Telling stories for a living

Tag: Hoor

Meer kan ik er niet over zeggen. Obama zijn speech was schitterend en als ik hem zo hoor spreken zou ik er geen enkel probleem mee hebben om Amerikaan te zijn, iets wat tot voor kort voor velen eerder walgneigingen teweeg bracht denk ik. Met het verdwijnen van Bush en het komen van Obama denk en hoop ik oprecht dat er een nieuw tijdperk is begonnen dat niet alleen voor Amerika (of beter gezegd, de US of A) een positief effect zal hebben, maar ook voor de rest van onze blauwe bol.
Yes we can. En ik geloof er oprecht in.

Snowboarden. Iets wat ooit begonnen is als een hobby die “we” met twee zouden gaan doen, voor de fun en om samen nieuwe dingen te gaan proberen. Bijna vijf jaar later is van die “we” al lang geen sprake meer, maar het snowboarden is gebleven. Sindsdien ben ik elk jaar minstens één keer naar de bergen getrokken, maar meestal ben ik twee keer per jaar geweest en ooit ben ik zelfs drie keer gaan boarden in één seizoen.
Tussen die reizen gebeurt het al eens dat ik samen met een bende vrienden naar Limburg – Snowvalley – of het verre Landgraaf, NL – Snowworld, trek om daar een dagje (of half dagje, of avondje,…) indoor snowpret te beleven.
Kortom, het lijkt me overbodig om te vertellen dat snowboarden is uitgegroeid tot een hobby die ik wel heel erg graag beoefen en waar ik met de jaren al veel plezier aan beleefd heb. In al die reizen heb ik dan ook al vele gebieden van de Franse Alpen mogen ontdekken zoals Les 2 Alpes, Tignes, Val Thorens, Val Meunier, Les Menuires, Les Arcs, La Plagne en waarschijnlijk nog een paar andere gebieden die effe ver weg zitten in het geheugen.
Aanstaande vrijdag is het weer zover en staat de allereerste snowtrip van 2009 op de agenda. Vijf vrienden en vriendinnen – twee snowboarders en drie skiërs. Eén luxe-chalet met plaats voor acht, drie badkamers en zelfs een houtkachel voor de gezeligheid die iets meer dan een maand geleden de deuren heeft geopend (het moet niet altijd oude brol zijn hé, soms mag een luxe ook eens). Twee auto’s vol eten, drinken, spelletjes, laptops, iPod’s, snowboards en ski’s.
Locatie hoor ik u denken? La France natuurlijk. Meer bepaald Les Menuires, een zeer knap gebied dat deel uitmaakt van Les 3 Valées – het grootste skigebied ter wereld naar het schijnt. Ik ben daar in de voorbije jaren nog al geweest en tot nu toe heeft me dat altijd zeer goed bevallen. Mooie pistes, perfecte infrastructuur, veel mogelijkheden tot doorsteken naar andere gebieden (mits een goede skipas natuurlijk), toffe restaurants,… alles wat ik nodig heb dus.
Oostenrijk heb ik ooit al eens gedaan, maar het “nadeel” van Oostenrijk is voor mij het feit dat je ten eerste niet altijd sneeuwzekerheid hebt en ten tweede dat je vaak vanuit je verblijfplaats nog met de auto / bus / taxi / … naar de skipistes moet. In Frankrijk zit je bijna altijd aan de skipistes en kan je ‘s morgens uit je appartement stappen en 100m verder de lift naar boven nemen. Voeg daar nog aan toe dat men in Oostenrijk de natuur respecteert en dus de pistes tussen de bomen legt en soms heel erg smalle pistes hanteert daardoor. Op zich heb ik daar helemaal niks op tegen, maar op een snowboard vind ik het nu eenmaal plezanter om grote “boulevards” te hebben om je ding op te doen. Ah ja, en een rode piste in Oostenrijk = een blauwe piste in Frankrijk. Rest ons nog Italië waar de gebieden veel kleiner zijn (dus rapper op uitgekeken) en de prijzen meestal een gevoelig pak hoger liggen. En je moet verder rijden ook. Andere gebieden zoals Bulgarije en andere Oostbloklanden zijn te klein en hebben meestal niet te infrastructuur die Frankrijk heeft. Maar het is daar dan ook goedkoper. Waar voor je geld zeker?
Anyway. Vrijdagnacht vertrekken, zaterdagmiddag aankomen. Appartement regelen, uitladen, omgeving verkennen en ski’s huren voor een metgezel die geen eigen voorzieningen heeft. Zondagmorgend de eerste keer op de sneeuw staan, met drie van de vijf sneeuwliefhebbers. De overige twee komen wegens werkomstandigheden zondagnamiddag toe en vanaf maandagmorgend zullen we dan met vijf de pistes afschuimen en plezier hebben en van après-ski doen en een serieus goede congé in de geschiedenisboeken neerpennen.
Zaterdagmorgend zit de reis er dan op en als alles goed gaat zou ik zaterdagavond terug in ons Belgenlandje moeten zijn. Maar ik ben vooruit aan het lopen op de feiten!! Ik moet nog vertrekken en ik ben al aan het schrijven over terug thuis zijn… Bad Karma!
Boarden (en skiëen ook wel). Eenmaal je de microbe vasthebt is het niet evident ze terug los te laten.

