Unexpected.be

Telling stories for a living

Category: Software (Page 1 of 18)

Apple Watch Series 4

1 November, 2018 / / 0 Comments

Ik was een tevreden gebruiker van de allereerste Apple Watch, beter gekend als Series 0. Het laatste jaar begon ze weliswaar aan de trage kant te worden en begon de batterijduur ook een probleem te worden, maar voor een wearable die drie jaar lang bijna dagelijks gebruikt werd, vind ik dat eigenlijk niet verkeerd.

De upgrades die na de originele versie uitkwamen heb ik geskipt omdat ik mijn origineel exemplaar nog goed genoeg vond en omdat er te weinig innovatie was om de upgrade te verantwoorden. Echter toen Apple in september de Series 4 aankondigde was ik verkocht: sneller, groter scherm en leuke nieuwe features (zoals het EEG dat nog niet actief is trouwens).

De vreugde was echter van redelijk korte duur: na een kleine maand tevreden gebruik, heeft een update van WatchOS (het besturingssysteem van de Apple Watch) mijn nieuwste aanwinst veranderd in een dure press-papier. De horloge blijft hangen op het Apple logo en na een telefoontje met Apple is de conclusie dat ze terug richting Apple moet om een volledige software reset door te voeren. De betreffende update is trouwens ook terug verwijderd van de Apple servers…

Gisteren heb ik mijn Apple Watch met tegenzin afgegeven bij de lokale Switch store (ermee naar Brussel gaan en de enige officiele Apple Store van Belgie aandoen maakte geen enkel verschil, ik heb het nagevraagd) en als het goed is heb ik ze binnen een dikke week terug.

Hopelijk in dezelfde ongeschonden toestand als hoe ik ze achtergelaten heb. De Switch medewerker heeft wel keurig aangegeven dat er geen schade of gebruikerssporen op mijn horloge zijn en ik heb ook foto’s gemaakt van mijn toestel… better safe than sorry denk ik dan.

Enfin. Lessons learned: met software kan er al eens iets fout lopen en vanaf nu wacht ik een dag of twee alvorens ik een update installeer.

1 Jaar Microsoft

10 July, 2018 / / 0 Comments

Dag op dag is het vandaag precies een jaar geleden dat ik mijn eerste werkdag had als Cloud Solution Architect bij Microsoft.

Een jaar dat aan lichtsnelheid voorbij vloog!

Understatement.

Time flies when you’re having fun?!

Enfin. Nu ik het bloggen terug aan het kickstarten ben en ik er een jaartje bij Microsoft heb opzitten, mag je je verwachten aan meer technische shizzle waar ik af en toe met plezier wat uurtjes slaap voor opgeef!

Re: My New iMac

19 January, 2016 / / 1 Comment

Vandaag werd mijn nieuwe iMac (eigenlijk de tweede maar soit) geleverd en in tegenstelling tot het vorige exemplaar, heeft deze geen “Monday Blues” en werkt alles prima.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de OS X updates met een klein hartje geïnstalleerd heb, maar deze keer ging de herstart prima (en de volgende ook) en werkt alles naar behoren. Feest!
Buiten de bare-minimum apps zoals Spotify en Evernote, heb ik wegens tijdgebrek nog niet veel meer kunnen doen vandaag, maar geef ik toch graag mijn eerste bevindingen mee:

  • Dat 4K scherm is “bonkers”! Tekst is haarscherp en foto’s lijken net echt.
  • Alles vliegt. Niet dat mijn vorige desktop / mijn Macbooks zo traag zijn, maar je merkt toch dat er weer een nieuwere generatie processors aanwezig is. En dan heb ik niet eens opgelegd voor de snellere i7 CPU.
  • Stilte! Als je heel erg je best doen, kan je in een perfect stille omgeving (lees: om half drie ‘s nachts, wanneer ik deze blog schrijf) een subtiel, bijna onhoorbaar zuchtje horen. Mijn getokkel op het Magic Keyboard en mijn ademhaling maken meer lawaai, kwestie van het in perspectief te plaatsen.
  • Het Magic Keyboard is superklein. En ik vond mijn vorig Apple keyboard al klein. Maar na een kwartiertje ben je er aan gewoon.
  • De Magic Mouse 2 ken ik al min of meer omdat ik de Magic Mouse 1 ook al een tijdje gebruik. Behalve de ingebouwde oplaadbare batterij (die supersnel oplaadt trouwens) is er volgens mij niet bijster veel veranderd.

