Afscheid nemen van een collega is nooit plezant, en dan vooral niet als je er fijn kon mee samenwerken. Alhoewel, eigenlijk werkte ik er helemaal niet mee samen. Gewoon twee mensen die “klikken” zeg maar.
Hij deed dezelfde job als ik, maar waar ik verantwoordelijk ben voor BeLux, deed hij het voor Nederland. Jep, het is een Nederlander. En ik kom daar, in tegenstelling tot wat de meeste Belgen, goed mee overeen – met Nederlanders dus. Ik zou me daar prima thuis voelen en kunnen integreren, heck ik drink zelf graag (karne)melk! Hup hup Holland :-).
Anyway. Het afscheidsfeestje wat in Almere – 250km enkele rit. Ik was de enige “Belg” aanwezig en dat deed helemaal niets ter zake – it was great fun en ik ben er zeker van dat het contact zal blijven bestaan. All the best kerel!
Vanmorgen deed het wel pijn – feestje bouwen en 500km rijden, ik word ook een dagje ouder.
Daarna nog naar Utrecht afgezakt – erg mooie stad trouwens – alwaar we lekker gegeten hebben in restaurant “Buurten”, Aanrader, alleen al voor de sfeer en het vriendelijke personeel.
Tag: Afscheid
Gisterenavond werd en gegeten en gedronken op het werk. Het was namelijk mijn afscheidsdrink. Het is te zeggen, van mij en nog een andere fijne collega die het schip verlaat.
Mijn laatste werkdag is pas volgende week vrijdag, maar eigenlijk heb ik de deur al stilletjes achter mij dichtgetrokken. Nog een paar losse eindjes vastknopen, de laptops afgeven, de auto binnenbrengen en dan is er een hoofdstuk afgesloten.
Verschillende collega’s, maar ook ex-collega’s zijn afgekomen en dat was plezant. Vooral het grote aantal ex-collega’s doet je beseffen dat het sfeertje van weleer niet meer terugkomt. Dat gebeurt nu eenmaal bij een overname zonder visie. Vele wegen zijn al afgesplitst van onze ooit zo plezante “heirbaan”, maar wanneer ze terug eventjes samenkomen zoals gisteren, dan zit de sfeer er toch snel terug in.
Het waren 30 plezante maanden, vooral de eerste helft dan toch, die ik niet snel zal vergeten en die een mooi plekje krijgen in mijn herinneringsdatabank. Ik heb veel bijgeleerd, toffe mensen leren kennen, mij verdiept in de wereld van EMC en backup oplossingen, kennis en wijsheid die ik meepak en die mij in de toekomst ongetwijfeld nog zal dienen.
Bedankt. Oprecht bedankt! En tot binnenkort, want de IT wereld is toch zo pietluttig klein. Oh, en wil de laatste het licht uit doen?
Vorige vrijdag was het zo ver: mijn allerlaatste dag bij de huidige werkgever was aangebroken. Na vijf plezante jaren de deur achter u dichttrekken, afscheid nemen van iedereen die u dierbaar was (en is) en tegelijkertijd jezelf klaarmaken voor de nieuwe uitdaging.
De gasten (en vrouwen) hebben mij niet laten gaan zonder een volwaardig afscheid, en zoals ik er in het verleden zelf al enkele had meegemaakt voor collega’s die weg gingen, was het ook vrijdagmorgend – rond een uur of half elf – zo ver. Een troep (ex) collega’s verzamelde zich aan mijn bureau met een leuke attentie: een mand vol “appel” producten (appels, jenever, minute maid, badparels met appel,…) wat doelde op het feit dat ik nogal Apple-minded ben en een fijne kaart. Daarna stond iedereen mij aan te kijken en werd er een woordje verwacht… iets waar ik meestal geen enkel probleem mee heb, maar dat op dat moment toch net iets minder goed ging. Enfin, ik heb er wel iets uitgekregen en er werd gelachen dus het zal wel goed geweest zijn :-).
Tegen de middag was mijn bureau netjes opgekuisd, waren mijn beide pc’s al volledig leeggemaakt en geherinstalleerd en had ik alles wat ik aan andere collega’s kon geven, netjes overgedragen. Het bureau van weleer met een “Unexpected” touch was terug veranderd in een anonieme desk, klaar voor de volgende nieuweling te verwelkomen. Daarna zat het er op, want de namiddag heb ik vrij genomen om nog een laatste keer een pint te drinken met al wie mij nauw aan het hart lag. Die namiddag is trouwens uitgelopen tot een uur of tien ‘s avonds, om een idee te geven dat het zeer plezierig was!
Dinsdag word ik verwacht bij de nieuwe werkgever. Nieuwe mensen. Een nieuwe uitdaging. Zowel professioneel als persoonlijk. Ik zie het volledig zitten. Maar ik zal de toffe bende van vroeger toch missen.
Bedankt mensen! Echt waar.
Voor u “Dooske”, you’ll be with us forever friend!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=2A2Jt4WOxN8]
Afscheid moeten nemen van iemand is nooit fijn. Als iemand een lang leven gehad heeft en goed geprofiteerd heeft, verzacht dat een beetje de pijn en is het verdriet dragelijker.
Wanneer je echter ‘s avonds, totaal onverwacht, een telefoontje krijgt om mede te delen dat één van je vrienden onverwachts is overleden, dan ben je aan de grond genageld en komt de spreekwoordelijke klap in het gezicht eens zo hard aan.
Je was een goede vriend “Dooske”. Bedankt voor al de fantastische momenten en je vriendschap. Ik hoop dat je nu rust gevonden hebt. Ik zal je missen. Take care.
Recente Comments