U hebt het misschien al gelezen / gehoord, maar er is weer een zaak van computer criminaliteit aan het licht gekomen – deze keer bij Dexia Bank. Verschillende mensen zijn geld kwijt omdat hun PC blijkbaar geinfecteerd was met een trojaans paard dat bij het inloggen op de netbanking account, onmiddellijk een overschrijving deed naar de rekening van de auteurs…
Alweer eens een teken aan de wand dat er teveel “rookies” op het web zitten. Mensen die wel kunnen typen en een muis bedienen, maar die niet stilstaan bij de gevaren die met behulp van een ethernetkabel of een wireless signaal in hun computer sluipen. Oude of geen up to date versie van een anti-virus client, geen anti-spyware tools (die nochtans gratis zijn), geen doordacht tewerkgaan en niet zomaar op alles “ja” klikken wat zich aanbiedt… er is nog veel werk voor de boog me dunkt.
Mac gebruikers hoor ik denken: ha, wij hebben daar toch geen last van. Op dit moment hebben jullie gelijk. Voor het Apple OS zijn er geen virussen. Nog niet. Windows is nu eenmaal meer verspreid en meer “lek” dan Mac OS X. Maar eens het marktaandeel van Apple groot genoeg is om de aandacht van hackers, scriptkiddies en andere malafide internauten te trekken, zullen er ook voor Apple virussen en andere vuiligheid ten tonele verschijnen.
De enige oplossing is mensen heropvoeden. Hen uitleggen wat de gevaren zijn en wat een correcte net-etiquette is. Geen enkele software zal de “onwetenden” voor 100% kunnen beschermen tegen henzelf, want zoals Einstein ooit gezegd heeft – er zijn twee zaken oneindig: de ruimte en de menselijke domheid. En alleen van dat laatste zijn we 100% zeker ;-).
Ga trouwens ook eens op visite bij Luc Van Brackel, die aanwezig was bij een presentatie van Luc Beirens – leading man achter onze eigenste CCU (Computer Crime Unit). Luc legt de hedendaagse gevaren uit op een wijze en verstaanbare manier, wat dus neerkomt op 35′ van uw tijd die nuttig besteed zullen zijn.

