Een paar weken terug liet ik mijn fiets helemaal in orde zetten. Het was een iets dat al enkele jaren op mijn todo-lijstje stond, maar er tot nu toe nooit van gekomen was.
De lijst van herstellingen was best lang, al vermoed ik dat zo lang stilstaan de grootste oorzaak was.
- Nieuwe banden
- Nieuwe remkabels
- Nieuwe remblokjes
- Versnellingen netjes afstellen
- Hier en daar het nodige smeermiddel
Een goeie 180 Euro later was mijn trouwe tweewieler klaar voor wat me-time tijdens de zomermaanden.
Maar het liedje was spijtig genoeg van korte duur, want toen ik eergisteren huiswaarts reed, heb ik de laatste 500m afgelegd met een voorband die aan razendsnel tempo leegliep.
Professionele fietser als ik ben, heb ik mijn gewicht zoveel mogelijk op het achterwiel gelegd, waardoor ik een verplichte wandeling kon vermijden.
Mijn eerste gedacht was wheelie-gewijs naar huis rijden, maar eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat mijn fiets skills nog niet van dat niveau zijn dat dat effectief een optie was ;-).
Ik heb nog eventjes gedacht dat ik de borduur iets te geweldig was overgevlogen (en dat hebben racefiets banden niet graag), maar na een lading verse lucht in de band, stond diezelfde band daags nadien opnieuw zo plat als een vijg…
En aangezien mijn vertrouwde fietsenwinkel vandaag zijn wekelijkse sluitingsdag heeft, zit er niks anders op dan door het raam naar de regendruppels staren die de tuin voorzien van de langverwachte en nodige neerslag.
Morgen eerste werk: voorwiel uit de kader halen en een nieuwe band laten leggen.
Hopelijk kan dat direct of op zijn minst de dag zelf!
Recente Comments