Muahaha! Hier heb ik dus plezier in. Als laatste grote muzieklabel, heeft Sony BMG beslist om vanaf nu zijn muziek DRM-vrij op de markt te brengen, waardoor de koper niet meer tegen al die idiote beperkingen oploopt. Het wordt tijd! Want wie cd’s koopt, heeft al die zever niet, maar wie legale muziek download (lees: koopt via één of andere shop zoals iTunes) krijgt (of beter, kreeg) gegarandeerd DRM aan zijn broek waardoor je bijvoorbeeld maar op twee mediaplayers je muziek kon kopiëren. Daarna was het feest uit. Je kon dit omzeilen door de muziek op cd te branden en dan terug te “rippen”, maar dat was serieus lastig en omslachtig.
Gevolg was dat mensen liever hun muziek illegaal downloaden, want dan heb je al die problemen niet. En als je echt de artiest wil steunen, dan kocht je de CD want die is niet veel duurder, je hebt het hoesje, iets tastbaars en ook geen DRM. Dus je kan die cd naar mp3 omzetten voor de iPod bijvoorbeeld en toch nog de cd zelf in de auto luisteren of zo.
En als we allemaal eerlijk zijn, dan weten we dat DRM alleen maar een sluwe manier was van de platenbonzen om zoveel mogelijk macht te behouden en zoveel mogelijk geld in hun zakken te steken. Als ze zouden beginnen met eerlijke prijzen voor hun muziek te vragen, dan zouden er veel minder illegale downloads zijn denk ik. Het beste voorbeeld is, als ik me niet vergis Nine Inch Nails Radiohead (thanks Ann, ik had me dus wel vergist), die hun laatste album eerst via het net aangeboden hebben. Kopers mochten zelf beslissen hoeveel ze ervoor wouden betalen. Achteraf bekeken is de gemiddelde prijs die betaald is geweest, 5.3€ per album. En die gasten zeiden dus dat ze nu meer winst hadden gemaakt, dan wanneer ze hun muziek via iTunes en consoorten aanbood! Terwijl de klant daar méér dan die 5.3€ moet ophoesten voor een volledig album (dacht rond de 10€). En naar wie gaat al dat geld denk je? Inderdaad… dezelfde mensen die die DRM wouden levend houden.
Of zoals Metallica het zou zeggen… “And Justice For All”.