Een week geleden (kan misschien een paar dagen langer zijn) kwam ik op de blog van Arlindo Alves – een Microsoft IT Evangelist (kort gezegd: gasten die zich specialiseren in een product van Microsoft en daarrond dan alles verzorgen van demo’s tot roadshows tot techevents enz). 
Arlindo verdiept zich vooral in Windows 2008 Server en Hyper-V, twee zaken waar ik zelf ook regelmatig mee speel en interesse voor heb, dus bezoek ik zijn blog op regelmatige basis. Het is te zeggen, de blog zit in mijn Google Reader.
Anyway. Een week geleden dus. Of iets meer dan dat. Arlindo had op zijn blog een oproep geplaatst voor mensen die interesse hebben om deel uit te maken van de IT Pro Momentum scene en vaneigens was ik daar in geïnteresserd en was mijn mailtje redelijk snel de deur uit. Een paar dagen later kreeg ik een mailtje terug met een registratielink erbij – ik zat in het Momentum Program. Woohoo!
En wat houdt dat nu in hoor ik u al denken?
Concreet: 

  • Toegang tot MS-fora en groepen
  • Toegang tot bèta software zoals bv. Windows 7
  • Gratis een jaar Technet Plus abo – hier zitten zo goed als alle softwarepakketten in die Microsoft verkoopt. Ik was hier het voorbije jaar zelf al op geabonneerd maar nu kan ik het dus een jaartje gratis gebruiken. Joepie.
  • De mogelijkheid om tickets te openen bij Microsoft zelf – altijd handig als je tegen problemen aanloopt waar je geen pasklare oplossing voor kan vinden op hun website of via Google.
  • Vanzelfsprekend schept dit een band met MS en vooral met andere mensen die in zulke programma’s rondzwerven, wat op zich altijd goed is voor je CV en toekomstige carrièremogelijkheden. 
Superkort gezegd: je wordt een “early adopter” en je krijgt er alle mogelijke middelen voor. 
In het verleden schreef ik eigenlijk al redelijk veel op dit blog over mijn avonturen met zaken zoals Hyper-V, Windows 2008 Server, Exchange 2K7,… maar naar de toekomst toe zullen er dus zeer waarschijnlijk meer van zulke posts bijkomen (als dat al mogelijk is, want in feite is dat hier meestal toch echt wel nerd-talk niet?).

Vandaag was de eerste dag van de normaal voorziene vijf dagen van training rond storage area networks in het algemeen en HP’s EVA in het bijzonder. Ik zeg wel, normaal voorziene, want toen ik deze morgend toekwam bij de hoofdzetel van HP, had men daar nog nooit van mij gehoord en stond ik dus ook nergens op een lijst voor opleiding te krijgen. Straf, want ik heb wel degelijk bevestigingsmailtjes gekregen dat alles in orde was! Sterk staaltje communicatie beste vrienden van HP!! 
Geluk bij een ongeluk dat er voor de eerste cursus van drie dagen nog andere geïnteresseerden waren, waardoor de cursus toch georganiseerd werd en ik kon meevolgen (en dus niet voor niets naar Nederland was afgezakt). De tweede cursus van twee dagen gaat spijtig genoeg niet door… De docent wist me te vertellen dat er maar één inschrijving was geweest (ik dus) en dat deze daarom geannuleeerd was… wel tof dat ze mij dat laten weten!
Kortom, de vijf dagen Amstelveen zijn herleid naar drie dagen waardoor ik woensdagavond dus al terug thuis zal zijn in plaats van vrijdagavond. Geen erg. 
Trouwens, de cursussen waarvoor ik mij had ingeschreven zijn:

De eerste is degene die ik nu aan het volgen ben, de tweede is degene die geannuleerd is. Nu gaan we wel de basis aanraken van CA in de eerste cursus, maar voor echt in-depth te gaan was de tweede cursus toch handig geweest. Dat wordt dus nog meer autodidactisch zijn he…
En hoe was dag 1 van de opleiding hoor ik u denken? Wel, redelijk easy. Er zitten een paar collega’s die de basis niet kennen en daarom is er onder andere uitgelegd wat het verschil is tussen SAN, NAS en DAS met al de voor- en nadelen. Daarna de opzet van een EVA en welke software daarachter zit enz. Wat is een LUN? Wat is Fibre-Channel? De basics dus. Maar die ken ik al wegens dat ik al veel met de neus in de boeken gezeten heb en dat ik @ work ook al wel hands-on ervaring heb… maar morgen gaan we meer specifieke dingen doen zei de docent… we zullen zien. Ik heb in ieder geval al de helft van de oefeningen van morgen, vandaag afgewerkt :-).

