Sinds enkele maanden ben ik een zeer tevreden gebruiken van Microsoft’s Windows Home Server. Ik heb de machine pakweg een half jaar geleden geconfigureerd, de backups gescheduled en sindsdien niet meer naar omgekeken. En dat is ook niet nodig. De WHS zorgt ervoor dat al mijn toestellen elke dag een backup maken, doet restores van machines indien nodig (bare metal restores zelfs), draait als film/muziek server, streamt muziek en films naar mijn XBOX360, wordt gebruikt als printserver én past op al de Windows clients ook nog eens folder redirection toe voor “My Documents”.
Zoals ik indertijd had uitgelegd, kan je een 120-day trial version bestellen. Die bleek na installatie bijna 200 dagen mee te gaan, maar ook aan die hoeveelheid komt een eind. Een maand of twee geleden was het dus zover, en kreeg ik foutmeldingen (of beter gezegd, alerts) dat mijn WHS licentie verlopen was. Inloggen op de WHS console ging niet meer, maar ik had nog altijd perfect toegang tot de files, waardoor je niet geblokkeerd werd. Goede zaak niet?
Enfin, ik was dus van plan om een licentie te kopen, want ik zou de WHS niet meer kunnen missen in mijn netwerk, wat mij een goede 150€ zou kosten. En dan – opeens – zie ik “Windows Home Server” in mijn TechNet account staan. Misschien ben ik gek aan het worden, maar volgens mij stond die daar enkele maanden geleden niet tussen! Woohoo, good news dus.
De WHS upgraden van trial naar full version houdt in feite in dat je een herinstallatie moet doen van je machine. Bij het booten van de installatie DVD krijg je de keuze om een “clean install” of een “re-install” uit te voeren. Kies dat laatste, geef je settings mee en klaar is kees. Al de data blijft behouden, het enige dat je achteraf moet doen, is je users opnieuw definiëren in de WHS console, liefst van al met hetzelfde paswoord. Als dat laatste niet zou lukken, no worries, dan is het een kwestie van ownership te nemen op de folders en klaar is kees.
Voor een how-to kan je hier terecht, maar concreet gezien is bovenstaande uitleg voldoende om zonder kleerscheuren door de procedure te geraken.
Succes en geniet van je full licenced Windows Home Server. En voor degenen die geen WHS hebben, bestel u de trial version of download direct de full version als je over een TechNet account beschikt. U zal het zich niet beklagen, zeg dat Unexpected het u gezegd heeft.
Unexpected.be
Telling stories for a living
Search results: "windows home server" (page 1 of 2)
Ik heb vorige week de aanzet gegeven tot het opzetten van een heuse Windows Home Server en als alles goed gegaan is, heeft iedereen die geinteresseerd is zijn WHS-licentie besteld (en misschien al ontvangen?). Daarom ga ik vandaag toelichten welke hardware er gekozen moet worden om een deftig, maar economisch/ecologisch verantwoord systeem op te zetten.
Als we eventjes kijken naar de hardware die de “system builders” zoals Fujitsu-Siemens, Medion en HP om er een paar te noemen, gebruiken dan zien we het volgende:
- AMD Sempron CPU – deze lowbudget processor is meer dan krachtig genoeg voor de WHS taken uit te voeren en toch zuinig in energieverbruik.
- 512MB RAM – zou in principe genoeg moeten zijn om Windows 2003 Small Business Server (want dat is het OS dat in feite achter WHS schuil gaat) zijn taken te kunnen laten doen.
- 500GB / 1TB harde schijven – naargelang het model kan je in de prebuilt-systemen kiezen voor eentje met een schijf van 500GB oftewel twee schijven van 500GB (totaal goed voor 1TB).
- Behuizing: Antec NSK1380 “Cube” – een extreem kleine cube case waar ruimte in is voor drie 3.5″ harde schijven (vier als je geen DVD/CD inbouwt) die er niet alleen goed uitziet en uit goede kwalteitsmaterialen is gebouwd, maar die ook over een “80Plus” voeding beschikt. Dat laatste staat garant voor een efficientie van 80% waardoor de energierekening zo goed als mogelijk binnen de perken blijft. Belangrijk voor een toestel dat 24/7 zal aanstaan me dunkt.
