Vorige zaterdag stond er weer een loop event op mijn agenda: de NN Urban Trail Mechelen 2016.
Oorspronkelijk was het een run die ik zou doen in het gezelschap van vrienden en (ex) collega’s, maar waar ik door omstandigheden uiteindelijk alleen aan de start stond. Expect the unexpected zeker ;-)?
In ieder geval niets wat me afschrikt, want wie mijn vorige running blogs gelezen heeft, weet dat ik mijn allereerste event ooit ook helemaal alleen deed.
Pre-start
Vanaf 18u kon je op de Veemarkt van Mechelen terecht voor je startpakket: het borstnummer, het t-shirt en nog wat andere goodies zoals reflectors om zichtbaar te zijn in het donker.
Aangezien de stad van 19-23u autovrij was, heb ik mijn auto op de dichtstbijzijnde gratis parking geplaatst (Parking Douaneplein) en van daar richting Veemarkt gewandeld. Om 18u en dus goed op tijd was ik ter plaatse: ik had geen zin om mezelf op te jagen en wou ontspannen aan de start verschijnen.
Startpakket opgehaald, eens rondgekeken, wat oude bekenden tegengekomen en bijgepraat en dan terug richting de auto gewandeld wegens veel te koud om nog anderhalf uur stil te staan. In de auto heb ik mijn outfit bij elkaar geraapt, de GoPro ingesteld, een banaan gegeten en wat water gedronken en uiteraard mijn startnummer bevestigd. Restte me nog een half uurtje muziek luisteren om volledig pumped en ready for action richting Veemarkt te wandelen.
Waves
De NN Urban Trail Mechelen 2016 run had maar liefst 5.000 deelnemers waardoor er gestart werd in waves van 1.000 deelnemers. Vijf waves waarvan de eerste start om 20u en dan om het kwartier een nieuwe wave tot wanneer alle deelnemers vertrokken zijn. Zelf zat ik in wave 2 en startte ik dus logischerwijs om 20u15.
Een MC met ondersteunende beats bracht de sfeer erin waardoor de goesting om van start alleen maar groter werd. Dat moment waar iedereen rondom je staat te springen van enthousiasme (en ook wel om op te warmen :-)) is echt wel een fijn groepsgevoel wat je alleen maar kan onderschrijven als je er zelf al eens tussenstond.
Nog twee minuten en ik mocht van start… het moment waarop je hartslag toch iets hoger gaat, waarop je een laatste keer checkt dat je GoPro goed zit en aan het opnemen is en ook je “Running Man” playlist in gang gooit. Ready for lift-off!
De Run
Om met de deur in huis te vallen: mijn run ging super goed!
Ik heb enorm genoten van alles wat er rondom me gebeurde en ben er prima in geslaagd om mijn tempo te vinden en aan te houden zonder naar mijn Apple Watch te moeten staren. Op de moeilijke stukjes (bergopwaarts bijvoorbeeld) heb ik goed advies gevolgd en een tandje bijgestoken waardoor het allemaal makkelijker ging. Fier op mezelf!
Wat ook altijd fijn is zijn de fijne mensen langs de kant die je naam roepen (want die staat in grote letters op je startnummer) en supporteren alsof er een wereldtalent voorbij komt! Het draagt allemaal bij aan de sfeer en maakt dat je als deelnemer geniet van de eerste tot de laatste meter.
Tijdens het lopen is er ook een “wij” gevoel tussen de deelnemers. Zo had ik een meisje die in mijn wave zat en waarvan na enkele 100den meters bleek dat we hetzelfde tempo aanhielden. Zonder woorden vind je elkaar dan en neemt dan eens de ene, dan eens de andere het voortouw waardoor je om beurt je karretje kan aanhaken en volgen. Tof! We hebben niet gepraat Mariet, maar het was fijn enkele kilometers te delen!
De organisatie en zijn medewerkers verdienen trouwens een pluim want zowel het parcours als het operationele gebeuren waren prima geregeld! Ook bij aankomst was alles voorzien om het de lopers aangenaam te maken: Aquarius, een Maneblusser om alles door te spoelen, een beker verse soep, kachels om bij op te warmen terwijl je napraat… alles zoals het hoort dus!
De Harde Cijfers
Het draait bij een Urban Trail helemaal niet over hoe snel je de finish bereikt – er is zelfs geen officiële timing – maar toch ga je als runner je tijd checken en kijken hoe je het gedaan hebt. Gamification remember?
Ik heb de 10KM gelopen in 1u10′ en een paar seconden. Mijn snelste kilometer liep ik in 6’43’ en mijn traagste aan 7’40” terwijl de rest van de kilometers rond de 7’10” zat.
Als ik die tijden vergelijk met mijn tijden van de Belfius Ieper Trail halverwege oktober, dan is mijn gemiddelde per kilometer een minuut sneller! Niet slecht op anderhalve maand denk ik dan, wetende dat Ieper ook nog eens 2KM korter was dan Mechelen!
Hooray!!!
Aftermovie
Bij wijze van experiment en ook wel als herinnering heb ik tijdens de run een GoPro mbv een chest-mount gedragen. Een filmpje leek me niet zo spannend, dus heb ik gekozen om een time lapse video te maken van mijn avontuur en dat resultaat kan je hieronder bekijken.
Geleerd voor toekomstige registraties: misschien het interval verhogen zodat de beelden aan een wat trager tempo voorbij vliegen ;-).
Ervaring = leren uit je fouten nietwaar?
Afterthoughts
De NN Urban Trail Mechelen 2016 was heel erg leuk en volgend jaar ben ik graag opnieuw van de partij. Hopelijk zijn mijn medestanders dan in staat mee aan de start te verschijnen, zo niet doe ik het gewoon weer alleen.
In the end is dat toch waar het om draait: de lat leggen, erover springen en opnieuw de lat leggen, maar dan iets hoger en verder. En terwijl je daar mee bezig bent genieten van elke stap van het avontuur. Niks beter om het hoofd leeg te maken en tegelijkertijd een gezond lichaam te kweken.
Mechelen, U was een fijn publiek. Tot volgend jaar!
Recente Comments