De eerste verslagen van het VCDA410 béta examen waar ik het onlangs over had staan online en ze zijn niet mals! Meer dan vier uur om het examen af te leggen en dan nog niet genoeg tijd om alles te beantwoorden + een moeilijkheidsgraad om “U” tegen te zeggen.
Als je weet dat die meningen van mensen komen die al jaren bezig zijn met VMWare, dan weet je ook wel dat de lat voor VMWare “rookies” waar ik mezelf nog altijd tussen zie staan, serieus hoog ligt.
Studeren, testen, nog testen, meer studeren, lezen en nog meer testen. Ik weet wat gedaan de komende weken.
Month: June 2010
Vandaag had ik problemen met mijn VMWare vSphere testlab, meer bepaald met mijn VCenter machine. Connecteren naar VCenter was niet mogelijk via de VIC en een reboot van de machine hielp niets. Op geregelde tijdstippen na het starten, vloog de VCenter Server service er telkens opnieuw uit. Hmmm.
Na de Windows eventviewer te raadplegen, vond ik volgende errors:
Bleek de MSSQL database tegen zijn limiet van 4096MB aan te lopen, waardoor VCenter er niet meer naar kon schrijven en waardoor gans de boel in faling ging. Een shrink op de database bracht geen soelaas (0,20MB om precies te zijn), maar na mijn trouwe vriend Google te raadplegen, wist ik wat gedaan.
Eerst en vooral was ik bij het opzetten van mijn VCenter een beperking vergeten in te stellen op het aantal “events” en “alarms” dat VCenter moet bijhouden in zijn database. Alles stond dus op “unlimited” en dat in samenwerking met “Verbose Logging” zorgde er dus voor dat mijn database na een paar maanden vol zat.
En de oplossing? VMWare heeft een scriptje ter beschikking (voor MSSQL en Oracle) waarmee je je database kan opschonen. Zeer simpel allemaal eigenlijk, en het werkt!
httpv://www.youtube.com/watch?v=jOLL0rpQi3A
Hier het verslag van het script:
2010-06-21 19:32:51 starting…
2010-06-21 19:32:51 VPX_TASK: will attempt to delete 207 rows.
2010-06-21 19:32:52 VPX_TASK: deleted 207 total rows.
2010-06-21 19:33:11 VPX_EVENT_ARG: will attempt to delete 9544313 rows.
Serieuze opkuis nietwaar? Het scriptje is bijna halverwege en heeft er al 35 minuten opzitten, met een dual-core CPU die bijna constant op 100% loopt. Zware kost dus! En eenmaal het klaar is met cleanen, mag ik niet vergeten om de retention van al die zaken in te perken tot pakweg twintig dagen.
Enkele weken terug kreeg ik een exemplaar van Monster Hunter 3 voor Nintendo Wii toegestuurd met de vraag of ik deze game aan de spreekwoordelijke tand wou voelen. Op zulke vraag zegt menig gamer niet nee en dus belandde Monter Hunter 3 in mijn Wii.
Monster Hunter Tri (3) is een spel waarin je gewapend met hack n slash wapens doorheen verschillende werelden monsters die verdacht veel op dino’s lijken, moet afmaken. Maar vooraleer je er tegenaan kan gaan, moet je je karakter “ontwerpen”. Uiterlijk, lichaamsbouw, kleding,… you name it. Daarna kom je terecht in het dorp waar je met dorpsbewoners kan praten om zo missies te krijgen, maar ook om nieuwe aanwinsten (wapens, armor,…) te kopen bijvoorbeeld.
Gezien het voorgaande, duurt het eventjes alvorens je aan de echte actie kan beginnen. Monster Hunter Tri is dus geen “snelle hap” die je in je Wii steekt en direct toelaat om er op los te hakken. Er moet gewerkt worden aan je personage en zijn/haar plaats in de virtuele wereld.
Gemakkelijk is ook niet het eerste woord dat in me opkomt bij het spelen van deze game. Integendeel! De eerste games die ik speelde waren eigenlijk bedroevend, want ik had niet direct door wat er van mij verwacht werd en de eerste confrontaties met vijanden eindigden steevast in een hoopje “ik”. Complete failure van mijnen tewege zeg maar. Met je zwaard in de aanslag op een vijand aflopen en zoveel mogelijk hits toebrengen, is zo goed als nooit de winnende strategie. Neen, je vijand in de gaten houden en trachten te ontdekken wat zijn routine is en dan op het juiste moment toeslaan, dat is de weg naar de overwinning!