- Processsor / CPU: AMD Sempron LE-1150 – AMD’s traagste en tegelijkertijd goedkoopste single-core CPU. Extreem goedkoop (20€) en meer dan performant genoeg voor een WHS project. De prebuilt systemen gebruiken de LE-1200, die identiek is maar aan een iets hogere kloksnelheid draait (2000MHz VS 2100MHz) en over 512kB L2 cache beschikt ten opzichte van mijn 256kB. Een tragere kloksnelheid = minder stroom, de prijs was nog iets lager én het verschil is toch niet merkbaar voor wat ik hem wil gebruiken… Voor de die-hards: een dual-core Athlon kost iets van een 60€, niet zoveel duurder, maar ik wou er het extra geld niet voor uitgeven daar ik er geen nut in zie.
- Geheugen: Microsoft en de parters gebruiken maar 512MB, wat op zich wel voldoende is voor alle taken van WHS te vervolledigen zonder problemen, maar meer is altijd beter en Windows 2K3 kan daar sowieso gebruik van maken. Voor de prijs moet je het ook al niet meer laten, en dus heb ik 2GB besteld voor 35€. En als ik de statistieken in WHS bekijk, gebruikt hij toch meer dan 512MB hoor. Gaat het sneller met 2GB dan met 512MB? Misschien wel, misschien ook niet. Ik bedoel, het zal zeker vlotter draaien, maar de vraag die je je moet stellen is: merk ik het verschil “in real life” tijdens mijn WHS-taken? Waarschijnlijk niet… tenzij je er met een stopwatch naast zit. En dan nog. Is er dan geen ander voordeel? Jawel: disk-swapping. Met meer geheugen zal Windows minder virtueel geheugen nodig hebben en dus minder vaak de harde schijf aanspreken: minder lawaai, minder stroomverbruik, langere levensduur van de schijf. 512MB zou ik dus afraden en op zijn minst 1GB kopen, 2GB als je nog wat budget over hebt.
- Harde schijven: de prebuilt modellen komen in 500GB / 1TB uitvoering, maar vaneigens kan je er zelf in proppen wat je wil. Later kan je ook altijd schijven toevoegen en de capaciteit zonder problemen uitbereiden. Persoonlijk heb ik gekozen voor 2x640GB van Samsung omdat die schijven op dit moment de beste “prijs/kwaliteit/hoeveelheid opslag” verhouding bieden. Na de installatie van WHS hoe je hier ongeveer 1.1TB opslagruimte van over (niet vergeten, fabrikanten maken gebruik van de regel dat 1MB = 1000kB terwijl dat in feite 1024kB is, waardoor een schijf van 640GB in Windows maar zal opduiken als een schijf van 625GB).
De opslagruimte die je moet voorzien, is afhankelijk van wat je ermee wil doen natuurlijk. Persoonlijk staan al mijn documenten, foto’s,… centraal op de WHS, net als mijn muziekcollectie en backups van mijn drie computers. Backups nemen ook wel wat opslagruimte in (naar gelang je policy en retention natuurlijk, maar daarover later meer) dus goed nadenken en beter iets teveel dan iets te weinig. Note: ga voor 7200RPM schijven. 5400RPM is te traag en 10.000RPM gaat heel veel geld kosten. Western Digital verkoopt schijven die speciaal gemaakt zijn om erg lang mee te gaan en in situaties te werken waar ze altijd aan staan. Nadeel is dat ze 20-30€ duurder zijn voor dezelfde hoeveelheid opslagruimte en aangezien WHS al “data colocation” toepast (RAID1 voor de kenners, maar dan op softwarematige basis en enkel op de mappen die je wil – bv. je documenten en foto’s wel, de muziek niet) heb ik dit niet gedaan. - Moederbord: al dit moois heeft natuurlijk een “centrale” nodig en dat is waar het moederbord ons te hulp komt. Aangezien de “cube” case een MiniATX model is, moet het moederbord van dezelfde formfactor zijn (ongeveer 25cmx25cm). Ik heb gelet op aansluitmogelijkheden, stroomverbruik, uitbereidbaarheid en vaneigens prijs. Na veel lezen en wikken en wegen is mijn keuze op de Gigabyte GA-MA78GM-S2H gevallen. Dit beestje beschikt over AMD’s nieuwste chipset (780G) die niet alleen sneller is, maar ook 20-30% minder energie slurpt dan zijn voorgangers. Daarnaast ondersteunt het tot 8GB geheugen (vier slots), 5 SATA kanalen (dus tot vijf disks, waar ik niets aan heb daar mijn case maar tot 4 gaat… maar beter een op overschot hé), onboard HD geluid (gebruik ik nu niet), onboard ATI videokaart die native H264 kan decoden (Bluray en zo) en een HDMI uitgang biedt (allemaal niet interessant voor WHS, maar wel als ik diezelfde PC ooit als hometheatre zou willen gebruiken), USB2.0 aansluitingen, FireWire connectie,… kortom “full-option”.