Meer ervaringen deel ik naarmate ik er meer software op losgelaten heb en ik nog beter kan vergelijken met vroeger. Morgen de disks van de oude Mac aan de iMac hangen en de nodige data overpompen.
Ik ben trouwens benieuwd hoe deze iMac met mijn GoPro filmpjes en GoPro Studio gaat samenwerken…
Keep you posted.

Insanely Great Apple Customer Service

12 January, 2016 / / 0 Comments

So I bought a brand new Apple iMac and shit has hit the fan hard. Now what?

Op Kerstavond heb ik een nieuwe iMac besteld. Het hoe en waarom kan je hier nalezen. De levering duurde langer dan de standaard 2-3 business days omdat ik een custom iMac wou met meer geheugen en een ander opslagmedium.
Levering was voorzien op 11 Januari en zo geschiedde: de UPS man stond netjes met mijn bestelling aan de deur op het voorziene tijdslot. Apple had me van elke stap netjes op de hoogte gehouden via e-mail en SMS dus tot hier alles prima in orde!

Unboxing Fun

Niks leuker dan nieuw speelgoed uit de doos halen, alles installeren (voor zover je iets moet aansluiten behalve stroom op de iMac) en klaar voor de start.
De iMac boot netjes in El Capitan en ik word per direct geconfronteerd met het super 4K scherm. Wow. Really WOW.
Inloggen met mijn iCloud account en daardoor per direct alle settings van bv. wifi, social media accounts, e-mail configuraties enz meekrijgen. Nog een paar apps installeren (denk Spotify, Sonos…) en mijn iMac is klaar voor data overdracht van zijn voorganger.
Of nee. Eerst nog checken of er geen updates zijn in de App Store. En die waren er: iTunes, patch voor OS X en nog een paar andere kleinigheden. Alles netjes geïnstalleerd waarna de iMac vroeg om te rebooten…

Shit Hitting Fan

En toen ging het mis. Erg hard mis zelfs. De normale “chime” weerklonk en waar er dan een Apple logo zou moeten opduiken, kwam er helemaal niets. Een zwart scherm – the black screen of death.
Een dik kwartier gewacht zonder soelaas. Stroom uit. Stroom aan. Power aan. Same problem. Damn.
SMC reset en P-R reset geprobeerd. No success. Zelfs geen reactie erop ( bv. dubbele “chime” bij boot).

Now What?

iPhone gepakt. Apple support pagina geopend en mijn probleem gezocht. Aangegeven dat ik contact wou met Apple Support en niet veel later kreeg ik de melding dat men mij binnen 2 minuten zou bellen. We spreken half negen ‘s avonds.
Niet veel later rinkelde de telefoon. Een nummer uit Ierland op het scherm. Een vriendelijke vrouwenstem zei hallo en excuseerde zich direct voor de problemen met mijn iMac en mijn zwart scherm. Met andere woorden: de info die ik ingegeven had op de Apple Support pagina om mijn probleem te troubleshooten stond ook op haar scherm te blinken.
Apple Care
Amber, want dat was haar naam, liet me een SMC reset en een P-R reset proberen. Ik had dat zelf al bedacht, maar mensen in support hebben een flow die ze volgen en als je hen vraagt om te helpen, volg dan gewoon hun aanwijzingen en werk mee (heb zelf ook ooit support jobs gedaan en niks hatelijker dan klanten die niet meewerken of het beter denken te weten).
Ze kwam tot de zelfde spijtige conclusie als ik: “it looks like your iMac has died on you Tim… :-(“.
Nadat ze zich uitvoerig verontschuldigde voor deze mindere “Apple Experience” gaf ze me twee opties:

  • De iMac opsturen voor herstelling
  • De iMac terugsturen naar Apple en tegelijkertijd sturen ze een nieuw toestel op

Uiteraard koos ik voor dat laatste en ik had de indruk dat Amber dezelfde keuze zou gemaakt hebben. Je leest het trouwens goed: Apple stuurt direct een nieuwe op en wacht niet tot het defect toestel bij hen is toegekomen. Een detail waar vele andere fabrikanten niet aan meedoen, maar wat voor mij als klant wel een groot verschil maakt!

