Mijn iPhone 3G en ik zijn ondertussen iets meer dan twee weken dikke vriendjes en aangezien ik dat heel graag zo zou houden, is de bescherming van mijn digitale assistent van groot belang.
Bij de aankoop had ik er een clamshell van Griffin bijgekocht, maar de meegeleverde screenprotector trekt eerlijk gezegd op niet veel (komt los door de druk van de clamshell en toont vingersporen dat het niet mooi meer is).
Op aanraden van een collega en tevreden gebruiker (en ook wel door online reviews na te lezen) heb ik “The Invisible Shield” van ZAGG gekocht. Het ding kan je enkel als screenprotector kopen, maar ook een “bundle” waarbij ook protectors zitten voor de achterkant en de zijkanten van je iPhone. Zo gezegd, zo gedaan en via eBay (scheelt 25€ met de retail shops) mijn full body protection kit van ZAGG besteld.
Check trouwens hun site, waarop ze een toestel met en zonder shield molesteren om aan te tonen hoe stevig hun product is. Volgens ZAGG bestaat de shield uit hetzelfde product als hetgene men op de rotors van helicopters aanbrengt om deze te beschermen tegen stenen en andere gevaarlijke objecten!
Eerst en vooral valt het op hoe simpel dat ding aan te brengen is (en ik ben daar meestal niet handig in!). Een beetje van de meegeleverde spray op de shield spruiten en aanbrengen. Op een klein kwartiertje was mijn iPhone geshield en ready for action. ZAGG raadt aan om je toestel 24u niet aan te zetten, maar ongeduldig als ik ben heb ik dat advies in de wind geslagen. Voor de zekerheid heb ik mijn iPhone langs alle zijden gedurende 2 minuten met de haardroger op “full blast” bestookt met koude lucht.
Hier en daar waren er nog luchtbelletjes (zelfs na het wegwerken van deze ondingen met de bijgeleverde spatel) maar volgens de manual verdwijnen die vanzelf na enkele uren / dagen. En effectief, na twee dagen was de bescherming volledig luchtbel-vrij!
U hebt het misschien al begrepen aan mijn manier van schrijven, maar er is geen happy end aan dit verhaal. En de schuld ligt volledig bij me, myself and I.
Twee dagen na het aanbrengen van de shield, kreeg ik het schitterende idee om mijn Griffin clamshell er ook nog eens rond te klippen. Per slot van rekening is meer bescherming beter dacht ik! Niet dus. De beschermfolie heeft een soort anti-slip effect waardoor de kans dat je iPhone uit je hand dondert (richting vloer) verminderd wordt, maar dit houdt ook in dat je iPhone serieus tegenwringt wanneer je deze in een clamshell wil proppen. Alhoewel, erin proppen ging goed tot de laatste milimeter… en dus besloot ik de clamshell er maar terug af te halen. En laat nu net dat laatste een zo goed als onmogelijke taak zijn! Wegens de structuur van de clamshell VS de shield, zaten de twee hermetisch aan elkaar vast!
Een uur later had ik mijn iPhone vrij! Resultaat: clamshell in stukken van elkaar (had geen keus, heb ze minitieus moeten openknippen/snijden) en is mijn Invisible Shield aan de voorkant een beetje beschadigd. Gelukkig is er aan de iPhone totaal geen schade, dus op zich heeft het perfect gewerkt.
Conclusie: nooit een shield en een clamshell tesamen gebruiken! Ondertussen verwacht ik mijn nieuwe Invisible Shield vandaag in de brievenbus zodat ik de voorzijde kan vervangen met een nieuwe protector. De acter- en zijkanten zijn zo goed als intact gebleven en mogen dus blijven tot ze nog wat meer gehavend zijn (wat normaal echt extreme acties vereist zoals ik gedemonstreerd heb).
Laat dit een les/waarschuwing zijn voor andere bezorgde iPhone eigenaars out there!
Ik heb trouwens gezien dat ze ook een versie hebben voor mijn nieuwe Nikon D60 – kwestie van het LCD schermpje ook te beschermen he.
Update: ik heb mijn screenprotector voor de Nikon D60 bij deze besteld en aangezien ik nog 20% korting kreeg als ik nog een artikel kocht, heb ik ook een Invisible Shield voor mijn Macbook besteld. Hij is voorlopig nog volledig krasvrij en ik wil dat zo houden.
Tag: Clamshell
Jep, het is er dan toch van gekomen. Ik ben gezwicht voor de immense druk op mijn schouders en ben gisteren naar de dichtsbijzijnde Apple Store gereden om mijn iPhone 3G te gaan afhalen die ik de dag voordien had gereserveerd (better safe than sorry?). Het is een “black” versie met 16GB geheugen geworden – zwart omdat ik de witte eigenlijk niet zo mooi vind en ook omdat ik al gelezen heb dat de externe shell minuscule krakjes zou durven krijgen en die zijn zichtbaar bij de witte en onzichtbaar bij de zwarte iPhone’s.
Over opslagcapaciteit heb ik lang zitten twijfelen, want op mijn iPod Touch heb ik 32GB waarvan ik er maar 7GB gebruik en aangezien daar in feite al meer playlists mee sync’en dan ik effectief vaak gebruik, zou een 8GB iPhone moeten volstaan voor mijn apps en de playlists met muziek die ik echt altijd mee wil hebben. Anderzijds is het prijsverschil niet zo heel groot (525€ VS 614€) en aangezien de capaciteit niet uitbreidbaar is (althans niet zonder te beginnen solderen en andere garantievernietigende acties) zou ik mezelf tegen het hoofd slaan als er binnen X-tijd zaken beschikbaar komen voor de iPhone waardoor ik tegen de 8GB capaciteit aanloop. En dus is het maar de 16GB editie geworden hé.