Ik heb een nieuw “project(je)” in gang gestoken thuis, waar ik vanaf nu dus naar zal verwijzen als zijnde “Het Project”, zonder te doelen op dat andere “Het Project” waar zoveel andere blogs het dikwijls over hebben.
Neen. Mijn “project” is de installatie en integratie van een Windows Home Server, Microsoft’s oplossing om ieder huishouden te voorzien van centrale opslag, servers (torrent, iTunes,…), backup mogelijkheden, bestandendeling, remote access,…
Ik heb daar in het verleden nog al eens postjes over geschreven, maar dan meer over de features en easter-egg’s en links naar andere sites en nog wat vanalles zo. Niets concreet “hands on” dus.
Neen. Deze keer gaan we in het diepe zwemmen. Geen kant en klare oplossing, maar wel de nodige hardware uitkiezen, alles in elkaar draaien, WHS installeren en configureren, add-in’s bij elkaar zoeken en wat tweaken, backup policies uitvogelen, testen en proberen en rapporteren, disks extenden, interessante sites en fora zoeken… you name it.
Vooraleer we er aan beginnen, heb je natuurlijk een kopie’tje van WHS nodig, wat notabene uit drie DVD/CD’s bestaat (de server install disk, de connector software (de client zeg maar) en de restore cd). In principe kan je de WHS licentie niet apart kopen en is ze alleen verkrijgbaar als OEM-versie bij aankoop van een nieuw toestel. Maar bon, daar zijn alternatieven voor zoals het aankopen van een nieuwe DVD-speler of zo. Swat.
Persoonlijk heb ik ervoor gekozen om een gratis evaluatieversie aan te vragen bij Microsoft. Ik had mijn kit binnen de week, dus voor de zekerheid bestel je deze beter een tweetal weken op voorhand! Deze trialversie zou goed zijn voor 120 dagen, maar toen ik mijn installatie geactiveerd heb, bleek dat deze geldig is tot en met begin februari 2009… 5-6 maanden dus. Ik vermoed dat dit een toegeving is van Microsoft, maar in ieder geval ga ik er niet om klagen.
Na de trial periode koop ik mij een volledige licentie en voer je trouwens een “re-install” procedure uit, waardoor je NIET alles kwijt bent van je server maar in feite een soort upgrade doet van de evaluatie versie naar de full licence versie. En voor je het vraagt: neen de evaluatieversie is niet “krippled”. Alles werkt net zoals in de full version, maar dan beperkt in tijd hé.
Voila, daarmee weten jullie al wat meer concreet wat WHS is en hoe jullie een evaluatieversie kunnen verkrijgen. Volgende etappe: hardware kiezen, maar dat lezen jullie de volgende keer wel ;-). Stay tuned.
Ik schreef enkele weken geleden over de WHS van HP, een complete Home Server oplossing. Natuurlijk houdt niets je tegen om zelf een server in elkaar te boksen, een WHS licentie te kopen, en alles zelf op te zetten. Waarschijnlijk heb je “meer” server voor je geld, maar je moet er wel zelf iets van kennen om alles te op te zetten. De gasten van Extreme Tech hebben een mooie, bondige how-to geschreven met enkele nuttige tips.
Voor de sport heb ik zelf al een server samengesteld en kom ik zonder de WHS licentie aan een bedrag van 470€. Dat is een kleine 200€ goedkoper dan wat HP voor zijn server vraagt, maar ik heb dan wel een snellere CPU, vier keer zoveel RAM geheugen, twee keer zoveel storage ruimte en een video-uitgang. Interessant toch? Denk dat dit mijn volgende thuis-project gaat worden :-).