Next Steps

Amber wenste me een fijne avond en schakelde me door met Kieran (die me op zijn beurt nog doorschakelde met Rafael) om de logistieke kant af te handelen.
Vijf minuten later had ik een retour label van UPS in mijn mailbox en mocht ik kiezen of ik de doos zelf bij UPS zou afzetten of dat ze ze moeten komen ophalen.
Nog vijf minuten later zag ik het order voor mijn nieuwe iMac al in mijn Apple account en zonder dat ik er om gevraagd had, stelde Rafael me voor om €100 terug te storten ter compensatie van mijn negatieve ervaring met Apple.
Insanely great customer experience zeg ik daarop!

Conclusie

Eigenlijk heb ik helemaal geen negatieve ervaring achter de rug. Het is te zeggen: ja, mijn iMac was een kwartier na power-on al dood, maar shit hits the fan everywhere!
Het verschil wordt gemaakt hoe ze het oplossen en bovenstaande kan ik alleen maar uitmuntend noemen. Ik hou er geen wrange nasmaak aan over en dankzij deze mooie afhandeling zal ik niet twijfelen om in de toekomst opnieuw bij Apple te shoppen. Menig andere leverancier / shop / fabrikant zou zich excuseren en je daarna door een wir war van procedures sturen en je toestel misschien zelfs nog laten maken ipv per direct te vervangen.
Apple fanboy? Misschien. Maar bovenstaande ervaring onderstreept dan tenminste wel waarom ik een fanboy ben geworden.
De nieuwe iMac komt volgende week toe. Ik kijk er alvast naar uit. En hopelijk nu zonder problemen ;-).

Papier Niet Hier

10 January, 2016 / / 1 Comment

Paperless

Een paar jaar geleden begon ik al met veel ambitie aan een volledig “paperless” systeem thuis. Ik kocht een Doxie Go en daarmee scande ik met regelmaat al het papier dat ik wou bijhouden in om daarna dat papier te vernietigen.
Het doel was om geen papier meer over te houden en zodoende dus meer overzicht, orde en ook plaats te krijgen.
Die Doxie die doet het nog altijd prima, maar het systeem was nog niet 100% op punt. De Doxie is namelijk perfect voor het geval je een paar papiertjes wil inscannen. Als je echter hopen papier wil scannen, dan is de Doxie Go redelijk omslachtig en duurt het proces te lang waardoor je al snel afhaakt. Daarbovenop had ik nog geen deftig archief systeem om digitaal al het gescande materiaal te bewaren.

Evernote

Een scanner is niks meer dan een manier om het papier te digitaliseren. Er moet een softwarematig archief achter zitten of alles draait hopeloos de soep in. Ik wil me niet perse bezighouden met elk gescand document een naam te geven of tags in te vullen. Teveel werk en teveel werk resulteert in opgeven. Het moet simpeler.
Evernote
De oplossing hiervoor heb ik gevonden in Evernote. Als je Premium klant bent, is het programma namelijk in staat om van OCR te doen waardoor je al je ingescande documenten prima kan doorzoeken. De gescande documenten krijgen dus gewoon een naamgeving mee die gebaseerd is op het moment van scannen en de rest gebeurt via queries die via OCR elke mogelijke zoekterm kunnen vinden.
Eureka! 

Fujitsu ScanSnap iX500

Als ik je vertel dat ik maar liefst 80 liter papiersnippers heb verzameld, dan kan je je wel inbeelden dat ik een hele stapel papier te scannen had. Facturen (bijhouden voor garantie), documenten met informatie die ik nog nodig kan hebben, certificaten van op het werk, documenten van de bank of verzekering… you name it. Hopen en hopen papier dus. En vaak nog recto verso geprint ook.
Ik zocht dus een scanner met een page-feeder die snel werkt, goede resultaten neerzet en die ook nog eens recto verso kan scannen. Oh, en ook graag Evernote integratie aub.
En ja hoor, dat bestaat dus! Say hello to the Fujitsu ScanSnap iX500. Op het internet geprezen voor zijn knappe resultaten en daarbovenop verkoopt Evernote er ook nog eens hun eigen “Evernote Edition” van. Die laatste heb ik niet gekocht wegens veel duurder dan het origineel en er zijn zelfs bepaalde mogelijkheden uitgehaald.
iX500
Amazon DE bleek de goedkoopste en enkele dagen later stond mijn nieuwe office assistant te blinken op mijn bureau. Awesome!
De scanner presteert helemaal zoals ik gehoopt had: supersnel en zonder fouten met een kwaliteit om blij van te worden. Wanneer je bijvoorbeeld papieren hebt die aan elkaar plakken, zal hij dat detecteren en aangeven dat ie denkt dat er een papier niet gescand is! De iX500 kan ook wireless scannen waardoor je zelfs rechtstreeks naar een mobiel apparaat kan scannen.
Kortom, ik kan de iedereen die op zoek is naar een betaalbare doch krachtige scanner voor thuisgebruik de iX500 aanraden.

