E-PL1. Reviews waren goed, maar tegelijkertijd kwam er de aankondiging van de Panasonic GF-1.
Alle “tekortkomingen” van de E-PL1 zou Panasonic wegwerken in hun visie van de systeemcamera. We spreken nu 2009. En als je op de reviews mag afgaan, hadden ze gelijk. De verschillen zijn minimaal (snellere AF bijvoorbeeld), maar als je dan toch geld gaat uitgeven, kan je maar beter voor het beste kiezen ;-).
Vandaag zijn we echter 2011 en de GF-1 is niet meer verkrijgbaar. Panasonic heeft de GF-2 en de GF-3 al op ons losgelaten, maar die kan je eigenlijk geen waardige opvolgers noemen van de GF-1.
Alle toeters en bellen die de GF-1 zo interessant maken voor DSLR eigenaars die een mobiel alternatief zoeken, zijn verdwenen. Geen wieltje meer om je shutter / aperture aan te passen, geen hot-shoe voor flitser, bijna geen “echte” knopjes meer maar alles via een touch-screen LCD scherm,… Kortom, eigenlijk maken ze van de GF-1 opvolgers eerder consumer-modellen met DSLR kwaliteit terwijl de GF-1 eerder een DSLR was in een compacte body.
Ik wou dus een GF-1 en geen GF-2 of GF-3. Winkels hebben ze al lang niet meer in voorraad dus was tweedehands het enige alternatief. eBay to the rescue en na een weekje snuffelen en snuisteren heb ik mijn toestel in het Verenigd Koninkrijk gevonden. De eerste eigenaar wou een DSLR en deed dus zijn systeemcamera weg. Body only.
180€ + verzekerde verzending later (ongeveer 25€) was de koop rond en een paar dagen later kwam er een postpakket toe. Mijn GF-1 was toegekomen!
Een lens koop ik liever nieuw (tenzij ik ze kan testen, maar aangezien de verkoper in de UK zat was dit niet echt interessant) en dus heb ik bij Digicamshop een Panasonic Lumix G “Pancake” 20mm F/1.7 besteld. Geen zoom. Niet groot, extreem lichtsterk en veel goeds over te lezen online.
Sinds vorige dinsdag heb ik de complete set in mijn bezit en alles wat je leest over de GF-1 en de 20mm F/1.7 is meer dan waar. Erg leuk toestel en knap objectief. Ik ben nog volop aan het leren en experimenteren, maar de eerste indruk is positief en beloftevol.
Ik heb een 500px account aangemaakt (een hip Flickr alternatief) waar ik louter foto’s ga uploaden die met de GF-1 gemaakt zijn. Mijn account bij Flickr blijft gewoon bestaan hoor, maar ik had zin om 500px eens te testen en met de GF-1 heb ik daar nu een goed excuus voor.
Gisteren werd zoals afgesproken met de vriendelijke mensen van IIshop.be mijn nieuwe televisie geleverd: een Panasonic TH42PX80E plasma televisie. De oude 32″ CRT van Philips aan de kant gezet, alles eens goed afgekuisd (stof gaat waar no one has gone before!) en terwijl ook de “cablemess” eens op orde gezet, waardoor alles nu netjes is aangesloten en alle draden mooi bij elkaar gehouden worden door cable-management riempjes. Mooi zo!
De plasma TV installeren is in feite snel en eenvoudig: de voet op het meubel zetten, de TV erop schuiven en dan de voet aan de TV vastvijzen met bijgeleverde vijzen. Klaar. Antenne-kabel erin, home theatre aansluiten, XBOX360 via de standaard kabel aansluiten en ontdekken dat je dan geen HD-kwaliteit kan krijgen (en dus nog naar Game Mania rijden voor een HD AV-cable kit voor de XBOX360 – 30€ armer, wereld van verschil in beeldkwaliteit!), HDMI-kabel aangesloten zodat ik de VAIO kan aansluiten wanneer nodig en de KISS mediaplayer / HDD-recorder aangesloten. Klaar is kees :-).