Vorig weekend wou ik na een goede week van “Mac Only” werken, mijn eigenste Windows 2008 Server computer opstarten om wat verder te experimenteren met de nieuwe Hyper-V release. Naar goede gewoonte duw ik simpelweg op de powerknop en terwijl ik wacht, doe ik andere nuttige zaken op mijn Macbook. Tot zo ver allemaal goed.
Groot was mijn verbazing wanneer ik mij omdraaide (mijn Windows machine staat achter mij, ik heb in mijn bureau namelijk een bureaublad dat de volledige vier muren volgt (en dus enkel stopt voor de deuropening) en niet mijn vertrouwde wallpaper zag, maar een zwarte achtergrond met andere icoontjes en een foutmelding van één of andere service die niet meer wou opstarten wegens missing files! Mayday! Mayday! Houston, we’re going down??
Na wat vluchtig Google-werk had ik gevonden dat het een “gekend” probleem was, maar toch niet zo gekend dat ik er heel veel over terugvond. Wel een hotfix gevonden, maar die had geen enkel effect. En dan moet je weten dat explorer en zo starten, geen optie was. Zelfs niet in safe-mode!
Bon. Op zich geen probleem, want ik heb een dagelijkse backup (alweer een voorbeeld waarom backups belangrijk zijn) die via de Windows Home Server wordt afgehandeld, dus dataverlies was geen issue. Maar die computer herinstalleren, daar had ik nu precies toch niet veel zin in… Windows 2008, VMWare Workstation, zevenendertig tooltjes, settings alhier en aldaar,… pffff. Op zijn minst vier uren noeste arbeid dus.
Maar dat was buiten Windows Home Server gerekend natuurlijk! Dat systeem kan namelijk volledige systemen restoren over het LAN! Gewoonweg booten vanop de restore cd op “trouble-maker”, zien dat gans dat proces (dat via een soort Vista GUI werkt) zelfs de WHS server lokaliseert (en voor de veiligheid het paswoord afcheckt) en dan ook nog is ziet om welke PC het hier gaat (in geval je er meerdere hebt in je netwerk) en je dan de keuze laat om al je partities (of specifieke partities, zoals ik enkel de C-partitie wou) te restoren. Indien gewenst kan je ook backups van andere computers restoren naar je PC, bijvoorbeeld een muziek-partitie of zo.
Eenmaal je aangeduid hebt wat je wil, druk je op Finish en dan zie je een progressbar vollopen tot aan de vertrouwde 100%. Daarna reboot je het systeem en voila, daar is die vertrouwde omgeving terug! Jihaa. En dat allemaal op een goed half uurtje restoren (afhankelijk van de grootte van de partitie en de snelheid van je LAN).
En eerlijk gezegd, je moet geen techneut zijn om deze functionaliteit te benutten. Een paswoord onthouden en weten welke partitie van en naar welke computer je wil restoren is genoeg.
Jep, die Windows Home Server biedt echt wel een serieuze meerwaarde voor thuisnetwerken. Ik ben fan! U toch ook?
Enkele posts terug schreef ik dat ik op mijn workstation gebruik maak van Windows Live OneCare voor mijn anti-virus & spyware bescherming, maar ook voor mijn backup onderhoud. Je hebt recht op negentig dagen evaluatie waarvan ik er nog 60 overheb, maar tot nu toe ziet het er goed uit. En rarara, onlangs heeft Microsoft de bèta geopend waarin ze OneCare For Servers aanbieden. Eens zien of ik daar ook niet aangeraak, want dat lijkt me anders wel interessant voor mijn home-server nee?
Haha lang geleden dat ik nog zo een leuke Easter Egg tegenkwam. De gasten van HP herprogrammeren bij wijze van grap de LED’s op je Windows Home Server… De “pulsing” mode en de “knigtrider” vind ik persoonlijk het leukst. Ik zou ze met plezier zelf testen, ware het niet dat in onze kleine Belgenlandje nog altijd geen HP Media Server te koop is! Grrr.
Microsoft heeft zijn WHS oftewel Windows Home Server officieel gereleased en dan is het een kwestie van tijd alvorens fabrikanten hun WHS-producten op ons los laten. In eerste instantie zullen het HP, Gateway, Medion, Acer en Fujitsu-Siemens (ik vergeet er nog een paar) zijn die een WHS-product aanbieden, en persoonlijk zie ik de HP het meeste zitten.