Moet Er Nog Papier Zijn?

Ondertussen scan ik lustig verder. Af en toe trek ik nog eens een schuif open met een hoop papieren die dan oftewel per direct door de shredder gaan oftewel eerst langs de iX500 / Evernote combo passeren. Geleidelijk aan verdwijnt al het papier dus ten huize Unexpected en om de instroom zoveel mogelijk te beperken, gebruik ik Zoom IT en Doccle of E-facturen waar mogelijk.
Je kan trouwens niet geloven hoe zalig het is om simpelweg in Evernote een query te lanceren wanneer je naar een bepaald document zoekt. Vroeger impliceerde dat meestal zoeken in mappen en kasten, maar dat is dus voorgoed verleden tijd.
Victory!
Volledig paperless. Elke dag een stapje dichterbij en de finish is in zicht.

My New iMac

27 December, 2015 / / 3 Comments

Mijn laatste desktop upgrade dateert van ongeveer 4 jaar geleden. Toen kocht ik losse componenten die “just right” waren  om een deftige computer samen te stellen zonder een bank te moeten kraken.
Omdat ik op dat moment al helemaal op Apple gestandaardiseerd was, wou ik geen Windows computer maar een Mac. Project Hackintosh was geboren en tot eind vorige week bijzonder succesvol. Nooit miserie gehad en altijd netjes upgrades van het OS kunnen doen.
apple
En toen kwam El Capitan voorbij. De vorige iteraties waren eerder upgrades, maar nu heeft Apple onder de motorkap toch het een en ander aangepast, waardoor de installatie ervan op mijn Hackintosh niet van een leien dakje verliep. Het is te zeggen: het draaide volledig de soep in.
Beetje gelezen op het web en ontdekt dat er toch een en ander veranderd is op vlak van drivers en patches die je moet toepassen. Op zich niets onoverkomelijk, maar ik heb er weinig zin in en daarom gebruik ik de gelegenheid om een refresh door te voeren van de desktop.

De Opties?

Apple heeft drie types desktop machines:

  • Mac Mini
  • iMac
  • Mac Pro

Die laatste ziet er erg knap uit, maar naast de prijs die buiten mijn budget valt, is de Mac Pro ook gewoon overkill voor wat ik verwacht. Exit Mac Pro dus.
macpro
De Mac Mini was het eerste toestel waar ik naar keek, want ik heb al enkele monitors, een Apple keyboard en een muis. Op zich dus perfect om een Mac Mini te verwelkomen… tot wanneer je zo een “Mini” samenstelt en ontdekt dat zijn prijs best “Maxi” is terwijl de technologie eigenlijk een paar niveaus achter staat op de andere Apple systemen. Het is te zeggen: mijn Hackintosh bevat een CPU en grafische kaart van dezelfde generatie dus performantiewinst zou redelijk onmerkbaar zijn gok ik.
macmini
Lat but not least: de iMac. Beschikbaar in twee varianten (21.5″ en 27″ monitor) en gebaseerd op recente hardware en eventueel verkrijgbaar met Retina scherm! Check!
iMac
Tot voor kort was mijn primair scherm het allereerste 24″ LED Cinema Display scherm van Apple met een resolutie van 1920×1200. Nog altijd erg tevreden van en nooit te klein bevonden.
De 27″ iMac heeft een 5K Retina scherm waardoor het toestel ook direct een stevige duit kost en dan heb je nog geen upgrades doorgevoerd. Voordeel is dan weer dat je op dit model het geheugen achteraf nog kan upgraden.
Het kleinere broertje, de 21.5″ iMac was tot voor kort nog niet verkrijgbaar met een Retina scherm, maar zéér recent heeft Apple een optionele 21.5″ variant mét Retina scherm toegevoegd aan de line-up!
Dit 4K scherm heeft een resolutie van 4096×2304 pixels wat dus meer dan het dubbel is van mijn huidig scherm. Ja het is kleiner, maar wel scherper en ook meer screen oppervlakte om te gebruiken! Sounds like a winner to me! Plus de prijs is toch nog gevoelig lager dan de 27″ variant.
De standaardconfiguratie is al prima te noemen, maar ik heb toch nog enkele opties toegevoegd:

