Mijn iPhone 3G en ik zijn ondertussen iets meer dan twee weken dikke vriendjes en aangezien ik dat heel graag zo zou houden, is de bescherming van mijn digitale assistent van groot belang.
Bij de aankoop had ik er een clamshell van Griffin bijgekocht, maar de meegeleverde screenprotector trekt eerlijk gezegd op niet veel (komt los door de druk van de clamshell en toont vingersporen dat het niet mooi meer is).
Op aanraden van een collega en tevreden gebruiker (en ook wel door online reviews na te lezen) heb ik “The Invisible Shield” van ZAGG gekocht. Het ding kan je enkel als screenprotector kopen, maar ook een “bundle” waarbij ook protectors zitten voor de achterkant en de zijkanten van je iPhone. Zo gezegd, zo gedaan en via eBay (scheelt 25€ met de retail shops) mijn full body protection kit van ZAGG besteld.
Check trouwens hun site, waarop ze een toestel met en zonder shield molesteren om aan te tonen hoe stevig hun product is. Volgens ZAGG bestaat de shield uit hetzelfde product als hetgene men op de rotors van helicopters aanbrengt om deze te beschermen tegen stenen en andere gevaarlijke objecten!
Eerst en vooral valt het op hoe simpel dat ding aan te brengen is (en ik ben daar meestal niet handig in!). Een beetje van de meegeleverde spray op de shield spruiten en aanbrengen. Op een klein kwartiertje was mijn iPhone geshield en ready for action. ZAGG raadt aan om je toestel 24u niet aan te zetten, maar ongeduldig als ik ben heb ik dat advies in de wind geslagen. Voor de zekerheid heb ik mijn iPhone langs alle zijden gedurende 2 minuten met de haardroger op “full blast” bestookt met koude lucht.
Hier en daar waren er nog luchtbelletjes (zelfs na het wegwerken van deze ondingen met de bijgeleverde spatel) maar volgens de manual verdwijnen die vanzelf na enkele uren / dagen. En effectief, na twee dagen was de bescherming volledig luchtbel-vrij!
U hebt het misschien al begrepen aan mijn manier van schrijven, maar er is geen happy end aan dit verhaal. En de schuld ligt volledig bij me, myself and I.
Twee dagen na het aanbrengen van de shield, kreeg ik het schitterende idee om mijn Griffin clamshell er ook nog eens rond te klippen. Per slot van rekening is meer bescherming beter dacht ik! Niet dus. De beschermfolie heeft een soort anti-slip effect waardoor de kans dat je iPhone uit je hand dondert (richting vloer) verminderd wordt, maar dit houdt ook in dat je iPhone serieus tegenwringt wanneer je deze in een clamshell wil proppen. Alhoewel, erin proppen ging goed tot de laatste milimeter… en dus besloot ik de clamshell er maar terug af te halen. En laat nu net dat laatste een zo goed als onmogelijke taak zijn! Wegens de structuur van de clamshell VS de shield, zaten de twee hermetisch aan elkaar vast!
Een uur later had ik mijn iPhone vrij! Resultaat: clamshell in stukken van elkaar (had geen keus, heb ze minitieus moeten openknippen/snijden) en is mijn Invisible Shield aan de voorkant een beetje beschadigd. Gelukkig is er aan de iPhone totaal geen schade, dus op zich heeft het perfect gewerkt.
Conclusie: nooit een shield en een clamshell tesamen gebruiken! Ondertussen verwacht ik mijn nieuwe Invisible Shield vandaag in de brievenbus zodat ik de voorzijde kan vervangen met een nieuwe protector. De acter- en zijkanten zijn zo goed als intact gebleven en mogen dus blijven tot ze nog wat meer gehavend zijn (wat normaal echt extreme acties vereist zoals ik gedemonstreerd heb).
Laat dit een les/waarschuwing zijn voor andere bezorgde iPhone eigenaars out there!
Ik heb trouwens gezien dat ze ook een versie hebben voor mijn nieuwe Nikon D60 – kwestie van het LCD schermpje ook te beschermen he.
Update: ik heb mijn screenprotector voor de Nikon D60 bij deze besteld en aangezien ik nog 20% korting kreeg als ik nog een artikel kocht, heb ik ook een Invisible Shield voor mijn Macbook besteld. Hij is voorlopig nog volledig krasvrij en ik wil dat zo houden.