De HP Media Server ziet er super uit, is volledig uitgerust met vier hot swappable SATA-drive-arrays (waar naargelang de configuratie 1x500GB of 2x500GB schijven in zitten), USB en E-SATA-poorten zodat je externe schijven kan aansluiten en een gigabit netwerkconnectie om de machine in je netwerk te integreren.
Wat mij vooral interesseert aan WHS is niet zozeer de centrale opslag van bestanden (want dat doe ik al met mijn Western Digital MyBook NAS), maar wel het volledig automatiseren van backups. WHS kan namelijk backups maken van alle machines in je netwerk en zelfs terugplaatsen vanuit het netwerk. Zeer interessant en gedaan met zelf te bepalen hoe en waar. Verder ondersteunt WHS ook incrementele backup mogelijkheden, zodat je niet telkens een volledige backup van je PC maakt, maar gewoon toevoegd wat er nieuw is.
WHS biedt ook de mogelijkheid om via het internet te connecteren, zodat je altijd aan je bestanden kan. En natuurlijk vind ik het fijn om nieuw “speelgoed” in huis te halen. Duh.
De 500GB variant kost 579$, de 1TB versie komt op 779$. En ik denk dat ik er mij eentje ga aanschaffen.
Backups zijn kritisch en hun belang is van groot belang, niet alleen voor bedrijven, maar hoe langer hoe meer ook voor particulieren. Meer en meer mensen bewaren hun “leven” op hun computer via digitale foto’s, digitale video’s, documenten, rekeninguitreksels, klantengegevens, boekhouding,… you name it.
Vroeg of laat gebeurt er iets waardoor je al die belangrijke data voorgoed kwijt bent. Overstromingen, brand, diefstal, user mistake,… the sky is the limit als het op vlak van mogelijke rampen aankomt, maar dat je een van die zaken tegenkomt is een kwestie van tijd.
Of je nu op Windows, op Mac OS, op Linux of nog een ander besturingssysteem werkt, backups heb je altijd nodig. Hoe vaak ik al mensen in paniek aan de telefoon had met de vraag of ik hun foto’s nog kon redden van een defecte schijf, ik kan de tel niet meer bijhouden. De ene keer kan ik met succes alles terughalen, de andere keer hebben ze pech en is de enige mogelijke optie (die niet altijd succesvol is) de schijf opsturen naar een gespecialiseerde firma die dan ettelijke duizenden Euro’s aanrekent om de schijf in kwestie te ontleden en een data recovery te doen.
En zeg nu zelf, wie gaat er een paar duizend Euro op tafel leggen (willen of kunnen) voor die foto’s van dat familiefeestje terug te halen? Meestal laten de mensen het zo en pakken ze het verlies er maar bij…
Gelukkig zijn er genoeg betaalbare oplossingen om bovenstaande situaties te vermijden! De goedkoopste is een externe harde schijf naar waar je op regelmatig tijdstip je belangrijke data overzet. Als Apple gebruiker maak ik hiervoor gebruik van Time Machine voor een backup per uur. Daarnaast neem ik ook nog wekelijks een “image” backup met behulp van SuperDuper!.
Time Machine is handig voor bestanden terug te halen, maar kan ook gebruikt worden bij een herinstallatie. SuperDuper! images zijn niet alleen bootable, maar ze geven je ook je Mac terug zoals die op het moment van backup was. Naast het grote voordeel van bootable zijn, zorgen image backups ook voor snelle restores (bijvoorbeeld als je je harde schijf vervangt met een nieuw, groter exemplaar).
Time Machine in combinatie met SuperDuper! geeft al een zeer goede backup policy naar externe schijven, maar je zit opnieuw met een “SPOF” oftewel Single Point Of Failure: de externe schijf in kwestie! Om dit te voorkomen, kopieer ik mijn data ook nog eens naar mijn NAS (Network Attached Storage) die zijn schijven in een RAID5 opstelling geconfigureerd heeft.
Om nu dataverlies te ondergaan moet mijn primaire harde schijf (in mijn geval SSD) het begeven, moet de externe harde schijf de pijp aan Maarten geven én moet mijn NAS er ook mee ophouden.