  • 16GB RAM ipv 8GB: niet post-sales upgradeable dus beter nu voorzien.
  • 256GB Flash ipv 5400rpm 1TB disk (!!): shame on Apple dat ze nog zo een trage schijf standaard meegeven. Dit trekt de overall performance van de machine helemaal naar beneden. Een Fusion drive is duurder dan de SSD, maar biedt wel meer opslagcapaciteit. Echter de performantie is lager en dus alsnog de SSD gekozen. De iMac beschikt over USB 3.0 en Thunderbolt 2 poorten dus een externe schijf met een goede snelheid is geen enkel probleem voor het foto-archief of de Dropbox map.

De CPU upgrade vond ik opnieuw veel te duur voor wat ik nodig heb. Er zit standaard al een Intel 3.1GHz Core i5 in het toestel. De upgrade geeft een 3.3GHz Core i7 die door hyper-threading het aantal cores virtueel kan verdubbelen. Interessant als je veel films edit of andere CPU intensieve taken loopt, maar aangezien ik vooral het typische desktop gebruik toepas met een licht gebruik van Lightroom, is de i5 meer dan voldoende voor mij. Mijn Macbook Air heeft trouwens een i5 van de vorige generatie die op 1.4GHz loopt en die loopt ook meestal 80% idle…

Conclusie

Bovenstaande iMac kost €900 meer dan een Mac Mini met dezelfde opties, maar wel met een oudere CPU en een oudere grafische kaart. Daarbovenop zit er nu ook een nieuw Mac Magic Keyboard + Magic Mouse 2 bij en niet te vergeten een super crisp Retina scherm. Enkel het scherm zou apart (moest Apple een extern Retina scherm verkopen) al meer kosten dan die €900!
De huidige desktop computer ga ik omvormen tot een VMware server ofwel een game computer. Still undecided. Die zal wel genoeg hebben aan het 24″ Dell scherm en dus komt mijn Apple 24″ LED Cinema Display wellicht op de tweedehands markt terecht. Geïnteresseerden mogen me alvast contacteren – het scherm is nu via de VESA mount bevestigd, maar de originele Apple voet zit er ook bij en het scherm is in perfecte staat.
En nu wachten tot wanneer de koerier van Apple aan de deur staat met mijn nieuw speelgoed.

Duet Display

1 February, 2015 / / 0 Comments

Onnodig te vertellen dat twee schermen beter zijn dan één scherm. Iets met productiviteit enzo.
At Work
Op het werk gebruik ik twee 24″ monitors met elk een resolutie van 1920×1200. Het ene scherm staat in landscape-mode, het andere in portrait-mode (en je kan niet geloven hoeveel geïnteresseerden dat al opgeleverd heeft!). Productiviteit meer dan dubbel ten opzichte van de laptop!
At Home
Thuis is het nog iets gekker geworden: Hackintosh Mac Pro met 2 x 24″ 1920×1200 in landscape-mode + 1 x 22″ 1680×1050 in portrait-mode + 1 x 32″ 1920×1080 in portrait-mode. Die laatste gebruik ik vooral voor TV of films te kijken terwijl ik werk op de andere drie of om bijvoorbeeld Spotify playlists open te hebben.
What About Mobile?
Ik ben echter regelmatig aan het werk op mijn 11″ Macbook Air in de living, aan de keukentafel, op de salontafel… you name it, en dan heb ik uiteraard geen extra schermen ter beschikking én een relatief klein laptopscherm daarbovenop.
Eerlijkheidshalve moet ik meteen toegeven dat de toepassingen die ik op de Air doe, meestal niet om een extra scherm smeken, maar om bijvoorbeeld Twitter of Spotify altijd in beeld te hebben, zou het alsnog welgekomen zijn om wat meer screen-estate te hebben.
Aangezien mobiliteit nogal “key” is bij een laptop, is een extra monitor in de woonruimte compleet uitgesloten (en ik vind computers in een living afschuwelijk, dit geheel terzijde).
In het verleden had ik al eens apps geprobeerd die via wifi een tweede scherm op je tablet tevoorschijn toveren. Dat werkt op zich allemaal wel, maar het is traag en heeft een verschikkelijk hoge latency. Not my cup of tea dus.
Duet Display
Tot vandaag. Meet Duet Display! Een app van net geen €8 die van je iPad/iPhone een extra scherm maakt, inclusief touch mogelijkheid!
En het mooiste van de zaak: ZERO latency. Echt als een tweede scherm dus en perfect te gebruiken voor games, video,… you name it. Enige vereiste: de tablet of smartphone moet aan de Mac hangen met een 30-pin of Lightening kabel –> vandaar dat er dus geen latency is.
Duet Display
En dames en heren, dat werkt dus ook gewoon prima zoals beloofd eh! Mac OS ziet je tablet gewoon als een extra scherm…
Als ik nu een tweede scherm wil, pak ik mijn iPad Air, sluit het kabeltje aan, start Duet app op de tablet en BOOM – screen-estate galore!
Enfin. Aanrader. Thank me later.

