Oftewel “Virtual Private Tunnel” – een beveiligde connectie tussen twee computer systemen zeg maar. De meeste mensen kennen  gebruiken het (meestal zonder het te weten) op regelmatige basis als ze van thuis werken – van “home office” doen dus.
Sinds kort gaat al mijn dataverkeer thuis via een beveiligde verbinding. Via een betaalde VPN tunnel die tot 256-bit encryptie aan boord heeft.
Email, surfen, downloads,… alles wordt over een VPN gestuurd die ik naar gelang wat ik wil doen van lokatie kan veranderen: Nederland, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland, Hong Kong of de VS. Door dit systeem krijg je ook toegang tot zaken die voor ons op dit moment nog niet toegankelijk zijn zoals Netflix, BBC iPlayer, vroeger Spotify…
Daarnaast heeft het ook als voordeel dat geen derde partij mijn dataverkeer kan onderscheppen of controleren. Providers die bepaald verkeer “cappen” (lees: in snelheid beperken) worden zo buitenspel gezet omdat ze door de VPN niet meer kunnen zien welk verkeer er door je lijn loopt – ook gekend als “deep packet inspection”.
Zijn er nadelen aan altijd een VPN gebruiken? Jep. Je verliest een beetje van je maximale snelheid omdat de connectie versleuteld moet worden en dat vraagt een beetje capaciteit. Veel maakt dat vandaag de dag niet uit, want iedereen heeft meerdere megabits per seconde ter beschikking, waardoor dat helemaal niet opvalt.
Los daarvan merk ik eigenlijk aan niets dat ik een VPN gebruik. De connectie wordt automatisch opgestart met de computer, dus er is geen manuele interventie nodig. Op termijn ga ik de VPN tot stand laten komen in de router, zodat elk toestel in huis (zelfs een smartphone) sowieso over de VPN gestuurd wordt.
Kost dat veel? Er zijn genoeg aanbieders van zo een oplossingen, waardoor je voor $10 per maand al kan vinden wat je nodig hebt. Mijn VPN is inbegrepen in mijn Usenet abonnement, dus ik ken de prijs niet van de VPN alleen. Google is your friend.