Op regelmatige basis werk ik van thuis uit. Gemiddeld werk ik één dag per twee weken van thuis, maar er zijn periodes dat dit meer is, maar vanzelfsprekend ook minder.
Meetings, support calls, presentaties geven,… kan je natuurlijk moeilijk van thuis uit doen, maar studeren voor een opkomend examen, documentatie schrijven voor dat ene project, een lastenboek doornemen, whitepapers lezen, een presentatie maken en ga zo maar door, zijn zaken die erg goed van thuis te doen zijn. Wat zeg ik? Beter van thuis te doen zijn!
Minder vooruitstrevende mensen (lees: old-school management) zouden geneigd zijn te denken dat mensen die van thuis uit werken, eigenlijk gewoon extra vakantiedagen naar zich toe trekken. Deze mensen vinden dat een goede werknemer op kantoor aanwezig is en werknemers die veel visibiliteit scheppen (lees: veel uren op kantoor aanwezig zijn), zijn in hun ogen goede werknemers. Ik spreek met opzet over “aanwezig zijn”, want op kantoor zijn en werken zijn twee verschillende zaken die mensen spijtig genoeg meestal automatisch samen plaatsen.
Mijn ondervindingen zijn net het omgekeerde. Op kantoor word ik veel vaker afgeleid of gestoord door telefoontjes, collega’s,… terwijl ik me thuis kan terugtrekken in mijn “cocon” van rust – mijn bureau, mijn afgebakend territorium. In mijn geval betekent dat een muziekje op de achtergrond, comfortabele kledij (lees: korte broek in de zomer, trainingsbroek in de winter), mijn eigen bureau en alles wat daarbij hoort.
Proefondervindelijk is ondertussen al meermaals gebleken dat ik in “home office” mode veel meer werk verzet over een zelfde periode van tijd in vergelijking met “kantoor mode”. En ik ben zeker en vast niet de enige die dat vastgesteld heeft, ik hoor hetzelfde verhaal van vrienden en collega’s.
Er komt natuurlijk wel een dosis karakter bij kijken, want als je van thuis uit werkt, is de verleiding groot om helemaal niet te werken. Een beetje TV kijken, de XBOX 360 eens aanzetten,… you name it. Hier komt het puur aan op jezelf om de klik te maken en niet toe te geven aan die verleiding. Persoonlijk heb ik daar tot op vandaag geen moeite mee, ik kan blijkbaar erg goed “klikken” en mezelf in “work @ home modus” gooien. Mensen die dat niet kunnen, zijn misschien toch beter af om naar kantoor te gaan omdat daar een sociale controle heerst.
Moest het van mij afhangen, ik zou drie dagen per week van “home office” doen en twee dagen per week op kantoor zijn voor de noodzakelijke meetings, de klantenbezoeken en al die andere zaken die je niet van thuis kan verwezenlijken.
Vroeg of laat gaan de werkgevers dit allemaal inzien, ook de vastgeroeste exemplaren. “Time” is meer dan ooit “money” en hoe efficienter die tijd gebruikt wordt, hoe meer geld de werkgever zal overhouden.
Of zie ik het helemaal verkeerd?
Recente Comments