Gisteren ben ik er in geslaagd (al was het niet mijn fout) om mijn Linksys WRT54G router om zeep te helpen. Er was namelijk een nieuwe firmware beschikbaar en ik wou deze installeren. Dit was echter zonder rekening te houden met het feit dat die upgrade halverwege zou beslissen om te crashen! Alles werkte nog, maar ik kon niet meer aan de settings: allemaal rare tekens enz. Een “forced” firmware upgrade met tftp software werkte ook niet :(.
Aangezien dit mijn vierde WRT54G was (twee kapot door bliksemschade, eentje door ikweetnietwat en nu deze) was het eens tijd voor iets anders. Linksys heeft altijd goed gewerkt, maar in feite toch veel miserie mee gehad ook en de reviews op het net tonen ook dat ze zeker niet bij de snelste zijn. Netgear ziet er tegenwoordig een degelijk merk uit en scoort in alle testen goed. Er staat nu dus een knappe WGR614 op mijn bureau te schitteren. Ik moet toegeven dat het design meer dan geslaagd is, zou zo uit de Apple stal kunnen komen. De interface is dik in orde, meer dan genoeg features, ook advanced features zodat hij op dat vlak zeker en vast niet moet onderdoen voor de Linksys. De snelheid ziet er op het eerste zicht ook goed uit, al moet ik dat nog eens testen in de praktijk en met een paar benchmarks. Kwa bereik ben ik ook benieuwd, want de reviews beloven een veel verder bereik dan met de Linksys. En waarom geen 802.11N hoor ik u denken? Te duur en niet nodig. 140€ voor een router is veel geld (de Netgear die ik gekocht heb kost 60€) en mijn laptop en andere toestellen die ik op wifi gebruik, draaien allemaal op de 802.11G standaard. Ik heb geen zin in dure add-on cards, sticks, modules, … want die zijn niet alleen lelijk, maar verbruiken bv. op de laptop ook al meer stroom. En voor de grote bestandsoverdrachten klik ik hem toch in mijn docking station, dat via de oude getrouwe netwerkkabel op de router aangesloten is.

Netgear WGR614