Software Defined Everything

23 October, 2014 / / 3 Comments

SDDC ofwel Software Defined Data Center is een hot topic in de IT wereld. Hardware wordt “commodity” waar niemand nog interesse voor heeft: het moet doen waarvoor het gebouwd is, dat is wat men verwacht. Hoe het dat precies doet is bijkomstig geworden.
Niet zo heel erg lang geleden werden verkoopsgesprekken nog gevoerd met behulp van bits & bytes, feats & speeds zeg maar – het eureka voor een select groepje techies, een zwarte vlek op het netvlies van vele anderen. Vandaag staan we met zijn allen op een gigantisch kantelpunt in de sector. When it rains, it pours is een heel toepasselijk gezegde als je het mij vraagt.
Allow me to elaborate…
When It Rains, It Pours
Enterprise omgevingen zijn altijd wat conservatiever dan consumenten. Denk maar aan je Hotmail of Gmail account die je van overal en op elk toestel kan raadplegen, bijna altijd met onbeperkte opslag en coole features.
Denk dan eventjes terug aan je werkmail en bedenk dat je daar meestal een mailbox hebt met beperkte opslag, dat je die mailbox alleen op het werk kan raadplegen of op je smartphone / laptop die door je werkgever werd uitgereikt en dat je daarenboven al die coole features moet missen die je thuis al jaren kent.
De vergelijking met je gratis cloud mailbox is gigantisch… en ja, ik weet uiteraard dat het niet zo evident is en dat er veiligheid en data beschikbaarheid en what else meespeelt in het bedrijfsleven en dat die zaken een kost hebben. Maar toch… mensen zijn die “luxe” gewoon en vroeg of laat moet de bedrijfswereld aansluiting vinden.
Music, Maestro, Please
Een ander voorbeeld van “software defined” is je muziekverzameling. CD’s kwamen en gingen, mp3’s en digitale downloads kwamen en zijn er nog steeds, maar de cloud services zoals Spotify, Rdio, Deezer, Pandora en zo voorts winnen elke dag marktaandeel.
Het is een kwestie van tijd alvorens digitale downloads ook een uitzondering worden. En terecht! Opnieuw het gebruiksgemak van altijd en overal aan je muziek te kunnen is een luxe die mensen heel erg snel gewoon zijn. Hard-copy werd vervangen door software die eerst lokaal stond en nu zelfs in de befaamde cloud rondzwermt.
Videotape Is Dead
Nog een voorbeeld nodig? Videorecorders werden DVD-recorders en HDD-recorders. Daarna kwamen de Digicorders die met een settopbox en dus een vendor-lock-in toegang boden aan een provider gerelateerde cloud. Bijvoorbeeld Rio en Rex van Telenet waar je films en series kan bekijken, bestellen en streamen vanuit je luie zetel.
De volgende evolutie is nu ook al onze huiskamer aan het binnensluipen onder de vorm van Netflix en Stievie. TV, film en series waar en wanneer je wil op eender welk toestel dat internettoegang heeft. Niet meer vastzitten aan de locatie van je settopbox, maar kunnen kijken in de living op je grote TV, switchen naar je iPad tijdens het koken en daarna gewoon in de slaapkamer op de tweede TV, allemaal door middel van een cloud-oplossing die niet gebonden is aan het merk van je toestel of aan je provider van internet of televisie. Blessing!
Server-Side Whitelabled Commodity Hardware
Deze verschuiving zien ze ook in de enterprise omgeving en eigenlijk is die jaren geleden begonnen met bijvoorbeeld server-virtualisatie. Daarna werden de desktops gevirtualiseerd (echter wel alleen tractie gevonden voor zeer bepaalde use-cases, maar dat is een aparte discussie).
De volgende schakel in de ketting is de storage oplossing: gedaan met merkgebonden harde schijven met bijpassende disk-enclosures en een allesziende custom-made storage controller die daarbovenop draait en het boeltje beheert. De markt is aan het verschuiven naar commodity hardware. Whitelabel boxes zeg maar. Zelfgemaakt of een lot kunnen kopen aan een goede prijs. Het maakt allemaal bijzonder weinig uit, want de added-value en differentiatie zit in de softwarelaag erboven. Software-defined dus.
Twijfels? De trendsetters van deze wereld doen het nochtans al een hele lange tijd, nietwaar Google?
Argumenten zoals onbeheersbaar, slechte support, duurder op langere termijn, slechtere performantie,… zijn allemaal excuses om niet te veranderen. Net zoals platenmaatschappijen en TV-zenders halsstarrig willen vasthouden aan hun vergane glorie. Het wordt geen kwestie van meedoen of niet. Neen, het wordt een kwestie van meedoen of stoppen te bestaan.
Software defined is here to stay, komt in veel geuren en kleuren en laat ik nu professioneel net samenwerken met een belangrijke speler op de enterprise markt die deze boodschap heel erg goed begrepen heeft.
In enkele vervolgblogs ga ik graag wat dieper in op zaken als software defined storage, management en cloud integratie.
Stay tuned!