Eenmaal je de bedoeling snapt (lees: bekijk de handleiding bij dit game, you’ll need it) wordt het allemaal duidelijker en kan je beginnen met de missies. Monster Hunter Tri laat trouwens toe om online te spelen en zeg nu zelf, vechten met vier spelers in plaats van alleen rond te lopen is toch gewoon veel cooler? Maar volg mijn raad op en zorg dat je offline getraind bent alvorens je aan de online uitdaging begint.
Het is waarschijnlijk al duidelijk dat Monster Hunter Tri niet voor iedereen weggelegd is. Deze RPG heeft een redelijk hoge drempel met een steile leercurve, maar eens je de gameplay beet hebt en snapt wat er van je verwacht wordt, volgt een game dat mede dankzij zijn complexiteit erg belonend is voor de gedreven gamer en RPG liefhebber.
Trouwens, het is sterk aangeraden om deze game met de classic controller te spelen. Op zich werkt de standaard Nunchuk + Wii-mote wel, maar om de overwinning zonder al te veel frustraties binnen te halen, is een classic controller een must.
De eindconclusie die ik trek uit ettelijke weken Monster Hunter Tri spelen is de volgende: het spel is geen standaard Wii game en heeft een leercurve die menig gamer zal afschrikken. De complexiteit is hoog en de besturing is niet altijd evident met de standaard bediening.
Echter, eenmaal je alles onder de knie hebt en je de missies tot een goed einde kan brengen, is de beloning navernant. Nieuwe wapens, nieuwe armor, nieuwe challenges. RPG-fanaten zullen Monster Hunter Tri maar al te graag aan hun verzameling toevoegen, maar voor de beginnende gamers denk ik dat de Zelda reeks toch meer aangewezen zal zijn.
Monster Hunter Tri is dus een zeer degelijk spel, maar is eerder gericht op een select publiek die-hard fans die tijd willen spenderen aan het onder de knie krijgen van dit game.
Zoals ik een tijdje terug al gepost had, hebben ze bij VMWare enkele nieuwe examens en bijhorende certificaten aan hun palmares toegevoegd onder de noemer “VCAP” oftewel “VMWare Certified Advanced Professional”.
Met deze nieuwe certification levels, wil men de kloof tussen VCP en VCDX overbruggen. Een goede zaak en een vracht nieuwe uitdagingen voor menig virtualisatie IT’er, including me!
VCAP komt in twee varianten, namelijk de “Administrator” oftewel VCAP-DCA (DCA = DataCenter Administrator) en de “Designer” oftewel VCAP-DCD (DCD = DataCenter Designer). Die eerste variant is met de release van de “Exam Blue Print” vorige week heel erg concreet geworden. Zo een blue print is eigenlijk een document met daarin alle onderwerpen die je moet beheersen om het examen tot een goed einde te brengen.
Het examen, VCDA410 genoemd, kan je vanaf 12 juli afleggen en zal voornamelijk bestaan uit live labs gecombineerd met enkele survey vragen om een beter beeld van de kandidaten te krijgen. Geen pure theorie vanbuiten leren dus, maar echt kunnen aantonen dat je de skills hebt die nodig zijn om het select gezelschap van VCAP’s toe te treden.
Op dit moment is men bezig met de béta examens af te nemen, examens die men gebruikt om te bepalen of de moeilijkheidsgraad goed is, de timing niet te krap / te ruim bemeten is en ook om finaal te bepalen welke score je nodig hebt om te slagen in het examen.
Gezien de grote hoeveelheid leerstof, is mijn doel om mijn VCAP VCDA410 examen niet halverwege juli, maar eerder ergens in augustus af te leggen. Op die manier hoop ik via de gekende kanalen wat meer te weten te komen over de moeilijkheidsgraad van het examen om me zo nog iets beter te kunnen voorbereiden.
Het zal niet evident zijn, maar waar een wil is, is een weg! En de wil is er meer dan ooit, so wish me luck and I’ll see you on the other side!
