Telling stories for a living

Tag: Zin

Kijken, en dan vooral naar en in huizen. Kijkwoningen en zo. Als je lang genoeg op zoek bent naar een woonplaats, word je na een tijdje automatisch een “ervaren” huizenkijker. Je let op dingen waar je in het begin zelfs geen oog voor had, maar die oh zo belangrijk zijn en waar je je zonder twijfel aan zou ergeren op langere termijn.
Gisteren was het kijken geblazen in vier aan elkaar grenzende kijkwoningen van een bouwfirma die een project heeft lopen waar de interesse met de dag voor toeneemt. En het zag er goed uit! Vanzelfsprekend weet ik ook wel dat het maar een domme bouwfirma zou zijn als ze hun kijkwoningen niet piekfijn in orde maken, maar zelfs dat is niet altijd vanzelfsprekend hoor…
Naast het positieve van de kijkwoningen, moet ook gezegd worden dat de verkoper / vertegenwoordiger / … van de betreffende firma ook heel goed meevalt. Ondertussen heb ik er al heel veel gesproken en ik kan vol overtuiging zeggen dat er weinigen zijn die voldoen:

  • enkel Franstalig (WTF? En voor projecten in Vlaanderen hé!)
  • totaal geen interesse om iets te verkopen (ah ja, kijk… dat is ook iets dat wij gaan construeren… maar ja…)
  • onbeleefd
  • arrogant (in de zin van, we are the best f*ck the rest! Riiigghhtt!)

En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan!
Voor mij is een goede vertegenwoordiger iemand die mij met raad en daad bijstaat, mij voldoende informatie geeft, mij geen gevoel geeft van onbelangrijk te zijn (ik kan mij voorstellen dat 300.000€ slechts “peanuts” zijn voor die gasten, maar dat is geen enkele reden om mij te behandelen als minderwaardig of geen uitleg waardig wegens niet genoeg commissie?) en mij ook niet pusht tot snelle beslissingen.
Enfin, het eerste contact op Batibouw was positief. Gisteren bij de kijkwoningen viel ook erg goed mee en het e-mail verkeer tussen de twee voorgaande afspraken was ook vlot en snel. Aanstaande donderdag heb ik een afspraak om alles eens op papier te zetten en tot in detail te gaan.
Ik ben benieuwd.

Het weekend staat voor de deur en de weerverwachtingen zijn gunstig: zon en regenvrij. Een ideale manier om de lente in te gaan denk ik dan.
Vanavond staan er frietjes van de frituur op het programma , gevolgd door een film / TV-serie @ home en misschien nog een café-bezoek als de zin er is (maar ik twijfel er aan, want ik ben nu al moe en heb geen zin om het erg laat te maken). Word ik nu oud? Hehe.
Morgen, zaterdag = auto’s wassen. En daarmee ook de eerste dag van 2009 die ik ga spenderen aan het kuisen van voertuigen, want wegens het minder aangename weer tot nu toe (en ook wel het ontbreken van goesting) ben ik altijd naar de carwash (of in het beste geval, een self-wash) gegaan. Lekker snel en geen last van de koude. Daarna vermoedelijk een IT-interventie doen en dan zal de dag wel gevuld zijn.
Zondag = (alweer) huisjes-kijk-dag. Een aantal kijkwoningen gaan checken en nog is samenzitten met mensen van de bouwfirma om meer in detail te treden over het project. Ik ben eens benieuwd of er dit weekend knopen gaan doorgehakt worden…
En wat doet u dit weekend zoal? Buiten profiteren van de eerste zonnestralen natuurlijk ;-).

Vorig jaar was de Back To The 90ies party een enorm (uitverkocht) succes, dus het zou nogal dom zijn om dit jaar over te slaan… In april(zaterdag 4 april om precies te zijn) kan je je dus verwachten aan een nieuwe editie van “Back To The 90ies” met optredens van de grote namen uit die periode zoals 2 Fabiola, Dr Alban, Haddaway, Robin S. en niet te vergeten The Vengaboys (woooow, we’r going to Ibizaaaaah). De gasten van ZatteVrienden gaan het event streamen en dankzij hen kan ik een gratis toegangsticket weggeven op Unexpected.be (en vaneigens zelf ook aanwezig zijn, ah ja… het is hier geen OCMW he ;-)).

Back To The 90ies

Heb jij zin in een gratis kaart om mee het Sportpaleis te Antwerpen onveilig te gaan maken en de pannen van het dak te feesten, mail me dan het antwoord op volgende vraag: hoe heten de leden van de originele leden van 2 Fabiola? Geen moelijke vraag denk ik zo… Meedoen kan nog tot vrijdagavond 22u op unexpected (at) unexpected (punt) be. Vermeld duidelijk het antwoord en je naam / e-mailadres in je mail, kwestie dat de winnaar gecontacteerd kan worden!

Succes!