Aangezien mijn Devolo powerline adapters ook al toegekomen waren (een dag vroeger dan verwacht) heb ik die ook al aangesloten: op de modem die zich in de living bevindt, een switch aangesloten en vandaar naar digicorder #1 en naar powerline adapter #1 met UTP. In de slaapkamer powerline adapter #2 aangesloten, eveneens een UTP kabel aangesloten (die trouwens meegeleverd wordt) en onmiddellijk gingen de “huisjes-leds” op beide adapters branden, wat zoveel wil zeggen als “we hebben connectie met elkaar, het is in de sjakosse”.
Ik heb de meegeleverde Devolo software toch nog op mijn VAIO geïnstalleerd, gewoon uit curiositeit om te zien wat je daarmee kan doen. In feite niet zo veel (en dat is ook niet nodig want alles werkt gewoon out of the box en er is nu eenmaal niet veel dat je kan instellen op zo een adapters): checken of beide adapters gevonden worden, een encryptie-paswoord definiëren zodat andere adapters op dezelfde stroomkring niet aan je netwerk kunnen en een toepassing om shares te “sharen”. Meer moet dat niet zijn.
Het enige wat mij nu nog te doen staat, is het aansluiten van de HD Digicorder die normaal gezien deze week nog geleverd zal worden door onze vrienden van Telenet. Laat ons hopen dat de activatie van dat ding zonder problemen verloopt en als alles dan volgens plan verloopt, zal ik voor het weekend kunnen genieten van HD-televisie.
En hoe bevalt de nieuwe televisie mij nu hoor ik u al denken? Wel, erg goed, maar daar ga ik een ander bericht over neerpennen, kwestie dat we alles een beetje netjes en overzichtelijk houden nietwaar?
… die lieve, goede plasma televisie! Vandaag is het de grote dag ten huize Unexpected, want mijn nieuwe aanwinst wordt geleverd. Vanaf vandaag kan ik dus genieten van scherpere kleuren, groter beeld, digitale fun (en miserie?) en vanalles met HD in de naamgeving dankzij mijn Panasonic TH42PX80.
Zo blij als een kind in een speelgoedwinkel zeg ik u :-).
Hij is besteld. Ik mocht hem zelf gaan ophalen wegens op voorraad, maar aangezien ik geen zin heb om mijn nieuwste aanwinst al te beschadigen tijdens het transport, heb ik besloten om hem te laten leveren. Volgende week dinsdag komen ze er mee langs.
Ah ja, en ik heb er ook een Telenet HD Digicorder bijgenomen. Je kan die dingen alleen maar huren, maar bij aankoop van een TV kreeg ik er 9 maanden gratis huur bij… en het maakt wel degelijk een verschil. In de living staat een LCD-TV en daarop is het al een serieus verschil met een “gewone” digicorder.
Volgende week meer nieuws, al zal ik de HD Digicorder dan nog niet hebben denk ik (want Telenet gaat dat opsturen en zoals we Telenet kennen…).
Na veel wikken en wegen, lezen op HDTV-websites en verscheidene fora, doorbladeren van tests zoals Test-Aankoop en FWD Magazine en tot slot prijzen vergelijken, ben ik tot de conclusie gekomen dat de Panasonic TH42PX80 het meest geschikte televisietoestel is voor mijn noden te vervullen.
Eerst de specs:
- Plasma TV
- 42″ beelddiagonaal (voor minder gaan we niet, groter is teveel prijsverschil in vergelijking met de winst, waardoor 42″ de huidige “sweetspot” blijkt te zijn)
- 1024×768 resolutie (HDReady – leek me eerst te laag, maar na wat leeswerk heb ik begrepen dat dit niet altijd zo belangrijk is als je zou denken)
- 3 HDMI poorten (belangrijk voor eventuele uitbereiding)
- VGA & Component ook aanwezig
- Op Pioneer Kura series na, de beste zwartweergave van alle plasma & LCD-televisies
- 24p Playback ondersteuning (belangrijk voor Blueray weergave – later meer daarover)
- Deftige kwaliteit van speakers (al heb ik een home-theatre systeem, dus ik zal ze niet vaak gebruiken)
- 4 jaar garantie ipv de gebruikelijke 2 jaar (tijdelijke actie bij Panasonic)
- …
Mijn eerste keuze was gevallen op de Samsung P50C6H, een 50″ LCD-TV met een HDReady resolutie van 1366×768. Dit “end-of-life” model kan je tegenwoordig vinden voor net geen 1000€, wat dus een faire prijs is voor een 127cm grote TV. Maar het is al een ouder model, minder contrast en lichtopbrengst, slechts 1 HDMI poort, … kortom niet zo ideaal.