PS: check het VCAP Forum op de VMWare Communities site. Daar vind je gelijkgestemde zielen en een groep mensen weet meer dan een individu ;-).
Er liggen dure weken / maanden in het verschiet voor de Apple consumers waar ik mezelf ook bijreken. Eerst en vooral is er de iPad die zijn wereldwijde launch niet gemist heeft en binnenkort (lees: tweetal weken) ook hier bij ons verkrijgbaar is.
Daarnaast is er de net aangekondigde iPhone 4 die ten opzichte van de iPhone 3G(S) toch weer enkele interessante nieuwigheden heeft waardoor een upgrade toch wel de moeite waard is. Met andere woorden, nog meer geld kwijt ;-).
En als dat nog niet genoeg is, hebben die snoodaards bij Apple in het geniep een nieuwe Mac Mini gereleased die er voor het eerst in de Mac Mini geschiedenis aantrekkelijk uit ziet. En dan bedoel ik niet alleen op estetisch vlak, maar ook de “inside” is goed te noemen: een deftige grafische kaart, leuke CPU’s, tot 8GB RAM, HDMI, SD-kaartslot, FireWire 800,… en niet onbelangrijk, gemakkelijke toegang tot de DIMM’s om een upgrade van het geheugen zelf te kunnen doen.
Kortom, de nieuwe Mac Mini is een iMac zonder het scherm. Spijtig genoeg is de prijs ook van die orde en vind ik het geheel een 200€ te duur voor wat het is. Nochtans zou zo een nieuwe Mac Mini niet misstaan bij mijn 24″ LED Cinema Display ;-).
Grof gerekend kom ik op een totaal van 1800€ als ik bovenstaande hardware in mijn bezit wil hebben. Op een “need to have” basis, moet ik geen van allen kopen, want een iPad doet niets dat ik nu niet kan met de Macbook, mijn iPhone 3G werkt nog perfect én mijn Macbook is nog altijd snel genoeg om de aankoop van zo een nieuwe Mac Mini af te wenden.
Niet tegenstaande zou zo een iPad echt wel handig zijn om mijn feeds te lezen, mails te checken, het internet te verkennen en de krant te lezen. En die laatste zaken zijn toch wel dingen die ik dagelijks meermaals doe. Dit kunnen doen op een toestel dat eigenlijk geen computer is (of er toch zo niet uit ziet) lijkt me wel erg aantrekkelijk.
Ik denk dus dat mijn eerste aankoop een iPad zal zijn, vermoedelijk een 64GB 3G exemplaar. Als er daarna nog budget over is (doubt it!), dan kan er gedacht worden aan de iPhone 4.
En die Mac Mini… die verschuift naar de “like to have but won’t happen” lijst vermoed ik…
Om in de Twitter hashtags posts te blijven – vandaag was het tijd om onze stem weer maar eens uit te brengen. Eigenlijk ga ik graag stemmen: niets doen is sowieso verloren denk ik dan. Ik heb mijn stem in ieder geval uitgebracht voor een partij en mensen waarvan ik denk / hoop dat ze een verschil kunnen maken en van wie ik mij kan vinden in hun programma.
De rest van de dag spendeer ik aan het volgen van de uitslagen op televisie / twitter / internet. Hoe volgt u dit spannend gebeuren?
Dat de beste mogen winnen! En dan iets doen met hun resultaat natuurlijk.
VMWare en Novell zijn tot een overeenkomst gekomen waardoor SUSE officieel ondersteund wordt om binnen een virtuele machine op VMWare vSphere te draaien. Zo een initiatieven kunnen we natuurlijk alleen maar aanmoedigen want het versterkt het VMWare platform alleen maar. Lees de press release er op na voor alle details en informatie.
Mijn 3G wordt vervangen door de nieuwste telg van de iPhone familie: iPhone 4. Want.
httpv://www.youtube.com/watch?v=FHngLJ0RlNg
#GD10 ofwel de hash die gisteren op Twitter gebruikt werd voor “Het Grote Debat 2010” op de VRT. Ik heb de uitzending in uitgesteld relais bekeken (lang leve mijn HD Digicorder) waardoor ik pas na één uur gaan slapen ben en nu dus nog redelijk vermoeid ben.