Ik ben nu een goede maand een Apple gebruiker / Mac-mens dus het is tijd voor een eerste stand van zaken. Voordien had ik al wel eens met een Apple gespeeld (of support op gegeven), maar dat is toch niet zoals je eigen computer hebben. Geen tijd om dingen te proberen. Zaken te installeren. Long term ervaring op te doen. Kortom, genoeg proeven om te weten dat je meer wil zeg maar.
Wat men schrijft over Apple – it just works – kan ik bij deze onderbouwen. Buiten het zoeken naar sommige toetsencombinaties (omdat ik een Windows-mens ben en die er nu eenmaal hardcoded ingebakken zitten) is de “migratie” eigenlijk zeer vlot verlopen, zonder noemenswaardige slag of stoot.
Mijn Macbook is zoals je in de link kan zien, de topversie van de gewone Macbook. Geen “pro” toestanden hier wegens de extra features niet nodig en meer zin in mobiliteit dan in screenestate (en daarbij een goed excuus om een 24″ LED display te bestellen). Performantiegewijs betekent dit dat er onder de motorkap een paar Intel Core 2 Duo processors hun ding doen aan maximum 2.4GHz met daarnaast 2GB aan werkgeheugen en een opslagcapaciteit van 250GB. Over die 2GB heb ik lang getwijfeld om die optioneel tot 4GB te laten verhogen, maar wegens de overdreven meerprijs had ik bij het bestellen beslist om eerst te checken of dat geen overkill is voor mij. Wel, ik kan u vertellen dat Mac OS X serieus goed met geheugen kan omspringen. Mijn Macbook is supersnappy, heeft op dit moment een “uptime” van net geen 15 dagen (lees: Mac OS X is niet gereboot in die periode van dagelijks gebruik, ik klap mijn portable namelijk gewoon dicht als ik er niet op werk, waardoor die in standby vliegt) en ik merk nergens tekenen van geheugenverlies zoals dat onder Windows wel het geval is. Onder dat laatste OS is het een (on)geschreven feit dat regelmatig rebooten zorgt voor een snel systeem. Wel, ik kan zonder verpinken zeggen dat mijn Mac na 15 dagen uptime (met tal van apps die open staat, terug toe gaan enz enz – echt wel intensief gebruik dus) nog altijd even vlot werkt als na een reboot. Beat that Windows.
Om je een idee te geven – wat draait er op dit moment op de Mac:

  • Finder (duh)
  • Mail
  • Firefox met een tabblad of 10 open
  • iCal
  • Preview (e-book)
  • iTunes (en speelt muziek non-stop)
  • Adium met een aantal vensters op actief
  • Parallels met daarin een Ubuntu die online is en 512MB toegewezen heeft
  • Transmission
  • Twitterific

En dit alles netjes gerangschikt volgens een ingebeeld schema (ik zie het zo voor mij) met behulp van Spaces (lang leve virtuele desktops). Zelfs met deze waslijst heb ik nog 140MB werkgeheugen op “free” staan en een 400MB op “inactive”. Geheugenissues? Ik dacht het niet. Ik zou zelfs nog mijn virtuele XP machine kunnen booten in Parallels…
Op gebied van harde schijf is er van die 250GB (wat neerkomt op 233GB echte ruimte) is er iets van een 45GB vrij. De overgrote meerderheid wordt opgesoupeerd door mijn muziekbibliotheek, maar ook TV-series, films, een verzameling foto’s van de voorbije 5 jaar, iMovie probeersels en een hoop andere documenten. En dan heb ik het nog niet over die uitpuilende “downloads” folder vol met software images en andere zaken die ik beter eens op een externe schijf zou kopiëren.
Je kan dus wel stellen dat ik tot nu toe heel erg tevreden ben over de Mac. Had ik trouwens al gezegd dat vijf uurtjes op batterij geen probleem zijn? En ja, dan bedoel ik al surfend over de wireless connectie met iTunes op de achtergrond. En had ik al gemeld dat Time Machine zonder mijn toedoen elk uur een backup maakt van alle gewijzigde bestanden? En die dan “forever” wegschrijft op mijn externe 500GB disk? “Incremental Forever” heten we zo iets in het professionele informatica circuit. Noteer wel dat die “Forever” stopt als uw schijf vol zit. Op dat moment wordt de oudste backup gedelete. Logisch.
En zoveel leuke en goede freeware dat er bestaat voor Apple! Ik moet mijn vorig lijstje eens dringend updaten, want er is weer een hele hoop nieuwe software op de Mac bijgekomen die het vermelden waard is. En dan is er nog iWork ’09 en de nieuwe iLife ’09… twee knappe pakketten die voor slechts 79€ te koop zijn.
Nog niet overtuigd dat Apple, of beter gezegd – een Mac – een meerwaarde kan zijn? Stay tuned for more :-).