Tag: Gekocht
Eind vorig jaar kocht ik mijn eerste Mac – mijn trouwe Macbook die ik ondertussen voor geen geld nog zou omruilen voor iets anders. Maar in feite had dit mijn tweede Mac moeten zijn, want een tweetal jaren terug had ik er ook al eentje besteld. Het toeval wou dat mijn zus toen ook een nieuwe computer nodig had en wegens mijn enthousiaste verhalen ook een Apple computer wou kopen. Geduld is een deugd die zij echter niet bezig en daarom werd de vraag gesteld of zij mijn Macbook Pro niet mocht overnemen (lees: afhalen in de winkel, want ik had er toen meer dan een maand op moeten wachten) en dat ik een nieuwe zou bestellen. Op dat moment vond ik dat geen probleem, want ik had nog een goede Windows machine en met Macworld in het verschiet (waar men toen nieuwe modellen van de Macbook ging aankondigen – althans toch een upgrade van de hardware) zag ik mijn kans om zo een nieuwer model te bestellen voor hetzelfde geld.
Toeval smeet echter roet in het eten, want twee maanden later kocht ik mijn (nog steeds dienende) VAIO van Sony. Waarom toch geen Mac? Ik kon de VAIO voor een zeer scherpe prijs kopen en ik vond het nogal dom om twee laptops te kopen. Mac conversie in de vriezer dus.
Vandaag, we schrijven twee jaar later, is mijn zus nog altijd zeer tevreden van haar Macbook Pro en denk ik niet dat ze ooit nog naar een Windows machine zal omkijken. Op het werk zijn er ondertussen ook al twee collega’s die hun Windows machine bedankt hebben voor bewezen diensten en die overgeschakeld zijn naar Mac, deels door mijn verhalen en uiteenzettingen. De ene kocht een Mac Pro met acht processoren (wegens veel bezig met videobewerking) en de andere ging voor een iMac 24″ met alles op en aan.
En daar stopt het niet. Sinds kort zijn twee van mijn vrienden ook trouwe Apple-gebruikers. De ene had problemen met zijn ondertussen zeven (?) jaar oude Windows portable en na een korte demo van mijn Macbook heeft hij een week later zijn Macbook gekocht. De andere had nog maar pas een nieuwe Windows laptop, maar door mijn (en anderen) straffe verhalen en gebruiksevaring, heeft hij vandaag een Macbook Pro gekocht.
Om duidelijk te maken dat mond aan mond reclame dus wel degelijk werkt, want Apple producten koop je nu niet echt voor de lage instapkosten. Meestal stopt het niet bij de Macbook en wordt er ook gekeken naar een Mighty Mouse, een Apple keyboard, de remote, een iPod (als dat nog niet in het bezit is), hell – zelfs een iPhone.
Sommige mensen (lees: me, myself and I) leggen nog eens een smak geld op tafel om een 24″ LED display erbij te kopen en dan ben ik nog niet aan software toegekomen. Gelukkig is er veel goede software gratis verkrijgbaar (en standaard meegeleverd), maar de betalende varianten zijn ook goed te doen: iWork ’09 verandert van eigenaar voor 79€. Geen geld voor een knappe office suite zeg ik daarop.
Jep. Apple heeft dat goed begrepen. Het totale plaatje klopt en eenmaal je één van hun producten hebt, is het slechts een kwestie van tijd alvorens je er nog bijkoopt. Niet goedkoop. Maar wel degelijk, want deze blogger is tot op vandaag nog altijd erg tevreden van zijn aankopen en zou het allemaal opnieuw doen moest de situatie zich voordoen. Of neen. Als ik opnieuw begin, koop ik direct Apple en ga ik niet eerst andere merken proberen ;-).
Zaterdagavond ben ik naar Loft gaan kijken – gelukkig had ik mijn tickets op voorhand gekocht via de Kinepolis website want beide zalen zaten vol – en ik moet eerlijk zeggen dat de reviews die ik tot nu toe gelezen had, er niet om gelogen hebben. Loft is een steengoede film waar ik mij geen moment bij verveeld heb en waar ik ook niet na 5′ doorhad wie het gedaan had en waarom.
Want in sé gaat het daarover: er is een moord gepleegd en niemand weet wie, wat, hoe of waarom. En dat is aan de hoofdrolspelers (en ook een beetje de kijker) om op te lossen. De “verdachten” bieden zich aan sneltempo aan, de een net iets meer geloofwaardig en capabel als de andere, terwijl de verhaallijn u constant om te oren slaat met intriges, lekkere babes, seks, catchy one-liners en nog veel meer van dat.
Op het einde vallen al de puzzelstukjes vaneigens in hun plaats en ik moet toegeven dat ik het niet had zien aankomen, zelfs niet op het allerlaatste moment. Straf! Want er zijn weinig films die de spanning er zo lang kunnen in houden.
Proficiat Bart & Eric! En voor iedereen die van een goede thriller / who did it film houdt, ga naar Loft kijken (maar vergeet niet uw tickets op voorhand aan te kopen, tenzij u op de eerste rij wil zitten of twee uur op voorhand al wil gaan aanschuiven).
Recente Comments