Onmogelijk hoor ik u denken? Fout! Wat bij een overstroming of een brand? Of wat als er dieven over de vloer komen die al je computermateriaal meepakken?
Backups naar DVD’s is geen optie: te klein, duurt te lang en DVD’s (en andere optische media) verliezen na een tijd hun data (enkele jaren, maar toch). Backup naar tapes is een beetje passé en eerlijk gezegd, voor thuis vind ik dat totaal niet gebruiksvriendelijk en goedkoop is het ook al niet.
Recent is er echter een nieuwe mogelijkheid waar iedereen die een beetje in de tech-wereld thuis is, zeker en vast al van gehoord heeft: backups naar de “cloud”.
Met de “cloud” bedoelt men eigenlijk een externe provider. Je huurt ergens storage, je stuurt je data daarnaartoe via het Internet en klaar is kees. De externe provider moet zorgen voor redundantie en veiligstelling van je data.
Vroeger was zo iets ondenkbaar wegens veel te beperkte internetabonnementen in ons Belgenlandje, maar recentelijk zijn de limieten hoog genoeg om zulke zaken mogelijk te maken. Het staat je trouwens ook vrij om niet al je data naar de “cloud” te backuppen, maar je bijvoorbeeld te beperken tot je fotoarchief of je werkdocumenten om maar enkele voorbeelden te noemen.
Als je toch al je data online wil backuppen, dan kan je in plaats van alles te uploaden, ook je data op een externe schijf kopieren en die schijf opsturen naar je cloud backup provider. Zij kopieren de data dan naar je storage en daarna doe je de “updates” van je dataset via het gekende kanaal. Simple!
De cloud backup is tevens ook je “last resort”. Eerst probeer je restores te doen van je lokale backups en pas als die onbruikbaar zijn, ga je beroep doen op je cloud backup. Als je in dat laatste geval een volledige restore van bijvoorbeeld 200GB wil, kan je (tegen betaling welteverstaan) een externe schijf laten opsturen via koerier met daarop al je data. Kwestie dat je niet eerst 200GB moet downloaden alvorens je je gegevens terug hebt.
Mijn eerste “cloud” provider is Dropbox. Zowel de documenten van mijn werklaptop als die van mijn prive computers, zijn gehuisvest bij Dropbox. Al mijn documenten zijn dus eigenlijk al safe. Naast Dropbox (waar ik een abo van 50GB op heb notabene) heb ik sinds een tweetal maanden ook een abonnement op “Crashplan” waar mijn volledige Macbook zijn data naartoe stuurt.
Crashplan heeft een mooie interface, is zuinig op je resources, doet aan deduplicatie en compressie zodat je minder upload te verwerken krijgt, biedt unlimited storage aan en is daarnaast nog een van de goedkopere providers van cloud storage / backup. Plus ze kunnen je updates van je backups sturen via Twitter en andere sociale media en ze zijn zelf ook vertegenwoordigd op Twitter en reageren snel op vragen.
En ja, ik heb andere alternatieven getest zoals Backblaze en Mozy. Ik vond Crashplan beter werken en dus was de keuze snel gemaakt, maar mogelijk denk je er zelf anders over, dus testen is de boodschap. Crashplan laat ook toe om lokaal een backup te maken (als alternatief op bijvoorbeeld Time Machine) en in dat geval zal hij eerst een restore van die lokatie proberen te doen alvorens naar de “cloud” te gaan.
Er zijn nog veel meer mogelijkheden met Crashplan, maar check hun site voor al die details, ze leggen dat beter uit dan dat ik dat hier kan ;-). Weetje: ik betaal $50 per jaar om onbeperkt veel data naar de bewuste cloud te backuppen via Crashplan. Voor dat geld kan je nog geen extra externe schijf kopen die je dan bij vrienden of familie zou leggen als “offsite” backup oplossing.
Oh ja, en voor ik het vergeet: mijn Windows machines backuppen elke dag naar mijn Windows Home Server, kwestie dat ik ook die machines snel kan terugbrengen naar een werkende status ;-).
Conclusie: backups zijn belangrijk en een goed plan van aanpak is cruciaal om in tijden van miserie geen extra zorgen te hebben. Backups zijn zoals anti-biotica. Niemand neemt ze graag, maar iedereen die goed ziek is, is toch serieus content dat er een middel is om hen weer beter te maken.