U kent de tiltshift fototechniek misschien wel (of niet, kijk gewoon naar de voorbeeld foto’s en u snapt het wel) en u hebt, net als mezelf zin om dat ook eens te proberen, maar u hebt geen DSLR waarop je zo een lens kan vijzen? Pech dan maar… Of toch niet?
Vandaag kwam ik terecht op TiltShiftMaker.Com, een site waar je je foto kan uploaden, aanduiden op welk deel je de tiltshift techniek wil toepassen en klaar is kees. Een deel van de fun zit natuurlijk is het spelen met de lens en zo de gewenste effecten te bekomen, maar hiermee kan je toch al bestaande foto’s bewerken en gebruiken in documenten of presentaties of gewoon afprinten en aan je muur bevestigen.
En het is nog is gratis ook! Alstublief!

Vandaag had ik het sublieme plan om “rustig & relax” is door de winkelstraten van Mechelen te lopen, eventueel een koopje meepikken en whatever else mijn pad zou kruisen. Dat was echter buiten de solden gerekend. My god!
Alle parkings volzet. Overal aanschuiven met de auto. Files op de ring. Dit kon alleen maar een voorbode zijn van wat er zich zou afspelen in de winkels, in de paskotjes, in de café’s en eetgelegenheden! En daar had ik écht geen zin in, dus na een pitstop bij de McDonald’s ben ik terug huiswaarts gekeerd. Eerst nog langs Leuven gereden – richting Easyware – om mijn kopie van iLife ’09 en iWork ’09 op te halen, maar eenmaal aangekomen kon ik geen van beide in de rekken terugvinden en ik had geen zin om de wachtenden voor mij te vervoegen aan de toog om te vragen wanneer die softwares wel te koop zouden zijn.
Apple biedt ze aan via hun Apple Store op internet, dus ik zal ze daar wel bestellen en dan heb ik ze volgende week in huis. Zonder al die zeverij van file en aanschuiven en wachten en zo. Zucht.
Daarna nog naar Anderlecht gereden, naar de Decathlon, voor nog wat zaken voor de naderende snowboardtrip eind januari. Ook daar liep er veel te veel volk naar mijn zin, maar ik heb toch nog een goede parkeerplaats gevonden en eenmaal in de winkel was het druk, maar doenbaar. Phew.
Twee uur later was ik terug thuis en heb ik gezworen dat ik nooit of te nimmer nog solden ga trotseren op een zaterdag. Volgende week eens een half dagje recup nemen en nog is proberen de solden te checken. Wish me luck.

Vandaag serieus op de tanden moeten bijten (maar er wel in gelukt!). Amai! Op zo een dagen vraag ik mij dan de volle vijf tellen af waarom ik überhaubt niet mijn spullen bij elkaar raap en elders, in een minder “kindergarten” bedrijfsstructuur aan het werk ga. Zelfverminking of zo? Hehe.
Neen, serieus. Neem nu maar van mij aan dat in kleine ventjes grote smeerlappen kunnen schuilgaan en dat hun gestalte zeker en vast geen invloed heeft op het al dan niet gemeen uit de hoek komen. De meer beroemde exemplaren van dictators zoals Hitler en Napoleon waren ook niet de meest vriendelijke ventjes “out there” nietwaar?
Neen. Het was aan de levende lijve vandaag, dat ik het mocht ondervinden. Een welgemeende “neen” komt blijkbaar zo hard aan dat ze, net zoals kleine kindjes bij papa gaan wenen wanneer ze hun zin niet krijgen, bij hun overste moeten gaan janken om hun gelijk te halen. Althans, als ze denken dat hierarchie enige indruk maakt op mij. Guess again.
Mijn inziens respecteer je iemand voor wie hij is, voor wat hij doet, waar hij voor staat of wat hij in het verleden al bereikt en verwezenlijkt heeft. Nergens in de vorige zin zie ik “om de functietitel die hij/zij heeft” staan en dus veeg ik daar ronduit mijn voeten aan. 
Naar mijn gelijk hebben ze dus falikant kunnen fluiten, met de nodige woordwisselingen tot gevolg. En wanneer je ziet dat “de tegenpartij” dan zijn kalmte niet meer kan bewaren en vervalt in zijn ware aard en dingen zegt waarvan je weet dat hij er al spijt van heeft als ze over zijn lippen rollen, dan kan ik niet anders dan diep van binnen over de grond rollen van het lachen. Lachen met die kleine persoonlijkheid die op dat moment tegenover mij staat.
Ik. Die jonge gast daar. Ocharme 27 lentes jong. Naiëf weet je wel? Moet nog veel leren (ongetwijfeld!). Die jonge gast, die heeft zijn slag thuis gehaald. En diep vanbinnen een serieuze vuist gemaakt en een “YEAH” kreet laten galmen – in stilte weliswaar. En zeggen dat ik dan geconfronteerd werd met grote guru’s (in their crazy little sick mind welteverstaan). 
Right. 
PS: De “I’m sorry for what I said” kwam heel snel daarna… maar voor mij zijn dat vijgen na Pasen. Nuff said. U bent geklasseerd meneer de dictator, en wel degelijk verticaal. Dictators, ik hou er niet van.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