Een “kale” iPhone lijkt mij net iets te riskant (laten vallen, exposure aan alles en iedereen aangezien ik nogal veel gebruik maak van mijn huidige “ex” smartphone) en dus moest er een bescherming bijgekocht worden. Ik had al genoeg onderzoek verricht om te weten wat ik wou en de keuze tussen een zeer dunne skin (enkel goed tegen krassen, maar niet tegen een dropkick) en een clamshell is in het voordeel van het laatste beslist.
Mijn oog was gevallen op de Griffin Clarifi gevallen – een clamshell met nice extra’s. De verpakking bevat de clamshell die de zijkanten en de achterkant beschermen alsmede een screenprotector die je oneindig aantal keer kan verwijderen en terug aanbrengen. Handy! Al de aansluiting en de knopjes blijven vrij dus je wordt op geen enkel vlak beperkt in de mogelijkheden. Als je gebruik maakt van een dock, kan je de onderkant en afschuiven, al is dat niet zo makkelijk want die shell is uit rubber vervaardigd en dat wringt nogal tegen ;-).
Een heel leuke extra aan de Griffin Clarifi is de aanwezigheid van een extra lens aan de achterzijde. Deze lens kan je in a breeze voor de iPhone camera schuiven om macro-foto’s scherper te maken. En het werkt nog ook! Check de review op iLounge voor met- en zonder-foto’s en je zal zien dat de close-up’s met de lens voor de camera net iets scherper zijn. Fun! Ter info, volgens Griffin zelf zou een “gewone” iPhone 18″ nodig hebben als minimale afstand om nog scherp te kunnen fotograferen, met de Clarifi zou dit 4″ zijn.
Ik heb er ook de Apple iPhone Dock bijgekocht, een slimmed-down versie van de Universal Dock (en 15€ goedkoper dacht ik) met als enige verschil dat er geen Apple Remote bij zit (heb ik al en ik wil die toch niet gebruiken met het docking station) en dat je er enkel een iPhone in kan zetten in tegenstelling tot de Universal die, zoals de naam al doet vermoeden, al de Apple producten onderdak kan bieden.
Eens thuis gekomen, was het allemaal redelijk straight forward (zoals zo vaak met Apple producten): uitpakken, aan de Mac hangen en klaar. Enkel nog aanduiden wat je wil sync’en en eventjes wachten. Aangezien ik al een iPod Touch heb, ben ik al vertrouwd met de werking (en dan nog, het wijst zichzelf echt wel uit) en heb ik ook al een verzameling van leuke games en apps die vaneigens ook naadloos op de iPhone zijn overgezet. Een van mijn topfavorieten, die op mijn iPod Touch 1G niet werkte wegens geen microfoon, is Shazam – een free app die je toelaat om muziek te herkennen door ernaar te luisteren. Zo zalig! Op café zitten, in de auto,… eender waar en een supernummer horen maar de naam niet kennen. Shazam opstarten en 10 seconden later heb je de uitvoerder, de trackname, mogelijke remixen en zelfs pre-listen links en een buy mogelijkheid in iTunes. On-ge-lo-fe-lijk! Dat is voor mij “smart” phone.
We zijn nu één dag verder en ik zou al voor geen geld van de wereld willen terugkeren naar het Windows Mobile platform. En ja, ik draaide er de nieuwste versie op nl. Windows Mobile 6.1. Maar elke paar dagen mocht ik dat toestel wel een rebooten, of hing er een applicatie vast, of kreeg ik error boodschappen rond het geheugengebruik,… maakt niet uit. En de basic touch en feel van het OS is ook verre van waar Apple staat. Mijn toestel was een HTC Touch Cruise, een model zonder keypad dus en in feite bedoelt om te gebruiken zoals de iPhone. Met de vingers dus. Maar het probleem is dat Windows Mobile vandaag nog altijd niet gemaakt is om zonder stylus te bedienen. Plain simple. Met de HTC interface gaat het al beter, maar dan nog is de reactietijd niet wat de iPhone levert. Logisch, want er zitten veel meer layers tussen die allemaal resources gebruiken tiens. Windows Mobile 7 zal misschien beterschap brengen, maar aan de hand van screenshots die nu al rondgaan, ziet het er nog altijd niet zo handy uit als de Apple oplossing. En ik ben géén Apple fanboy, integendeel. Ik heb er twee jaar opzitten met Windows Mobile, dus ik denk dat ik echt wel kan zeggen dat ik weet waarover ik spreek zowel op vlak van stabiliteit, user-interface, applications,…
Tijdens TechDays ’09 heb ik trouwens overvloedig op Twitter gepost en ook daar kwamen de tekortkomingen van de Windows Mobile snel bovendrijven. Onhandige toepassingen. Sorry Microsoft, no hard feelings, maar ik heb een vermoeden dat ze er te laat achter gekomen zijn en nu hopeloos achterop hinken. Windows Mobile 7 mag er dan wel aankomen eind dit jaar, maar Apple zit ook niet stil en heeft iPhone OS 3.0 aangekondigd en stelt dit 17 maart voor aan een groep devs. WM7 probeert de huidige iPhone bij te benen, maar afhankelijk van wat Apple gaat tonen in Cupertino volgende week, zou het wel is goed kunnen dat ze weer lichtjaren achteruit geschoten worden daar in Redmond…
We’ll see, maar voorlopig is er maar één koning: Apple’s iPhone 3G.
Recente Comments