Begin er vandaag mee, want morgen is het misschien te laat…
Normaal gezien stream ik mijn videobestanden vanop mijn Windows Home Server naar mijn XBOX360 die aan de Panasonic HDTV aangesloten is. Het systeem werkt zeer gemakkelijk en snel, maar heeft ook enkele nadelen:
- De XBOX360 ondersteunt geen ondertitels (*.srt, *.sub,…).
- MKV (Matroska Video) bestanden, het formaat dat meer en meer gebruikt wordt, zeker bij 720p of 1080p bestanden, wordt niet ondersteunt op de XBOX360.
- Ik gebruik de wireless network adapter met mijn XBOX360 en aangezien mijn draadloos netwerk op 802.11G standaard draait, is het draadloos streamen van HD bestanden niet (of bijna niet) mogelijk. Het netwerk upgraden naar 802.11N is een optie, maar is duur: nieuwe router, nieuwe XB0X360 wireless adapter. Een netwerkkabel leggen is eventueel mogelijk, maar dat vind ik visueel niet mooi ;-). En het lost de eerder genoemde problemen niet op.
Om dit probleem relatief gemakkelijk te omzeilen, sluit ik mijn Macbook aan op de HDTV met behulp van een Mini DisplayPort naar VGA adapter. Het geluid gaat via de line-out van de Macbook naar de line-in van de HDTV. Op zich werkt dit allemaal wel, maar het is redelijk omslachtig en niet gebruiksvriendelijk.
Tot voor kort dacht ik dat er geen andere alternatieven waren, tot ik de “Cablesson Mini DisplayPort + USB Audio To HDMI” ontdekte. Dit klein toestelletje bestaat uit een plat, wit doosje met aan de ene kant een MiniDisplay kabel en een USB kabel en aan de andere kant een vrouwelijke HDMI aansluiting.
De twee kabels sluit je aan de op Macbook en via de HDMI aansluiting op de “Cablesson Mini DisplayPort + USB Audio To HDMI” sluit je het doosje met een HDMI-kabel aan op de HDTV. Vanaf nu worden beeld en geluid van de Macbook via de HDMI kabel naar de HDTV gestuurd. Eén kabel en alles digitaal aangesloten. Great!
Het wit doosje is in feite een USB geluidskaart en bevat daarnaast nog een converter-chip die het video- en geluidssignaal van de Macbook op de HDMI-kabel zet.
Het enige dat je moet doen om alles te doen werken, is in de System Preferences van OS X de nieuwe external USB soundcard aanduiden en klaar is kees.
Het bakje heeft trouwens geen extra voeding nodig, want de stroomvoorziening loopt samen met het geluid door de USB aansluiting.
En wat moet dit leuks nu eigenlijk kosten? Wel, ik heb toestel gekocht bij HD Central, een winkel die ik gevonden heb via Amazon UK (en ook via Amazon besteld) en heb alles inbegrepen net geen 47€ betaald. Oorspronkelijk had ik een ander merk gevonden, maar dat was niet op voorraad en kostte dubbel zoveel. En als ik de foto’s vergelijk met mijn exemplaar, dan denk ik eerlijk gezegd dat het om hetzelfde product gaat…
Ah ja, voor de geïnteresseerden: er is een iets duurdere versie die over een Toslink digitale audio aansluiting beschikt (optisch dus). Zelf heb ik hier niets aan daar mijn XBOX360 de enige Toslink aansluiting op mijn versterker al gebruikt, maar moest je nog zo een aansluiting vrij hebben, dan kan je de duurdere versie overwegen daar de Toslink aansluiting mogelijk een nog betere geluidskwaliteit levert en ondersteuning biedt voor Dolby Digital (surround sound). Opgelet, dit laatste werkt enkel als het bronbestand over de nodige geluidskanalen beschikt!
Concreet: de “Cablesson Mini DisplayPort + USB Audio To HDMI” is een topper van formaat die ik iedereen die over een Mac en een HDTV beschikt kan aanraden. Zowel de beeld- als geluidskwaliteit zijn perfect en alles werkt zoals verwacht. Er zijn geen drivers of extra applicaties nodig om het geheel aan de praat te krijgen, waardoor je binnen de vijf minuten up & running bent.
© 2020 Unexpected.be
Theme by Anders Noren — Up ↑
Recente Comments