FullHD was sowieso al uitgesloten voor de volgende redenen (copy / paste van een comment die ik zelf schreef op een andere bericht):
“In FullHD uitzenden is niet voor de eerste jaren… ze zenden nu zelfs nog niet in HDReady uit (waarmee ik 720p bedoel, want HDReady betekent in feite dat je TV in staat is om een 1080P signaal binnen te krijgen, maar dat zegt niets over de uitzending).
Ik heb vandaag ettelijke uurtjes gelezen en nog gelezen, en zelfs met Blueray is het nog te zien hoe ver je van de TV zit om te weten of het wel de moeite is om in FullHD te investeren…
De enige reden die ik tot nu toe zie om FullHD te gaan, is als je ook je pc er aan wil koppelen… dan heb je een grotere desktop.
Maar ik denk dat ik gevonden heb wat ik zoek: Panasonic TH42PX80E. Een 42? plasma televisie die met uitzondering van de dure Pioneer TV’s, het beste zwart kan tonen. Verschillende reviews zeggen hetzelfde: zelfs naast een FullHD moet je van heel dichtbij gaan kijken om het verschil te kunnen zien… en een FullHD kost met gemak 500-600€ meer voor dezelfde beelddiagonaal!”
Nuff said? En als je nog niet zeker bent, lees dan vooral dit artikel eens van ZDNet, geschreven door gasten die ganse dagen TV’s testen en vergelijken. Een quote…
“OK, so what’s the bottom line: Should I go 1080p or 720p?
First and foremost, some people just want what’s considered the best spec on a TV. If you’re one of those people, spend the extra dough, you’ll feel better in the long run. Secondly, if you’re thinking of going big, really big (a 55-inch or larger screen), or you like to sit really close (closer than 1.5 times the diagonal measurement), the extra resolution may make it worth the difference–as long as you have a pristine, 1080i or 1080p HD source to feed into the set. And finally, it’s a good idea to go with 1080p if you plan to use your TV a lot as a big computer monitor. That said, if you set your computer to output at 1,920×1,080, you may find that the icons and text on the screen are too small to view from far away (as a result, you may end up zooming the desktop or even changing to a lower resolution). But a 1080p set does give you some added flexibility (and sharpness) when it comes to computer connectivity.
If none of those factors jump out at you as true priorities–and you are working on a tight budget and want to save some dough–a 720p set is going to do you just fine. HD will still look great on your set, I swear. In fact, our current highest-scoring HDTV, the Pioneer Kuro PDP-5080HD, is a 720p, er–768p, model.”
Lees vooral ook de rest van dat artikel, want ze pakken alle andere interessante weetjes ook aan in hun bespreking.
En de prijs hoor ik u denken? Wel, in Makro staat hij op dit moment voor 1150€ (give or take a few) in de aanbieding, maar na wat Google werk kwam ik uit bij een andere winkel in het Limburgse die volgens verschillende fora erg goede service en prijzenpolitiek aanbiedt. Hun prijzen zijn echt heel goed en gaan soms tot 200-300€ onder de prijzen van de ketens! Met een persoonlijke service: iishop.be is het adres. Google eens op hun winkelnaam en je vindt meer dan genoeg positieve reacties op allerhande AV-fora…
En daarmee is alles gezegd denk ik zo. Vandaag bestel ik mijn nieuwe aanwinst en als het een beetje meezit, kan ik er deze week nog van genieten. Stay tuned voor meer updates!
Recente Comments