Derde Scherm In De Batcave

13 August, 2014 / / 3 Comments

Mijn bureau “het bureau” noemen is eigenlijk een belediging voor de ruimte. Bureau impliceert voor mij namelijk dat het een werkruimte is en eigenlijk is het dat ook, maar ook zoveel meer.
Batman
Het is de plaats waar ik me kan afzonderen als ik me moet concentreren, bijvoorbeeld wanneer ik van thuis werk en niet alleen thuis ben. Maar het is daarnaast ook mijn “Man Cave”.
Moest ik Batman zijn, dan zou mijn bureau de Bat Cave zijn.
Batman
Het is de plaats waar mijn geek projects ontstaan en vaak ook een plaats krijgen (denk: Raspberry Pi testsysteempje, home-made NAS oplossing, Hackintosh building area…), waar mijn boekenkasten staan, mijn gadgets / figurines een stelplaats hebben en waar ook mijn DJ materiaal opgesteld staat.
Televisie
Het enige dat daar eigenlijk niet staat, is een “old-school” televisie.
Tot voor kort had ik de nood niet om TV te kunnen kijken in die ruimte + er waren oplossingen zoals Yelo TV voor die uitzonderlijke momenten dat het toch nodig was.
Echter, ik heb besloten dat de XBOX naar het bureau mag verhuizen en hopelijk zo wat meer playtime krijgt en daarom heb ik er maar ineens een extra paar use-cases bij bedacht (vooral om mezelf de aankoop van de TV aan te smeren eigenlijk):

  • Raspberry Pi monitor (mediacenter en what else)
  • XBOX monitor / sound
  • TV (maar dan wel via DVB-T of streams via de Mac)
  • Derde scherm voor de Mac (mijn Hackintosh dus)

De TV die als winnaar uit de bus kwam is de Philips PFK4309 – een entry-level 32″ LED toestel dat full HD resolutie aankan. Geen smart gedoe. Slechts 2 HDMI aansluitingen en 1 USB aansluiting (die ik enkel zal gebruiken als ik de firmware van de TV wil updaten vermoed ik).
Aangezien de TV volledig aangestuurd zal worden door de Mac en de Raspberry Pi, vond ik het nutteloos om extra te betalen voor “Smart TV” mogelijkheden die toch tergend traag en beperkt zijn als je ze vergelijkt met een “echte” computer.
De TV zelf stond vorige week in promo bij Makro – €250 alstublieft. Kunt ge niet voor sukkelen mijn gedacht! Daar nog een beugel bij om hem aan de muur te monteren en we zijn er. Een HDMI-hub met remote heb ik nog liggen (bye bye Philips remote dus) en het enige dat ik nu nog nodig heb, is een extra videokaart voor de Hackintosh. Die laatste heeft standaard twee aansluitingen die ik al in gebruik heb en dus werd de zoektocht naar extra poorten gestart.
Het werd de EVGA nVidia Geforce GT 740 SC. De goedkoopste kaart die ik kon vinden die native ondersteuning heeft van Mac OS. Ze is sowieso sneller dan de on-board die ik nu gebruik (en die ruim voldoet voor alles wat ik er tegenaan gooi – ik game niet op de Mac) en heeft 2 DVI en 1 mini-HDMI uitgang. Gekocht bij Amazon UK, inclusief mini-HDMI 2 HDMI adapter + verzending voor €100.
Levering ergens deze week waarna ondergetekende begin volgende week een dagje in “the cave” zal doorbrengen. Another geek project taking place :).