Maar het was het waard. Mijn mening over de verschillende politieke partijen is niet echt veranderd (al moet ik zeggen dat Wouter Van Besien van Groen! mij wel beviel als “groene”, zeker als je terugdenkt aan Mieke Vogels en consoorten). Minder geitenwollensok vond ik, meer realistisch. Nice.
Anyway. Zoals verwacht scoort Bart De Wever en NV-A aan 100 per uur en zonder veel poespas. Goed zo, geef die mens een kans om te tonen of het alleen maar blablabla is of dat hij het ook kan waarmaken.
Alexander De Croo heeft me enigszinds kunnen bekoren, maar toch zal mijn stem zeker en vast niet naar OpenVLD gaan daar zij in het verleden al meer dan genoeg kansen gekregen hebben zonder het waar te maken. Het is weliswaar dankzij OpenVLD dat we verkiezingen hebben, maar ik vind dat een goede zaak. Zoals die prutsers nu bezig waren ging het niet goed komen met Vlaanderen. Anderzijds weet ik ook wel dat OpenVLD dit niet alleen daarom gedaan heeft, maar ook omdat ze sowieso verloren waren en dit dus beter was dan blijven stilstaan.
SPA was maar triestig. Caroline deed haar best, maar bleef vaag en kon mij helemaal niet overtuigen. Johan Vande Lanotte, dat was nog eens een socialist die ik graag hoorde spreken en mij nog ergens kon overtuigen van zijn gelijk. Caroline, die nu trouwens doet alsof Frank Vandenbroucke haar beste poulain is, mag voor mijn part haar valies pakken. Ik voorspel een nieuwe termijn van oppositie spelen voor de roden. En terecht.
Vlaams Belang en Philippe Dewinter: niets nieuws onder de zon en net zoals Dedecker van LDD denk ik dat deze gasten serieus gaan inboeten aan stemmen.
Het spektakel van de avond kwam echter van ons “vrouwtje” van de CD&V – Marianne Thyssen, ofwel “de kloek van Yves Leterme” die spijtig genoeg heel snel geslacht zal worden om in de soep te doen. Geen enkel straf agendapunt, hakken op de rest (terwijl ze voor beschaafde politiek staan), durven zeggen over andere partijen dat ze er niets van gemaakt hebben en dat zij zelfs goed deden,…
Het publiek trakteerde haar dan ook, volledig terecht, op hoongelach. Neen, ze hadden haar beter de korte pijn gegeven en haar direct naar de slachtbank gebracht, want dit is een pijnlijke dood voor de kopvrouw van de CD&V.
Het Grote Debat 2010 had voor mij dus drie “peilers”: NV-A, OpenVLD en geheel onverwacht, Groen!. Mijn “Stemtest” confirmeerde dit al vorige week dus ik denk dat het voor mij wel duidelijk is wie mijn stem zal krijgen komende zondag. Niet geschoten is altijd mis, of zo iets.
Vorige week donderdag kon ik samen met andere collega bloggers een bezoek brengen aan de Volvo fabriek te Gent ter gelegenheid van de lancering van de nieuwe Volvo S60. Voor de onwetenden – de S60 is het bewuste model dat bij een demonstatie van een automatisch stopsysteem zonder waarschuwing crashte op het doelwit dat het moest ontwijken.
Het verhaal luidt dat een defecte batterij en een menselijke fout aan de oorzaak lagen en dat het systeem perfect werkt (wat ook ondersteept werd door collega bloggers die in Portugal gaan testrijden waren). Volvo’s marketing noemt de S60 “the naughty one” … met rede zou ik zeggen ;-).
httpv://www.youtube.com/watch?v=KAHcgWN37u4
In ieder geval, petrolhead zijnde kon ik zo een opportuniteit niet aan mij laten voorbij gaan en dus stond ik rond een uur of zes in de ontvangstruimte van Volvo Gent.
De Volvo S60 is hun, naar eigen zeggen, meest sportieve Volvo ooit en dat straalt de wagen ook uit, al blijft Volvo voor mij nog altijd een “familie” merk – een merk waar je voor kiest als je op zoek bent naar degelijkheid en veiligheid. Een sportief image associeer ik nog altijd eerder met Audi of BMW in dit segment. De S60 is op de goede weg, maar we zijn er nog niet helemaal.