Bon, ik ga er niet teveel woorden aan vuil maken want collega bloggers hebben dat al genoeg gedaan, maar ik wil toch eventjes mijn “frustraties” ventileren. 
Doordat er mensen zijn die gaan staken tegen “levensduurte”, heb ik over 7km maar liefst 75 minuten gereden. Staken om te staken, ik hou er niet van. Een serieuze opkomst hoor ik u denken? Plan die stakingsdag eens in het midden van de week in plaats van er een “verlengd weekend” mee te creeren, en we gaan is zien of er dan nog altijd zoveel opkomst is. 
En zal ik u nog is wat zeggen? Veel mensen zaten nu geblokkeerd thuis omdat het openbaar vervoer plat lag. Anders hadden veel van de thuisblijvers ook gaan werken. 
De economie gaat slecht en wat is de oplossing? Ze nog wat meer schade toebrengen. Staak tegen een bedrijf dat 10.000 mensen wil ontslaan. Staak tegen een regering die er in niet in slaagt om BHV te splitsen. Het is mij al gelijk. Maar staak niet tegen iets waar niemand “echt” iets aan kan doen of de oorzaak van is, en waar nog minder gemakkelijk iemand voor aan te duiden valt om een oplossing te bedenken. 
Vakbonden. Ik ben zo geen fan meer. Al veel te veel grote woorden gehoord, maar bitter weinig daden gezien. Zoals Mieke Vogels zou zeggen “Veel Bla Bla” en “Weinig Boem Boem”. En als het er op aan komt, dan sta je er alleen voor en mag je zelf je hete patatten uit het vuur halen. 
En dan heb ik het nog niet gehad over die “verkozenen” die alleen maar kandidaat waren om “beschermd” te zijn. Trek mijn bek niet open over dat “opportunisme”. 
Neen. Vakbonden zouden ook eens zwaar opgekuisd mogen worden van mij. En de actie van vandaag was daar nog maar eens een voorbeeld van. Want het zag (en was) allemaal maar iets dat ze rap rap in elkaar gestoken hadden zonder veel bij na te denken. Zo gaan we uit de miserie komen gasten. 
Keep up the good work.

Heeft er iemand ervaring met trackballs in dagdagelijks gebruik ten opzichte van de gewone muizen? Ik ben zelf de gelukkige gebruiken van een Logitech MX Revolution en dat is de beste muis die ik ooit mogen bezitten heb, maar als ik een ganse dag op het werk met de muis aan het werk geweest ben en dan ‘s avonds ook nog eens thuis, dan voel ik dat soms toch wel. 
Of course is de “goede” remedie gewoon die PC dichtgooien en iets anders gaan doen. Next.
Vandaar dat ik eventueel wel wil overwegen om naar een trackball over te schakelen. Mijn oog is gevallen op het topmodel van Logitech – Logitech Cordless Optical Trackball, wat volgens mij in feite de tegenhanger is van de MX Revolution onder de trackballs. 

Het ding kost net geen 70€, wat niet weinig is, maar voor een toestel dat ik elke dag ettelijke uren gebruik en mij kan helpen om gezond te blijven is dat zonder probleem te verantwoorden ;-). De reviews zijn in ieder geval positief, maar echt veel vind ik er niet en ik lees/hoor/zie/… toch graag eens een andere mening alvorens ik tot zo een aankoop overga.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