Traagheid

30 August, 2013 / / 10 Comments

Ik schreef hier al meermaals dat ik een tevreden Mac gebruiker ben en dat het de eerste keer is dat ik een computer zo lang heb.
Vroeger, toen ik thuis ook nog op Microsoft Windows werkte, was het “normaal” om elke 2 jaar een nieuwe PC in gebruik te nemen. Of tenminste het bestaand exemplaar van een serieuze upgrade te voorzien.
Mijn bondgenoot
Eind 2008 kocht ik mijn eerste Mac: een 13″ Macbook, zo een unibody exemplaar uit aluminium. Niet veel later zouden die modellen trouwens tot de Macbook Pro familie gaan behoren.
We zijn nu bijna aan het einde van 2013 en tot op vandaag is die laptop nog steeds mijn primair werkstation. Doorheen de jaren deed ik enkele aanpassingen zoals de DVD-speler vervangen door een harde schijf, meer geheugen installeren en een SSD toevoegen. Al bij al een kost van om en bij de €300 – gespreid over 5 jaar dus.
Oh, en de batterij is ook al eens vervangen. Logisch toch met een laptop die dagelijks gebruikt wordt?
Vervanging
Soit.
Nu bijna vijf jaar later is het toch tijd om aan vervanging te denken. Alles werkt nog wel, maar je merkt hier en daar toch een vertraging als je wat teveel tegelijkertijd begint te doen. Niet echt onwerkbaar, maar zo net genoeg om u aan upgraden te doen denken ;-). De batterij is trouwens ook bijna aan vervanging toe en aangezien dat €150 moet kosten, denk ik dat het wijs is om dat geld te investeren in nieuw materiaal.
Een draagbare computer staat niet direct op het verlanglijstje. Thuis werk ik meestal aan mijn bureau en als ik mobiel ben, val ik altijd terug op de iPhone en de iPad.
Een vaste Mac dus. Mijn oog valt op de Mac Pro (zeker dat nieuw exemplaar dat ze onlangs aangekondigd hebben!), maar mijn portefeuille kreunt bij het zien van bijpassend prijskaartje.
Next in line: de iMac reeks. Op zich bangelijke computers, maar ook hier zit je eigenlijk met dezelfde beperking van een laptop (met uitzondering van de batterijen): je kan bitter weinig upgraden.
Daarbovenop het feit dat de iMac’s nog niet over Retina displays beschikken waardoor ik weinig argumenten kan bedenken om mijn Apple 24″ Cinema Display + 24″ Dell monitor te vervangen door een iMac. Drie schermen is teveel van het goede en eentje wegdoen vind ik ook verspilling.
Dat laat dus maar één optie over: de Mac Mini. Sexy beestje, ideaal voor mijn “use-case”, maar eigenlijk ook wel prijzig, weinig tot geen upgrade mogelijkheden, geen deftige videokaart (het is te zeggen – voor games enz) en dus ook niet 100% waar ik naar op zoek ben.
Zucht.
De Hackintosh
Wat Google-werk later heb ik mogelijks de ideale oplossing voor ogen: een Hackintosh tot leven wekken!
Voor wie geen flauw idee heeft waarover ik het heb: een Hackintosh is een PC die je zelf bouwt met verschillende onderdelen (moederbord, CPU, geheugen,…) die gekend zijn als compatible met MacOS X.
Die oplossing laat toe om volledig op maat van je vereisten en budget te werken, maar heeft als keerzijde dat het geen officieel ondersteunde oplossing is en dat je meer van computers moet afweten dan de gemiddelde gebruiker.
Ik durf te stellen dat ik meer weet van computers dan Jan Modaal en aangezien ik niet 100% mijn gading kan vinden in het huidige Apple gamma, heb ik besloten om “Project Hackintosh” te lanceren.
De komende blogposts zal ik mijn verschillende keuzes toelichten en de pitfalls (als die er al zijn) toelichten die ik tegenkwam.
Stay tuned for more…

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders Noren — Up ↑