De lijn van de wagen is in ieder geval wat je onder de noemer van sportief kan plaatsen. De prestaties, zeker van de T6 AWD met 304pk zijn dat ook. Al weet iedere verstandige mens dat zo een uitvoering in ons Belgenlandje niet zo populair zal zijn wegens de torenhoge wegentaks en bezineprijs.
Naar goede gewoonte zal het diesel gamma, wat bij ons nog steeds enorm populair is, goed vertegenwoordigd zijn met de D2, D3 en D5 uitvoeringen. Van zeer zuinig tot sportief met een schappelijke dorst zeg maar.
De afwerking vond ik ook zeer degelijk, maar dat is een eigenschap die je eigenlijk altijd van Volvo mag verwachten. Ze trekken de lijn dus gewoon door zeg maar.
Over het fabrieksbezoek kan ik tegelijkertijd heel erg kort zijn, maar ook extreem uitvoerig: extreem interessant om allemaal van dichtbij te bekijken! Hoe men de “right one time” toeleveringen ontvangt, deze op de lopende band integreert, hoe volautomatische robots met behulp van CAD technologie moeiteloos de meest complexe handelingen uitvoeren en hoe de mensen op de vloer constant op zoek gaan naar een efficiëntere manier van werken – kortom, teveel om op te noemen eigenlijk.
QC oftewel “Quality Control” vond ik ook erg interessant: dedicated inspecteurs / engineers van Volvo pikken er dagelijk X aantal wagens uit (klantenwagens welteverstaan, want elke auto die in elkaar gezet wordt bij Volvo, is een bestelde wagen) die dan aan een zeer diepgaande check-up onderworpen wordt: verf, afwerking, geluid, losse onderdelen, technische aspecten,… kortom het hele zootje. Elk van die wagens ondergaat trouwens een testrit op een klein test-parcours met verschillende soorten ondergrond om alle systemen aan een real-life test te kunnen onderwerpen, maar ook om bijvoorbeeld “rammel-geluiden” te ontdekken.
Het meest leuke onderdeel van deze factory visit was vanzelfsprekend de testrit! Ieder van ons mocht naar hartelust het test-parcours verkennen met één van de drie Volvo S60’s die voorgereden werden. Er waren twee D3’s en één T6 AWD voorhanden en ik moet u ongetwijfeld niet uitleggen bij welke wagen ik klaar stond ;-).
Na enkele rondjes met verschillende bloggers achter het stuur, hadden we elke hoek van het parcours gezien, waren alle 304 pk’s van de T6 uitvoerig losgelaten en liet geur van serieus geteste remschijven ons met een goed gevoel achter. Enig nadeel aan de T6: de versnelligsbak. Met de huidige generaties van automatische koppelingen zoals VW’s DSG, had ik hier toch meer van verwacht. Volvo’s oplossing doet me meer denken aan de multitronic van Audi – alles werkt goed, de auto schakelt netjes als je gewoon rijdt, maar wanneer je sportief gaat, vind ik het net iets te traag (inclusief de kick-down reactie).
Voor de volledigheid hebben de meesten onder ons ook de D3 aan de tand gevoeld, want als we ooit in een S60 rondrijden, is de kans reëel dat het in die uitvoering is, en eigenlijk was dat best aangenaam. Geen T6 power natuurlijk, maar toch vinnig rijden met zijn 163pk en eigenlijk meer dan behoorlijk voor het dagdagelijkse verkeer. Vooral de 400Nm koppel is aangenaam en moet niet veel onderdoen voor de 440Nm die de T6 tentoonstelt!
Bedankt Volvo voor deze uitzonderlijke opportuniteit! Bedankt Adhese voor dit mee op touw te zetten en bedankt aan de collega bloggers, die mij soms naar de deurhendel deden grijpen als ik niet helemaal zeker was dat we de bocht nog gingen halen ;-). Check mijn verzameling foto’s hier.
PS: de mensen van Volvo zijn nog zoek naar goede werkkrachten op allerhande posten. Check hun website, misschien zit er iets bij voor u!
Recente Comments